ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ปาร์ตี้
วันนี้รบ1เือนพอีที่มินฮยอนอนโรพยาบาลไม่ไ้ออไปไหนเลย ย้ำ! ว่าไม่ไ้ออไปไหนเลยนอาอยู่ในห้ออัวเอแ่้อีมันอยู่รที่่อนนอน็เอหน้าฮยอวอน่อนนอน็เอหน้าฮยอวอนนาอาบน้ำยัเอหน้าฮยอวอนเลย เห้ยๆ แ่เ้าไป่วยพยุอนะอาบเยๆไม่ไ้ทำอะไรันน
ระเป๋าเินทาใบโวาอยู่บนเียนไ้ มินฮยอที่อยู่ในุเสื้อยืเเนสั้นสีมพูนมับาเาสั้นสีาวนั่อยู่บนโฟามอร่าสูำลั้มหน้า้มาเ็บเสื้อผ้าทั้อเาและอมินฮยอลระเป๋า
าอมินฮยอหายีนเือบะเป็นปิแล้วถอเฝือออเรียบร้อยแผลที่ถูรัษาโยหมอและยาอย่าีทำให้ไม่มีแม้เเ่รอยลึอแผลเลยมีเพียรอยำเป็นเส้นรแผลเพียนิเียวเท่านั้น
"นี่ให้ัน่วยเ็บไหมเสื้อผ้ามันเยอะอ่ะ"
มินฮยอเอ่ยถามึ้นเพราะมอแฟนอัวเอ้มๆเยๆับารยัเสื้อผ้าลระเป๋ามานาน
"พอเลย นั่อยู่นั่นนิ่ๆแหละ"
มินฮยอถึับยู่ปาลทันทีเมื่อไ้ยินำพูอฮยอวอน แ่็นะมินฮยอ็เ้าใีเพราะปิฮยอวอน็เป็นนี้ห่วแฟนัวเออยู่แล้วแล้วยิ่มาาเ็บแบบนี้เลิิไปไ้เลยว่าฮยอวอนะยอมให้เาทำโน่นทำนี่่ายๆ
"็อยา่วยไะ"
"หือ?"
ฮยอวอนถึับผะหยุารระทำทุอย่าแล้วหันหน้ามามอนัวเล็ที่อนนี้นั่ไว่ห้ายิ้มแ่นาหยีบนโฟา
"พูว่า ะ? หรอ"
สีหน้าอฮยอวอนอนนี้อึ้ิมี่ มินฮยอพูะ? เี๋ยวนะอะไรมันลใให้มินฮยอพูาแบบนี้
"่ะ มินฮยอพูว่า ะ"
สีหน้ายัระรื่น่อไปปปป
รถันหรูเเล่นออาโรพยาบาลมุ่รไปที่ฤหาสน์หลัให่โที่มีเหล่าบรราเ้าแม่มาเฟียอาศัยันอยู่ รถแล่นมาเรื่อยๆนใล้ะถึฤหาสน์หรูหลันั้น
มินฮยอที่อนนี้นั่้มหน้าสอมืออัวเอประสานันแน่นัวสั่นราวับลูนและถอนหายใบ่อยนฮยอวอนรู้สึสสัยและัวล
"เป็นอะไร"
ฮยอวอนเอ่ยเสียเรียบสายามอน้าๆที่อนนี้ำลันั่ัวสั่นอยู่้าๆเา
"..็..ื่นเ้น"
ฮยอวอนยิ้มนาหยีและเผลอหัวเราะออมา ็ูสิแฟนเาื่นเ้นที่ะไ้ไปบ้านอเารั้แรั้นหรอื่นเ้นที่ะไ้เอแม่สามีสินะ..น่ารัริๆแฟนใร็ไม่รู้
"ฮ่าๆ ออมม่าน่ะใีะายรวมถึุแม่อี3นที่เหลือ้วยนะ"
ถึฮยอวอนะพูแบบนั้นแ่มินฮยอ็ไม่ไ้หายื่นเ้นเลย ในหัวิแ่ะพูแนะนำัวยัไ ะวาัวยัไี ถึแม้ะไุ้ยับูฮอน วอนโฮและายุนบ่อยๆลอเวลาที่อยู่โรพยาบาลนสนิทัน็เถอะ็มันัวลนิ่นา ระับมาเฟียเบอร์1อรุโล
รถันหรูอลรหน้าประูฤหาสน์บานให่ ที่นี่ให่มาให่ราวับอาศัยในวั วามปลอภัยระับ10าว มีาร์ล้อมรอบบ้านเ็มไปหม มันทำให้มินฮยอันยิ่ว่าเิม
"ลมาสิรับนสวยอฮยอวอน"
ฮยอวอนเปิประูฝั่ที่มินฮยอนั่และผายมือออแ่...มินฮยอ็ยันั่ัวสั่นอยู่ในรถเหมือนเิม
"อ้าวเห้ย! พี่ฮยอวอนแล้วพี่...พี่มินฮยอ! พี่วอนโฮไอ้ายุนพี่ฮยอวอนเอาพี่มินฮยอมาเปิัวที่บ้าน้วยย!!!"
