คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : HOT PARTY (Happy ' B Day ) 100% + CUT
Welcome To The HOT PARTY !!!
ปาร์ตี้หรอ ? แบคฮยอนน่ะขาปาร์ตี้เลย ใครจะชวนไปไหนไปหมดขอแค่ขึ้นชื่อว่าปาร์ตี้
“ฮัลโหล ว่าไงลู่หาน ?” มือเรียวกดรับสายที่โชว์เบอร์ว่าเป็นเพื่อนรักคนสวยของตัวเอง ก่อนจะกรอกเสียงลงไป
”แต่งตัวหรือยัง ? ”
“เรียบร้อยละ เดี๋ยวลงไปรอหน้าคอนโดนะ” แบคฮยอนพูดจบแล้วกดตัดสายไปทันทีก่อนจะเดินลงไปชั้นล่าง วันนี้เขามีนัดกับลู่หานน่ะ เห็นว่าวันเกิดใครนะ ?
อ๋อ...ปาร์ค ชานยอล
นายแว่นหนาๆนั่นอ่ะนะ เหอะ
บนรถ
“เอาชุดนอนมาเปลี่ยนหรือเปล่าน่ะ” ทันทีที่ขาก้าวไปในรถลู่หานที่นั่งอยู่ประจำตำแหน่งคนขับ เพราะปาร์ตี้วันนี้มันเป็นธีมชุดนอน
“นี่ไง” แบคฮยอนก้มลงหาชุดที่เตรียมมาจากบ้านโชว์ให้ลู่หานดู เป็นชุดนอนเสื้อแขนสั้นกับกางเกงขาสั้นสีแดงสด
“ดีมาก” ลู่หานโน้มคอแบคฮยอนมาจุ๊บแก้มเบาๆก่อนจะขับรถต่อ แบคฮยอนก็ไม่ได้เขินอะไรหรอกนะ เพราะทั้งสองคนสกินชิพกันจนชินไปแล้ว บางครั้งไปเที่ยวแล้วมีคนมาหม้อหนึ่งในสองคนนี้ก็มักจะจุ๊บปากโชว์หรือไม่ก็หอมแก้มโชว์ความหวานให้คนคนนั้นเห็น จนตอนนี้คนอื่นนี่คิดว่าแบคฮยอนกับลู่หานเป็นแฟนกันหมดแล้ว แต่ยังเถียงกันอยู่ว่าระหว่างลู่หานกับแบคฮยอนใครจะเป็นรุกหรือรับ เพราะรูปร่างหน้าตาทั้งคู่นี่ไม่เหมาะแก่การขึ้นคร่อมเลยซักคน
“แล้วที่จัดปาร์ตี้นี่ที่ไหนอ่ะ ? ” แบคฮยอนหันไปถามเพื่อนหน้าสวยข้างๆ
“อ่า คอนโดของครอบครัวปาร์คล่ะมั้ง ชั้นบนสุดที่มีสระว่ายน้ำอ่ะ เห็นบอกว่าชานยอลเพิ่งจะกลับมาจากแคนาดา ”
“ชานยอลที่ใส่แว่นหนาๆห้องเออ่ะนะ จะหล่อสักแค่ไหนเชียว ตอนนั้นโครตเฉิ่มอ่ะ ” แบคฮยอนพูดแล้วหัวเราะ เขาจำได้ว่าตอนอยู่ม.ปลายนายนั่นโครตติ๋มอ่ะ แล้วก็ย้ายไปเรียนต่อมหาลัยที่แคนาดากับพี่ชายแล้วก็น้องชายอีกคน กลับมาแล้วคงเฉิ่มเหมือนเดิมทั้งบ้านนั่นแหละ
“ไม่แน่นะ มึงอาจจะหลงเสน่ห์เขาก็ได้ ระวังโดนลากขึ้นเตียง” ลู่หานหันมายกยิ้มล้อๆให้กับเพื่อน
