ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เป็นแฟนกับฉันนะ
ยิ่นับวันวามิอฮยอวอน็เปลี่ยนไปเรื่อยๆาที่แรเริ่มเาะเอามินฮยอมาอยู่ับเาเพียเพราะ้อารใ้านและใ้หนี้ที่รอบรัวอมินฮยอสร้าเอาไว้ับรอบรัวอเา แ่พอเริ่มมารู้ว่ามินฮยอป่วยเป็นโรไมเรนรุนแรมันยิ่ทำให้ฮยอวอนอยาะล้มเลิวามิที่ะทำร้ายมินฮยอแล้วยิ่มารู้อีว่ามินฮยอสูเสียพ่อไปมันเ็บปวนาไหนถึฮยอวอนะเป็นเย็นาแ่ไม่ไ้แปลว่าภายในใอนที่เยสใสอย่าเาะ้อ้านาไป้วย มันเป็นำแพป้อันัวเอ็แ่นั้น นมาเอมินฮยอเหมือนำแพทุอย่าแทบะพัทลาย
ร่าสูนอนว่ำหน้าูร่าบาำลันั่ัุสูทอเาอยู่บนโฟา
"นี่มินฮยอนอนเถอะแ่ประมูลเพรุันเยอะแยะไม่เห็น้อัสูทใหม่เลย"
ถึะอยู่้วยันนานนาไหนฮยอวอน็ยัพูับมินฮยอ้วยน้ำเสียราบเรียบนั้นอยู่ี
ทันทีที่ฮยอวอนบอมินฮยอว่าวันพรุ่นี้เาะเอามินฮยอไปานประมูลเพร้วยมันทำให้มินฮยอีในัวเ้นรีบวิ่ไปหยิบระาษมาวาแบบุและัเย็บุสูทให้ฮยอวอน มินฮยอเริ่มทำทุอย่าั้แ่5โมเย็นนอนนี้ะี3แล้วร่าบายันั่อยู่หน้าเรื่อัรเย็บผ้าทั้ัทั้เย็บิ้นผ้าเหล่านั้นไม่ยอมลุไปไหน
"ไม่หรอน่า ฮยอวอนน่ะมีแุ่้ำๆใสุ่ใหม่บ้าสิ"
มินฮยออบลับฮยอวอน้วยน้ำเสียสใสเ่นเย ใบหน้าเนียนยั้มหน้า้มาเย็บุ่อไปเรื่อยๆอย่าไม่ลละวามพยายาม
"นี่...เย็บสูทึนานี้ไม่่วรึไัน.."
น้ำเสียอฮยอวอนที่ส่มาทำให้มินฮยอหลุำเล็น้อยเสียอฮยอวอนมันูอู้อี้เหมือนเ็่วนอน็ไม่ปาน
"ฮ่าๆ ฮยอวอน่วแล้วหรอ"
มินฮยอเอ่ยถามะที่้มหน้า้มาเย็บสูท
"อื้อ ่วแล้ว ่วมา้วย..."
ฮยอวอนมุหน้าลับหมอนที่โฟา
"ถ้าฮยอวอน่ว เ้าไปนอน่อนเลยนี่สูทเหลืออีนินึะเสร็แล้วเย็บเ้าอีนิ็เสร็แล้ว"
ฮยอวอนผหัวึ้นมามอร่าอมินฮยอถึแม้ว่ามินฮยอะพูับเาเยอะนาไหนร่าบา็ไม่ไ้ละสายาาัรเย็บผ้ามามอเาเลยสันิ
"อยานอนับมินฮยอ..."
ึ!
"โอ้ย!"
ัรเย็บผ้าบาเ้าที่ปลายนิ้วอมินฮยอเล็น้อย ทุรั้ที่ฮยอวอนพูาแบบนี้มันะทำให้มินฮยอใสั่นทำอะไรไม่ถูแ่รั้นี้นี่สิ นิ้วบาเ้าับัรเ็มๆ
"มินฮยอ! เป็นอะไรรึป่าว"
ฮยอวอนรีบระโ้ามโฟาวิ่มาูมินฮยอที่นั่อยู่รัรเย็บผ้า ปลายนิ้วี้มีเลือึมออมาทำให้ฮยอวอนรู้สึเป็นห่วมินฮยอับใ
"เป็นอะไรมามั้ย.."
