ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Hello
"อย่ายึบ้านอเราพวเราไปเลยนะะุแ พวเราไม่รู้ะไปอยู่ที่ไหนแล้ว"
เสียหิราำลัร้ออ้อนวอนายหนุ่มที่รุ่นราวราวเียวับลูายอเาพร้อมน้ำาที่ไหลอาบแ้ม2้า หิราอัวลูายสุที่รัเพียนเเียวอเธอไว้ลูายอเธอเอ็อแม่อเาลับเ่นัน อนั้นแน่นราวับว่าลัวที่ะโนับพราาัน
"ผมทำามที่อไม่ไ้หรอรับ ุน้า..."
แ่สิ่ที่ายหนุ่มมีเพียแ่ยืนนิ่ๆและส่เสียอันเรียบเบานั้นลับไป สอามอภาพรหน้าในใ็นึิสสารแ่เาะทำอะไรในเมื่อสอแม่ลูู่นี้ันทำสัาู้เินำนวนมาับุแม่อเาเอาไว้ และเมื่อมันมาถึเวลาหนี้ไม่ถู่ายให้รบ บ้านหลันี้และที่ินผืนนี้็้อถูยึ ะทำสัาับใรุ่ยๆ็ไ้ แ่ใรที่ิะมาทำสัาุ่ยๆับมาเฟียระูลสาร์ิปไม่ไ้
"ทำไมะทำไม่ไ้! นายมัน็โหร้ายพอๆับแม่อนายนั่นแหละแ ฮยอวอน!"
ลูายอหิราอแม่อเาเอาไว้แน่นพร้อมะโน่อว่าุหนูแ ฮยอวอนโยไม่สนใเลยว่าฮยอวอนเป็นลูอเ้าหนี้อุแม่อเา
"หยุนะลี มินฮยอ อย่ามา่อว่าันแบบนี้นะ!"
ร่าสูเปลี่ยนสีหน้าและน้ำเสียาเย็นาและเรียบนิ่เป็นุร้ายสายาราวับะ่าร่าบารหน้า
"ทำไม ทำไมันะ่อว่านายไม่ไ้ นายมันเลว! เลวเหมือนแม่นาย!"
แ่ราบาลับไม่รู้สึเรลัวนรหน้านี้เลยสันิ แถมยัส่สายาปานะีนรหน้าให้เป็นิ้นเล็ิ้นน้อยอี่าหา
"ุแ่ะ ฮือ อย่า...อย่าเอาบ้านอพวเราไปเลยนะะ น้าไม่รู้ะอยู่ที่ไหนแล้วริๆ ฮ..ฮึ"
หิราร้ออพร้อมเสียสะอื้นไห้
"ผม ผมทำามที่อไม่ไ้รับ''
เพี๊ยะ!
ไวเท่าวามิมินฮยอปล่อยอ้อมอออาแม่อเา มือวาบเ้าที่หน้าอฮยอวอนเ็มๆนแ้ม้า้ายอฮยอวอนแเถือ
"นายมันเลว มาเฟียระูลนี้เลวพอันทั้ระูล! ันเลียนายฮยอวอน ันเลียนาย! ฮ..ฮึ"
ร่าบายัไม่หยุ่อว่าฮยอวอนพร้อมับน้ำาที่ไหลอาบแ้มทั้สอ
ฟึ่บ!
สอไหล่บาถูมือหนารวบเอาไว้แล้วึมาใล้นร่าสูนหน้าเือบะไ้สัมผัสัน
มันใล้นมินฮยอรับรู้ถึลมหายใอฮยอวอนที่มันรัวราวับะาใ สอาสวยมอเห็นสายาอันุร้ายอฮยอวอน
"ถ้าแ่นี้ัน ันะทำให้นายเลียันมาว่านี้อี มินฮยอ.."
น้ำเสียที่เย็นยะเยืออฮยอวอนทำเอามินฮยอรู้สึลัว
"ุแ อย่าทำอะไรมินฮยอเลย่ะ ันอโทษ อโทษแทนมินฮยอ้วย่ะ ฮือ.."
หิรา้มัวลเพื่ออโทษแฮยอวอนแทนมินฮยอ
"ผมเปลี่ยนใแล้วรับ ผมะใหุ้น้าอยู่บ้านหลันี้่อไป ไม่้อหาเินใ้หนี้แล้วรับ แ่..."
