ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : เซอไพรของมินฮยอก
ทันทีที่ทัู้่มาถึเาะเูมินฮยอ็ระม่าฮยอวอนไม่ยั้ปาเลยผิับมินฮยอนน่ารัที่ฮยอวอนสู้อุส่าห์ทนุถนอมแ่วามรู้สึในใอฮยอวอนไม่รู้สึโรธมินฮยอเลยแม้แ่น้อย
"เ้าบ้าน่อนมั้ย?"
ฮยอวอนเอ่ยถามมินฮยอึ้นเพราะเห็นว่าร่าบานั่นทำหน้า้ำอมาสัพัให่ๆั้แ่วินาทีที่้าวาลถึเาะ
มินฮยอไม่พูอะไรเพียแ่เินไปหยิบุแบ้านที่มืออฮยอวอนแล้วเินไปไรั้วบ้าน บ้านหลันี้ไม่ให่มาเป็นบ้านเล็ๆแ่ทว่าวิวที่อยู่รนี้มัน่าสวยเสียเหลือเิน
แอ๊..
ทันทีที่ประูเปิออปราร่าหิราท่านหนึ่ับนั่อยู่ที่โ๊ะไม้ลาบ้านหันหลัให้มินฮยอ มอแบบนี้แล้วเหมือนแม่เลย..
น้ำาอมินฮยอไหลออมาอาบน้ำโยห้ามไม่ไ้เาิถึแม่มินฮยอิถึแม่
"อโทษที่พามาหา้านะรับุน้า"
ฮยอวอนที่ามมาทีหลัเอ่ยทัทายหิราที่นั่อยู่ แล้วหินนี้เป็นใรทำไมถึไ้เหมือนับแม่อมินฮยอเ่นนี้
ฟึ่บ!
"ิถึแม่ไหมมินมุ"
หิราเอ่ยทัทายมินฮยอ้วยน้ำเสียสใสและรอยยิ้มอันว้า รอยยิ้มอแม่..
"ะ...โห เป็นไปไ้ไในเมื่อแม่.."
"แม่ยัไม่ายหรอมินมุ"
"นั่นัวปลอมน่ะนีู่ถูวามสามารถอันมาเลยนะมินฮยอ"
ฮยอวอนเอ่ยแย้ึ้นเมื่อเห็นมินฮยอยืน้าทำหน้าาหวือหวาอยู่รนั้น
"าระสู้ับเธี่น่ะ้อรอบอบเพราะันไม่ไ้เป็นนลมือถึไ้ไม่ไว้ใอะไรทั้นั้น ส่วนผู้หิที่ายน่ะไม่ใ่แม่เธอหรอนะ็แ่ัวปลอม..ไ เหมือนใ่มั้ยล่ะ โอ้ย!"
ยัไม่ทันที่ะไ้รับำมฮยอวอน็ไ้รับลูระโถีบอมินฮยอทันที ทำไมุันแบบนี้เนี่ย
"แล้วทำไมไม่บอนายรู้ไหมันเศร้านาไหนันนึว่าแม่..ฮึ ะไปาันะอี"
มินฮยอเริ่มปล่อยน้ำาออมาทำเอานเป็นแม่อที่ะึลูรัอัวเอมาอปลอบไม่ไ้
"โอ๋ๆ มินมุอแม่ที่ฮยอวอนทำไปเพราะเาห่วริๆนะลู"
"ผม..ฮึ..ผมนึว่าแม่ะทิ้ผมไปแล้ว...ว่าแ่ นที่ปลอมเป็นแม่นั่นใร?"
แอ๊..!
"โอ้ยพี่วอนโฮะเบียผมทำไมเนี่ย!"
"โอ้ยๆๆ ฮยอวอนลูทำไมเลือบ้านที่ทาเ้าบ้านมันแบแบบนี้ล่ะ"
มาทั้ระูลเลยหรอ? มินฮยอิ...
ุนายทั้4และลูๆอเธอรวมถึาร์ประำัวอแ่ละนนั่นอี
"อยารู้หรอว่าใร?"
ฮยอวอนเอ่ยถามมินฮยอึ้นโยแทบะไม่ไ้สนใบุลที่แออัันอยู่เลย
"ุแม่ามไ"
าม..? ผู้หิทีู่เรียบร้อยสุโอ๋ลูสุๆแบบนั้นน่ะหรอที่เป็นนปลอมัว
"โอ้ะๆ สวัสี่ะุนายอี"
ุนายทั้4รีบทำวามเารพแม่อมินฮยอเป็นารให่ ทิ้ไว้แ่วามและวามสับสนให้ับมินฮยอ หลัาทัทายเสร็ทุน็แยย้ายึ้นไปนอนในห้ออัวเอ ฝั่้ายั้นล่าถูแบ่เป็นห้อๆอาร์ประำัวเอาไว้ั้นบนฝั่้ายเป็นห้ออุนายทั้4ส่วนฝั่วาเป็นห้ออูฮอนพี่วอนโฮและายุนนอนรวมัน ห้ออแม่มินฮยอ และห้ออมินฮยอและฮยอวอน
หลัาทานมื้อ่ำบมินฮยอ็รีบเ้นให้ฮยอวอนไวามสสัยมาทั้หม
"เล่ามาให้หมเลยนะอะไรที่ปิันน่ะ"
"ปิอะไรหรอ?"
