ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 2.ผู้ชายสะพายเป้สีดำข้างซ้าย
วันต่อมา... โซฮยอนก็ยังสงสัยว่าใคร? เป็นคนไปบอกครูใหญ่ให้มาช่วยเทอ?
"ใครน้าๆ?" โซฮยอนนั่งพึมพำคนเดียว
"โซฮยอน!! พูดอะไรอยู่คนเดียวอ่ะ?" คังจียองเพื่อนสาวคนสนิททักชั้น เมื่อเห็นว่าชั้นนั่งพึมพำคนเดียว
"พอดีเมื่อวานชั้นโดนทำร้ายอ่ะ" โซฮยอนบอกกับจียอง
"หะ?!! ใครทำร้ายเทอบอกชั้นมา!! ชั้นจะไปจัดการมันเอง!!" คังจียองจอมห้าวลุกขึันทันทีที่ได้ยินเพื่อนรักเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานให้ฟัง
"เดี๋ยวก่อนๆ จียองนั่งก่อนๆ ฟังชั้นพูดให้จบก่อนสิ" โซฮยอนจับเพื่อนสาว(?)ให้นั่งลง
"เทอจำข่าววันก่อนได้มั๊ย? ที่ชั้นกับธันเดอร์เป็นข่าวด้วยกันอ่ะ!" โซฮยอนหันไปมองหน้าจียอง เทอพยักหน้า
"ข่าวนั้นนั่นแหละที่ทำให้ชั้นโดนตบ... พวกแฟนคลับของธันเดอร์มารุมตบชั้น แต่...อยู่ดีๆ ครูใหญ่ก็มาห้าม ชั้นเลยแปลกใจว่าครูใหญ่มาห้ามได้ไง!!? เพราะปกติครูใหญ่เค้าจะอยู่แต่ในห้องเค้า"
"ไม่เห็นแปลกเลย เค้าอาจจะออกมาเดินเล่นแล้วเจอเทอกำลังโดนรุมตบก็ได้นะ" จียองพูดแสดงความเห็น
"แต่ชั้นไม่คิดอย่างนั้นหน่ะสิ! ตอนที่เค้ามาห้ามพวกนั้นเหมือนเค้ายังงงๆอยู่เลย ครูใหญ่บอกว่ามีผู้ชายคนนึง วิ่งมาลากเค้า เค้าก็ยังไม่รู้เลยว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร ผู้ชายคนนั้นบอกว่าชั้นกำลังโดนทำร้ายอ่ะ... ครูใหญ่บอกอีกว่าเค้าสะพายเป้สีดำข้างซ้าย เทอช่วยชั้นหาผู้ชายคนนั้นหน่อยสิจียอง... นะนะนะ... ชั้นอยากขอบคุณเค้าอ่ะที่ช่วยชั้น" โซฮยอนทำหน้าแบ๊วอ้อนจียอง
"อย่าทำหน้าอย่างนี้สิ! ชั้นใจอ่อนทุกทีที่เทอทำหน้าอย่างนี้โซฮยอน" จียองพูดยิ้มๆ
"เย้!!! จียองน่ารักที่สุด!!" โซฮยอนโผลเข้ากอดจียองด้วยความดีใจ
ระหว่างที่โซฮยอนกอดจียองสายตาเทอก็เหลือบไปเห็นชอนดุงเดินมาพอดี ทั้งสองมองหน้ากันสักพัก แล้วชอนดุงก็เป็นฝ่ายเดินไป โซฮยอนทำหน้าแลบลิ้นปิ้นตาใส่ชอนดุง และเทอก็เห็นว่า...
.....ชอนดุงก็สะพายเป้สีดำข้างซ้ายเหมือนกัน!.....
ความคิดหนึ่งแล่นเข้ามาในสมองเทอ "หรือจะเป็นนาย?"
"นี่! เมื่อไหร่เทอจะเลิกกอดชั้นสักที? เดี๋ยวคนอื่นเค้ามองว่าเราเป็นคูเลสเบี้ยนกันนะ!" เสียงจียองทำให้โซฮยอนตื่นจากความคิดของเทอ
"แหะๆ โทษทีๆ" เทอยิ้มแห้งๆให้กับจียอง แต่ภายในใจเทอก็ยังคิดเรื่องที่ชอนดุงอาจเป็นผู้ชายสะพายเป้สีดำข้างซ้าย!