“ลองดู” แบคฮยอนยักไหล่ เขาไม่อะไรอยู่แล้ว เรื่องอย่างว่าน่ะทำไมจะไม่เคย แต่ไม่ค่อยบ่อยเท่านั้นเอง มีปาร์ตี้ที่ไหนแล้วมีคนถูกใจแบคฮยอนก็ไปต่อ แต่ไม่ได้ทำทุกงานหรอกน่า
“แบค ถึงงานแล้ว” ลู่หานสะกิดเพื่อนตัวเล็กของตัวเองที่กำลังก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์อยู่
“ห้ะ ถึงแล้วหรอ อายไลเนอร์ฉันจางหมดแล้ว ” แบคฮยอนเงยหน้าขึ้นมาจากโทรศัพท์แล้วคว้ากระเป๋าเครื่องสำอางแล้วหยิบอายไลเนอร์กับดินสอเขียนคิ้วมาเติมให้เฉี่ยวกว่าเดิมก่อนจะยื่นไปให้ลู่หาน
“แล้วเราต้องเปลี่ยนเป็นชุดนอนเลยป่ะวะ ?” ลู่หานรับเครื่องสำอางไปเติมหน้าแล้วถามแบคฮยอน
“น่าจะยังนะ เห็นคนอื่นใส่ชุดปกติไป คงจะให้เปลี่ยนก่อนถึงงานล่ะมั้ง แล้วเมื่อไหร่มึงจะกรีดตาเสร็จล่ะเนี่ย ” แบคฮยอนชี้ไปที่คนอื่นๆที่กำลังเดินเข้าไปในคอนโดที่มีป้ายต้อนรับเข้าปาร์ตี้ขนาดใหญ่อยู่ แล้วหันไปบ่นเพื่อนตัวเองที่แต่งหน้าไม่เสร็จสักที
“เออ เสร็จแล้วๆ เอาลิปมาป้ะ ” ลู่หานพูดแล้วค้นหาลิปทาปากในกระเป๋าของแบคฮยอน
“เดี๋ยว กูยังไม่ได้ทาเลย” แบคฮยอนดึงกระเป๋ากลับมาแล้วหยิบลิปมันที่ออกสีชมพูหน่อยมาทาที่ปากบางๆของตัวเองก่อนจะยื่นให้เพื่อน
“เอ้าแบค มึงแทททูตัวบีที่หลังหูด้วยหรอ” ตอนที่หันไปสายตาของลู่หานก็เห็นตัวอักษร B สีดำอยู่หลังหูของแบคฮยอน
“เออ สวยป่ะ”
“คือดีอ่ะมึง ไปเร็วๆ เอาชุดนอนไปด้วย” ลู่หานพูดจบแล้วเปิดประตูรถออกไปทันที ตามด้วยแบคฮยอน ก่อนที่จะเดินคู่กันเข้างานไปทันที
ในงาน
หลังจากร่างเล็กทั้งสองถึงงานแล้วก็โทรเรียกเพื่อนตัวเองเพื่อบอกพิกัดงานเพราะว่านัดกันไว้ว่าจะมาเจอกันที่นี่เลย
“อี้ กูอยู่โต๊ะข้างๆบาร์เทนเดอร์นะ เออเร็วๆ อีลู่ยืนอ่อยอยู่ตรงเคาท์เตอร์น่ะ เห็นยัง เร็วๆเลย ” แบคฮยอนยืนเท้าเอวโทรเรียกเพื่อนที่กำลังเดินเข้างานมา ฝ่ายอี้ชิงเมื่อเห็นเป้าหมายแล้วก็สาวเท้าเข้ามาทันที
“มึง คนอย่างกับหนอน ผู้ชายแม่งก็มองตามอย่างกะจะแดก กูนี่จะกรี๊ดอยู่แล้ว” ทันทีที่ถึงโต๊ะอี้ชิงก็บ่นออกมาทันที
“พูดอะไรดูสารร่างตัวเองนิดนึงอ่ะอีดอก” ลู่หานหันมาเบะปากใส่เพื่อน ก็ดูสิ มันใส่เสื้อกล้ามสีขาวคว้านลงมาแทบจะถึงเอวอยู่ละ จะไม่ให้มีคนมองได้ยังไง