ฮยอวอนรู้ีว่ามินฮยอหมายถึอะไรแ่อแล้นี้สสัยหน่อยล้ะัน
"นายำลัันโมโหนะ ไอ้แ!"
ฟึ่บ!
มินฮยอพุ่ัวเอใส่ฮยอวอนหมายถึะีให้ายแ่็ไม่ทันที่ฮยอวอนับมืออมินฮยอไ้ทันแล้วโถมัวใส่นล้มไปับที่นอนนุ่ม อนนี้มินฮยอแพ้แล้วมินฮยอเหมือนลูเี๊ยบที่ฮยอวอนะทำอะไร็ไ้
ร่าบาพยายามิ้นให้หลุออาพันธนาารอร่าสูนี่แ่็ิ้นไม่หลุสัที
"เี๋ยวนี้อารม์ร้อนึ้น แถมพูาไม่เพราะ้วย เป็นอะไรน้าามินฮยออฮยอวอน ท้อหรอ?"
ำนั้นทำเอามินฮยอหน้าำหน้าแไม่ใ่เพราะเินนะเพราะโมโหมาๆ่าหา
"ะท้อไ้ไเล่าันเป็นผู้ายนะเว่ย!"
"อ้าวหรอ..็นึว่าถ้าไ้ันแล้วมันะท้อไ้ะอี"
ฮยอวอนพูพร้อมยยิ้มมอใบหน้าอมินฮยอที่อนนี้เินนหน้าึ้นสี
"ไอ้..อื้อ..."
ไม่ปล่อยให้มินฮยอไ้่าฮยอวอน็ัารับนปาัรหน้า้วยารประบริมฝีปาแล้วบเม้มสร้าวามเสียว่านให้ับมินฮยอ ่อยๆผละูบอออย่าแผ่วเบาเหมือนลัวว่าถ้าหาทำแรร่ารหน้าะเเสลาย
"เพราะันไม่มั่นใว่าเธี่ายแล้วริๆันถึ้อมีแผนสำรอเผื่อไว้ันให้อุพาแม่มินฮยอหนีมาที่นี่เพราะเธี่้อไม่ิแน่ๆว่าันะระแวแล้วพาหนีมาที่นี่ถ้าเธี่ายแล้วนั่นมัน็อีเรื่อแ่เพื่อวามปลอภัยัน้อรอบอบีวิทุีวิอนที่ันรััน้อปป้อมันแล้วยิ่นนั้นเป็นนที่มินฮยอรัมาๆันะ้อปป้อให้ีที่สุเพราะันไม่อยาเห็นมินฮยอร้อไห้อี...อโทษนะที่ไม่ไ้บอแ่ันำเป็นันลัวว่ามินฮยอะห่วแม่มานเธี่ไหวัวทันันรัมินฮยอนะ รัมาถึไ้ทำแบบนี้ ันน่ะอาไม่ไ้เป็นนที่ีที่สุแ่ันรัมินฮยอมาๆเลยนะไม่ว่ามินฮยอะเป็นแบบไหนัน็รัแล้ว็รัแบบนี้ลอไปเลย้..."
เสียอฮยอวอนาหายไปเพราะถูริมฝีปาอมินฮยอับอ พอแล้วมินฮยอไม่อยาไ้ยินว่าฮยอวอนะบอว่ารัเานาไหนเพราะสิ่ที่ฮยอทำให้มันมีวามหมายมาว่านั้น
"ัน็รัฮยอวอนนะรัมา"
"เฮ้!!"
"เห้ยย!"
"แ่วันนี้เลยไหมลูายย"
านอล้ะ มาแอบฟัแอบู่อนอนไหนมาันรบเลยมาทั้แม่ทั้ลูอายๆ ฮยอวอนอาย
"อุ้ยๆเ้ารัมินฮยอน้าา"
"เ้า็รัฮยอวอนน้าา"
ไอู้ฮอนับไอ้ายุนมันทำท่าล้อเลียนผมับมินฮยอเป็นารให่ ิแล้วมัน็น่าโมโห!!
"มานี่เลยยนะไอ้เ็ผี!!!"
นี่แหละวามสุอฮยอวอนวามสุที่มีมินฮยออยู่้วย แบบนี้ลอไป
ฮยอวอนรัมินฮยอแล้วผม็รู้ว่ามินฮยอ็รัฮยอวอนเหมือนัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น