คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ถุงขนม
“นายะพาันไปไหนห้ะไอ้หน้าบ!”
หลัาที่ีฮยอนถูไอ้หน้าบที่ัวเอั้ายาให้ลามาทีุ่นึในโรเรียน็เอ่ยปา่าทออีฝ่ายไม่หยุหวัะให้อีฝ่ายรำานและยอมปล่อยนไปเอแ่ผิาที่ิเมื่ออีฝ่ายยัลาีฮยอนออมานอโรเรียนและพามานั่ที่สวนสาธาระเียบๆแห่หนึ่
“ปล่อยันนะเว่ย! ะลาันไปไหนนัหนาห้ะ!”
“หุบปาสัทีไ้ไหม! และที่สำัันื่อฮยอวอนเว่ย! แ! ฮะ! ยอ! วอน!”
ีฮยอนยอมหยุนิ่สบปาสบำเมื่อเห็นนรหน้าะอใส่นเสียั
แ่นี้็้อะอัน้วย….
“นั่รออยู่นี่ห้ามหนีไปไหนเี๋ยวันมา”
ว่าบฮยอวอน็ุรั้ให้ร่าอ้วนุ๊๊ะอีฮยอนนั่นลับเ้าอี้ไม้แ่แปล...ทั้ๆที่ีฮยอนวิ่หนีไ้แ่ลับยอมเื่อฟัและนั่ลนิ่ๆไม่ยอมไปไหน
เวลาผ่านไปสัพัีฮยอน็เห็นว่าฮยอวอนถือถุนมถุให่มาเ็มมือและมีถุยาเล็ๆอยู่่อนะนั่ล้าๆายีฮยอน
“ทำแผล่อน่อยินนมโอเไหม”
ีฮยอนพยัหน้าว่าามอย่า่ายาย
็เลี้ย่ายนิ่หว่า ฮยอวอนิ
“เอาหน้ามาใล้ๆ”
ีฮยอนะั้า่อนะมอ้อฮยอวอนราวับไม่ไว้วาใ
“เร็วิ้อย่าื้อ!”
ฮยอวอนว่าอย่าหัวเสีย
“ำ็ื้อสอำ็ื้ออะไรอะไร็ื้อ โอ้ย!”
ีฮยอนร้อ๊าเมื่อฮยอวอนป้ายยาลมาที่แผลแรๆ
“มันเ็บนะเว่ย!”
ีฮยอนว่าพลาน้ำาออมาลอหน่วลูาพร้อมทำหน้าเบะปาเหมือนเ็ะร้อไห้
“ฮึบเี๋ยวนี้เลยนะ! ถ้าน้ำาหยมาแม้แ่หยเียวันะับนายี้นริๆ้วย ฮึบ!”
“ฮึบ...ฮึ”
ีฮยอนฮึบน้ำาเอาไว้ไม่ให้ไหลออราวับเ็น้อยนับเป็นภาพที่น่าเอ็นูสำหรับฮยอวอนถ้าไม่ิว่าเยมีเรื่อับนนนี้มา่อน
“ทำไมนายอบไปร่าใส่นอื่นนายรู้บ้าไหมว่าัวนายมันนิเียวไม่เหมาะับารไปมีเรื่อับนอื่นเลย้วย้ำ”
ฮยอวอนว่าพลาเ็บยาที่ทาให้ีฮยอนเสร็แล้วลถุ
“ันไม่ไ้ร่านะ ็พวผู้หิพวนั้นมาหาเรื่อันับมินฮยอ่อนอ่ะ”
“พวนั้นทำอะไรนาย?”
“พวนั้นะมาแย่เบอเอร์เนื้อีสที่เหลืออยู่แ่2อันสุท้ายอันับมินฮยอ….ันำลัะ่ายัแล้วนะ! แ่พวนั้น็มาแย่ไปอ่ะ…..”
ีฮยอนว่าพลา้มหน้าลนิอ
“็เลยมีเรื่อทะเลาะันลาานโรเรียนเนี่ยนะ?”
“็ันอบินนี่….”
ฮยอวอนหันไปว้าถุนมห่อให่ที่้าในบรรุทั้น้ำอัลมและน้ำผลไม้ไหนะนมรุบรอบอีเ็มไปหม่อนะยื่นมันให้ับีฮยอน
“อ่ะ...ันื้อมาให้ิน ันไม่รู้ว่านายอบอะไรเป็นพิเศษ็เลยื้อมาหมนี่แหละ”
ารระทำอฮยอวอนทำเอาีฮยอนอึ้ไปสัพั่อนะั้สิและยื่นวน้ำอัลมืนฮยอวอน
“แบ่?”
ฮยอวอนเอ่ยถามเมื่อเห็นวน้ำอัลมมามาย
“ป่าวไม่ไ้แบ่แ่ันแ่ินน้ำอัลมไม่ไ้เวลาินแล้วมันปวท้ออ่ะ อนเ็ๆแม่เลยไม่ให้ิน”
ีฮยอนว่าออมาอย่ายิ้มๆพร้อมับยมือึ้นเาท้ายทอยแ้เิน นั่นนับว่าเป็นภาพที่ี่อใสำหรับฮยอวอนมาๆเลย
“็ไ้...นายนี่ยัไเนี่ยอบินนมินนัวอ้วนแ่ันินน้ำอัลมไม่ไ้เพราะปวท้อ”
ฮยอวอนว่า่อนะเอามือิ้มที่แ้มีฮยอน อ่า...หัวใอีฮยอนเ้นเร็วเป็นบ้าเลย…
“ยอน….ีฮยอน!”
“หะ...ห้ะ นายะอันทำไมเนี่ย”
ฮยอวอนะอึ้นเมื่อเห็นีฮยอนทำท่าเหม่อๆแล้วเอามือมาุมรหัวใ
“็นายเหม่อ”
“มะ..เหม่อไร”
“แหมๆๆๆๆ เหม่อันอ่ะิ่”
“มะ..มั่วไม่ใ่ละ”
ปั่!
เป็นเพราะอาารวยเินทำให้ีฮยอนเผลอฟสมือลไปที่ลาอฮยอวอนอย่าเ็มแร
“โอ้ย! นายมาีันทำไมเนี่ย!”
“็...็นายมาแล้ันอ่ะ!”
“นายโนเละแน่ไอ้อ้วน!”
“เห้ยไอ้หน้าบอย่าเ้ามานะเว่ย!”
หลัาสุำนั้นทั้ีฮยอนและฮยอวอน่า็วิ่ไล่ับันในสวนสาธาระโยมีรอยยิ้มและเสียหัวเราะสใสราวับเ็เล็ๆ
#เห้~ บไปอีหนึ่อนาไปอี5555555
อบุทุนำลัใที่เ้ามาอ่านและมาเม้นนะะสัาว่าะพันาามทุำที่อมเม้นเลย!
มอนใล้ะมาอนแล้วไรท์็….น ิ๊บๆๆ????????
#ฟิอูายหัวเย็น
ความคิดเห็น