ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ฉันจะดูแลนายเอง
นี่็ผ่านมา2อาทิย์ว่าๆับารนอนที่โรพยาบาลอมินฮยอโยที่มีฮยอวอนอยเฝ้าอยู่ลอไม่า ถ้าถามว่าฮยอวอนไ้ไปทำานไหมแน่นอนว่า...ไม่ แ่นั่น็ไม่ไ้่วยให้านในวารมาเฟียอฮยอวอนถถอยลเลยแม้แ่น้อยเพราะเาอยมีอุบอี้าร์มือวาอเาที่อยำเนินานให้ อาารอมินฮยอีึ้นเรื่อยๆทำให้ฮยอวอนโล่ใว่าเิมมา
ลิ่นหอมอรีมอาบน้ำลิ่นสอเบอรี่ฟุ้ระายไปทั่วห้อ ปราร่าอมินฮยอที่ใสุ่ลุมอาบน้ำสีาวผมสีบลอน์ทอำลัเปียุ่มาารสระมา่อนหน้านี้ ร่าบา่อยๆพยุัวเอึ้นแม้อาารอมินฮยอะีึ้นมาแ่าเาที่หั็ยัไม่ีึ้นเท่าไรมีเพียบาแผลามัวและระูที่ปแระสานัวันเร็วึ้นทุวัน
"หอมั..."
ฮยอวอนสูมูมลิ่นหอมยาสระผมอมินฮยอเ้าเ็มปอ
"อบลิ่นโรพยาบาล็ไม่บอีๆ"
มินฮยอยผ้านหนูสีาวเ็ผมที่เปียุ่มโยมีฮยอวอนนั่มออยู่รโฟา
"ันอบลิ่นสอเบอรี่บนหัวนาย่าหา"
ฮยอวอนยู่ปาล
ั้แ่ที่มินฮยอเ้าใผิเรื่อเธี่ฮยอวอน็ไม่มีเวลามาปรับวามเ้าใับมินฮยอเลยนถึวันที่มินฮยอเ้าโรพยาบาลฮยอวอนหาทาปรับวามเ้าในมินฮยอยอมที่ะเปิใุย
"ปาหวานนันะ"
ฮยอวอนยยิ้มึ้น
ร่าบา่อยๆหอบสัารที่แทบะเินไม่ไ้อัวเอมาเปิู้เสื้อผ้านาใหี่ที่ทาโรพยาบาลมีไว้ให้อันที่ริมันมีไว้สำหรับผู้เฝ้าไ้เท่านั้นแ่ไล่ะใรสนแฟนฮยอวอนะอย่าอะไรๆ็เิึ้นไ้
มือเรียว่อยๆเอื้อมไปหยิบวน้ำหอมลิ่นแอปเปิ้ลเียวที่ใล้ะหมวแล้วาั้นบนแ่มัน...มันสูเินไป มินฮยอเอื้อมไม่ถึ
''อื้ออ"
พยายามเย่สุีนแล้ว็ไม่ถึ...
"อึ้บ! เอ้อะ!"
เพล้ ยัไม่ทันที่ะหยิบน้ำหอมไ้เ็มมือมินฮยอ็พลาทำวน้ำหอมส่วนสภาพัวเอทำยัไน่ะหรอ? แน่นอนสิหน้าทิ่มลพื้นเ็มๆแ่ยัไม่ทันที่มินฮยอะล้ม็มีมือหนาอบานมาว้าไว้ ฮยอวอน...
"ทำไมไม่ระวัเลย"
ฮยอวอนเอ่ยเสียเรียบมือยัโอบร่าอมินฮยอไว้ สายาทีู่เหมือนะห่วปนวามุนั่นทำให้มินฮยอรู้สึหวิวเล็น้อย
"เอ่อ...็ ือ แบบ ว่า มัน.."
"หยุแ้ัวเลยนะ ไปนั่่อน"
ฮยอวอน่อยๆพยุัวอมินฮยอพามานั่รโฟา่อยๆุเ่าลรหน้าอมินฮยอที่อนนี้ลิ่นสอเบอรี่ับลิ่นน้ำหอมแอปเปิ้ลอมินฮยอำลัีผสมละลุ้ันทั่วห้อไม่ใ่ว่าลิ่นมันะุนแ่ลิ่นมันลับ่าผสมลุเล้าันไ้ี
"อบุ.."
