Sf [EXO] ChanBaek Ft.KrisLay Sport's Day งานกีฬาสี

ข้อมูลเบื้องต้น

X ฟิคเรื่องนี้เป็น ชาย รัก ชาย รับไม่ได้กดปิด
 X เรื่องนี้เลย์ไม่เรียบร้อยเท่าที่ควร
X เรื่องนี้มีคำหยาบ อย่าแบนนะ


อ่านให้สนุกนะค่ะ =D










ทวงฟิค เม้ามอยกะไรท์ได้ที่ >>>>>>>>>>>♥twitter:tang_sst♥

ขอบคุณธีมจาก

 

 

BlackForest

 

โรงเรียน EXO

-แบคฮยอน-

“ฮะ...อะไรนะอี้ชิง อาทิตย์หน้ากีฬาสีหรอ o_o” ผมถามด้วยความตกใจก่อนจะหันไปมองอี้ชิงที่อยู่ข้างๆ

“เออดิ...มึงไปอยู่ไหนมา”อี้ชิงหันมาตอบก่อนทำหน้าเอือมๆ

“กูไม่ได้ยินนี่หว่า”ตอนที่เข้าแถวผมมาสายอะครับ แล้วก็ไม่รู้เรื่องอะไรกับเค้าเลยนี่นาย

“แล้วช่วงกีฬาสีอะนะเราอาจต้องแยกกัน กูจะไปกับคริสฮยองของกู อร้ายยยเขินนนน” ผมรู้สึกว่าตั้งแต่อี้ชิงคบกับคริสฮยองมันรู้สึกจะเปิดเผยขึ้นทุกวัน ล่าสุดได้ข่าวว่าไปอยู่ด้วยกันด้วยนิ ใช่สิก็ผมมันไม่สำคัญนิ งอนอี้ชิง 5 วิ

5

4

3

2

1

หายงอนและ

“ใช่สิเขาก็ไปกับแฟนนิ ลืมเพื่อน”ผมพูดแล้วสะบัดหน้างอนๆ

“โอ๋ แบคฮยอนอ่า อย่างอนเราเลยนะ” อี้ชิงยื่นนิ้วก้อยมาให้ผม ผมได้แต่หันหน้าหนีแล้วลอบยิ้ม

“งั้นนายก็ลองจีบรุ่นพี่ชานยอลดูดิเห็นพี่เค้ายังโสดอยู่นะ” อี้ชิงพูดถึงเพื่อนสนิทของคริสฮยอง คาสโนว่าประจำโรงเรียน

“แต่พี่เขามียัย มินอาดาวโรงเรียนอยู่แล้วไม่ใช่อ่อ”คิดถึงหน้าดาวโรงเรียนแล้วเอ่อพวกเขาช่าง...เหมาะสมกันจริงๆ

“บ้าหรอเขาเพิ่งเลิกกันเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว”พูดถึงรุ่นพี่ชานยอลอีกครั้ง แล้วก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ

“ที่ร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”เสียงทุ้มต่ำดังจากด้านหลังของอี้ชิงแล้วโอบอี้ชิงจากด้านหลังแล้วหอมแก้มคนตัวเล็กเบาๆทำให้อี้ชิงหน้าแดงอย่างน่ารัก

“เอาเลยดิ”อี้ชิงพูดแล้วชี้คนที่เดินตามพี่คริสมา นั่นคือพี่ชานยอลนั่นเอง ร่างสูงๆผมสีน้ำตาลค่อยๆก้าวเข้ามาโรงอาหารด้วยใบหน้ายิ้มแย้มตามบุคคลิกของคนอารมณ์ดี เอ่อเอาไงดีว่ะเป็นไงเป็นกัน แค่ หนึ่งอาทิตย์เองคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง

“เอ่อ...รุ่นพี่ฮะคบกับผมได้มั้ยฮะ”พูดออกไปแล้วครับตอนนี้เหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน ทุกอย่างเงียบกริบ ทั้งๆที่เป็นที่ๆคนพลุกพล่านสวนกันไปมา

