ปฏิบัติการร้ายเปลี่ยนนาย ให้เป็นชายแท้ Lovely Boy

                                        
                                                                บทนำ

   แปะๆ แปะๆ .. แหมะ.. เสียงฝนพรำน้อยๆ สาดกระจายไปทั่วร่างกายของชายหนุ่มร่างกำยำ ใส่เสื้อกล้ามสีขาว   ใส่กางเกงกีฬาสีน้ำเงินเข้ม  ผิวขาว  ตัดผมซอยระต้นคอ ใบหน้ารูปไข่รับกับจมูกที่โด่งเป็นสัน ปากสีแดงอมชมพู  มือทั้งสองข้างจับปลายของผ้าขนหนูสีขาวที่พาดคอไว้ …

“มอร์นิ่งครับที่รัก”

ชายหนุ่มหันหน้ามองผู้ชายตัวสูง  ขาว ผมสีน้ำตาลอ่อนๆ  ใบหน้ารูปไข่  รับกับจมูกที่โด่งเฟี้ยวเป็นสัน  ดวงตากลมโต สีน้ำตาลเข้ม ปากสีแดงน่าจุ้บ ><

“ไงที่รัก ^^ ”

เขาเดินไปหาแฟนหนุ่มสุดรักแล้วหอมแก้มพอเป็นพิธี

“วิ่งแต่เช้าเลยนะแซ็ค”

“นิดหน่อยน่ะ  ว่าแต่กินอะไรยัง”

แซ็คถามเดสท็อปอย่างห่วงๆ

“อืม  เรียบร้อยแล้ว แล้วเธอล่ะ”

“แค่เห็นหน้าที่รักก็อิ่มแล้ว-3-”

“เดี๋ยวสาวๆก็กรี๊ดแตก”

“ช่างสิ เรารักกันนี่ ไม่เห็นต้องแคร์”

แซ็คพูดอ้อนๆแล้วเดินมาโอบไหล่เดสท็อป

“ฉันคิดว่างานนี้ยากแล้วอ่ะแก”

 ฟิ้ง!! อย่าพึ่ง งง นี่ไม่ใช่เสียงเดสท็อป หรือ แซ็คหรอกนะ แต่เป็นเสียงของ แพนเค้ก  สาวน้อยผู้หลงรักความเป็นหญิงชาย  ชายหญิง ..

เธอกำลังคุยกับปลายสายคนหนึ่งที่ชื่อว่า แม็กมาร์ ชายหนุ่มผู้หล่อเหลาเอาการ

“ฉันว่าทั้งสองคนนั้นรักกันมากเลยนะ”

(แล้วไง?)

“อย่ามาทำกวน - -“

(ฉันรู้น่าว่าเธอทำใจยากที่จะทำให้เขาอกหัก)

“ก็รู้นี่”

(แต่ถ้าเธอไม่ทำเธอก็อด…)

“เออรู้แล้ว!”

ฉันรีบตะโกนตัดนายแม็กมาร์ตัวแสบก่อนเขาจะพูดอะไรออกมา

(เธอน่ารักจัง)

“นายน่าเกลียดที่สุด”

(ที่รัก จุ้บๆ)

“ขี้นายเถอะ ! ฉันขอเวลาสักหน่อยนะ”

(อย่าช้านะ)

“เออรู้แล้ว! ว่าแต่นายเตรียมทุกอย่างพร้อมนะ”

(ครับผม)

“เดี๋ยวโทรไปแล้วกัน”

(คร้าบบ…)

ฉันจะต้องทำงานบ้าๆนี่จริงๆหรอเนี่ยะ…

เมื่อ 2 วันก่อน

ฉันมายืนรอพี่รหัสสุดหล่อของฉัน แต่รอแล้วรอเล่าเขาก็ไม่มา.. ฉันจึงตัดสินใจกลับบ้านอย่างเซ็งๆ ! … หลังจากที่ฉันอาบน้ำ ทานข้าวเสร็จ พี่รหัสก็โทรเข้ามา…

(สวัสดีครับแพนเค้ก)

“ค่ะ”

(คือพี่ขอโทษจริงๆนะครับ ที่พี่ลืมนัดน้อง)

“ไม่เป็นไรค่ะ”

(โกรธพี่อยู่แน่เลย)

“ไม่ค่ะ”

(พรุ่งนี้เดี๋ยวพี่เลี้ยงติม)

“ไม่เอาอ่ะ ไดเอดอยู่”

(เรื่องมากนะเรา)

“นิดนึงสิคะ^^”

ฉันยิ้มขึ้นมาแบบรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก   แต่ก็ต้องอึ้งจนน้ำใสๆในตาไหลเมื่อได้ยินเสียงของใครบางคนลอดเข้ามาในโทรศัพท์พี่รหัส

(คุยกับใครน่ะเจมส์  เรายังไม่ถึงฝั่งฝันเลยนะ)

“ใครคะพี่เจมส์”

“ใครคะพี่”

ฉันทวนคำถามอีกครั้งจนได้ยินคำคำหนึ่งที่ออกมาจากปากของผู้ชายที่ฉันรัก…

(ผัวพี่เอง)

 


ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะค้าาาา   >3<

นิยายรักโรแมนติก ที่จะพาทุกคนซึ้งไปกับเขาทั้งสอง > <