"ชั้นไปเรียนก่อนนะจียอง" โซฮยอนยิ้มให้จียอง จียองพยักหน้ารับรู้แล้วก็ยิ้มให้โซฮยอน โซฮยอนโกหกว่าจะไปเรียน แต่ความจริงแล้วยังไม่ถึงคลาสของเทอ เทอโกหกเพื่อมาสืบว่าชอนดุงใช่ผู้ชายสะพานเป้สีดำข้างซ้ายรึป่าว?
"กอดกันกลม! ไม่อายฟ้าอายดินเลยนะ!!" เสียงผู้ชายคนนึงลอยมาแขวะจียอง แล้วเขาคนนั้นก็มานั่งแทนที่โซฮยอน
"นาย... มาทำไม?" จียองถามชายหนุ่มคนนั้นอย่างเชิดๆ
"มาเฝ้าเทอ!!!" ชายหนุ่มตอบกลับด้วยสีหน้ากวนๆ ทำให้หญิงสาวอารมณ์ขึ้น
"จะมาเฝ้าชั้นทำไม?!! เป็นหมารึไง? ถึงมาเฝ้าอ่ะ?" จียองพูดเสียงดังลั่น
"นี่เทอ!! พูดดีๆหน่อย ชั้นเป็นว่าที่สามีในอนาคตเทอนะ!" ชายหนุ่มคนนั้นก็พูดเสียงดังลั่นไม่แพ้จียอง
"นายไค!! พูดอะไรของนาย!! จะไปไหนก็ไปเลยไป!!! ชั้นจะขึ้นเรียน!!!" จียองเริ่มอาย เทอจึงไล่ชายหนุ่มคนนั้นหรือไคให้ไปที่อื่น
"เทอจะขึ้นเรียนก็ขึ้นไปสิ! ชั้นจะรอเทออยู่ที่นี่!! เข้าใจมั๊ย?" ไคยื่นหน้ากวนๆไปใกล้จียอง
"ไอ้บ้า! เชิญนายนั่งรอชั้นไปยันชาติหน้าเลย!!" จียองพูดตะคอกใส่หน้าไค
"ก็เอาซี่! ถ้าเทอให้ชั้นรอเทอยันชาติหน้า เรื่องที่เราเป็นอะไรกันคนอื่นได้รู้แน่!!" ไคหยักคิ้วอย่างผู้ชนะ
"ก็ได้ๆ ถ้าชั้นเรียนเสร็จชั้นจะมาหานาย ชั้นไปเรียนล่ะ!!" จียองลุกขึ้นด้วยความอารมณ์เสีย
"เดี๋ยว... ตั้งใจเรียนด้วยล่ะ" ไคพูดทิ้งท้ายก่อนที่เค้าจะทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ จียองมองเค้าอย่างงงๆแล้วก็เดินไปขึ้นเรียน
โซฮยอนเดินตามหาชอนดุงให้ทั่ว สุดท้ายเทอก็มาจบลงที่ดาดฟ้าของมหาลัย เทอเดินไปที่ที่เคยพบชอนดุง แต่ว่าก็ไม่มีเขา พอหันหลังกลับไปกับเจอเขาเต็มๆ
"อันยอง :)" หญิงสาวทักทายชายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม แต่ทว่าชายหนุ่มกับนิ่งเฉย แล้วหันหลังเตรียมที่จะเดินไปที่อื่น
"ดะๆ.. เดี๋ยว!!" เทอวิ่งไปขวางหน้าชายหนุ่มไว้
"นายใช่มั๊ย? ที่ไปบอกครูใหญ่ให้มาช่วยชั้นเมื่อวานนี้?" หญิงสาวรอบสังเกตสีหน้าชายหนุ่ม แล้วลุ้นรอฟังคำตอบ
"เทอพูดอะไรของเทอ? หลีกไป!!" ชอนดุงยังพูดกับโซฮยอนด้วยน้ำเสียงเย็นชาและสีหน้าเรียบเฉย
"ไม่! นายสะพายเป้สีดำข้างซ้ายอย่างที่ครูใหญ่บอกชั้นมาเป๊ะๆเลย! จะไม่ใช่นายได้ไง?" โซฮยอนตีหน้าจริงจังบ้าง