ฮยอวอน้มลมอหน้ามินฮยอ ในะนี้หน้าหวานนั่นส่ยิ้มมาอย่าับว่าไม่รู้สึเ็บเเสบที่ปลายนิ้ว
"ไม่หรอ หนัว่านี้็โนมาแล้ว"
มินฮยอส่ยิ้มให้ฮยอวอน แ่นี้มันเล็น้อยเาเยโนมาว่านี้มาแล้วอนเรียนปี3
รอยยิ้มนั่นไม่ทำให้ฮยอวอนรู้สึโล่ใึ้นถึเ้าัวะบอว่าไม่เป็นอะไรแ่เลือที่หยอยู่มันไม่ไ้บอวามหมายเ่นนั้นเลย ฮยอวอนยล่อทำแผลว่าุเ่าล้าๆมินฮยอ่อยๆหยยาทาแผลลบนสำลีาวแล้วบรรทาลไปที่รอบแผลอมินฮยอ
"เอาสิเอร์รูปไหนี...?"
ำถามอฮยอวอนทำเอามินอยอาโ หมายวามว่าไสิเอร์รูปไหนฮยอวอนมีพลาสเอร์แบบไหนันบ้านะ
เมื่อ้มมอในล่อพยาบาลมินฮยอพบเพียพลาสเอร์สีาวใสหลายแผ่นและมีเหมือนแผ่นสิเอร์สำหรับผิทับบนพลาสเอร์เอาไว้หลายสิบใบ
"มีอแบบนี้้วยหรือไัน"
ำถามอมินฮยอทำฮยอวอนยยิ้มเล็น้อยนอย่าฮยอวอนมัน็้อมีโมเม้นฟรุ้ฟริ้มุ้มิ้บ้าแหละน่า
"ะเอารูปไหนีล่ะ หืม?"
ฮยอวอนยื่นหน้าเ้าใล้ับใบหน้าอมินฮยอนมูสัมผัสัน มินฮยอรีบหลบสายาไปมอสิเอร์ในล่อ
"เอ่อ เอาลายเป็สีฟ้าๆ"
ฮยอวอน่อยๆเอื้อมมือไปหยิบสิเอร์ลายเป็น้อยัวสีฟ้าในล่อออและแปะมันลบนพลาสเอร์ที่อยู่บนนิ้วอมินฮยออย่า่ายาย แ่ใบหน้ายั่ออยู่ับใบหน้าเนียนอมินฮยอ ลิ่นัวอันหอมหวลนั่น่ายั่วยวนิใอฮยอวอนเสียเหลือเิน ฮยอวอนอยาะรอบรอทุๆอย่าอมินฮยอทั้หัวใและร่าาย เาแทบอยาะลืนินมินฮยอลอไม่ให้เหลือแม้แ่ลิ่นให้นอื่นไ้สูม
"มินฮยอนี่เเย่ันะ..."
ำพูอฮยอวอนทำเอามินฮยออสสัยไม่ไ้
"แย่ยัไ"
มินฮยอย่นิ้วถามฮยอวอนแม้อนนี้ปลายมูอเายัเเะโนันเ่นเิม
"เพราะถ้าเป็นันถ้ามินฮยอถามันแบบนี้ันะอบว่า ันะเอาลายมินฮยอ"
ำพูอฮยอวอนทำเอาใบหน้าอมินฮยอร้อนผ่าวและึ้นสีแอย่าเห็นไ้ั
ฮยอวอนเห็นแ้มเือระเรื่อนั่นยิ่ทำให้อยารอบรอมินฮยอหนัว่าเิม
"เป็นแฟนับันนะ"
ำพูอฮยอวอนทำให้มินฮยอเินนหน้าแ
"แ่ว่าัน.."
"ันน่ะอบมินฮยอมาๆเลยนะอบมาั้นานแล้วอบั้แ่ที่พี่วอนโฮเอาเินาุแม่มาให้มินฮยอที่บ้านแ่ันเห็นมินฮยอสนิทับพี่วอนโฮันเลยเ้าใว่ามินฮยอับพี่วอนโฮอบันอยู่ันเลย..."
"พอแล้วน่านบ้า.."
ยัไม่ทันที่ฮยอวอนะพูบมินฮยอ็ิ่ำพูออมา่อน
"พี่วอนโฮเห็นันแ่น้อายนนึไม่มีอะไรเินว่านั้นหรอ"
"แล้วันล่ะ..มินฮยออบันไหม.."
แม้ว่ามันะเป็นน้ำเสียที่นิ่เรียบแ่บวับใบหน้าอฮยอวอนที่มล้มานไ้ยินเสียลมหายใับแววาที่้อะเอาำอบนั่นมันยิ่ทำให้ใอมินฮยอสั่นไหว
"เอ่อ ัน ัน..."