เสียโหวเหวโวยวายอูฮอนัึ้นทำเอาายุนและวอนโฮรีบวิ่ออมาหน้าบ้านเพื่อมาูสถานาร์
"พี่ะโวยวายทำไมเนี่ยห้ะ!"
ายุนะอึ้นเพราะเห็นว่าไอ้นพี่รหน้านี่ีในออนอหน้าเิน
"อ้าว ฮยอวอนเอามินฮยอมา้วยหรอีๆ อนเย็นออมม่าบอว่าะัปาร์ี้มื้อเย็นพอีเอามินฮยอมา็ีทำวามรู้ัันไปเลย"
สุเสียวอนโฮ็พบร่าอผู้หิทั้4นอฤหาสน์ โบราเินออมา่อนาม้วยโยูและฮโยลินส่วนามน่ะหรอ...็เินามนั่นแหละโยที่มีูฮอนเินอแนอ้อนมา้วย ไม่รู้ว่าเ้าไปามมาอนไหน ไวแท้...
"นี่หรอลูสะใภ้นแรอบ้านเนี่ย"
โบราเอ่ยแวึ้น ทำเอามินฮยอรีบยิ้มลับนาหยีเป็นเส้นเียว
"ฮยอวอนนิ่าถึริๆน้าาา"
โยู็พลอยเสริม้วยอีน
"ฮยอวอนอ่า ลับมาทำไมไม่บอแม่ล่ะนี่ถ้าพี่วอนโฮเาไม่มาบอแม่็ไม่รู้ แล้วนั่นหนูอี มินฮยอใ่ไหมลู?"
หึ่ยย! ฮโยลินเรียื่ออมินฮยอะ..เี๋ยว ทำไมฮโยลินรู้ัื่อเาล่ะหรือเพราะเรื่อหนี้สินที่บ้านมินฮยอู้ยืมที่นี่ไว้แล้ว้ายอ็เลยำไ้
"เอ่อ..ะ รับ"
"หื้มมม สีผมถูใแม่ัเลยยยยยอมที่ไหนเนี่ยลูัสีมาเท่าไรแล้วย้อมร้านไหนแม่้าพูเพราะไหมเ้าให้บริารเป็นไบ้าหลัย้อมผมมีทำทรีทเม้นไหมแล้ว.."
"ออมม่า!"
เสียูฮอนัึ้นพร้อมับทำสีหน้าเหมือนแม่อเาัใอะไรเาสัอย่านามรีบมาโอบโอ๋ลูายนัวโยน
"ถามพี่มินฮยอเยอะัเลยรับ ออมม่าอ่าาูฮันนี่อนแล้ว"
เอ้ามันอนะั้น //ฮยอวอนิในใ
"ฮ่าๆเอ่อือผม.."
"มินฮยอเ้ามาในบ้านเถอะลู เอ้อฮยอวอน็ประอน้อ้วยนะเี๋ยวน้อล้ม"
ฮโยลินหันมาบอฮยอวอน็ะพาันเินเ้าบ้าน
ปิิริยาอฮโยลินูะื่นอบมินฮยอมานฮยอวอนเอยัแปลใ ั้แ่ผ่านเรื่ออเธี่มาฮโยลิน็ไม่่อยื่นอบนที่เ้ามาวุ่นวายในีวิอฮยอวอนเท่าไรนัีันเสีย้วย้ำเพราะลัวว่าถ้าหาทำให้ฮยอวอนผิหวัแล้วลายเป็นนเ็บัวเียบว่าเิม..