"หลบไป!!" เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาอีกครั้ง
"ตอบชั้นมาก่อนสิ!" โซฮยอนจ้องหน้าชอนดุง เขาจึงพยายามที่จะเดินผ่านเข้ามา แต่โซฮยอนก็กางแขนแล้วใช้ตัวเองดันไม่ให้เขาไป
"หลีกไป! ชั้นไม่อยากมาเล่นอะไรบ้าๆกับเทอ!" ชอนดุงพูดทั้งๆตัวเองก็ยังดันอยู่กับโซฮยอน เขาจ้องหน้าเทออย่างจริงจัง
"ไม่!! นายตอบชั้นมาก่อนสิ!" โซฮยอนก็จ้องกลับอย่างไม่ยอมแพ้ ชอนดุงใช้แรงดันโซฮยอน จนเทอล้มไป ตอนแรกเค้าทำท่าเหมือนจะเข้าไปช่วย แต่ก็ไม่เข้าไป เขาตัดสินใจที่จะเดินออกไป.. แต่...
"ใจร้าย!! นายมันใจร้ายที่สุด!! ชอนดุงคนเก่าหายไปไหน?!!" โซฮยอนที่ล้มอยู่กับพื้นตะโกนถามชอนดุงทั้งน้ำตา เขารับรู้ว่าเทอกำลังร้องไห้อยู่ เขาอยากเข้าไปกอด ปลอบเทอเหมือนก่อน แต่ว่าภาพในอดีตมันทำให้เค้าเลือกที่จะเดินจากไป
"ชั้นเกลียดนาย!! ชอนดุง!!" โซฮยอนตะโกนไล่หลังชอนดุงไป แล้วเทอก็ปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมา อย่างสุดที่จะกลั้นมันไว้...
:-Daisy ✿
"ใครน้าๆ?" โซฮยอนนั่งพึมพำคนเดียว
"โซฮยอน!! พูดอะไรอยู่คนเดียวอ่ะ?" คังจียองเพื่อนสาวคนสนิททักชั้น เมื่อเห็นว่าชั้นนั่งพึมพำคนเดียว
"พอดีเมื่อวานชั้นโดนทำร้ายอ่ะ" โซฮยอนบอกกับจียอง
"หะ?!! ใครทำร้ายเทอบอกชั้นมา!! ชั้นจะไปจัดการมันเอง!!" คังจียองจอมห้าวลุกขึันทันทีที่ได้ยินเพื่อนรักเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานให้ฟัง
"เดี๋ยวก่อนๆ จียองนั่งก่อนๆ ฟังชั้นพูดให้จบก่อนสิ" โซฮยอนจับเพื่อนสาว(?)ให้นั่งลง
"เทอจำข่าววันก่อนได้มั๊ย? ที่ชั้นกับธันเดอร์เป็นข่าวด้วยกันอ่ะ!" โซฮยอนหันไปมองหน้าจียอง เทอพยักหน้า
"ข่าวนั้นนั่นแหละที่ทำให้ชั้นโดนตบ... พวกแฟนคลับของธันเดอร์มารุมตบชั้น แต่...อยู่ดีๆ ครูใหญ่ก็มาห้าม ชั้นเลยแปลกใจว่าครูใหญ่มาห้ามได้ไง!!? เพราะปกติครูใหญ่เค้าจะอยู่แต่ในห้องเค้า"
"ไม่เห็นแปลกเลย เค้าอาจจะออกมาเดินเล่นแล้วเจอเทอกำลังโดนรุมตบก็ได้นะ" จียองพูดแสดงความเห็น
