ตั้งแต่อ่านนิยายมาเรื่องนี้นี่สุดๆแล้วอ่ะ มีหลากหลายอารมณ์ในความรักหลายรูปแบบ ความรักแบบเพื่อน แบบคนรัก แบบพี่น้อง แบบแม่ลูก ช่วงท้ายๆนี่อ่านแล้วอินมากๆ โดยเฉพาะตอนที่ดีดี้หรือกิก้าเล่นเปียโนเพื่อส่งแคนอนไปสู่สุคติเราอินมากๆไม่เพียงอารมณ์ที่นักเขียนถ่ายทอดมาให้แต่ เราได้เปิดเพลงฟังไปพร้อมๆกันด้วยทำให้สามารถรับรู้ได้มากขึ้นกว่าเดิมจากครั้งแรกที่อ่านไปได้เปิดเพลงเราน้ำตาคลอ แต่พอเปิดเพลงแล้วต่อมน้ำตาแตกอย่างกับได้ไปนั่งฟังดีดี้เล่นจริงๆเลย ยิ่งฟังไปอ่านไปก็ยิ่งอิน
ขอขอบคุณนักเขียนคนนี้มากๆที่ทำให้เราได้มาอ่านเรื่องที่น่าสนใจขนาดนี้ เป็นเรื่องเดียวที่อ่านแล้วเข้าถึงอารมณ์ที่สุด ปล.แนะนำนิดนึงถ้าเปิดเพลงเหมือนที่เราเปิดทุกคนจะอินมากๆ เชื่อเราสิ http://www.youtube.com/watch?v=ok-L-RGGhTcขอให้เขียนเรื่องดีๆอย่างนี้มาอีกนะ