“แรงส์”อี้ชิงพูดเบาๆกับคริสฮยอง

“พูดใหม่ทีสิ”ริมฝีปากสวยค่อยๆขยับพูด หลังจากที่เงียบไปนาน

“คะ...คบกับผมได้มั้ยครับ เฉพาะกีฬาสีเท่านั้นแหละนะครับ”ผมพูดย้ำอีกครั้งแล้วอธิบายทุกอย่างให้ละเอียด

“ได้สิ แต่พี่ไม่มั่นใจนะว่าหลังจากนั้นอะไรจะเกิดขึ้น”พี่เขาพูดก่อนจะยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย

“อ่า ครับๆ ว่าแต่มันคืออะไรล่ะครับ” ผมอยากรู้จริงๆน๊าาาาาาาา

“เปล่าหรอก ไปกินข้าวกัน”พี่ชานยอลรีบเปลี่ยนบทสนทนา แล้วถามว่าวันนี้กินอะไร

-ช่วงกีฬาสี-

-ชานยอล-
วันเวลามันผ่านไปเร็วมากนะครับในแต่ละวัน ใช่แล้วครับในตอนนี้ผมกำลังคบกับ บยอน แบคฮยอน เพื่อนน้องอี้ชิงเด็กไอ่คริสมันซึ่งผมก็เจอหน้าน้องเค้าบ่อยๆตอนไอ่คริสชวนมาหาอี้ชิง ซึ่งเราก็ไม่ได้คุยกันมากหรอกนะครับนอกจากทักทายปกติ แล้วจนกระทั่งน้องเขาขอคบผม ซึ่งผมก็ไม่รู้นะครับว่าน้องเค้าแพ้พนันอะไรกันรึป่าว พอผมถามไอ่คริสมันก็บอกว่า ไม่รู้ แต่ยังไงก็ช่างมันเถอะครับเพราะตอนนี้ผมได้บอกตกลงน้องเขาไปแล้ว และน้องเขาก็น่ารักมากครับดีกับผมตลอดโดยเฉพาะตอนที่น้องเขายิ้มนะ โอ้ย!!!!!!!!!!! ปาร์ค ชานยอลอยากตาย นี่น้องเขาคงไม่รู้ตัวเลยสินะว่าตัวเองน่ารักแค่ไหน และเป็นที่หมายตาของคนทั้งโรงเรียน!!!!!!!!!!!! แต่น้องเขาเป็นคนเงียบๆครับ แล้วก็เก็บตัวก็เลยไม่ค่อยมีคนอยากเข้าใกล้เท่าไหร่ แต่พักหลังๆตั้งแต่อี้ชิงเป็นแฟนกับไอ่คริสน้องเขาก็เริ่มเปิดตัวมากขึ้น คงเหงามั้งครับ จนล่าสุดก็คบกับผมนี่แหละ 555555 ภูมิใจ :D กลับมาปัจจุบันนะครับตอนนี้ผมกับคนตัวเล็กกำลังเดินจูงมือกันเพื่อไปดูไอ่คริสแข่งบาสครับ โชคดีที่พวกผมอยู่สีเดียวกันก็เลยไม่ต้องมีปัญหาเรื่องสีว่าจะเชียร์สีไหน

“พี่ชานยอล เร็วๆสิครับ”คนตัวเล็กพูดกึ่งเดินกึ่งลากผมไปที่แสตนที่จริงวันนี้ผมต้องลงเล่นด้วยนะครับแต่ว่าอยากอยู่กับคนตัวเล็กมากกว่าก็เลยต้องถอนตัว บอกเลยนะครับว่าผมไม่ได้หลงแฟนเลยจริงๆ

“ค่อยๆเดินสิครับตัวเล็กเดี๋ยวล้มหรอก”ผมพูดแล้วเดินตามแบคฮยอนไป

“โถ่ พี่ชานยอลอ่ะแบคฮยอนไม่ได้ตัวเล็กนะ”คนข้างหน้าเถียงกลับ

“คับๆ แบคฮยอนคนที่สูงที่สุดในโรงเรียน” ผมพูดต่อไปทำให้คนตัวเล็กทำปากยื่น แต่เค้าคงไม่รู้สินะคับว่าทำแล้วตัวเองน่ารักแค่ไหน