"แต่ชั้นไม่คิดอย่างนั้นหน่ะสิ! ตอนที่เค้ามาห้ามพวกนั้นเหมือนเค้ายังงงๆอยู่เลย ครูใหญ่บอกว่ามีผู้ชายคนนึง วิ่งมาลากเค้า เค้าก็ยังไม่รู้เลยว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร ผู้ชายคนนั้นบอกว่าชั้นกำลังโดนทำร้ายอ่ะ... ครูใหญ่บอกอีกว่าเค้าสะพายเป้สีดำข้างซ้าย เทอช่วยชั้นหาผู้ชายคนนั้นหน่อยสิจียอง... นะนะนะ... ชั้นอยากขอบคุณเค้าอ่ะที่ช่วยชั้น" โซฮยอนทำหน้าแบ๊วอ้อนจียอง
"อย่าทำหน้าอย่างนี้สิ! ชั้นใจอ่อนทุกทีที่เทอทำหน้าอย่างนี้โซฮยอน" จียองพูดยิ้มๆ
"เย้!!! จียองน่ารักที่สุด!!" โซฮยอนโผลเข้ากอดจียองด้วยความดีใจ
ระหว่างที่โซฮยอนกอดจียองสายตาเทอก็เหลือบไปเห็นชอนดุงเดินมาพอดี ทั้งสองมองหน้ากันสักพัก แล้วชอนดุงก็เป็นฝ่ายเดินไป โซฮยอนทำหน้าแลบลิ้นปิ้นตาใส่ชอนดุง และเทอก็เห็นว่า...
.....ชอนดุงก็สะพายเป้สีดำข้างซ้ายเหมือนกัน!.....
ความคิดหนึ่งแล่นเข้ามาในสมองเทอ "หรือจะเป็นนาย?"
"นี่! เมื่อไหร่เทอจะเลิกกอดชั้นสักที? เดี๋ยวคนอื่นเค้ามองว่าเราเป็นคูเลสเบี้ยนกันนะ!" เสียงจียองทำให้โซฮยอนตื่นจากความคิดของเทอ
"แหะๆ โทษทีๆ" เทอยิ้มแห้งๆให้กับจียอง แต่ภายในใจเทอก็ยังคิดเรื่องที่ชอนดุงอาจเป็นผู้ชายสะพายเป้สีดำข้างซ้าย!
"ชั้นไปเรียนก่อนนะจียอง" โซฮยอนยิ้มให้จียอง จียองพยักหน้ารับรู้แล้วก็ยิ้มให้โซฮยอน โซฮยอนโกหกว่าจะไปเรียน แต่ความจริงแล้วยังไม่ถึงคลาสของเทอ เทอโกหกเพื่อมาสืบว่าชอนดุงใช่ผู้ชายสะพานเป้สีดำข้างซ้ายรึป่าว?
"กอดกันกลม! ไม่อายฟ้าอายดินเลยนะ!!" เสียงผู้ชายคนนึงลอยมาแขวะจียอง แล้วเขาคนนั้นก็มานั่งแทนที่โซฮยอน
"นาย... มาทำไม?" จียองถามชายหนุ่มคนนั้นอย่างเชิดๆ
"มาเฝ้าเทอ!!!" ชายหนุ่มตอบกลับด้วยสีหน้ากวนๆ ทำให้หญิงสาวอารมณ์ขึ้น
"จะมาเฝ้าชั้นทำไม?!! เป็นหมารึไง? ถึงมาเฝ้าอ่ะ?" จียองพูดเสียงดังลั่น
"นี่เทอ!! พูดดีๆหน่อย ชั้นเป็นว่าที่สามีในอนาคตเทอนะ!" ชายหนุ่มคนนั้นก็พูดเสียงดังลั่นไม่แพ้จียอง
"นายไค!! พูดอะไรของนาย!! จะไปไหนก็ไปเลยไป!!! ชั้นจะขึ้นเรียน!!!" จียองเริ่มอาย เทอจึงไล่ชายหนุ่มคนนั้นหรือไคให้ไปที่อื่น
"เทอจะขึ้นเรียนก็ขึ้นไปสิ! ชั้นจะรอเทออยู่ที่นี่!! เข้าใจมั๊ย?" ไคยื่นหน้ากวนๆไปใกล้จียอง
"ไอ้บ้า! เชิญนายนั่งรอชั้นไปยันชาติหน้าเลย!!" จียองพูดตะคอกใส่หน้าไค
"ก็เอาซี่! ถ้าเทอให้ชั้นรอเทอยันชาติหน้า เรื่องที่เราเป็นอะไรกันคนอื่นได้รู้แน่!!" ไคหยักคิ้วอย่างผู้ชนะ
