ShortFic exo 2 เดือนแล้วนะ ม๋าม๊า 🔻Chan❤Hun🔺

ข้อมูลเบื้องต้น

ม๊าคนสวย รักม๊าคนสวยที่สุดเลยนะ





xชายชายนะครับ รับไม่ก็กดปิดไป
xคู่ชานฮุนชิปนะ ชอบไม่ชอบไงก็อ่านหน่อยนะ
xเม้นให้เค้าด้วยน๊าาาาาาาา




 

อย่าลืม
มาคุยกันได้ที่ TW:tang_SST

 

BlackForest

ร่างสูงยืนมองรูปที่ตั้งอยู่บนโต๊ะในห้องนั่งเล่นอย่างมีความสุข รูปคนสองคนกอดคอกันแล้วยิ้มให้กล้องอย่างน่ารัก ทำไมน่ารักนักนะรอยยิ้มนี้ มองอีกคนที่ยิ้มตาปิดด้วยความสุข พลางนึกถึงเหตุการที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมาก่อน

“ป๊าาาา ม๊าตกบันไดเจ็บ”ผมหันไปมองตามเสียงเรียกของภรรยาที่นั่งแง่วอยู่ปลายบันได

“เจ๊บมั้ยม๊า”เป่าแผลให้พอเป็นพิธีตามหนังรักทั่วไป จะว่าไงดีล่ะครับผมมันแสดงออกไม่เก่งนี่นา แสดงความรักไม่เป็นทั้งที่รักมากก็ไม่รู้จะแสดงออกทางไหนดี

“เจ็บอ่ะ งื้ออออออ” คนตัวขาวพูดออกมา นี่ตกวันละร้อยรอบยังเจ็บอยู่หรอว่ะ ชานยอลคิดในใจ ก็มันจริงนี่นาตกเกือบทุกวัน

“หายนะครับ ฟู่~”เป่าให้อีกรอบ ก่อนจะอุ้มอีกคนไปตรงโซฟาพลางมองด้วยรอยยิ้มขำๆ

“มันเจ็บๆๆๆ”

“อ่า...งั้นไม่ต้องไปสวนสนุกแล้วเนอะ ม๊าเจ็บขาแล้วคงเดินไม่ได้”มองพลางยิ้มอยู่ในใจ รับรองหายแน่

“ห...หายแย้ว”นั่นไงว่าล่ะ หายเร็วจะตาย

<<<<<;>>>>>

“ป๊า ม๊าอยากกินติม”ใช่แล้วครับ ตอนนี้เราอยู่กันที่สวนสนุก โอเซฮุนก็ยังน่ารักเหมือนเดินครับ เค้าคงไม่รู้หรอกว่าคนมองเยอะขนาดไหน รอยยิ้มนั่นน่ะเป็นไปได้ผมไม่อยากให้เขายิ้มเลยสิ หวงนะครับ ไม่ว่าจะสาวๆหนุ่มๆมองอยู่นั่น จนผมต้องโอบเอวเอาไว้ให้รู้ซะบ้างว่าเขาเป็นของผม หึ

“เอาสิครับ รออยู่นี่นะ”ทำไงดีผมไม่อยากไปเลย คือแถวมันก้คนไม่เยอะหรอกนะ แต่ดูสายตาไอ้ดำที่มองแฟนเค้าอยู่ดิ หวงเว้ย

<<<<<;>>>>>

“อันยองครับตัวเล็ก ผมคิมจงอินนะ”ร่างสูงที่มาจากไหนไม่รู้เดินมาทักทายร่างบางที่เล่นโทรศัพท์รอคนรัก

“อันยองครับ ผมเซฮุนนะ”อ่า...เค้าคือใครนะ ไม่รู้สิถ้าแนะนำตัวมาเรา ต้องตอบป่ะครับ

“มาคนเดียวหรอ หื้ม...”จีบสินะ หึคงไม่รู้ว่าโอเซฮุนนิสัยยังไงซะแล้ว

“มากับแฟนครับ”ยักคิ้วให้เล็กน้อยเมื่อคนๆนั้นหน้าเหวอไปทันที

“อ่า มีแฟนแล้วหรอเนี้ยเรา น่าเสียดายนะ เค้าคนนั้นคงต้องโชคดีมากแน่ๆ”

“ถามเค้าเองสิครับ เค้ามาแล้ว”ผมว่าพลางมองไปที่แฟนตัวโย่งเดินถือไอติมมาแต่ไกล ใบหน้าบึ้งเล็กน้อย ก็แฟนคนนี้ขี้หึงนี่ครับ ได้สนุกแล้วครับ

<<<<<;>>>>>

หวงครับ หึงด้วย ต่อให้ต่อแถวอยู่ใช่ว่าจะไม่มองนะ ตัวเล็กอยู่ในสายตาตลอดเลย โว้ย ไอ่ดำมันมาจริงครับว่าแล้วง่ะ ดำแม่.ง กะไว้แล้ว

“วนิลา2ครับ”ผมสั่งไอติมสายตาที่ยังมองพวกเขาอยู่ เชี่ย แฟนผมแม่.งยิ้มให้มันด้วยอ่ะ คือรู้นะครับว่าเค้าไม่เล่นด้วยหรอก แต่มันห้ามไม่ได้นี่