“กรี้ด!!!!!!!!!!!!!!!!”เสียงกรี้ดดังลั่นสนามเพราะไอ้คริสมันทำแต้มได้อีกแล้วคับตอนนี้เกมนับว่าน่าเบื่อสุดๆเพราะว่าแต้มันห่างกันเกินไปเลยไม่มีอะไรต้องลุ้นอีกต่อไป

 คนอย่างไอ้คริสมันก็เป็นแบบนี้แหละครับ เล่นกีฬาเก่งเกือบทุกประเภท การเรียนดี วาดรูปเก่ง(?) แถมยังหล่อก็เลยมีสาวๆติดมันทั้งโรงเรียน แต่ต้องขอโทษนะครับ บังเอิญน้อยกว่าผมเพราะอะไรน่ะหรอก็เพราะผมเป็นพระเอกไงครับ และตอนนี้พระเอกอย่างผมกำลังนั่งมองคนตัวเล็กคุยกับเพื่อนสนิทอยู่ เค้าดูเป็นธรรมชาติมากๆเลยครับ และธรรมชาติของเค้านั่นแหละครับ ทำให้ผมหลงจนโงหัวไม่ขึ้นจากที่น่ารักอยู่แล้ว ยิ่งทำให้น่ารักเข้าไปอีก และมันทำให้ผมรู้ว่าเวลาเค้าอยู่กับผมเค้าไม่ได้แอ๊บ เหมือนคนอื่นๆที่ผมคบ

‘แบคฮยอนอา ตอนเย็นไปดูหนังกันนะ’ ผมส่งข้อความไปหาคนตัวเล็กที่คุยกับเพื่อน ถามว่าทำไมไม่เดินไปคุยก็เพราะว่าผมไม่อยากกวนเค้ากับเพื่อนมั้งครับ และผมคิดว่ามันโรแมนติกแปลกๆ ที่ผมชวนเค้าวันนี้แน่นอนครับว่าผมไม่อยากดูหนังหรอกครับ ผมแค่ชวนเค้าไปเดทมั้งครับ ก็คงไม่มีอะไรมากหรอกครับในการดูหนัง ผมแค่จะวางแผนไว้ว่า ไปถึงผมก็จะถามแบคฮยอนว่าจะดูอะไร แล้วตามธรรมชาติ เค้าก็จะเกรงใจแล้วตอบว่า อะไรก็ได้ ส่วนผมก็จะเลือก หนังผี พอเสร็จแล้วแบคฮยอนก็กลัวจะเสียฟอร์มก็จะตอบว่าดูก็ได้ พอเสร็จแล้วน้องเค้าก็จะกลัวแล้วผมก็จะสุภาพบุรุษกอดปลอบน้องเขาแล้วอาจจะพาน้องเค้าไปกินข้าว ช้อปปิ้งพอดึกๆน้องเขาก็กลัวจนไม่กล้ากลับบ้านพอถึงตอนนั้นค่อยลุ้นกันครับว่าจะทำยังไง ‘ได้สิฮะ’ คนตัวเล็กส่งข้อความกลับมา พร้อมกับการปรากฏตัวหน้าผม แล้วยื่นมือมาให้จับ ผมก็เลยต้องเดินตามน้องเค้าไป

17.00 น.

“ตัวเล็กครับ อยากดูเรื่องอะไร” ผมเริ่มทำตามแผนที่กำหนดไว้ซักหน่อยน้องเค้าต้องให้ผมเลือกเชื่อสิ

“พี่..ชาลยอลให้แบคเลือกหรอฮะ”คนข้างหน้าดูอ้ำอึ้ง ซึ่งผมก็เริ่มดีใจแต่ต้องแอ๊บไว้ก่อนครับคืนนี้อีกยาวไกล

“ครับ เลือกเลยสิ”ผมพูดออกไปแล้วน้องเค้าก็จะเลือกไม่ได้ว่าจะดูเรื่องไหน เพราะไม่รู้ว่าผมชอบหนังเรื่องไหน เชื่อสิ

“งั้นเอาเรื่องนี้ ละกันครับ” คนตัวเล็กชี้ไปยังบอร์ดหนังที่กำลังจะฉาย ซึ่งมันก็คือหนังเรื่องนึงที่มีการต่อสู้เอ๊กชั่น เลือดสาด