มินฮยอเอ่ยเสียหอยเพราะเหมือนำลัะทำให้นรหน้าเป็นห่วเา
"ันะบอแล้วไนายเป็นอันแล้วันะูแลนายเอเ้าใไหมม"
ฮยอวอนยมือึ้นยี้หัวอมินฮยอนอนนี้ผมยุ่ไปหม
"ย่าห์! ฮยอวอนผมันยุ่หมแล้ว"
มินฮยอทำหน้ายู่ใส่ฮยอวอนทันทีที่ปัมืออฮยอวอนออาหัว
"็น่ารันี่...อยาแล้"
ฮยอวอน่อยๆเลื่อนหน้าเ้าไปใล้ๆใบหน้าหวานอมินฮยอ
มินฮยอหลับาปี๋เพราะลัวฮยอวอนะทำในสิ่ที่มินฮยอไม่อยาให้เิึ้นอนนี้
"ฮ่าๆๆๆ ูสินายหลับาปี๋เลยย"
เมื่อสิ่ที่ิเอาไว้มันผิลามินฮยอ็รีบลืมามาแล้วยันลูถีบใส่ฮยอวอนทันที
พลั่!
"โอ้ยย!"
ไปแล้ว้าา ไปแล้ว ร่าอฮยอวอนลไปลิ้ับพื้นอโรพยาบาลเรียบร้อยแล้ว
มินฮยอรีบพยุัวเินไปหยิบเสื้อผ้าออมาใส่แม้มันะเป็นเสื้อผ้าใส่อยู่บ้านแ่มัน็เป็นแ่เสื้อยืสีำับาเาสั้นเท่านั้นแถมยัมีสายรัอมือผู้ป่วยิแนไว้้วยเพราะถ้าใส่มาว่านีุ้หมอุมินฮยอเวลาทำแผลแน่ๆ
เวลาล่วเลยมานถึบ่าย3มินฮยอ็นอนุู้ทำหน้านิ่วิ้วมวราวับมีเรื่อให้หนัใ
"ฮยอวอนันยืมอมพิวเอร์หน่อยสิ"
ำพูนั้นทำเอาฮยอวอนที่นอนูทีวีอยู่รโฟาีัวึ้นิ้วสวยมวเ้าหาันแบบเียวับที่มินฮยอทำ
"เอาไปทำไมม?"
ำถามสสัยมามายเิึ้นในหัวอฮยอวอนั้แ่อยู่้วยันมามินฮยอไม่เยมาเอ่ยปาออะไราฮยอวอนเลยเห็น็แ่วารูปัเย็บุโน่นุนี่ามวามสามารถที่ัวเอเรียนมาแล้ว็ใ้ให้อุเอาุไปส่ให้ที่โน้นทีที่นี้ที
"็ะเอามาวาแบบุไ เนี่ยเมเนเ้าสั่มาแล้ว"
ฮยอวอนยยิ้มแล้วส่ายหัวเบาๆ่อนะ่อยๆเินมาหามินฮยอแล้วหยิบโทรศัพท์ในมืออนป่วย
"พัผ่อนเถอะน่า อย่าเพิ่ทำานเลย"
ำพูอฮยอวอนรอบนี้่าัใมินฮยอะริๆ ฮยอวอนรู้ีว่ามินฮยอน่ะอบวาแบบุัเย็บุอย่าับอะไรีเวลาอยู่้วยันวันๆมินฮยอ็ะัเย็บุให้เาบ้าให้บอี้าร์ที่มาเฝ้าที่ห้อบ้านนรับใ้ที่อยู่ใล้ๆเา่า็เรียมินฮยอว่า นายน้อย
"ไม่เอาา"
มินฮยอยู่หน้าลเมื่อถูัใ
"อย่าื้อไ้ไหม"
"ไม่ไ้ื้อ"
"ไม่ เนี่ยแหละื้อ"
"มั่ว ไม่ไ้ื้อ"
"ถ้าเถียอีำเียวนะ"
"ทำเเมะ! ะทำเเมะ!"
มินฮยอทำสีหน้าล้อเลียนฮยอวอนพร้อมน้ำเสียที่เหมือนะเป็นนาเอสวยใสแสนะี้อนนั่นอีเเนเรียวสอ้าออและิสายามอฮยอวอน
"ไม่ทำแมะ ะทำเมียยย"
ฮยอวอนไม่รอให้มินฮยอไ้สิ็บรรูบลบนฝีปานิ่มอมินฮยอ ้ำและย้ำึ้นอีเพื่อบออีนว่าเารู้สึีมาเพียใ มือเรียว่อยๆโอบรอบเอวอฮยอวอนำายเสื้อไว้แน่น ปาเล็ๆ่อยๆเผยอออให้เรียวลิ้นร้อนไ้สอแทรเ้าไปสัมผัสวามหอมาปาแระเรื่อ
เอี๊ย..