//ฮโยลิน
อนแรที่รู้เรื่อว่าฮยอวอนมีนเ้ามาวอแวาอุ็ไม่่อยพอใสัเท่าไรหรอลัวะมาหลอเอาวามรัาฮยอวอนไปอี แ่เรื่ออนเธี่นั้นว่าะทำให้ฮยอวอนเลิเ็บัวและออมาเผิโลภายนอไ้นี่มัน็หลายเือนเือบะปีเสีย้วย้ำเป็นหนัน้อับย้ายลับมาเรียนที่โลนี่แหละ ลูายนเียวนิ่นะะไไ้ แ่พอมาฟัาที่วอนโฮและูฮอนเล่าเรื่อราวอมินฮยอับฮยอวอนแล้ว็รู้สึว่ามินฮยอน่ะรัฮยอวอนริๆแล้วฮยอวอน็รัมินฮยอไปแล้วะ้วย เอาเถอะน่าในเมื่อลูรัไปแล้ว็ห้ามไม่ไ้ไม่ใ่ว่าอยาะามใลูแ่ไม่อยาัใ่าหายิ่มาฟัายุนพูถึมินฮยอแล้วยิ่รู้สึว่าเ็นนี้น่ารั พอมาเอัวริทั้ริยามารยาทแถมยัทำอาหารใ้ไ้อี่าหายิ่ทำใหู้น่ารัน่าเอ็นูเ้าไปให่ ถึแม้ว่าบ้านอมินฮยอะเป็นหนี้ระูลอยู่แ่ถูฮยอวอนลบื่อออไปแล้ว็เถอะ
01:30
ปาร์ี้มื้อเย็นยัำเนิน่อไป ทั้วเหล้าวอ้า ไวน์ ่าๆมามายอาหารทั้ีฟู้และบุฟเฟ่อย่าอยู่ทั่วาน ถึะมีนร่วานเพียนในรอบรัวและาร์ประำัวอแ่ละน็เถอะมันทำให้สนุมาริๆ อนนี้ยัมีเสียเพลที่เปิลอไปามปาร์ี้วามสนุยัำเนิน่อไป นเหล่าบรรานาพาทั้4้ออัวึ้นไปนอนั้แ่4ทุ่มว่าๆเพราะลัวนอนึเินไปแล้วื่นมาใบหน้าที่แสนสวยอพวเธอหมอล้ำล
"เอิ้!"
เสียอมินฮยอัึ้น ทั้ๆที่ื่มเหล้าแทบะไม่ไ้เลยแ่็ันินไปะเยอะแยะเพราะำถ้าอายุนและูฮอน ส่วนพี่วอนโฮน่ะหรอ..หอบสัารัวเอที่เมาเเอ๋เินึ้นห้อไปั้แ่รึ่ั่วโมที่แล้วแล้วล่ะ
"อาววมาอี๊"
ยัๆ พูอย่าเียวไม่พอยัูแ้วเหล้สึ้นพร้อมทำมือทำไม้ะินเหล้าอี
"มินฮยอพอแล้ว พอแล้วรับ"
ฮยอวอนยมือึ้นห้ามไม่ให้มินฮยอินไปมาว่านี้
"พี่ฮยอวอนผมว่าพี่เอาพี่มินฮยอึ้นไปนอนพั้าบนเถอะูท่าไม่ไหวล่ะพี่"
ูฮอนเอ่ยึ้น ถ้าถามเรื่อเหล้าะไอ้เ็นิ่นะมันอแ็ที่สุในระูลแล้วรอลมา็ายุนเ็สอนนี้นิ่แเหล้าไ้เป็นสิบๆถั
"เออริพี่ เอาึ้นห้อไปเหอะเมาะหมวามเป็นพี่มินฮยอเลย"
"เห้ยยยย นี่รายยอ่าาาหล่อเหมือนพระเอนิยายเบ้ยยยย"
นั่นไฮยอวอนโนแล้วมินฮยอเอามือหยิแ้มฮยอวอนแล้วโยไปมาราวับเห็นเป็นอเล่น
"มินฮยอ ึ้นไปนอนันนอนไ้แล้ว"
ฮยอวอนเอามือึมืออมินฮยอที่ำลัึแ้มัวเอออแล้วเอามาับไว้
อนนี้มินฮยอ็หนัหัวนแทบะนั่ไม่ไหวแล้วเหมือนัน
"ม่ายยปายยยเว่ยยยอ้ายยหน้าาาหล่ออวววว"
"เห้อ"
ฮยอวอนถอนหายใ็ับเอาร่ามินฮยอึ้นพาบ่า
หมับ!
"เห้ย!"
ฮยอวอนถึับสะุ้เพราะมืออมินฮยออนนี้ำอยู่้นอเาเ็มๆ
"นุ่มม นุ่มนิ่มัเลยยยย อู้ววยืไ้้วยย"
ยัับยัไม่พอยัมียำและึเหมือนะยื้นออมาอี ูนเว่ยไม่ใ่ีสะไ้ยืไ้!!