 เอ่อ... แดกจุกแปบนะครับ รู้สึกว่าเหมือนมีอะไรมาผลักให้ผมล้ม แผนของผมพังไม่เป็นท่านี่มันคนละแนวเลยนะครับ

“นะ ครับนะ” แบคฮยอน ใครบอกให้ทำหน้าอย่างนั้นรู้มั้ย ฉันไม่กล้าขัดนาย

“...”เอ่อ ผมควรตอบเค้ายังไงดีล่ะ

“ดะ...ได้สิ” ผมตอบออกไปแล้ว ไม่เป็นไร คืนนี้อีกยาวผมบอกแล้ว และผมก็เดินตามแบคฮยอนเข้าไปในโรงหนัง

หนังจบแล้วครับตอนนี้ และผมก็อยู่ที่ร้านอาหารร้านนึง ซึ่งคนตัวเล็กบอกว่าเวลามาดูหนังกับครอบครัวพอดูเสร็จก็จะมากินข้าวที่นี่ตลอด ซึ่งผมก็เลยลองมาชิมดู มันก็อร่อยจริงๆแหละครับ นี่บอกเลย

“แบคฮยอนกินอาหารเสร็จไปเดินเล่นกับพี่ก่อนได้มั้ย”ผมเริ่มถามแบคฮยอน แค่อยากไปส่งเค้าแล้วค่อยหาข้ออ้างว่าดึกเท่านั้นแหละครับ

“ได้สิฮะ :]”คนตรงข้ามตอบตกลงแล้วก็ลงมือกินข้าวที่เหลือของตัวเองต่อ

-แบคฮยอน-

ตอนนี้ผมกำลังเดินเล่นกับพี่ชานยอลอยู่สวนสาธาระณะใกล้ๆโรงหนัง พวกเราคุยกันเรื่อยเปื่อยครับถามกันเรื่องชอบนั่นบ้างนี่บ้าง แต่สิ่งที่พี่เขาทำหลายอย่างวันนี้ทำใหห้ผมหน้าแดงนะครับเช่นตอนที่อยู่ในโรงหนังพี่เขาแอบหอมแก้มผมตั้งหลายครั้ง ผมยอมรับนะครับว่าเขิน และก็ใจสั่นอยู่เหมือนกัน แต่ไม่นานก็จบกีฬาสีแล้วครับ เหลือเวลาอีก 3 วันเท่านั้นที่ผมจะต้องคบกับพี่ชานยอล และทุกอย่างก็จะกลับเป็นปกติ ผมก็จะกลายเป็นเด็กห้องคิงที่มีแต่เรียนกับอ่านหนังสือ ส่วนพี่ชานยอลก็จะกลับไปเป็นคาสโนว่าของโรงเรียนเหมือนเดิมสินะครับ คิดแล้วมันรู้สึกใจหายนะครับ ความรู้สึกเหมือนเราเรียนยังไม่รู้เรื่องแล้วครูสอบยังไงก็ไม่รู้ แต่ก็ช่างเถอะครับผมจะขอเก็บเกี่ยวเอาความสุขของปัจจุบันไห้มากที่สุดแล้วกัน

“แบคฮยอนบ้านอยู่ไหนหรอ พี่จะไปส่ง”พี่ชานยอลถามผมครับ

“แบค กลับเองได้ครับพี่ชานยอล”ผมตอบออกไปเพราะบ้านผมอยู่ใกล้ๆแถวนี้เองผมเดินไปเองได้อยู่แล้ว

“ไม่ต้องหรอกนี่ดึกแล้วเดี๋ยวพี่ไปส่ง”พี่เขายังยืนยันที่จะไปส่งให้ได้

“ก็ได้ครับ j” ผมพูดแล้วก็จับมือพี่ชานยอลไปที่รถ น่าแปลกนะครับปกติผมไม่ค่อยชอบการจับมือเท่าไหร่เพราะมันรู้สึกอึดอัดแต่กลับพี่ชานยอลมันรู้สึกอบอุ่นแปลกๆ