"ก็ได้ๆ ถ้าชั้นเรียนเสร็จชั้นจะมาหานาย ชั้นไปเรียนล่ะ!!" จียองลุกขึ้นด้วยความอารมณ์เสีย
"เดี๋ยว... ตั้งใจเรียนด้วยล่ะ" ไคพูดทิ้งท้ายก่อนที่เค้าจะทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ จียองมองเค้าอย่างงงๆแล้วก็เดินไปขึ้นเรียน
โซฮยอนเดินตามหาชอนดุงให้ทั่ว สุดท้ายเทอก็มาจบลงที่ดาดฟ้าของมหาลัย เทอเดินไปที่ที่เคยพบชอนดุง แต่ว่าก็ไม่มีเขา พอหันหลังกลับไปกับเจอเขาเต็มๆ
"อันยอง :)" หญิงสาวทักทายชายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม แต่ทว่าชายหนุ่มกับนิ่งเฉย แล้วหันหลังเตรียมที่จะเดินไปที่อื่น
"ดะๆ.. เดี๋ยว!!" เทอวิ่งไปขวางหน้าชายหนุ่มไว้
"นายใช่มั๊ย? ที่ไปบอกครูใหญ่ให้มาช่วยชั้นเมื่อวานนี้?" หญิงสาวรอบสังเกตสีหน้าชายหนุ่ม แล้วลุ้นรอฟังคำตอบ
"เทอพูดอะไรของเทอ? หลีกไป!!" ชอนดุงยังพูดกับโซฮยอนด้วยน้ำเสียงเย็นชาและสีหน้าเรียบเฉย
"ไม่! นายสะพายเป้สีดำข้างซ้ายอย่างที่ครูใหญ่บอกชั้นมาเป๊ะๆเลย! จะไม่ใช่นายได้ไง?" โซฮยอนตีหน้าจริงจังบ้าง
"หลบไป!!" เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาอีกครั้ง
"ตอบชั้นมาก่อนสิ!" โซฮยอนจ้องหน้าชอนดุง เขาจึงพยายามที่จะเดินผ่านเข้ามา แต่โซฮยอนก็กางแขนแล้วใช้ตัวเองดันไม่ให้เขาไป
"หลีกไป! ชั้นไม่อยากมาเล่นอะไรบ้าๆกับเทอ!" ชอนดุงพูดทั้งๆตัวเองก็ยังดันอยู่กับโซฮยอน เขาจ้องหน้าเทออย่างจริงจัง
"ไม่!! นายตอบชั้นมาก่อนสิ!" โซฮยอนก็จ้องกลับอย่างไม่ยอมแพ้ ชอนดุงใช้แรงดันโซฮยอน จนเทอล้มไป ตอนแรกเค้าทำท่าเหมือนจะเข้าไปช่วย แต่ก็ไม่เข้าไป เขาตัดสินใจที่จะเดินออกไป.. แต่...
"ใจร้าย!! นายมันใจร้ายที่สุด!! ชอนดุงคนเก่าหายไปไหน?!!" โซฮยอนที่ล้มอยู่กับพื้นตะโกนถามชอนดุงทั้งน้ำตา เขารับรู้ว่าเทอกำลังร้องไห้อยู่ เขาอยากเข้าไปกอด ปลอบเทอเหมือนก่อน แต่ว่าภาพในอดีตมันทำให้เค้าเลือกที่จะเดินจากไป
"ชั้นเกลียดนาย!! ชอนดุง!!" โซฮยอนตะโกนไล่หลังชอนดุงไป แล้วเทอก็ปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมา อย่างสุดที่จะกลั้นมันไว้...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น