ขายาวก้าวมาถึงที่ๆของคนสองคนนั่งคุยกันอยู่

“อ่ะแฟน”ยื่นไอติมให้พร้อมเรียกสรรพนานที่บ่งบอกว่าพวกเขาเป็นไรกัน หึให้รู้ซะบ้าง ไอ้ดำนั่นหน้าจืดไปเลยอ่ะ สะใจว่ะ หึๆ คนตัวเล็กรับไอติมไปแล้วยิ้มร่าขอบคุณผมเบาๆ ไอ้ดำนั่นลุกออกไปแล้วเหลือผมกับเซฮุนที่คิดว่าจะไปไหนกันต่อ คือผมพยายามชวนเค้าเข้าบ้านผีสิงนะ แต่เค้าไม่ยอมอ่ะ ไม่ยอมๆ

“ไปนะครับๆ”ชวนครั้งสุดท้ายถ้าไม่ไปชานยอลคงขัดใจคนตัวเล็กไม่ได้หรอก ป๊ายอมม๊าทุกอย่างแหละ

“ก็ได้ครับ”หึๆๆๆ และแล้วคุณม๊าคนสวยก็ยอมจนได้

<<<<<;>>>>>

“พี่ชานยอลคนบ้า”มาแล้วครับสรรพนานเวลาคนตัวเล็กงอนหรือโกรธอะไรซักอย่าง เค้าไม่น่าแกล้งเลยสินะ

“น้องเซครับ ง้อนะ”

“ไม่ต้องมาคุยเลย แกล้งเซทำไมล่ะ ไหนบอกมันไม่น่ากลัวไง ไปไกลๆเลยนะ”นี่แหละครับสาเหตุที่โกรธใครจะรู้ล่ะว่าบ้านผีสิงมันน่ากลัว คือผมไม่กลัวผีไงแต่ก็นึกว่าเซฮุนเค้าไม่กลัวอ่ะ อาจจะเคยล้อบ้างนะตอนที่ไฟดับไรงี้ แต่ไม่คิดว่าเค้าจะกลัวขนาดนี้นี่ครับ

“ง้อนะๆๆ”ยื่นนิ้วก้อยให้ แล้วกอดอีกคนจากด้านหลัง ตอนี้ใครจะมองยังไงเค้าไม่สนหรอกนะขอแค่คนรักของเค้าหายงอนก็พอแล้ว

“หายก็ได้ แต่ป๊าห้ามแกล้งม๊าอีกล่ะ”

“คร้าบบ กลับบ้านกันนะ”

<<<<<;>>>>>

    ผมพาเซฮุนมาทานอาหารใกล้บ้านก่อนกลับ การทานอาหารเป็นไปอย่างช้าๆสบายๆ เป็นปกตินะครับที่ผมพาเค้ามาทำอะไรแบบนี้ มันเลยดูไม่พิเศษเท่าที่ควร แต่ก็ไม่รู้นะครับว่าวันนี้พิเศษกว่าทุกวันที่เป็นอยู่ ผมพาเค้าเที่ยว เล่นและทำหลายๆสิ่งที่อีกคนบอกไว้ ตามด้วยจบที่ร้านอาหาร ที่ๆเราเจอกันครั้งแรก ถ้านับจากวันนั้นถึงวันนี้คงเกือบปีล่ะมั้ง แต่เค้าเพิ่งจะมาเป็นแฟนกับผมเมื่อไม่นานมานี้เอง

“อิ่มแล้วครับป๊า”น่ารักนักนะ พูดตอนลูบท้องตัวเองเนี่ย

“ครับกลับกันเถอะ”

<<<<<;>>>>>

ทันทีที่กลับมาถึงบ้าน ร่างบางก็โน้มตัวลงนอนบนโซฟาทันที ก็เหนื่อยนี่นาเล่นเที่ยวทั้งวันแบบนี้

“เฮ้อ เหนื่อยจัง”บ่นไปพลางยกตุ๊กตาขึ้นมากอด ทำไมถึงคึกชวนเราเที่ยวนะเหนื่อยจังแต่ก็สนุก

“อ่ะน้ำ”แฟนตัวโย่งยื่นน้ำมาให้คนตัวบางกว่ารับ เอาหัวพิงไหล่บางพอ สองมือลูบไปตามแขนเรียวอีกข้างที่ยังว่างอยู่ก่อนกุมเอาไว้อย่างงั้น

“อ้ะ” ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายจับหน้าตัวเองให้หันมาสบตา ก่อนจะกดปากลงที่ตำแหน่งเดียวกัน จูบจังหวะช้าๆ ทำให้ใจเต้นขัดกับการจูบก่อนคนตัวสูงจะส่งลิ้นไปในปากตวัดกันช้าๆ ส่งเสียงออกมาข้างนอก

“อือ..”เสียงครางในลำคอของเซฮุนทำให้ร่างสูงยิ้มอยู่ในใจ ก่อนจะถอนจูบช้าๆ

“สุนสันต์วันครบรอบนะครับ”กระซิบข้างหูคนตัวเล็กก่อนที่จะส่งยิ้มบางๆกดจูบอีกครั้งจูบที่ขัดจากรอบแรกจูบที่ทำให้เขารักคนตัวเล็กมากแค่ไหน จูบที่ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมาและจูบที่จะพร้อมมีอนาคตไปด้วยกัน

 

FIN

จบไปอีกแยะเรื่องนึง สนุกมั้ย กนุกเถอะเม้นบอกเค้าด้วยนะๆ รักค่ะ