คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ความรู้สึกใหม่
“ ลั้น ลา ฮิๆ “
ฉันเดินหัวเราะอารมณ์ดีเข้าไปในบ้าน แม่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นจึงถามขึ้น
“ อ้าวยัยฟอง..พูห์ไม่มาเข้ามาในบ้านก่อนหรอ แล้วนี่กระโปรงไปซื้อใหม่มาอีกแล้วใช่มั้ย ชุดแกแน่นเอียดเต็มไปหลายตู้แล้วนะ “
“ แฮะๆ “
ฉันได้แต่หัวเราะแล้วเดินขึ้นบ้านไป
พูห์จ๋า ฉันขอโทษนะ นายคงไม่ใจดำโกรธคนสวยอย่างฉันลงหรอกนะ
เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้....
ปิดเครื่อง สงสัยพูห์คงดูหนังไปแล้วมั้งเลยปิดเครื่อง ไม่เป็นไรเดี๋ยวค่อยโทรใหม่แล้วกัน
“ แม่จ๋า ฟองหิวข้าว “ หลังจากที่อาบน้ำเสร็จฉันก็เดินเข้ามาในครัว ออดอ้อนแม่ เฮ้อ รู้สึกสบายหู สบายปากดีจังไม่ต้องมาต่อร้องต่อถียงกับนายโฟม
“ เอ้า ดูทำเข้าไอ้ลูกคนนี้มาคลอเคลียยังกับลูกแมว ” ถึงแม่จะบ่นฉันยังไง ฉันก็ยังคลอเคลียอยู่ใกล้แม่ เพราะฉันเป็น คิตตี้ ไม่เอาๆ ฉันไม่อยากเป็นไอ้แมวหน้าขาว เป็นอะไรดีว่า กราฟิลด์ ฉันเป๋นแมวเหมียวน้อยน่ารัก ฮิๆ
“ อารมณ์ดีตั้งแต่กลับมาแล้ว พูห์เค้าพาไปเที่ยวไหนละลูก “
“ หนูไม่ได้อารมณ์ดีเพราะพูห์หรอกน่า ใกล้เสร็จยังอะแม่ หิวแล้วนะ “ แม่อะ ที่หนูอารมณ์ดี เพราะนายเชน สุดหล่อต่างหาก
“ ไปๆ ไปนั่งที่โต๊ะไป เดี๋ยวเสร็จแม่ให้พี่ตาลยกกับข้าวไปตั้ง “ แม่บ่นไล่ฉันให้ออกไปข้างนอก
“ แน่ใจนะ ไม่ให้หนูช่วย “
“ ขืนให้แกช่วย คงไม่ได้กินหรอก ไปๆออกไปนั่งรอได้แล้ว “ ฉันทำท่าจะบ่นต่อ แต่ แม่หยิบมีดขึ้นมา แมวเหมียวน้อยน่ารักเลยต้องสงบปากสงบคำแล้วย่องออกจากห้องครัว
พูห์ครับ ฝากข้อความถึงคนหล่อหลังได้ยินสัญญาณ นะครับ...ปิ๊บ
“ พูห์ ฉันขอโทษนะที่กลับมาก่อน เอาเป็นว่าพรุ่งนี้ฉันไปหานายที่บ้านนะสุดหล่อ จากสุดสวย.ฟองค่ะ “
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จฉันก็มาโทรหาพูห์...หวังว่านายคงไม่โกรธฉันนะ
“ ฟองตาโฟมโทรมาเค้าอยากคุยกับหนูนะลูก “ แม่มาเคาะประตูหน้าห้องฉัน อะไรนะแม่หนูไม่ได้ฟังผิดใช่มั้ยเนี่ย
“ ฮัลโหล “ ฉันกรอกเสียงใส่โทรศัพท์
( นี่ยัยตุ่มตอนที่ฉันไม่อยู่เธอห้ามเข้าไปในห้องฉันนะ)
“ ทำไมฉันจะเข้าไปไม่ได้ แบร่ๆ ” โอ๊ยสะใจจริงๆเป็นไงหละพ่อน้องชายตัวดีชอบแกล้งฉันดีนัก
( งั้นตามใจฉันพึ่งรู้นะว่าเธอมีนิสัยแบบนี้.... ปิ๊บ )
พอโฟมพูดจบก็วางสายไปเลย เชอะ งั้นตามใจฉันพึ่งรู้นะว่าเธอมีนิสัยแบบนี้ ฉันไม่เข้าไปในห้องนายหรอกน่า ถ้าไม่จำเป็นนะ
ติ๊งน่อง ....
“ พูห์ๆนาย
วันรุ่งขึ้นฉันขอร้องให้พี่ฟิลม์มาส่งที่บ้านพูห์แต่เช้า ก่อนจะให้ไปส่งที่โรงเรียน
“ เชิญครับ คุณหนูฟิลม์ คุณหนูฟอง “ พ่อบ้านใจดีมาเปิดประตูให้เรา
“ เอ่อแล้วพูห์หละค่ะ “ ฉันเอ่ยถามขณะเดินเข้ามาในบ้านพูห์ ทำไมเงียบอย่างนี้นะ เหมือนไม่มีใครอยู่เลย
“ อยู่บนห้องครับ เดี๋ยวผมไปตามให้ “ พ่อบ้านพูด
“ ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูไปตามเอง “ ฉันเอ่ยบอกพ่อบ้าน แต่พี่ฟิลม์นะสิดันบอกว่าไม่ให้ฉันขึ้นไป
“ ไม่ดีมั้งยัยฟอง เธอเป็นผู้หญิง จะไปเข้าห้องผู้ชายได้ไง “
“ แต่พูห์เข้าเป็นเพื่อนหนูนะ แล้วอีกอย่างตอนเด็กหนูก็เข้าไปเล่นในห้องกับพูห์เป็นประจำด้วย “
ฉันยืนกรานว่าจะขึ้นไปให้ได้พี่ฟิลม์จึงอนุญาต
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ฉันเคาะประตูห้องตามมารยาทแล้วเปิดเข้าไป (ทั้งๆที่เจ้าของห้องยังไม่อนุญาต มันมีมารยาทตรงไหนฟะ )
“ พูห์ทำไมนายน่าซีดยังกับผีดิบเลยหละ ไม่สบายหรือเปล่า “ ฉันเดินเข้าไปหาพูห์ที่นอนอยู่บนเตียง
“ เปล่าซะหน่อย อย่ามายุ่งนะ “
“ นาย
“ นายหายโกรธฉันแล้วใช่มะ “
“ ใครว่าฉันโกรธเธอฮะ “ พูห์พูดพลางเอามือขยี้หัวฉันเบาๆ
“ อ้าว ...นาย “ ฉันทำท่าจะตี พูห์ก็วิ่งเข้าห้องน้ำไปเรียนร้อยแล้ว ฉันเลยล้มตัวนอนลงบนเตียง ฉันจำได้นะว่าตอนเด็กๆฉันเคยมาเล่นกับพูห์บนเตียงนี้ด้วย ที่หัวเตียงนายพูห์มีตุ๊กตาเต็มไปหมดเลย เอ๊ะหรือว่านายพูห์จะเป็น....
ความคิดเห็น