ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เขาใหญ่
ออด~
เสียงออดเลิกเรียนดังขึ้นพร้อมกับเสียงเฮฮาของเหล่านักเรียน
วันนี้ยัยพีนไม่มาเพราะไม่สบายทำให้ฉันไม่ค่อยเฮฮาเท่าไร
"ดรีม"เอส
"อะไรหรอ^^"ฉันตอบบแบบยิ้มแย้ม
"อาจารย์ตามเธอไปที่ประชาสัมพันธ์น่ะ"เอสพูดจบก็เดินไป
เขาคงไม่อยากให้ยัยกัฟเข้าใจผิดมั้ง(ผิดหวังอย่างแรง)
ฉันไปพบอาจารย์ที่ห้องประชาสัมพันธ์ ฉันไม่ใช่เจ้าหน้าที่หรอกนะ แต่ฉันเป็นประธานนักเรียน และยัยพีนเป็นรองประธาน
"มีอะไรค่ะอาจารย์"ฉัน
"ลินดา วันศุกร์นี้ครูอยากให้เธอไปเข้าค่ายอาสาสมัครสิ่งแวดล้อม ได้ไหม"อาจารย์
"กี่วันค่ะ"ฉัน
"สองวันหนึ่งคืน เดินทางตอนเย็น"อาจารย์
"ไปกี่คนค่ะ"ฉัน
"คนเดียว เพราะจุดมุ่งหมายคืออนุรักษ์สิ่งแวดล้อม พร้อมมิตรภาพต่างโรงเรียน"อาจารย์
"ที่ไหนหรอค่ะ"ฉัน
"เขาใหญ่"อาจารย์
โหไปเขาใหญ่งั้นหรอ น่าสนุกจังแต่น่าจะให้ยัยพีนไปด้วย น่าเสียดาย กลับไปเตรียมตัวดีกว่า
"มีอะไรหรือป่าว"เอสถามฉันด้วยสายตาเป็นห่วง เหอะ ไม่อยากเข้าข้างตัวเองเลย
"ป่าวนี่ ฉันขอตัวนะ"ฉัน
เห็นหน้าเอสทีไร หน้ายัยกัฟก็เสล่อโผล่มาทุกทีเลย
"เอส!"ตายยากจริงๆ
ยัยกัฟเดินมาควงแขนเอสแล้วจิกตามองฉัน
"กลับกันเถอะ ที่รัก!"ยัยกัฟเน้นคำท้ายใส่หน้าฉัน
เออฉันรู้แล้วว่ารัก ไม่เห็นต้องมาหยามกันด้วยเนี่ย หงุดหงิดชะมัด
ฉันเดินกลับบ้าน แต่ก็ไม่ลืมลาลุงยามหน้าโรงเรียน
"ลุงยาม หนูกลับแล้วนะคะ"ฉัน
"จ่ะ คนสวย"ลุงยาม
"^-^"ฉัน(รู้สึกดี^0^)
วันออกเดินทาง
วันออกเดินทาง
"ฉันอยากไปบ้างจังอ่ะแก"ยัยพีนเดินหน้าหงอย
ยัยพีนพูดประโยคนี้กับฉันตั้งแต่วันแรกที่มันรู้เลยล่ะ ว่าไปแล้วฉันไม่น่าบอกมันเลย
"ฉันไปแล้วนะ บ้ายบาย"ฉันโบกมือลายัยพีน
ไกลจังเลยเนี่ย ตอนนี้ฉันอยู่บนรถบัสซึ่งจะไปรับตัวแทนแต่ละโรงเรียน และคนก็ยังน้อยอยู่ ข้างๆฉันไม่มีใครนั่งสักคน ฉันไม่กัดหรอกนะ
อุ้ยมีคนมานั่งข้างฉันแล้ว ผู้ชายด้วย ฉันหันไปมองหน้าคนข้างๆ
0.0!! ไอ้เปรต
"ว่าไง ยัยเตี้ย"เจมส์ทักฉัน
"อีตาบ้า ฉันบอกแล้วไงว่านายสูงเกินต่างหาก"ฉัน
"นั่งด้วย"นายเจมส์พูดแล้วดึงฉันไปนั่งเบาะนอกแล้วนั่งข้างใน
แทน
"นี่ทำไมต้องมานั่งตรงนี้ด้วยล่ะ"ฉัน
"เธอรู้หรือป่าวว่าเธอเป็นบัดดี้กับฉัน"เจมส์ยิ้มเจ้าเลห์
"T[]T"ฉัน
สักพักนายนั่นก็เอาขนมอันล่อตาล่อใจฉันออกมา คุกกี้ *0*
"อยากกินหรอ"นายเจมส์เอ่ยขึ้นหลังจากเห็นฉันมองนานแล้ว-0-
"ป่าว!"ฉัน
"จะแบ่งให้สักหน่อย แต่ก็นะ"นายเจมส์พูดแล้วหยิบคุกกี้ใส่ปาก
โอ้ย ปากหนอปาก
ฉันไม่มองนายนั่นกินอีกต่อไป ฉันจะนอนสักหน่อย เมื่อคืนแทบ ไม่ได้นอน ตื่นเต้นจะตาย
...