-ชานยอล-

ตอนนี้ผมอยู่ที่บ้านแบคฮยอนครับ ตอนแรกแอบตกใจนิดๆนะครับว่าเค้าอยู่ซอย3 เพราะบ้านผมอยู่ซอย 2 แต่ผมย้ายไปนอนคอนโดตั้งนานแล้วครับเพราะว่ามันอยู่ใกล้โรงเรียนกว่ากันแต่ผมว่าช่วงนี้ย้ายมาอยู่บ้านดีกว่านะครับว่ามั้ย :)

“กลับบ้านดีๆนะครับพี่ชานยอล”แบคฮยอนพูดหลังจากลงรถไป

“งั้นก็บัยบาย~ เดี๋ยวพี่มารับนะพรุ่งนี้เช้า”ผมบอกแล้วไงครับว่าจะย้ายมาอยู่บ้าน

“บ้านพี่ชานยอลอยู่แถวนี้อ่อ”คงตัวเล็กเอียงคอถาม ความโมเออะกระจายแบคฮยอนฉันจะอดใจไม่ไหวแล้วนะ

“อือ ซอย2 น่ะ” ผมพูดก่อนจะบอกฝันดีแล้วขับรถออกไป

-โรงเรียน-

-แบคฮยอน-

“เฮ้!!!!!!!!!!!!!!!” เสียงของนักเรียนทั้งโรงเรียนตั้งแต่ ผอ.บอกว่าวันนี้จะมีคอนเสิร์ต ของวงโรงเรียนซึ่งก่อนหน้านี้หลายคนก็รู้อยู่หรอกนะครับ แต่มันก็อดดีใจอีกไม่ได้หนิครับ วงโรงเรียนน่ะ มีเซเลปโรงเรียนตั้งหลายคน อย่างเช่นมือกีต้าอย่างพี่ชานยอน มือกลองอย่างเซฮุนห้อง5 ที่ติดอันดับคนหล่อโรงเรียน3ปีซ้อนตั้งแต่ม.2 แล้วก็พี่จงอินเป็นมือเบส พร้อมด้วยคนน่ารักอย่างพี่ลู่หานเป็นมือคีบอร์ด และนักร้องนำอย่างพี่จงแดและพี่คริส (?) อีกผมล่ะไม่อยากจะคิดว่าวงนี้รวมคนน่ารักได้มากขนาดนี้ได้ยังไง และตอนนี้นักดนตรีและนักร้องขึ้นไปบนเวทีแล้วครับพี่ชานยอนดูหล่อมากๆเลยครับ ผมเริ่มโยกตัวไปตามจังหวะดนตรีอย่างเมามันอี้ชิงที่อยู่ข้างๆผมก็ไม่แพ้กันครับตอนนี้ที่ที่พวกผมยืนอยู่คือด้านนอกๆของสนามโรงเรียนคนจึงไม่เบียดกันมาก มีแค่ ผม อี้ชิง จื่อเทาน้องของอี้ชิงและก็พี่ซูโฮแฟนจื่อเทาครับ

“พี่แบค เหนื่อยมั้ย”จื่อเทาถามผมครับแล้วยื่นกระบอกน้ำให้

“ฮึกๆ แค่กๆ”ทันทีที่ผมรับน้ำมาดื่มปรากฏว่ามันเป็น มันคือเหล้าครับผมค่อยๆดื่มให้รสฝาดขมไหลลงคอไปอย่างช้าๆ นี่ผมน่าจะสงสัยตั้งนานแล้วนะครับว่าทำไมมันต้องเป็นกระบอกน้ำแทนที่จะเป็นขวดน้ำธรรมดา

“จื่อเทา นายอย่างแกล้งแบคฮยอนสิ”เสียงพี่ซูโอห้ามปรามจื่อเทา ที่จริงผมควรจะรู้อยู่แล้วแหละครับว่าเทศการของโรงเรียนน่ะต้องมีของแบบนี้ที่จะพกเข้ามาบ้าง แต่ไม่คิดว่าคนอย่างจื่อเทาจะเอาเข้ามา แต่เสียใจนะไอ้น้องที่พี่ดื่มเป็น เพราะว่าการเอาชีวิตรอดในม.ปลายน่ะต้องดื่มให้เป็นเท่านั้นไม่งั้นโดนมอมแน่