“อ่า...ขอโทษนะครับ รบกวนเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนอนเลยนะครับ งานจะเริ่มแล้ว” นั่งเล่นไปซักพักบาร์เทนเดอร์หนุ่มก็โน้มตัวลงมากระซิบชิดใบหูของแบคฮยอน ซึ่งคนตัวเล็กก็พยักหน้ารับแล้วลากเพื่อนอีกสองคนไปเปลี่ยนชุดนอนทันที
“อื้อหือ แรด” ทันทีที่แบคฮยอนก้าวออกมาจากห้องน้ำเสียงของอี้ชิงก็ดังขึ้นมาทันที คนตัวเล็กยักไหล่แล้วมองไปที่เพื่อนของตัวเองบ้าง
“แหม ลายเสือเลยหรออีดอก” แบคฮยอนชี้ไปที่ชุดนอนแขนยาวขายาวของอี้ชิงที่เป็นลายเสือ มันคงจะเรียบร้อยกว่านี้ถ้าคอเสื้อไม่กว้างจนแทบจะเห็นหน้าอกอยู่แล้ว ก่อนจะไล่สายตาไปมองลู่หานที่อยู่ในชุดนอนเสื้อกางเกงขาสั้นแบบตัวเองแต่ลายคิตตี้ ผิดกับแบคฮยอนที่เป็นสีแดงสดทั้งชุดไม่มีลาย
“ไปได้แล้วพวกมึง ” ลู่หานตัดบทก่อนจะยื่นมือไปโอบเอวเพื่อนทั้งสองเดินออกไปพร้อมกันทันที
“โอ้โห ตื๊ดสัด” ทันทีที่ขาก้าวมาในบริเวณงานอีกครั้งนึงแบคฮยอนก็ต้องร้องโอ้โห เพราะมันต่างกับตอนเมื่อกี๊ลิบลับ
“สวัสดีค่ะทุกคน ตอนนี้ถึงเวลาเปิดงานแล้วนะคะ ” พิธีกรสาวที่อยู่ในชุดนอนกระโปรงสีดำที่ยืนอยุ่บนเวทีพร้อมกับเสียงเพลงที่เงียบลงแล้วถูกแทนที่ด้วยเสียงของเธอบนเวที เรียกสายตาของคนในงานได้ไม่ยาก
“ฉันชื่อโชอานะคะ เป็นพิธีกรของงานนี้ และตอนนี้ก็ได้เวลาเปิดงานแล้ว เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ขอเชิญเจ้าของงานขึ้นมาเลยค่า” เธอพูดแล้วผายมือต้อนรับคนที่กำลังเดินขึ้นมาบนเวที
โอ้โห โอ้โห โอ้โหวววววววววววววววววววววววววววว
แบคฮยอนกำลังอึ้งแบบอึ้งมากๆหลังจากเห็นคนที่กำลังเดินขึ้นบนเวทีมา
หล่ออ่ะ....
หล่อมากเลยอ่ะ..
หล่อชิบหายเลยอีเหี๊ย.......
ร่างสูงทั้งสองที่กำลังยืนอยู่บนเวทีส่งยิ้มไปให้คนที่มาร่วมงานด้านล่าง ทำเอาสาวๆและเก้งกวางทั้งหลายถึงกับระทวยกันเลยทีเดียว ซึ่งแบคฮยอน ลู่หาน และอี้ชิงก็เป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน
“อ่า ปาร์คอี้ฟานครับ อายุยี่สิบสอง” คนที่ใส่เสื้อกล้ามสีดำโชว์รอยสักลายแมงป่องที่ต้นแขนด้านซ้ายที่มีกล้ามเนื้อพอประมาณพูดขึ้นมาก่อนแล้วขยิบตาวิงค์ใส่คนข้างล่าง เรียกเสียงกรี๊ดได้ไม่ยาก
