ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ท่านอ๋องกับโลกในนิยาย(Yaoi)

    ลำดับตอนที่ #20 : ตอนที่18 เริ่มงานเลี้ยง

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 216
      12
      8 ต.ค. 64

    ชินอ๋องมาถึงลานกว้างของพระราชวังซึ่งเป็นสถานที่จัดงานในค่ำคืนนี้ โดยมีเทียนหลงเดินขนาบข้างโดยไม่มีผู้ใดเห็น ระหว่างเดินมายังที่นั่ง มีผู้คนมากมายอยากเข้ามาทักทายและผูกมิตรแม้แต่เหล่าสตรีน้อยใหญ่ทั้งหลายซึ่งรู้ถึงความโหดเหี้ยมและเย็นชาของชินอ๋องยังเผลอทอดสายตามาให้เป็นระยะๆเนื่องจากความร่ำรวยอันเป็นที่เลี่ยงลือ


    ชินอ๋องมิสนใจ 


    เขาเดินไปนั่งบนเก้าอี้ประจำตำแหน่งของตนโดยเว้นระยะห่างไว้เพียงเล็กน้อยเพื่อให้เทียนหลงนั่งลงด้านข้างได้ เนื่องจากทั้งคู่ไม่สามารถพูดคุยกันได้ทำให้ชินอ๋องซึ่งนั่งยังไม่ถึงครึ่งเค่อรู้สึกเบื่อหน่ายอย่างรวดเร็ว 


    เสียงกระซิบแผ่วเบาดังเล็ดลอดออกมา ซึ่งเสียงนี้เกี่ยวข้องกับสิ่งที่ชินอ๋องต้องจัดการในวันนี้และด้วยมีพลังปราณจึงทำให้ชินอ๋องมีประสาทสัมผัสล้ำเลิศกว่าคนทั่วไปมากเขาจึงสามารถได้ยินบทสนทนาในเงามืดย่างชัดเจนโดยที่ผู้สนทนามิอาจรับรู้


    "ชินอ๋องเข้างานมาแล้ว รอฮ่องเต้เสด็จเข้างานมาก่อนค่อยลงมือ" 


    "ขอรับ" 


    "สังเกตุภายในงานให้ดีพอสบโอกาสแล้ว'ฆ่าชินอ๋องและฮ่องเต้ซะ'" 


    "รับทราบขอรับนายท่าน"  


    และการสนทนาอันแผ่วเบาก็จบลงเพียงเท่านั้น ไป่หลี่หมิงปลายตามองไปยังมุมมืดอันเป็นที่มาของเสียง ก่อนจะหันกลับมาสบตากับเทียนหลงที่นั่งอยู่ด้านข้าง ทั้งคู่มองตากันอย่างเงียบเชียบเผยให้เห็นบรรยากาศคลุมเครือและทั้งสองก็พยักหน้าเบาๆให้แก่กันก่อนจะหันกลับมาชื่นชมบรรยากาศภายในงานเลี้ยงต่อ 


    "ฮ่องเต้เสร็จ!" 


    "ฮองเฮาเสด็จ!" 


    "องค์รัชทายาทเสด็จ!"


    เสียงเล็กแหลมของขันทีหน้าทางเข้าลานกว้างประกาศการมาถึงของสามบุคคลสำคัญของงานเลี้ยง 


    บรรยากาศภายในงานเลี้ยงที่กดดันและเงียบสงบตั้งแต่ชินอ๋องเดินเข้ามาพลันผ่อนครายและครึกครื้นขึ้นมาทุกคนต่างลุกขึ้นทำความเคารพบุคคลสำคัญทั้งสาม 


    "ถวายพระพรฝ่าบาทขอให้พระองค์ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นหมื่นปี" 


    "ถวายพระพรฮองเฮาขอให้พระองค์ทรงพระเจริญพันปีพันพันปี" 


    "ถวายพระพรองค์รัชทายาทขอให้พระองค์ทรงมีชีวิตยิ่งยืนนานพะย่ะค่ะ/เพคะ" 

    (บอกตามตรงไม่รู้ว่าเขียนถูกหรือเปล่าช่วยแนะนำตรงนี้ด้วยนะคะ????)


    ชินอ๋องเองก็ลุกขึ้นทำความเคารพตามความเหมาะสมเช่นกันเขามองพิจารณาชื่นชม(?)พี่ชายของตนในวันนี้ก่อนจะพยักหน้าอย่างยอมรับด้วยใบหน้าเรียบเฉย


    ชินอ๋องคิดในใจเสด็จพี่ของเขาเป็นฮ่องเต้ที่ทรงพระปรีชาสามารถในการบริหารบ้านเมืองมากซึ่งตรงข้ามกับด้านบู้โดยสิ้นเชิง ถ้าก่อนหน้านี้เขาไม่สอน(บังคับ)แม้แต่การป้องกันตัวพื้นฐานเสด็จพี่ก็คงจะทรงไม่สามารถแม้แต่จะเชียดไก่ได้ (ไรท์:"....."ชมแหละ) 


    จนมาถึงทุกวันนี้ชินอ๋องได้แต่ยอมรับว่าไม่มีผู้ใดเหมาะสมที่จะเป็นฮ่องเต้มากกว่าเสด็จพี่ของตนอีกแล้ว 


    หลังจากที่ฮ่องเต้ทรงประทับนั่งบนบัลลังก์มังกรพร้อมกับบอกให้ข้าราชบริพารที่กำลังคุกเข่าลุกขึ้นงานเลี้ยงก็ได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ 


    ✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️ 

    ขอโทษที่ตอนนี้สั้นมากๆนะคะ 

    พอดีว่าเราไม่ค่อยถนัดฉากงานเลี้ยงสักเท่าไหร่ทำให้มีอะไรหลายอย่างถูกตั้ดไปเยอะจนอ่านไม่เข้าใจแต่ตอนหน้าจะลงอะไรหลายๆอย่างเยอะกว่านี้แน่ๆค่ะคือตอนนี้ไม่มีอะไรเลย แฮ่ะๆ

    สามารถคอมเม้นท์บอกกล่าวข้อผิดพลาดหรือชี้แนะได้แต่อย่าแรกน้าาาา 

    ขอบคุณที่ติดตามค่ะ





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×