“ไม่เป็นไรหรอกครับที่รัก พี่แบคคอแข็งจะตาย” จื่อเทาตอบซูโฮก่อนจะหันมายักคิ้วให้ผม

“ใช่แล้วน้อง จัดมาเลย”ผมพูดก่อนจะยกกระบอกน้ำนั่นดื่มอีกครั้ง

“งั้นก็ดื่ม”อี้ชิงพูดแล้วเอากระบอกน้ำต่อจากผมไปดื่มผลัดกันไปเรื่อยๆ ไม่รู้ว่ามันนานรึยังที่ทำแบบนี้ตอนนี้ผมมานั่งที่ม้าหินอ่อนที่ประจำของจื่อเทากับซูโฮ พวกนั้นเอามาเยอะพอควรเลยล่ะครับ และตอนนี้คอนเสิร์ตจบลงไปแล้วตอนนี้หลายคนเริ่มไปที่สนามเพื่อดูบอลนัดสำคัญของโรงเรียน ที่ต้องมีลุ้นทุกปี พวกผมคงไม่ไปหรอกครับคงต้องนั่งดื่มอยู่นี่อีกซักพักนั่นแหละ ส่วนผมตอนนี้สติเริ่มเลือนรางเต็มที ผมเคยบอกนะครับว่าผมดื่มเป็นแต่ไม่ได้บอกว่าดื่มเก่งซะหน่อย

“แบคฮยอนเป็นอะไร” เสียงใครไม่รู้ครับดังมาจากด้านหลัง ทำให้ผมหันไปมองก่อนจะพบว่าเป็นคนๆนึงที่หน้าตาคุ้นมากๆแถมหล่อมากๆด้วย

“เอ่อ...เมาฮะ”เสียงอี้ชิงตอบคนๆนั้น

“ฉานน...ม่ายยยยย....ด้ายยยย....มาวววววววว....น้าาาาาา”เสียงผมเองครับ ก็ผมไม่ได้เมาซะหน่อยแค่มึนๆเอง

"แบคฮยอนมานี่"คนๆนั้นพูดแล้วลากผมออกไป

“แบคฮยอนมานี่”คนๆนั้นพูดก่อนจะลากผมไป

“คูนนนนนนนน...จา...พา...ผมมมมมม....ปายยยยยยยยยยยย...หนายยยยยย”ผมพูดขึ้นหลังจากที่โดนลากมานานแต่เออะทำไมหน้าคุ้นจังนะ แล้วทำไมมือผมต้องดึงใบหน้าของเขาให้โน้มลงมาด้วยเนี่ย คิดได้ไม่นานริมฝีปากของคนหน้าตาคุ้นๆคนนั้นก็เลื่อนเข้ามาทาบทับกับปากผม ลิ้นร้อนๆค่อยเข้ามาสัมผัสหยอกล้อกับลิ้นขอผมไม่นานก็เอาออกไป

“ตัวเล็กทำแบบนี้ พี่ไม่ทนแล้วนะ”พูดก่อนจะผลักผมเข้าไปในห้องๆหนึ่ง ซึ่งผมไม่รู้ว่ามันคือที่ไหน