ฮยอวอนปรายาาหิรามามอหน้าอมินฮยอที่อนนี้ีเผือ
"แ่อะไร! ปล่อยเว้ย"
น้ำเสียและสีหน้าอฮยอวอนอนนี้ทำเอามินฮยอแทบะุมสิไม่อยู่ เาพูออมา่ายายับำว่าให้แม่อเาอยู่บ้านหลันี้่อไปและไม่้อ่ายเิน่าหนี้สินแล้ว เพียแ่ำว่า แ่.. น้ำเสียและสายาที่ปรายมามอัวเาอฮยอวอนมัน่าหน้าลัว หน้าลัวเสียเหลือเิน
"มินฮยอ้อไปอยู่ับผม.."
ฮยอวอนมอหน้ามินฮยอที่รู้สึลัวแล้วยยิ้ม
"อะ..อะไรนะะ มิน...มินฮยอ"
"ุน้าไม่มีสิทธิ์ที่ะมาถเถียเ้าหนี้นะรับ ผมพูำไหนือำนั้น ผมอัวลับ่อนนะรับ"
"ปล่อยนะเว้ย!"
มินฮยอิ้นสุแร แ่็เท่านั้นในเมื่อฮยอวอนมีแรมาว่ามินฮยอเป็นเท่าัว
ฮยอวอน่อยๆลามินฮยอึ้นรถันหรู
"ไม่้อลับบ้านนะ ันะเอาลูหมานี่ไปไว้ที่ห้อ"
ฮยอวอนเอ่ยบออน อุ ้วยเสียเรียบ
"รับ ุหนูแ"
มินฮยอที่ทำไ้แ่ิ้นไปิ้นมาในอ้อมแนอฮยอวอนนเหนื่อยหอบและผลอยหลับไปแล้ว
ระยะทาาบ้านอมินฮยอสู่อนโอฮยอวอนนั้นไลันมาใ้เวลาเินทาเือบ3ม.เพราะอยู่นละัหวััน พี่น้ออเา แยันไปอยู่อนโามที่่าๆ รวมถึน้อเล็สุอย่าอิม ายุน ทีุ่แม่โยูอเาหวนัหวหนายัอย้ายไปอยู่อนโ โยแ่ละนะมีหน้าที่รอุแม่สั่มาว่าให้ไปามลูหนี้หรือประมูลอามภาพื้นที่นั้นๆ เมื่อถึเวลาทุน็ะลับไปรวมันอยู่ที่ฤหาสน์ แม้ะอยู่ไลาแม่ แ่พี่น้ออเารวมถึัวอแ ฮยอวอน ็ไม่เยอให้เอาาร์ส่วนัวมาไว้ที่อนโสันิ
ฮยอวอน้มมอใบหน้าหวานอมินฮยอที่อนนี้หยุิ้น หยุ่า และหลับไปในอ้อมแนอเาแล้ว าที่บวมเปล่เพราะร้อไห้ ริมฝีปาแัและแ้มอมมพูนั่นเวลาอยู่นิ่ๆนี่น่ารัะมั แ่พอไ้ื่นเท่านั้นแหละแทบอยาะหัอทิ้
รถันหรูอลหน้าอนโที่สู
"เอ่อ ุหนูแรับให้ผมึ้นไป.."
"ไม่้อ ยัยลูหมานี่ันัารเอไ้ บอุแม่้วยว่าันไม่ลับบ้าน"
ฮยอวอนสั่เสียลูน้ออเาเสร็็แบร่าบาึ้นมาบนห้อ ่อยๆวาร่าบาลบนโฟาัวว้า
"อื้อ"
"เป็นอะไร.."
มินฮยอรู้สึเหมือนัวเอถูวาลบนอะไรนุ่มๆ นุ่มว่าเียที่บ้านอเาเสียอี เมื่อลืมาึ้นมาึพบับใบหน้าหล่อเหลา เพียแ่...มันเป็นใบหน้าอนที่เาเลีย
"ออไป! ันะลับไปหาแม่!"
มินฮยอใ้ีนถีบเ้าที่ท้ออฮยอวอนสุแร
พลั่!
"โอ๊ย!"
แราารถีบนั้นทำเอาัวฮยอวอนล้มลับพื้น สอมือุมหน้าท้อเอาไว้เพราะุมา
มินฮยอรีบ้าวเท้าวิ่หวัะเปิประูแ่...
ฟึ่บ!
"โอ๊ย!"
