ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ปิ๊งรักหนุ่มร้องเพลง

    ลำดับตอนที่ #4 : ฉิ้งฉ่อง...

    • อัปเดตล่าสุด 29 พ.ย. 49


    ช่วยหลบไปหน่อยได้มั้ยค่ะ ฉันต้องเข้าไปทำธุระค่ะ ฉันบอกอย่างรีบร้อน โอ๊ยตอนนี้ฉันจะอั้นฉิ้งฉ่องไม่ไว้แล้วนะ แต่เขาก็ไม่ยอมหลบไป เมื่อฉันเงยหน้ามองเขาชัดๆ โอ้มายก็อด

                    เชน ฉันพึมพำเบา เมื่อคนที่อยู่ตรงหน้าฉันก็คือ เชน นักร้องหนุ่มแห่งสเตปเบรน  เอ๊ะ เขาตามฉันมาทำไมเนี่ย หรือว่า...เขาเกิดชอบขึ้นมาเข้าแล้ว เป็นเพราะฉันน่ารักจนห้ามไม่ไหวใช่มั้ยหละ หุหุ

                    นี่เธอเลิกยิ้มได้แล้ว ฉันมาเอายาดมคืน เฮ้ย!!!! น้ำอะไร

                    ว้ากกกกตายแล้วฉัน ฉันตื่นเต้นกับคนตรงหน้ามากเกินไป ฉิ้งฉ่องที่กลั้นเอาไว้ ถูกปลดปล่อยออกมาหมดแล้ว

                    ทำไงดีอะ ฉันทำเสียงเหมือนคนหมดอะไรตายอยากในชีวิต ฮือๆฉันมันเป็นผู้หญิงที่ปัญญาอ่อนที่สุดในโลกแน่ๆ เพราฉันดันมายืนฉี่แตกต่อหน้า หนุ่มป๊อปของประเทศ

                    บ้านเธออยู่ไหน เดี๋ยวฉันพาไปส่ง เชนถามว่าบ้านฉันอยู่ไหนหรอ ว่าแล้ว...เขาคงเกิดชอบฉันขึ้นมาแล้วแน่ๆเลย อ้ายยยยฉันมัวคิดบ้าอะไรอยู่เนี่ย

                    เอ่อคือว่าจะดีหรอค่ะ

                    เร็วๆสิจะให้ฉันไปส่งหรือเปล่า

                    ฉันพยักหน้าให้เชน แต่ว่าจะให้ฉันเดินออกไปยังไงเล่าในเมื่อกระโปรงฉันเปียกโชกสะขนาดนี้

                    เชนเอ่อ คือ..นายช่วยหากระโปรงให้ฉันเปลี่ยนหน่อยได้มั้ย

                    เฮ้อ~~” เขาถอนหายใจออกมาก่อนจะพูดต่อ

                    เธอรออยู่ในนี้ก่อนแล้วกัน เดี๋ยวฉันไปหามาให้ เชนพูดจบเขาก็เดินเข้าไปในบริเวณศูนย์การค้า ฉันยืนรอได้สักพักเขาก็กลับมา

                    นี่นาย ทำไมนานจังอะ โอ๊ะโอ ฉันเผลอไปบ่นเขาแล้วอะ หวังว่าเขาคงไม่จับฉันฆ่ายัดห้องน้ำนะ

                    เถอะน่า ฉันซื้อมาให้แล้ว รีบไปเปลี่ยนเข้า

                    ฉันหยิบกระโปรงที่เชนซื้อให้ขึ้นมา ให้ตายเถอะ ราคามันเท่ากับค่าขนมฉันสองเดือนรวมกันนะ พ่อเทพบุตรสุดหล่อ นายใจดีที่สุดในโลกเลยยยย

                   

                    นี่ๆหลังนี้ใช่มั้ย โฟมสะกิดเรียกฉันที่เผลอผล็อยหลับไปตอนที่เขาขับรถมาส่งฉันที่บ้าน

                    อือ ฉันตอบและเปิดประตูรถสปอรต์คันแพงของเชน

                    นี่เชน...ขอบคุณนะที่มาส่งแล้วก็สำหรับกระโปรงตัวนี้ด้วย ฉันกล่าวขอบคุณเชนพ่อเทพบุตรใจดี ที่อุตสาห์ซื้อกระโปรงตัวแพงมาให้ฉัน  รอยยิ้มเกิดขึ้นที่มุมปากของเชน ช่างดูมีเสน่ห์จริงๆ มิน่าหละสาวๆทั้งประเทศถึงหลงนายซะหัวปักหัวปำ

                    ใครว่าฉันซื้อให้ฟรีๆหละ เธอติดหนี้ฉันแล้วนะ วันหลังจะมาทวงคืน เชนพูดจบรถสปอรต์ก็แล่นฉิวไปเลย

                    โธ่โอ๊ย นึกว่าจะซื้อให้ฟรีๆ ไอ้ซาตานจอมขี้งกเอ๊ย!! ( เปลี่ยนชื่อเร็วจัง ) ฉันไม่น่าเจอนายเลย ต้องมาเสียเงินคืนค่ากระโปรงราคาแพงๆให้อีก กระเป๋าแบนแน่ๆ แต่ถึงยังไงก็เถอะนะเมื่อกี้ฉันได้นั่งรถของนักร้องอันดับ 1 ของเมืองไทย แค่คิดก็เป็นสุขแล้ว ฮิๆๆ
    เดี๋ยวไว้มาลงใหม่นะค่ะ เรื่องแรกในชีวิตเลยนะ ช่วยติชมหน่อยและกันค่ะ  ^_^ 
    แตงเน่า(ผู้มาจากต่างดาว) 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×