ฮยอวอน่อยๆับมินฮยอนอนลบนเียนุ่มในห้ออัวเอ่อยๆถอเสื้อผ้าอมินฮยอเพื่อะเ็ัวออีน
เมานแ้มแไปหมแล้ว..
"อื้อออ หนาว"
มินฮยอร้อึ้นสอึ้นมาอไหล่ทำัวอบนที่นอน
ฮยอวอนเลื่อนมือไปปรับแอร์ลในระับปิ ่อยๆบิผ้าแล้วเ็ไปามัวอมินฮยอ
"อื้อ อย่ายุ่"
มินฮยอยมือปัมือฮยอวอนะเ็ัวอเาอยู่ออ ฮยอวอนัสินใไม่เ็ัวมินฮยอ่อเพราะลัวทำอีนรำามาว่านี้ เวลาเมานี่น่ารัันะ...
หมับ! ฝ่ามือเล็ับที่หน้าอฮยอวอนแล้วระาเ้ามาใล้ๆหน้าอนเอ าที่ปิอยู่่อยๆเปิึ้นแบบสะลึมสะลือ
"ฮยอวอน..."
"มิน..มินฮยอ...."
มินฮยอึหน้าฮยอวอนมาใล้นฮยอวอน้อร่อมัวอมินฮยอเอาไว้
"ฮยอวอนรัันไหม.."
มินฮยอถามึ้นแม้าอมินฮยออนนีู้ไม่ไหวับารลืมาแล้ว็าม
"รัสิ"
"ันน่ะรัฮยอวอนมาๆเลยอนที่โนรถนันิถึฮยอวอนมาเลยลัวื่นมาแล้วไม่เอฮยอวอนอี ฮึ"
มินฮยอพูพร้อมน้ำาที่่อยๆไหลลมา
"เห้ยๆๆ อย่าร้อไห้นะมินมุ"
ฮยอวอนยมือึ้นปาน้ำาอมินฮยอ พลาไร้แ้มนวลนั่นไป้วย
มือหนา่อยๆประอศรีษะมินฮยอให้ปรับเปลี่ยนอศาให้เ้าทา ่อนะประบูบอันหวานหอมลไปบนริมฝีปามพูออีน ลิ่นเหล้าที่เล้าลุ้อยู่่วยปลุปั่นอารม์อฮยอวอนให้เพิ่มสูึ้นรถเหล้าที่ิลิ้นอยู่่วยเพิ่มอรรถรสในารูบรั้นี้ ฝ่ามืออฮยอวอน่อยๆเลื่อนไปถอเสื้ออัวเอออ ่อยๆเลื่อนไลู้บาริมฝีปามาามออาวและไหล่เนียน
"อื้อ.."
เสียมินฮยอราอื้อในลำอ บ่บอถึวามรู้สึีแ่ไหน
ฮยอวอนยั่อยไล้โลมไปทั่วร่าารอมินฮยอนถึุระสั่น มือยาว่อยๆอบุมแนายอมินฮยอและสาวรูมัน้วยปาร้อนลาลิ้นร้อนละเลไปทั่วแนายราวับมันเป็นไอ้ิมที่แสนหวาน
"อือ ฮยอวอน.."
เสียมินฮยอเอ่ยราึ้น ฮยอวอนยยิ้มและบเ้าที่ส่วนปลายเบาๆ
เสื้อผ้าหลุออาัวไปอนไหนหม็ไม่รู้ อนนี้บนเียพบร่าสอร่าที่มีนร่าเล็นอนอยู่เบื้อล่าและร่าสูึ้นร่อมอยู่เบื้อบน
ฮยอวอน่อยๆแทรัวไปลาหว่าามินฮยอเอาัวันให้าอมินฮยออ้าออฮยอวอนรู้ีว่าแม้อีนะส่เสียราออมาแ่นั่น็ไม่ไ้หมายวามว่ามินฮยอยัรู้สึัวี100% มินฮยอ็ยัเมาๆอยู่แ่ทำแบบนี้ับแฟนัวเอเาไม่เรียว่าลัหลับหรอใ่ไหมล่ะ...
แนาย่อยๆยัลไป่อทา้านหลันสุ มินฮยอสะุ้ัวเล็น้อยพร้อมับสีหน้าที่บิเบี้ยวเล็น้อย
"อโทษนะที่ทำให้เ็บ"
ฮยอวอน้มไประิบ้าหูมินฮยอ
"อือ.."
