sf 3*8 นิทานก่อนนอน The little mermaid

เนื้อเรื่อง

 นิทานก่อนนอน The little mermaid

                กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ ท้องทะเลอันกว้างใหญ่ มีพระราชาเงือกแห่งท้องทะเล นามว่า “วาโย” และมีลูกๆอยู่ 7 ตัว ตัวสุดท้องคือ “เงือกริท”
                เงือกริทเป็นน้องคนสุดท้องจึงมีนิสัยเอาแต่ใจ ชอบหนีไปเที่ยวตามที่ต่างๆ มีเพื่อนสนิทคือ ปลาการ์ตูน “ไอซ์” และ ปู “เซน” เมื่อทั้งสามไปไหนก็จะไปด้วยกัน
วันหนึ่งก่อนที่ท่านพ่อว่าโยจะออกไปทำงาน ท่านพ่อวาโยก็ได้มาสั่งเสีย เอ๊ย กำชับลูกทุกๆคนดังเช่นทุกเช้า

                “ลูกๆทั้งทุกคน วันนี้พ่อจะออกไปทำงาน อยู่ที่บ้าน อย่าออกไปเล่นบนชายหาดนะลูก” ท่านพ่อวาโยกำชับ ก่อนจะออกจากถ้ำไปทำงาน

                “ครับ / ค่า” ลูกทุกคนรวมทั้งเงือกริทรับคำ  เงือกริทแหวกว่ายออกมานอกถ้ำ เพื่อมาหาปลาการ์ตูนไอซ์กับปูเซนเหมือนเช่นทุกวัน แต่วันนี้ไม่เหมือนทุกวัน เพราะเงือกริท คิดจะทำอะไรบางอย่าง

                “เซน ไอซ์ วันนี้ริทจะขึ้นไปบนชายหาด จะไปด้วยมั้ย” เงือกริทถามปลาการ์ตูนไอซ์ และปูเซน

                “จะดีเหรอริท ท่านราชาวาโยห้ามนะ” ปลาการ์ตูนไอซ์ห้าม

                “นั่นสิริท เค้าว่ากันว่า โลกมนุษย์น่ะ อันตรายจะตายไป” ปูเซนว่า

                “วันนี้ริทจะไป เซนกะไอซ์ไม่ไปก็ช่าง” เงือกหนุ่มพูด (เออะริท เซนน่ะไม่เท่าไหร่ แต่ไอซ์มันไปไม่ได้แน่ๆ)

                แล้วเงือกหนุ่มก็แหวกว่ายไปตามสายน้ำ และขึ้นมาโผล่ที่ผิวน้ำ ก็พบกับแสงแดด และชายหาดอันงดงาม เงือกริทพาตนเองไปนั่งที่ชายหาด มองธรรมชาติ และทิวทัศน์ไปเรื่อยๆ   
 “ไหนท่านพ่อว่าอันตรายไง ไม่เห็นมีอะไรเลย” เงือกหนุ่มนั่งทอดสายตาไปเรื่อยๆ จนพบกับเรือสำเภาลำหนึ่ง สำเภาลำนั้นแล่นไปชนกับหินโสโครก และกำลังจะอับปางลง ริทเห็นดังนั้นจึงรีบว่ายน้ำไปยังที่เกิดเหตุทันที เมื่อไปถึง ริทก็อุ้มเอามนุษย์คนหนึ่งมาได้ และไปวางไว้ที่ชายหาด

มนุษย์ที่ริทเก็บมาได้ (?) เป็นสาวน้อยน่ารัก ผมหยักศกสีน้ำตาลเข้ม ขนตาหนาเป็นแพ
เงือกหนุ่มจ้องมองเธออย่างหลงใหล เงือกหนุ่มคิดในใจ เขาชอบผู้หญิงคนนี้ ทำยังไงจะได้เจออีกนะ
แล้วเงือกหนุ่มก็ร้องเพลงด้วยเสียงอันไพเราะเพื่อนที่จะปลุกสาวน้อยคนนั้นให้ตื่น

“ริท กลับได้แล้ว” เป็นปูเซนนั่นเองที่มาตามเขากลับ

“คนนี้น่ารักอ่ะเซน ริทชอบ” ริทหันมายิ้มแล้วตอบ

“น่ารักยังไง ก็เอากลับบ้านไม่ได้หรอกนะ  เขาเป็นมนุษย์นะริท แล้วอีกอย่าง ท่านวาโยจะกลับมาแล้ว” เซนเตือนเพื่อน