“ปาร์คเซฮุน” คนที่ยืนข้างๆที่ใส่เสื้อกล้ามสีขาวโชว์ลายสักรูปตัวเอสที่ต้นแขนเหมือนกัน พูดนิ่งๆแล้วยื่นไมค์คืนให้พี่ชาย
“อ่า คุณชานยอลอยู่ไหนคะเนี่ย” พิธีกรสาวพูดแล้วมองหาเจ้าของชื่อที่แบคฮยอนคิดว่าตอนนี้คงจะหาชุดนอนแขนยาวขายาวอยู่ อาจจะมีแว่นมาด้วยเพื่อเพิ่มความติ๋มในตัวเอง
“ไฮสาวๆ ปาร์คชานยอลมาแล้ว” เมื่อได้ยินเสียงใหญ่ๆของใครอีกคนซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นปาร์ค ชานยอล แบคฮยอนก็หันไปมองด้วยหน้าเนือยก่อนที่ตาเรียวที่มีอายไลเนอร์จะเบิกโพลงให้กับภาพตรงหน้า
ผู้ชายตัวสูงๆ ดั้งโด่ง ตาโต ปากอิ่ม ผิวขาว ผมสีบลอนด์เขียว ใส่เพียงแค่กางเกงผ้ายืดสีดำตัวเดียว ท่อนบนเปลือยเปล่า มีรอยสักรูปนกฟีนิกซ์ที่หน้าอกข้างขวา หน้าท้องและช่วงแขนมีมัดกล้ามแน่นๆ ทำเอาแบคฮยอนถึงกับกัดปากเลยทีเดียว
โอ๊ยยย พี่น้องบ้านนี้นี่มันหล่อกันทุกคนเลยโว้ยยยยยย
“แบค นี่ไงชานยอลอ่ะ ไอ้เหี้ยหล่อขึ้นเยอะเลยมึง ” ลู่หานพูดแล้วสะกิดไปที่แบคฮยอนรัวๆก่อนจะชี้ไปที่ชานยอลที่กำลังยืนชนแก้วอยู่กับผู้หญิงคนนึง
“แบค แม่งหล่อขึ้นจริงด้วย อ้าว...” อี้ชิงทำท่าจะหันมาสะกิดแบคฮยอนแต่กก็พบแค่ความว่างเปล่า เพราะตอนนี้เจ้าของชื่อมันเดินไปทางนู้นแล้ว
แบคฮยอนยังคงเดินมุ่งหน้าไปยังโต๊ะของชานยอลที่กำลังนั่งอยู่กับพี่น้องของตัวเอง ต่างคนก็ต่างมีผู้หญิงมานั่งด้วย แล้วแบคฮยอนแคร์ป่ะละ ก็ไม่ .ยักไหล่เกร๋ๆ
“ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยฮะ ? ” คนตัวเล็กยืนอยู่ข้างหน้าพูดขึ้นแล้วส่งยิ้มไปให้
“อ่า เชิญครับ” ชานยอลลดมือที่โอบไหล่หญิงสาวข้างๆลง เธอหันมามองด้วยความไม่พอใจอยู่แว๊บนึง แต่พอเห็นสายตานิ่งๆของชานยอลก็ต้องหันไปมองทางอื่นแทน
“ขอบคุณครับ” แบคฮยอนก้าวขาไปที่ข้างๆของชานยอล แต่ก้าวไปไม่เท่าไหร่ก็ถูกมือใหญ่ของอีกคนคว้าที่เอวไว้ก่อน
“ตรงนั้นมันเบียดนะ” ชานยอลพูดยิ้มๆแล้วรั้งเอวแบคฮยอนให้มานั่งตักตัวเองก่อนจะกระซิบข้างใบหูที่มีแททูตัวบีอยู่ข้างหลัง ก่อนจะกดจูบลงบนตัวอักษรสวยๆนั่น