-end bake-

ร่างสูงของชานยอลรีบเดินมาหาแบคฮยอนหลังจากจบคอนเสิร์ต เพราะเขารู้ตั้งแต่อยู่บนเวทีแล้วว่าสุดที่รักของเขานั้นได้ดื่มน้ำอะไรซักอย่างที่มีอนุภาคร้ายแรง ชานยอลไม่อาจจะยอมรับเลยว่าตัวเขานั้นได้แอบมองแบคฮยอนตลอดเวลาที่เล่นคอนเสิร์ตและทันทีที่เขาลงเวทีปรากฏว่าร่างเล็กที่เคยยืนอยู่แถวหลังเหมือนบัตร500นั้นได้หายไปแล้ว ร่างสูงผมสีน้ำตาลเริ่มถามคนแถวนั้นว่าแบคฮยอนอยู่ไหน ตามที่เขาบอกไปแล้วว่าร่างเล็กของเขานั้นมีคนรู้จักและเป็นที่หมายตาของทั้งโรงเรียน และคำตอบที่ได้คือม้าหินอ่อนข้างสระน้ำโรงเรียนซึ่งเขารู้ว่าที่ตรงนี้เป็นที่ประจำของน้องอี้ชิงแฟนของเพื่อนสนิท ทันทีที่ได้รับรู้เขารีบวิ่งออกไปหาคนตัวเล็กทันที ในระหว่างทางก็ได้เจอกับคนตัวสูงที่เป็นเพื่อนสนิทที่เดินเขามาถามว่า เห็นแฟนของเขาหรือไม่ เขาจึงชวนเพื่อนสนิทไปหาสุดที่รักของมัน และเขาก็จะไปหาสุดที่รักของเขาเช่นกัน และทันทีที่มาถึงเขาเริ่มถามว่าแฟนของเขานั้นเป็นอะไรถึงจะรู้คำตอบอยู่แล้วก็เถอะ และปรากฏว่าคำตอบที่ได้กับคำตอบที่คิดนั้นตรงกัน เขาจึงรีบพาแบคฮยอนมาที่รถเพื่อจะพากลับไปที่บ้าน แต่ร่างเล็กนั้นได้ดึงใบหน้าเขาเข้ามาจูบซึ่งการกระทำแบบนี้ทำให้ชานยอลรู้ว่าแบคฮยอนนั้นเมามากถ้ากลับบ้านตอนนี้พ่อของแบคฮยอนไม่เอาเขาไว้แน่ คิดได้ดังนั้นเขาจึงรีบพาแบคฮยอนไปยังห้องที่ใกล้ที่สุดในตอนนั้นเพราะป้องการอาจารย์เห็นและพวกเขาอาจมีโทษถึงขั้นเรียกผู้ปกครอง และห้องที่พวกเขาไปนั้นคือห้องพักนักกีฬาที่อยู่ใต้อัศจรรย์

“งื้อ คูนนนนน คาบบบบบ คูนนนนน ตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน”ทันทีที่มาถึงแบคฮยอนก็เริ่มส่งเสียงอีกครั้ง

“ในห้องพักนักกีฬาน่ะ”ชานยอลตอบพลางเดินหาผ้าเช็ดตัว แล้วและกะละมังน้ำไปพลาง ก็อย่างว่านี่ห้องพักนักกีฬาของโรงเรียนมันจึงมีทุกอย่างครบ เผื่อว่าคนจะเป็นลม และตอนนี้นักกีฬาลงสนามไปแล้วจึงไม่มีใครอยู่ในห้องเลย

“อึก”ทันทีที่หาได้ร่างขาวเนียนก็ปรากฏแก่สายตาของชานยอลร่างสูงแทบห้ามใจไม่อยู่ ได้แต่กลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ผิวขาวดุจน้ำนม ไร้ร่องลอยและสิ่งปกปิด ทำให้แบคฮยอนดูบริสุทธิขึ้นเป็นเท่าตัว ไหนจะตาปรือๆผิวอมชมพูเพราะลิตรแอลกอฮอร์นั่นอีกยิ่งปลุกแรงอารมณ์ของเขาให้พลุ่งพล่าน

“อื้ม~”เสียงของแบคฮยอนฮึมฮำในลำคอ เพราะโดนปิดปากด้วยคนตัวสูง ตอนแรกชานยอลก็กะจะแค่จูบคนตัวเล็กเล่นๆ แต่คนตัวเล็กของเขานี่สิกลับจูบตอบทั้งที่จูบไม่เป็น ยิ่งดูไร้เดียงสา 

ลบ

“แบคฮยอนพี่ขอโทษนะ”ชานยอลพูดกับร่างเล็กเบาๆก่อนจะพาร่างเล็กออกไป เขาไม่สนแล้วว่าตอนนี้จะเป็นเวลาเรียนรึป่าวขอแค่ร่างเล็กไม่โกรธเค้าก็พอ และเขาตัดสินใจแล้วว่าเขาจะขอร่างเล็กตรงหน้าอย่างเป็นทางการไม่ใช่แค่ชั่วคราวอย่างที่เป็นอยู่