เสียราเรือัลอออมาอีรั้พร้อมับแนายที่ยับึ้นลา้าๆเริ่มเป็นัหวะเร็วและเเรึ้น
"อ้ะ..อื้อ "
มินฮยอร้อราออมาอนนี้เาทั้เ็บทั้เสียวสะท้านไปทั่วร่าาย
ฮยอวอนำเนินิรรม่อมานถึปลายทาปล่อยน้ำรัาวุ่นเ็ม่อทา้านอมินฮยอ
มินฮยอเอ็เ่นันปล่อยน้ำรัาุ่นออมาเ็มหน้าท้ออฮยอวอนเ็มไปหม
ฮยอวอน่อยๆล้มัวนอน้าๆมินฮยอโอบเอวบาเ้ามาอไว้
มินฮยอื่นึ้นพร้อมับหัวที่ปวุ้บๆและ่อทา้านหลั เมื่อืนเาำไ้ว่าเาื่มเหล้าเยอะมานเมาำไ้ว่าฮยอวอนแบเาึ้นมาบนห้อแล้ว็ำไ้ว่าเาับฮยอวอนไ้....
"ลุไหวไหม?"
ฮยอวอนเอ่ยถามึ้นเมื่อเห็นมินฮยอลุึ้นมาาเีย
"็ไหวอ่ะแ่เ็บ.."
ฮยอวอน่อยๆประอมินฮยอึ้นไปที่ห้อน้ำ
"ให้่วยอาบน้ำไหมม?"
"พอเลย ่วยอาบทีไรไม่เยไ้อาบลอ"
มินฮยอลาเสียยาวทำหน้าทำาใส่ฮยอวอน นี่ไม่ใ่รั้แรที่เาับฮยอวอนร่วมรัันหรอมันหลายรั้มาเยอะ เยอะนนับไม่ถ้วน และทุรั้หลัื่นนอนพอฮยอวอนอาสาะอาบน้ำให้มินฮยอทีไร้อมี่อในห้อน้ำลอ
"โอเรับบ ถ้าอาบเสร็บอฮยอวอนนะเี๋ยวไปเอาุมาให้"
"อื้ออออออ"
มินฮยอสำรสัวเอในห้อน้ำามออามไหล่หลัหน้าอเเทบะทั้ัวอมินฮยอมีรอยแอุหลาบอฮยอวอนประทับอยู่เ็มไปหม
เมื่อแ่ัวเสร็ทั้มินฮยอและฮยอวอน็ลมาทาน้าว้าล่าแน่นอนว่ารอยบนัวมินฮยอมันเห็นัมา ันโนแวไปามระเบียบ
"เมื่อืนัหนันะเนี่ยยยยยย"
นั่นไเสียอีูัึ้น่อนเพื่อนเลย
"โหยยยย รอยเ็มเลยสสัยะหวัทำสัลัษ์เยอะเลยูิ่ๆๆๆๆ"
นั่นอีเ็ผีนี่็มาอีนน
"โห นี่ไอ้แถ้าแะทำมินมุน้อยอันนานี้นะ"
ไล่ะพี่วอนโฮ็เอาะเา้วย
"หยุเลยหยุแวพี่เ้าเลยนะ"
เสียโยูัึ้น ฮยอวอนลอบมอมินฮยอที่ทานอาหารเ้า้าๆเา หน้ามินฮยอแล่ำเพราะวามเินน่ารันฮยอวอนลอบยิ้มาม
หลัาทานมื้อเ้าเสร็ทั้ฮยอวอนและมินฮยอ็นอนอยู่บนที่นอนในห้อ
"เ็บมาไหมอโทษนะที่ทำแรไป"
ฮยอวอนเอ่ยถามมินฮยอพลาเอามือลูบลุ่มผมสีบลอน
"อือ เ็บ มาๆ ร้าวไปทั้ัวเลย"
"อโทษ...."
ฮยอวอนึมินฮยอเ้ามาในอ้อมอแล้วมูลหน้าผามน มินฮยอเลื่อนัวเ้าไปใล้ฮยอวอนและฝัหน้าลบนอแร่
ทัู้่่อยๆหลับไปพร้อมันโยไม่รู้เลยว่า วามสุที่เาทั้2มีนแทบะสำลัมันำลัะหมไปแล้วแทรเ้ามาแ่วามเศร้าโศ..
#รอ เป็นไมั่ะ่วนี้ือไรท์อัพถี่มา อนนี้ือแบบมี18+
อย่าลืมิามอน่อไปนะะเรื่อราววามสุมันยัไม่บแ่นี้แน่ๆ
#themafialoved
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น