“ชานยอล กูยังนั่งอยู่ตรงนี้นะ” คริสปาน้ำแข็งไปใส่น้องชายตัวเองแล้วพูดขำๆ
“ยังไม่ชินอีกหรอวะคริส” ชานยอลชะเง้อหน้าผ่านไหล่ของแบคฮยอนออกมาพูด แต่คำพูดของคนที่เป็นเก้าอี้ให้ตัวเองนี่ถึงกับทำแบคฮยอนขมวดคิ้วแน่นเลยทีเดียว
ชินหรอวะ ? งั้นแสดงว่าต้องทำแบบนี้บ่อยแน่ๆเลย
“พูดไรกันเนี่ย คนสวยเขาเขินแล้วนะ” เซฮึนขมวดคิ้วพูดขึ้นมาเรียบๆแล้วหันไปนั่งจิบเหล้าที่มีสาวๆชงให้ต่อ
“ว่าแต่หน้าคุ้นๆนะ” ชานยอลไล่สายตามองใบหน้าของร่างเล็กแล้วหรี่ตามอง
“แบคฮยอน ห้องบี แค่นี้จำฉันไม่ได้รึไงตาแว่นห้องเอ” แบคฮยอนพูดออกมาแล้วมองหน้าชานยอลกลับ
“โอ๊ะโอ ตอนนั้นฉันยังเฉิ่มอยู่เลยให้ตายเถอะ โครตพลาด” ชานยอลทิ้งตัวลงบนพนักพิงโซฟาแล้วดึงเอวแบคฮยอนมาติดกับหน้าอกของตัวเอง คนตัวเล็กก็พิงแผ่นอกของเก้าอี้สุดหล่อพร้อมกับทำหน้าเหนือใส่ผู้หญิงที่นั่งข้างๆชานยอลด้วย
“ว้า ทำไมฉันไม่ไปทักนายตั้งแต่เข้างานล่ะเนี่ย เสียดายจัง เกือบโดนแย่งแล้ว” แบคฮยอนหันหน้ากลับไปหาชานยอลแล้วซบหน้าลงกับคอของร่างสูงเป็นเชิงอ้อนๆ
“ใครจะมาแย่งฉันล่ะ หืม ? ” ชานยอลพูดแล้วเลิกคิ้วใส่คนตัวเล็กก่อนจะเอามือไปจับแททูของแบคฮยอนเบาๆ
“ชอบหรอ ? ” คนตัวเล็กที่รู้สึกได้ถึงสัมผัสตรงหลังใบหูก็ผงกหัวขึ้นมามอง
“อือ อยากลองเปลี่ยนมั้ย ? ”
“เปลี่ยนอะไรอ่ะ ?”
“เปลี่ยนตรงนี้ให้เป็นตัว C แทน” ชานยอลใช้มือชี้ไปที่แททูของแบคฮยอนแล้วยิ้ม
“งั้นเพิ่มตรงนี้ให้เป็นตัว B มั้ยละ” แบคฮยอนชี้ไปที่หลังหูของชานยอลให้อยู่ตำแหน่งเดียวกับตัวเองแล้วจิ้มเบาๆเป็นเชิงว่าติดตรงนี้นะ
“งั้นฉันก็ต้องเป็นของนายอ่ะดิ”
“ฉันก็เป็นของนายเหมือนกันแหละน่า” แบคฮยอนขมวดคิ้วบ่น
“นายนี่น่ารักดีนะ ฮ่าๆ” ชานยอลพูดแล้วหัวเราะ
“เอ่อ...ฉันชวนเพื่อนมานั่งนี่ได้มั้ย ?” แบคฮยอนบอกอีกคนเสียงอ่อนแล้วช้อนตามองอ้อนๆ
“กี่คนอ่ะ ? ” ชานยอลถามแล้วมองไปรอบๆเพื่อหาเพื่อนของคนตัวเล็ก
“สองคน”
“มาดิ” หลังจากได้รับอนุญาต แบคฮยอนก็ลุกไปตาเพื่อนของตัวเองมาทันที ไม่นานก็มีร่างที่เล็กพอๆกับแบคฮยอนอีกสองคนเดินตามมา ชานยอลใช้สายตาประเมินแล้วถึงได้รู้ว่า แก๊งค์นี้แม่งเด็ดจริง.....