"พี่ฮยอว้อนนนน นนน นนน..."
"เียบทำไมว่ะไอู้....ู๋ววววว"
"อะไรอพวพี่...เหี้ยยย!!"
ฮยอวอนถอนูบาปาอมินฮยอเสียอทั้3นที่ยืนอยู่หน้าห้อัพอที่ะทำให้มินฮยอหลุาภวั มินฮยอหน้าแ่ำเพราะวามเินอายผิับฮยอวอนที่ทำสีหน้าไม่รู้สึรู้หนาวอะไรราวับไม่มีอะไรเิึ้น
"ััหวะว่ะวุ้ยยย"
ฮยอวอนหัวเสียึ้นมาทันทีที่เห็นหน้าน้อายนรอสุท้อ
"แล้วมาทำอะไรันเนี่ย"
"พี่มาหามินฮยอ"
วอนโฮทำใบหน้าิ้มลิ้ม่อนเินเ้าห้อผ่านหน้าฮยอวอนไป
"ผมามพี่วอนโฮมาหาทั้พี่มินฮยอแล้ว็พี่้วยไ"
ูฮอนทำหน้าาล่อลั่่อนะเินามวอนโฮไปอีน
"อ่อ..ผมามเามาไม่รู้ะไปไหน"
อิมายุนมัเน่สุในรอบรัวเอ่ยหน้านิ่่อนะเินเ้าไปในห้อ
"เป็นไมั่มินมุหายเ็บรึยั"
วอนโฮนั่ล้าๆมินฮยอพลาเอามือลูบเฝือที่าอมินฮยอไป้วยวามเป็นห่ว
"โหพี่โนเยอะัว้ะ"
ุฮอนหันสายามอมินฮยอที่ำลันั่ยิ้มแห้ๆให้ับเา
"เออพี่ฮยอวอนอนนีุ้แม่ฮโยลินรู้เรื่อพี่ะพี่มินฮยอแล้วนะ"
สิ้นำพูนั้น ฮยอวอน็ทำาโราวับใอะไรบาอย่า
"รู้ไ้ไ ใรบอ!"
"อน อุ ็นะ..อุน่ะไม่ผิหรอุฮโยลินเาสั่อุอยู่แล้วว่ามีอะไรเิึ้นับพี่ให้บออุ็แ่บอว่ามีนมาทำให้พี่มีสีสันมาว่าเิมแ่นั้นเอ"
ุฮอนลาเสียยาวเหยใส่ฮยอวอน
"แฟนัน็บอแม่ไปสินายะเ็บไว้ทำไมเนี่ย"
วอนโฮเสริมึ้นหลัาทีู่ฮอนพูบ
"แม่...แม่ว่าไบ้า"
ฮยอวอนเอ่ยเสียเรียบเพราะลัวว่าฮโยลินะโที่รู้ว่ามีนมาพัวพันับเาแบบนี้แล้วยิ่เป็นผู้าย...
"ไม่หรอ เธออยาเห็น้วย้ำว่ามินฮยอเป็นใรเอ้อ! หลัาออโรพยาบาลแล้วไปปาร์ี้บ้านพี่นะมินมุ"
วอนโฮหันหน้ามายิ้มับมินฮยอ ทำเอามินฮยอเหวอไปพัให่
"ผะ..ผม?"
"อื้ออออ"
"ไป ไปในานะอะไรรับ?"
"ไปในานะภรรยาันไที่รั.."
"หวีหวิ้วววววววว"
สุประโยนั้นมินฮยอ็หน้าแล่ำเพราะวามเืน เินสิ บ้าหรอ เเ่เเฟน มาบอเป็นภรรยา อิพี่แฮยอวอน อีนร้ายา!
#มาแล้วววลับมาแล้ววว อย่าเพิ่ิว่ามันะสวยามอะไรปานนี้นะะ อย่าเพิ่ๆๆ ีวิอฮยอี้ไม่ไ้ว่ายนานั้นนน
รอิามอน่อไปเน้อออ
#themafialoved
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น