Jams take
"ฉันแบ่งให้ก็ได้ อ่ะ"ผมพูดแล้วหยิบคุกกี้อีกถุงให้ยัยเตี้ย
อ้าว! หลับตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย=[]=
ผมจับหัวเธอมาซบที่บ่าผม และปัดปอยผมออกจากหน้าเธอ
ตอนที่ผมถามทางเธอ ผมก็รู้สึกว่าอยากอยู่ ใกล้ๆ อยากแกล้ง อยากอยู่ข้างๆ ยัยนี่เป็นคนยังไงผมยังไม่แน่ใจ ด้วยซ้ำ ผมนี่คงบ้าไปแล้วแหละ จนผมได้รู้จักชื่อของเธอ ทำให้ผมนึกถึงบางอย่าง ยิ่งตลอดการเข้าค่ายผมกับยัยนี่ ต้องอยู่ด้วยกัน ทำกิจกรรมด้วยกัน ผมก็ยิ่งดีใจ เพราะผมอยากอยู่ ใกล้ๆเธออย่างประหลาด
ผมมอง ไม่สิ ต้องบอกว่าจ้องจนเธอรู้สึกตัวขึ้น เธอเงยหน้าขึ้นมาอย่างช้าๆ หน้าผมกับยัยนี่ห่างกันเพียงฝ่ามือกั้นเอง
ทำไมหัวใจผมเต้นแรงอย่างนี้นะ
เธอผละออกจากผมหลังจากที่ตั้งสติได้ หน้าเธอแดงมากเลย น่ารัก จังแฮะ ต้องแกล้งบ่อยๆแล้ว^0^
End take
ทำไมหัวใจเต้นเร็วจังเนี่ย
"ตื่นแล้วหรอ....ยัยเตี้ย"นายเจมส์
"¥.¥"ฉันจะฆ่าแกไอ้เปรตหน้าขาว
...
"นักเรียนค่ะ ใกล้ถึงที่หมายแล้วค่ะ"อาจารย์ผู้ดูแลประกาศ
"หนาวกว่าที่คิดแฮะ"ฉันบ่นเบาๆ
"ฉันกอดให้เอาไหม"นายเจมพูดแล้วอ้าแขนออก
"ทะลึ่ง!"ฉัน
"หิวป่าว"นายเจมส์
"ทำไมอีกล่ะ"ฉัน
"เอ้า ฉันให้"นายเจมส์ยื่นถุงคุกกี้ให้ฉัน
"ขอบใจย่ะ"ฉันพูดเชิ่ดๆ
"^-^"นายเจมส์ยิ้มอย่างอ่อนโยน
หล่อจังเลย อบอุ่นชะมัดเห็นแล้วอยากยิ้มตาม
"มองอะไร"นายเจมส์
"นายนั่นแหละยิ้มทำไม"ฉัน
"ก็เธอน่ารัก"นายเจมส์
">\\\\\<"ฉัน
ณ บ้านพักที่เขาใหญ่
"อะไรนะนอนรวมกันหมดเลย!"ฉันแหกปากหลังจากที่พี่เลี้ยงสุดหล่อพูดจบ
ไม่ใช่ฉันเรื่องมากนะแต่มันมีผู้ชายด้วยนี่ และก็มากกว่าผู้หญิงตั้งคนหนึ่งแน่ะ
"เธอจะตกใจอะไรนักหนา"นายเจมส์
ตอนนี้ทุกคนหันมามองฉันอย่างไม่ได้นัดหมาย-.-
"ป่าวๆ )_("ฉัน
ฉันเดินนำเข้าไปในบ้านพักที่เป็นที่ว่างๆกับหมอนอีก11ใบ
ใช่แล้วค่ะ เรามากันทั้งหมด11คน
"เชิญน้องๆทุกคนเลือกที่นอนและพักผ่อนกันตามสบายนะครับ 11 โมงพี่จะมาตามไปทานข้าว"พี่เลี้ยง
"พี่ค่ะ"เพื่อนผู้หญิงต่างโรงเรียนคนหนึ่งเอ่ยขึ้นพรางบิดตัวไปมา
"มีอะไรครับน้อง"พี่เลี้ยง
"พี่ชื่ออะไรค่ะ มีแฟนยัง ทำไมหล่อจังค่ะ"ผู้หญิงคนนั้นกำลังลวน ลามพี่เขาผ่านทางสายตา ฉันทนไม่ได้(ลวนลามมั่ง*0*)
"พี่ชื่ออิชครับ โสด พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมพี่ถึงหล่อ"พี่อิชพูด
ด้วยรอยยิ้มอันน่าหลงไหล แล้วเดินจากไป
"นี่เธอ โรคจิตป่ะเนี่ย มองผู้ชายตาเป็นมันเชียว"นายเจมส์
"ฉันไม่ใช่โรคจิต นายนั่นแหละโรคจิต พี่เขาหล่อจะตายไม่มอง ได้ไง"ฉันพูดแล้วเดินเอากระเป๋าไปวางตรงมุมห้อง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น