"อย่าปิเสธนัเลยันยัไม่เยปิเสธหัวใัวเอเลยนะ"
มินฮยอหลบา่ำล ฮยอวอนเลื่อนมือมาเสยาอมินฮยอึ้นให้สบาับเา
"อบมา..เป็นแฟนับันนะ"
ฮยอวอนเริ่มถามำถามนั้น้ำอีรั้ มินฮยอที่หลบหลีฮยอวอนไม่ไ้อีแล้ว ทั้ใบหน้าอเาและหัวใอเา มินฮยอลั้นใเพียวินาที
"อื้อ"
"อะไรนะ"
"บอว่า อื้อ"
"อื้อนี่หมายถึ..?"
"อื้อ ันเป็นแฟนฮยอวอนแล้วนะ"
ำอบนั้นทำเอาฮยอวอนรวมัวมินฮยอึ้นแล้วระโไปมารอบห้อแนสอ้าอรอบเอวมินฮยอไว้แน่นเพราะลัวนร่าบานลมาหาเาไม่อมินฮยอให้แน่นพอ
สอเเนอมินฮยอโอบรอบอฮยอวอนไว้แน่น ทั้สอ่ายิ้มและหัวเราะในเวลาเียวัน
ฮยอวอน่อยๆวามินฮยอลที่พื้น สอมือยึ้นับใบหน้าอมินฮยอไว้ยื่นหน้าเ้าไปใล้นลมหายใรัน
"่อไปนี้ลี มินฮยอเป็นแฟนอแ ฮยอวอนแล้วนะนะ"
"อื้อ ่อไปนี้ันลี มินฮยอเป็นแฟนอแ ฮยอวอนแล้วนะ"
ฮยอวอนยยิ้มมุมปา่อนะ้อนัวร่าบาึ้นในอ้อมแนประบูบอันแสนะนุ่นนวลนั่นเ้าที่ริมฝีปาบา มินฮยอยแนึ้นอออฮยอวอนไว้แน่น และรสูบอันแสนหอมหวานนั้น นไม่ไ้รู้สึัวเลยว่าอนนี้ร่าอเาทัู้่ไ้อยู่บนที่นอนนิ่มในห้อนอนอฮยอวอนแล้ว
ฮยอวอนึ้นร่อมัวอมินฮยอไว้บรรูบสอลิ้นร้อนเ้าไปิมวามหวานในปาอมินฮยอ
"อื้อ.."
เสียราเล็รอออมาาริมฝีปาที่บวมเ่ออมินฮยอ
มือหนา่อยๆเลื่อนไปปลระุมเสื้อเิอมินฮยอเผยให้เห็นแผ่นอาวและยออสีมพูนั่น เเล้วหันลับมาัารถอเสื้อให้ัวเอ ฮยอวอน่อยๆเลื่อนริมฝีปาาปานุ่มอมินฮยอมาสู่รออาว่อยๆไล่โลมนมาถึยออสีมพู
"อื้อ..ฮยอวอน"
ฮยอวอน่อยๆเลื่อนมือไปปลาเาสั้นสีมพูอมินฮยอและอัวเอออ
ไร้สิ่ใปปิร่าายฮยอวอน่อยไล่โลมไปทั่วทั้ร่าายอมินฮยอนอนนี้ร่าายอมินฮยอเ็มไป้วยรอยแาารูอฮยอวอน เาใให้มันเป็นรอยแเพื่อทำสัลัษืว่ามินฮยอเป็นอฮยอวอนนเียว แนาย่อยสอเ้าไปใน่อทา้านหลั ทำเอานร่าบาสะุ้เล็น้อยเพราะวามเ็บ ฮยอวอนเริ่มทำามใัวเออีรั้ เา่อยยับแนายเ้าออเพิ่มวามเสียวสะท้านให้ับมินฮอยเป็นอย่ามาถึแม้มันะเ็บแ่มัน็เป็นวามสุอย่านึที่ฮยอวอนทำให้เา แนายยับัหวะา้าเป็นถี่ึ้นเรื่อย นระทั่สอร่าปล่อยน้ำรัออมาทั้ฮยอวอนและมินฮยอ่าเหนื่อยอ่อน ฮยอวอนล้มัวลอนอน้ามินฮยอพลาึผ้าห่มมาห่มให้มินฮยอ
"ืนนี้เหนื่อยแล้วนอนเถอะนะ"
ฮยอวอนระิบบอมินฮยอ อนนี้มินฮยอไม่มีแรแม้แ่ะลุึ้นนั่ เา่อยหันหน้าเ้าับหน้าออฮยอวอนแล้วฝั่หน้าลไปบนอแร่
"ันรัฮยอวอนนะ"
"ัน็รัมินฮยอเหมือนัน เหนื่อยแล้วพัผ่อนนะ"
"อื้อ "
ฮยอวอนยยิ้มมุมปาแล้วระับอมินฮยอให้แน่นึ้น ่อานี้ีวิอฮยอวอนะมอแ่มินฮยอมินฮยอนเียวเท่านั้น...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น