“เอ่อ....ฮาย มีที่ว่างตรงไหนมั้ยอ่ะ” คนที่หน้าสวยๆ ตาโตๆ ปากแดงๆ เดินตามแบคฮยอนมาถึงก็ยกมือขึ้นทักทายคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทันที
“ว่างๆ ตรงนี้ว่าง” เซฮุนที่เงียบที่สุดในโต๊ะโพล่งขึ้นมาเสียงดังก่อนจะพยักหน้าเป็นเชิงไล่หญิงสาวข้างๆตัวออกแล้วดึงลู่หานมานั่งแทน
“อ้าวลู่ แล้วกูล่ะ....” อี้ชิงที่ตามมาทีหลังเอาแต่ยืนมองเพื่อนตัวเองทั้งสองคนไปนั่งกับผู้ชายที่เบ้าหน้าโครตหล่อแล้วไม่สนใจกูซักนิด
“เอ่อ...นั่งนี่ก็ได้” คริสพูดแล้วเขยิบตัวให้มีที่ว่างพอที่จะให้อี้ชิงนั่งได้
“ชานยอล...” แบคฮยอนพูดแล้วสะกิดคนตัวสูงเบาๆ
“ฮ้ะ ? ว่า ?”
“เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” พูดพร้อมกับลุกขึ้น แต่ก็ถูกมือหนารั้งแขนไว้ซะก่อน แบคฮยอนหันกลับมาแล้วเลิกคิ้วถาม
“ไปเข้าที่ห้องฉัน ชั้นบนคนมันเยอะ”
“จะไปรู้มั้ยล่ะว่านายอยู่ห้องไหน ?”
“งั้นเดี๋ยวไปด้วย” เมื่อพูดจบชานยอลก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วเอามือโอบเอวคนตัวเล็กไว้ทันที
“ชานยอลมึงไปไหนอ่ะ ?” คริสหันมาถามน้องชายของตัวเอง
“พาแบคฮยอนไปเข้าห้องน้ำก่อน เดี๋ยวกูมา” พูดจบก็พาแบคฮยอนเข้าประตูที่เชื่อมดาดฟ้ากับคอนโดเข้าไปทันที
ห้อง 0605
“นี่ เลขห้องนายนี่เหมือนวันเกิดฉันเลยนะ” แบคฮยอนยืนมองป้ายแล้วพูดออกมายิ้ม
“หือ ? งั้นพรุ่งนี้ก็วันเกิดนายอ่ะดิ”
“ใช่แล้วววววว เข้ายังอ่ะ ปวดฉี่” แบคฮอนพยักหน้ารับแล้วยืนบิดไปบิดมา
“อ๋อ เข้าไปดิ ถ้าออกมาแล้วไม่เจอแสดงว่าฉันอยู่ที่ห้องทำงานนะ ประตูสีดำนั่นอ่ะ” ชานยอลชี้ไปทางประตูสีดำที่ติดกับห้องใหญ่ซึ่งแบคฮยอนคาดว่ามันน่าจะเป็นห้องนอนของอีกคนนึง แต่ตอนนี้ไม่มีเวลาสังเกตอะไรมาก จึงรีบเดินไปเข้าห้องน้ำไวๆ
หลังจากทำธุระเสร็จแล้วก็ออกมาจากห้องน้ำ มองหาร่างสูงๆของใครอีกคนนึงแต่ก็มองไม่เห็น จนนึกขึ้นได้ว่าชานยอลน่าจะอยู่ที่ห้องทำงานแน่ๆ ขาสั้นๆมันก็ก้าวตามความคิดไปแล้ว
แกร๊ก
“ชานยอล....” แบคฮยอนเข้าไปก็เห็นชานยอลกำลังสูบบุหรี่อยู่ ผู้ชายหน้าตาหล่อๆ นั่งถอดเสื้อ มีรอยสักตรงหน้าอก ปล่อยควันสีขาวกลิ่นมินต์ออกมาจากปาก อาจจะดูดิบๆ แบดๆ แต่แม่งโครตดูดีเลยเหอะ
“อ้าว เสร็จแล้วหรอ ? ” ชานยอลเงยหน้าขึ้นมามองก่อนจะขยี้บุหรี่ที่เพิ่งสูบไปได้แค่ครึ่งมวนทิ้ง
“โครตหล่อเลยรู้ตัวป่ะ ?” แบคฮยอนแซวยิ้มๆแล้วจิ้มๆแก้มของชานยอลเล่น
“ไม่เห็นรู้เลย” ชานยอลยักไหล่สบายๆแล้วนั่งพิงพนักเก้าอี้ทำงานต่อ
“นี่อ่อยอยู่นะเนี่ย” แบคฮยอนเท้าเอวแล้วพูดติดตลก ปล่อยให้ร่างสูงขำกับการกระทำที่ตรงไปตรงมาของตัวเอง
“นี่เรียกอ่อยแล้วหรอ?”
