ลอนดิเน่ เดอ ว็องต์ นางแอ่นแห่งสายลม

ลำดับตอนที่ #14 : 13. การตัดสินใจ(พบกันในเล่มค่ะ)

                พั่บๆๆ

                เสียงกระพือปีกที่ดังแหวกความเงียบงันของผืนป่า ไม่ทำให้นกตัวนั้นน่าสนใจได้เท่ากับขนสีแดงเพลิงที่สว่างราวกับมีเปลวไปลุกโชติช่วงท่ามกลางความมืดมิดยามราตรี เสียงร้องกังวานกลบเสียงจิ้งหรีดเรไร ดังขึ้นพร้อมการสยายปีกถลาลมลงมาเกาะที่แขนแข็งแรงของผู้เป็นเจ้าของ ความงดงามในทุกท่วงท่าของนกตัวนั้นทำให้ลอนดิเน่ที่บังเอิญมาเห็นต้องยืนนิ่งราวกับถูกมนต์สะกด