ยัไม่ทันที่มือเรียวะไ้เปิประู ร่าอมินฮยอ็ถูฮยอวอนระานร่าบาเล้มลับพื้น หัวระแทลที่พื้นเ็มๆ
"โอ๊ย ปวหัว"
สอมือบายึ้นุมมับ เเรระแททำให้มินฮยอรู้สึปวหัวี๊ึ้นมา น้ำาเริ่มลอเบ้าเพราะวามปวนั้นมัน่าทรมานราวับหัวะแออเป็นเสี่ยๆ
"อย่ามาแสละรหน่อยเลยน่าันไม่สสารนายหรอ''
ฮยอวอนลุึ้นและมอมินฮยอนอนัวอเอามือุมมับอยู่ับพื้นแบบนั้น
"ปวหัว ปวหัวริๆ"
ฮยอวอนเริ่มใไม่ีเมื่อสีหน้าบิเบี้ยวอมินฮยอมันเริ่มบ่บอแล้วว่าเาไม่ไ้แล้ปว
"ปวริิ่..?"
ฮยอวอนยัถามเสียนิ่ มอร่าบาที่อนนี้น้ำาไหลลมา
"ปวหัว ฮือ แม่ฮะ มินมุปวหัว"
มินฮยอทน่อวามปวหัวนี้ไม่ไหวน้อร้อไห้ออมา มันปวมามาริๆ
"มินมุ..?"
ฮยอวอนทำท่าสสัยเพราะไ้ยินำที่มินฮยอพูออมา มินมุ? มินมุ ั้นหรอ?
"แม่..แม่ฮะ ฮ..ฮือ"
"เห้ย!"
เมื่อฮยอวอนเห็นน้ำาและสีหน้าอมินฮยออนนี้ทำเอาเาสลัวามิที่ะสสัยำว่ามินมุนั้นออไป
สอมือรีบ้อนร่าบาึ้นและรีบวิ่ลไปับรถสีแันหรู พุ่รไปที่โรพยาบาล
หมอเินออมา ทำเอาฮยอวอนรีบลุยืนและถามอาารนที่นอนอยู่้าใน
"เอ่อ าิอุมินฮยอใ่มั้ยรับ"
"รับ รับผมเอรับ"
ฮยอวอนรีบพยัหน้า
"เอ่อ รู้อยู่หรือเปล่ารับว่าุมินฮยอเป็นโรปวหัว่าย อย่าให้นไ้เรียหรือศรีษะไ้รับารระแทอะไรแรๆเพราะะทำให้นไ้ปวหัวหนัๆและอาเป็นอันรายถึีวิไ้นะรับ"
"ถึายเลยหรอรับ?"
"รับ นไ้มีปัหาับเส้นเลือในสมอ ริๆ้อินยาลอนะรับไม่ั้นถ้านไ้เรียหรือโนระแทแรๆอีเส้นเลือในสมออาะแอาเป็นอัมพาหรือเสียีวิไ้รับ"
ฮยอวอนทำหน้าหวอ นปาเ่ับเาเมื่อไม่ี่ั่วโม่อนหน้านี้ ลับมีโรประำัวที่รุนแรนานี้เลยหรอ
"อ่อ รับ ผมะูแลเาอย่าีเลยรับ"
พยาบาล่อยเ็นรถเ็นที่มีร่าอมินฮยอออมาาห้อุเิน นบนรถเ็นอนนี้หน้าีเผือทำท่าเหมือนะหมแร
ฮยอวอนรับ่ว่อในารเ็นรถเ็นมาถึรถ โีที่หมออนุาให้ลับบ้านไ้ไม่้อนอน้าที่โรพยาบาลไม่อย่าั้นนที่เฝ้าไ้้อเป็นเาอีแน่ๆ
"นี่..อยาินอะไร่อนถึอนโไหม"
ฮยอวอนเอ่ยถามเสียเรียบ
"ไม่ล่ะันปวหัวันอยานอน"
มินฮยอเอ่ยอบ้วยน้ำเสีย่วเีย ถึมันะีึ้นแ่อาารปวหัวยัไม่หายไป
"แ่นาย้อินยา"
ฮยอวอนทำหน้านิ่วิ้วมวเมื่อนรหน้าไม่ยอมที่ะิน้าว
"แ่ันไม่หิวนิ่ ันปวะนอนน่ะเ้าใไหม"
ฮยอวอนไม่อยาะเถียับมินฮยอเพราะลัวว่าถ้ามินฮยเรียึ้นมาอีอาารปวหัวะำเริบ
"ื้อันะมินมุ"
ำพูเมื่อี้ทำเอามินฮยอา้า ฮยอวอนเรียเาว่ามินมุั้นหรอ เารู้ื่อนี้ยัไัน
ฮยอวอนอมยิ้มปิประูรถและเินมาที่ำแหน่นับ สีหน้าอมินฮยอเมื่อี้นี่น่ารัั
น่ารัันะมินมุ
เอ่อลพี่แะเอาไะ เสือะหลุมรัเหยื่อหรือไม่ิามอน่อไปเลยยย
พูุยันไ้ที่ #themafialoved
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น