“อืมๆ กลับก็กลับ” เงือกหนุ่มจำเป็นต้องทิ้งสาวน้อยไว้อย่างแสนเสียดาย

                หลายวันต่อมาริทก็ยังคงเพ้อถึงมนุษย์สาวคนนั้นอยู่ตลอดเวลา ทำยังไงนะ เขาจะได้เป็นมนุษย์ ทำยังไงดีถึงจะไปหาสาวน้อยคนนั้นได้ ทำยังไงดีนะ ริทน้อยคิดไปอย่างเหม่อลอยจนชนกับปลาหมึกตัวหนึ่ง

                “เหม่ออะไร เจ้าเงือกน้อย” ปลาหมึกตัวนั้นถาม

“คือ....” เงือกริทกำลังจะตอบ แต่เซนขัดขึ้นมา

“อย่าตอบนะริท ท่าทางไม่น่าไว้ใจ”

ริทมองสำรวจปลาหมึกตรงหน้า ผิวเข้มไปหน่อย แต่ดูเป็นมิตรดีนี่นะ

“ริทอยากมีขา ริทอยากเป็นมนุษย์ ริทอยากไปหาสาวน้อยมนุษย์คนนั้น” ริทตอบ พร้อมกับปูเซนที่ส่ายหัวอย่างระอา ไม่เคยฟังกันเล้ย

“ปรึกษาถูกคนแล้วเจ้าเงือกน้อย มาๆ เข้ามาคุยกันในถ้ำ” เงือกริทเดินตามปลาหมึกเข้าไปอย่างว่าง่าย และทิ้งเซนไว้ข้างนอกเพียงลำพัง

“มาๆ ก่อนอื่นเราขอแนะนำตัวก่อน เราชื่อ กันซูล่า เป็นปลาหมึกมีเวทมนต์” กันซูลาพูด

“แล้วริทอยากรู้ว่าริทจะมีขาได้ยังไง” เงือกริทถาม

“ใจเย็นๆ เจ้าเงือกน้อย กันให้ได้แน่ๆครับ แต่กินไปคุยไปละกันนะ นี่โดนัท กะโค้ก” กันซูลาพูดพร้อมเลื่อนถาดขนมมาให้

“เอาล่ะ กันจะบอกริทนะครับว่าต้องทำยังไงถึงจะมีขา” กันซูลามองเงือกน้อยที่เคี้ยวโดนัทแก้มป่อง น่ารักว่ะ เขาคิด

“กันจะให้ขาริท แลกกับเสียงหวานๆเพราะๆของริทนะครับ เมื่อริทเป็นมนุษย์แล้ว ริทจะพูดไม่ได้ ริทต้องให้สาวน้อยคนนั้นจุมพิตริท ภายในเวลาบ่ายสามแปดนาที ของวันที่สามที่ริทเป็นมนุษย์ ไม่อย่างนั้น ริทจะเป็นทาสของกันตลอดไป ตกลงมั้ยครับ”

“โอเค” ริทตอบอย่างไม่คิด

“มาครับ กันอยากรู้ว่าเสียงริทจะหวานขนาดไหน” กันซูลาพูดพร้อมกวักมือเรียก เงือกหนุ่มตามกันซูลาไป แล้วกันซูลาก็ประกบริมฝีปากตัวเองเข้ากับริมฝีปากของเงือกหนุ่ม

“อือ” เสียงเงือกน้อยร้องอย่างตกใจ  แล้วก็ตกใจยิ่งขึ้นเมื่อกันซูลาย้ายริมฝีปากลงมาที่ซอกคอเข้าแล้วลากไล้ริมฝีปากไปทั่ว

“หวานแฮะ นึกว่าจะหวานแต่เสียงอย่างเดียว” กันซูลาคิด แล้วมือปลาหมึกหลายๆมือของกันซูลาก็โอบรอบตัวริท และอีกหลายๆมือก็สัมผัสไปทั่วตัวเงือกน้อย เงือกน้อยสั่นสะท้านไปทั้งร่าง และรู้สึกร้อนไปทั่วร่างกาย แต่ริทก็ยังคงคิดว่า

“นี่คงเป็นวิธีการทำให้มีขาล่ะมั้ง”

แล้วประตูถ้ำก็ปิดลง ทุกท่านคะ คิดว่าตอนเช้า เงือกน้อยจะมีขารึยังคะ  .