“ดูถูกกันนี่”
“เปล่าซะหน่อย”
“ชานยอล จะบอกอะไรให้นะ...”
“ว่า”
“ฉันเป็นคนที่ติดเที่ยว ติดเพื่อน ร่างกายฉันก็ไม่บริสุทธิ์นะ แต่ก็ไม่ได้มั่วอะไรมากมายขนาดนั้น” แบคฮยอนพูดอย่างใจเย็นแล้วยืนมองร่างสูง
“อ่าฮะ” ชานยอลพยักหน้าเข้าใจแล้วรอฟังต่อ
“ฉันก็คิดว่าจะเป็นแบบนั้นไปเรื่อยๆแต่พอมาเจอนายเท่านั้นแหละ อยู่ๆก็รู้สึกอยากหยุดไปเลย”
“...............”
“ไม่รู้ดิ อยากหยุดที่นายอ่ะ แบบ...โอ๊ยอธิบายไม่ถูกอ่ะ คืออยากให้ปาร์ค ชานยอลเป็นคนสุดท้ายแล้วไง อยากอยู่กับนายตลอดไปเลยอ่ะ ทั้งๆที่เราเพิ่งจะเจอกันด้วยซ้ำ”
“อืม...ฉันก็ยอมรับนะว่าฉันเป็นคนเจ้าชู้ เมื่อก่อนนี่ฟันดะไม่เลือกหน้า ตอนแรกก็คิดจะวันไนท์แสตนด์กับนายนั่นแหละ แต่พอมาเจอแบบนี้ก็เขินๆว่ะ” ชานยอลพูดแล้วก้มหน้าซ่อนริ้วแดงๆไว้ โอ๊ยให้ตายเหอะ ชาตินี่ไม่คิดจะมีเมียกะเขาเลยนะ แต่พอมาเจอแบบนี้ก็ใจสั่นอยู่เหมือนกัน
“นี่ จะฟันอย่างเดียวเลยรึไง”
“แค่คิดเฉยๆไง”
“โอเค ฉันจะหยุดที่นายนะ จะมาเป็นคนสุดท้ายในชีวิตฉันป่ะ ? ” แบคฮยอนยืนกอดอกแล้วมองไปที่ชานยอลเป็นเชิงว่าถ้าไม่ตกลงนี่มึงตายอ่ะ
“เห้ย นี่มัดมือชกอย่างงี้เลยอ่อ”
“ตอบมาก่อน”
“ครับ ปาร์ค ชานยอลจะหยุดที่แบคฮยอนครับ ไม่มีใครอีกแล้วครับ คนนี้คนสุดท้ายในชีวิตแล้วครับ” ชานยอลยกมือยอมแพ้แล้วพูดเสียงดัง
“ดีมากเลยแฟน”
“เป็นแค่แฟนอ่อ ? ”
“เอ้า จะให้เป็นอะไรเล่า”
“เป็นเมีย...” ชานยอลพูดแล้วยักคิ้วทำหน้าเหนือใส่แบคฮยอน ทำเอาคนที่โดนท้าถึงกับความอดทนหมดสิ้นกันไปเลยทีเดียว
CUT
เพจเฟสบุค VaLent
ไบโอทวิตเตอร์ @Tanyaaa2001
บางครั้ง.....ความรักมันก็ไม่ได้เริ่มจาก 0 เสมอไป อาจจะเริ่มที่ 100 แต่อยู่ที่ว่าคนสองคนนั้นจะทำให้มันเพิ่มขึ้นหรือลดลง เท่านั้นเอง แต่ตอนนี้เท่าที่รู้ ของขวัญวันเกิดของแบคฮยอนชิ้นนี้มันคงจะวิเศษที่สุดในชีวิตเลยล่ะ J
HappyBaekhyunDay J
TALK
จบอย่างนี้นี่แหละ มาช้าแล้วยังห่วยอีก ซอรี่นะยูวววว เลิฟทุกคนขร่า
ความคิดเห็น