.
.
.
.
จัดการอุ้มร่างบางในท่าเจ้าสาวขึ้นรถ กลับไปที่คอนโด ถามว่าเวลานี้ทำไมกลับบ้านได้ ตอบเลยนะ ปาร์คชานเก่ง

คอนโด 
ร่างสูงค่อยๆเช็ดตัวช้าๆให้คนตัวบาง พลางคิดถึงตอนที่ร่างกายนี้อยู่ใต้ตัวของเขา แบคทำไมพี่หลงอย่างนี้นะ ไม่อยากจะบอกเลยว่าเค้าชอบแบคฮยอนตั้งแต่ป.2 คนที่น่ารัก นิสัยดี เค้าชอบมองรอยยิ้มที่เหมือนแยกเขี้ยว รู้ตัวอีกทีก็ชอบรอยยิ้มนี้ไปซะแล้ว เฮ้อ เพ้อไรอยู่เนี่ยชานยอลยังไงวันนี้ก็วันสุดท้ายแล้วนี่นาที่จะคบกันอ่ะ ค่อยตัดสินใจตอนเค้าตื่นแล้วกัน
 "รักนะครับ น้องแบค"พูดกับคนหลับเบาๆอีกครั้งก่อนจะไมเตรียมอาหารเย็นเผื่อคนตัวเล็กจะตื่น
.
"งื้ออออออออออออออออออ"ร่างกายคนตัวเล็กขยับช้าๆ ปวดหัวคือความรู้สึกแรกที่พุ่งเข้า ก่อนสำรวจไปรอบๆ เห็นชานยอลนอนอยู่ข้างเตียง คอนโดพี่ชานยอลสินะ พอคิดถึงชานยอล เรื่องราวตอนกลางวันก็ดันแวบเข้ามาในสมองซะได้ เค้าไม่ได้อยากให้ชานยอลรับผิดชอบหรอกนะ ก็เค้าน่ะดันชอบชานยอลมาตั้งแต่เข้ารร.แล้วนี่นา อีกอย่างเค้าเป็นผู้ชายไม่ท้องหรอก

ปลุกดีรึป่าว จะกวนมั้ย ปลุกแหละอย่างน้อยนี่ก็ห้องพี่ชานยอลนี่นา
"พี่ชานครับ"สกิดอีกคนเบาๆเพื่อให้ตื่น 
"พี่ชานของน้องแบคครับ"สกิดอีกครั้ง ก่อนที่ร่างรูงจะตื่นแล้วยิ้มให้ ขนาดหน้าตอนตื่นยังดูดีอ่ะ
"แบคครับ คือ... ตอนกลางวันอะ พี่ขอรับผิดชอบเรานะ ยังไงพี่ก็เป็นคนทำแบค" ร่างสูงตัดสินใจพูดออกมา ถ้าแบคไม่ยอมเค้าขอเริ่มต้นจีบแบคตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป
"ถ้าพี่คิดว่ามันเป็นหน้าที่ก็ไม่ต้องหรอกครับ"
"พี่จะบอกเราไว้ว่า พี่ชอบเรามาก มาตั้งแต่ป.2 แล้ว" ว่าไงนะ ป.2เฮ้ยคือนานมาก แบบทำไมเขิน นี่แค่ชอบตอนเข้าเรียนแต่พี่แกตอนป.2ย้ำ ป.สอง!!!
"แล้ว ถ้าแบคไม่ยอมพี่ขอบอกไว้เลยว่า พี่จะจีบแบคตั้งแต่วันนี้นะ"คือเขิน เอาไงดีล่ะ ร่างบางได้แต่ยกผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้า

"น้องแบคฮยอนคบกับพี่นะครับ"
"ได้สิฮะ"

FIN
 

Talk
อย่านะ อย่ามาทำร้ายเค้านะ คือแบบมันคือการ
ตัดจบไง แบบ มันฟินมั้ย คือรู้ว่าไม่ไงแต่คือตั้งใจทำได้
เท่านี้ อย่าว่าเค้า ก็ขอขอบคุณทุกท่านนะที่อ่านนิยายให้เค้า
คือรักไง รักมากสำหรับเข้ามาอ่าน เตรียนพบผมงานใหม่เค้า เร็วๆนี้
รักนะ ฝันดีค่ะ