Lady hot สาวฮอตหน้าใหม่กับสามหัวใจที่ต้องเลือก

เฮ้อ!!!~

 ฉันถอนหายใจมาเป็นสิบๆรอบแล้วเนี่ย วันนี้มันสมควรที่ฉันจะมี ความสุขสิ ฉันอุตส่าห์ใช้เวลารวบรวมความกล้าเป็นอาทิตย์กว่าจะ คิดสารภาพรักกับ'เอส' แต่'ยัยกัฟ'คู่อริฉัน มันดันได้เอสไปควงเฉยเลย =[]= โลกไม่เคยยุติธรรมกับคนสวย

 "นี่แกมาทำอะไรตรงนี้เนี่ย ใกล้เริ่มการแข่งขันแล้วนะ"พีนเพื่อนสนิทของฉันมาเรียก

 คือ ตอนนี้ฉันมาแข่งขันงานวิชาการที่โรงเรียนอื่น ฉันแข่งในหมวดสังคมประวัติศาสตร์ และแน่นอนยัยพีนก็มา

"ป่าว ไปสิ"ฉัน

ยัยพีนเดินนำฉันไป

...มันไปไหนแล้ว ยัยพีนมันเดินยังกับวิ่งตามควาย-[]- ฉันไม่เคยจะเดินทันมันเลยจริงๆ ใกล้เวลาแข่งแล้วด้วย แล้วห้องแข่งมันอยู่ไหนเนี่ย ไม่รู้จักใครด้วย

"นี่เธอ รู้หรือป่าวหมวดสังคมประวัติศาสตร์อยู่ไหน " เสียงคนที่สะกิดฉัน

น่าเบื่อจริง ฉันยังไม่รู้เลยเนี่ย ไปถามคนอื่นไป

"ไม่รู้โว้ย ฉันร้อน ฉันรีบ"ฉันพูดแล้วเดินไป

"นี่ฉันถามดีๆนะ"ต้นเสียงจับใหล่ฉันไว้

"ฉันตอบไม่ดีตรงไหน ปล่อยฉันรีบ"ฉันสะบัดแขนเขาทิ้ง แล้วหันไปชี้หน้าเขา

 โหว้าว คมเข้มบาดใจ หล่อจัง

"กล้าดียังไงมาชี้หน้าฉันยัยเตี้ย"ดูมันพูด

พูดอย่างนี้ก็หมดหล่อสิ ว่าฉันหรอ

"ฉันไม่ได้เตี้ย แต่นายมันสูงเกินเหตุเองตะหาก"ฉัน

"ยัยดรีม!"ยัยพีน

"ไอ้เจมส์!"ผู้ชายอีกคนเรียกนายเปรต ตั้งเองสดๆ

"แกมาทำอะไรตรงนี้ อีกยี่สิบนาทีจะแข่ง เตรียมตัวได้แล้ว"ยัยพีน

"เออ"ฉันพูดจบยัยพีนก็จูงฉันไปที่หมวด

แต่สายตาอันแหลมคมของฉันก็มองไปเห็นนายเจมส์

"นั่นมันนายเปรตนี่ อยู่หมวดนี้ด้วยหรอเนี่ย"ฉันพึมพำ

"อะไรนะ"ยัยพีม

"ป่าวๆ ลองซ้อมหน่อยดีกว่า"ฉันพูดแล้วซ้อมการนำเสนอ และแล้วการแข่งขันก็จบลงโดยที่มีนายเปรตทำท่ากวนประสาทใส่ตลอดเวลา ฉันได้ยินมาว่านายนั่น อยู่โรงเรียนคู่แข่งของ โรงเรียนฉันเลย ฉันจะแพ้ไม่ได้เด็ดขาด>.< สู้สุดใจค่ะ
........
"นี่แกนายหน้าหล่อนั่นเป็นใครหรอ ฉันเห็นแกมองตลอดเลย"ยัยพีน

"บ้าหรอ ฉันไม่ได้มองสักหน่อยไปหาอะไรกินดีกว่า จะได้กลับ"ฉัน

"เออๆ"ยัยพีน

 ฉันไปมองอีตานั่นตอนไหนเนี่ย  เพื่อนฉันนี่ตาถั่วใหญ่แล้ว=[]=

  ยังไม่ได้แนะนำตัวเลย ฉันชื่อลินดา ชื่อเล่นดรีม อายุสิบเจ็ดปีค่ะ

 อ้าวยัยพีนไปไหนอีกล่ะเนี่ย ไปไหนไม่ค่อยจะบอกกันเลย แนะนำตัวแป๊บเดียวหายไปเลย

"ดรีม"

"ห่ะ เฮ้ย"ฉันอุทานเมื่อหันไปมอง

เขาโบกมือ

"นายเจมส์"ฉัน

"จำชื่อฉันได้ด้วยหรอยัยเตี้ย"นายเจมส์

"นี่อย่ามาหาเรื่องฉันนะ"ฉันผลักเขาเบาๆ แต่เขากลับทำเหมือนจะล้ม=[]=เวอร์จริงอะไรจริง

"ฉันไม่ได้มาหาเรื่อง ฉันแค่มาทักตามมารยาท"เจมส์

"มีด้วยหรอ"ฉันพึมพำ

"นี่พูดอะไรฉันได้ยินนะ"เจมส์

"แล้วไง"ฉันพูดแล้วจะเดินไปที่รถ

"แล้วเจอกัน"เขาพูดไล่หลังฉันมา

ที่บ้าน   ฉันมองฝนที่โปรยปรายลงมากระทบหน้าต่างกระจกห้องฉันแล้ว แตกฝอย มันทำให้ฉันนึกถึงครั้งแรกที่ฉันเจอเอสครั้งแรก

เมื่อหกปีก่อน...

'ดรีม เรามีอะไรจะให้'เพื่อนในห้องฉันมันชื่อเบส

'อะไรอีกล่ะ'ฉัน

เบสแบมือออกเผยให้เห็นอะไรบางอย่างสีเขียวอ้วนๆป้อมๆ ใช่แล้วค่ะ มันคือหนอนตัวอ้วน 0.0! และเบสก็เอามันใส่กระเป๋าเสื้อฉัน

'กรี้ด~ ช่วยด้วยหนอนแทะเสื้อ'ฉันแหกปากร้องเมื่อรู้สึกว่ามีอะไร กระดึ๊บอยู่ในกระเป๋าเสื้อ พรางวิ่งไปมา

'ฮ่าฮ่าฮ่า'นายเบสหัวเราะชอบใจในท่าทางของฉัน

'กรี้ด~ ช่วยด้วย'ฉันยังแหกปากร้องอาจงอาจารย์หายไปไหนหมด

นะ และแล้วเจ้าชายขี่ม้าขาวก็มาช่วยฉัน

'อยู่เฉยๆ เราเอาออกให้'เอสบอกฉัน ฉันจึงยืนตัวเกร็ง

เอสเอาหนอนออกให้ฉัน ทำให้ฉันประทับใจในความเป็นสุภาพบุ รษจับหนอนของเขา>.<

 

 

โปรดติดตามตอนต่อไป.......^0^