ลำดับตอนที่ #19
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : ตอนที่19 การออกรบครั้งแรกของหงเฮยหลง
"ทะท่านอมพล!?"
พอเฮ่อวินลืมาึ้นสิ่แรที่เาเห็น็ือผู้ใ้บัับบัาอนนั่ทำหน้าเหวออยู่บนพื้นเสียมาทหารผู้น่าเรามไปหมแล้ว ุอีฝ่ายาและเปื้อนเลือมีบาแผลามร่าายประปรายและมีแผลที่หนัที่สุือ่วอ
บุลที่ำลัอ้าปาเหวอรีบั้สิและเรียอมพลอนที่อยู่ๆ็ปราึ้นาวามว่าเปล่า เาเสียหน้า่ออมพลแล้ว"ท่านอมพล มาไ้ยัไรับ"
อีฝ่ายอยู่ในห้อรวับลอทำไมถึไม่มีารแ้เือนว่ามีนใหม่เ้ามาในเรือรบ แล้วท่านอมพลฝ่าวล้อมเิร์เ้ามาอนไหน เายัไม่เห็นสัาอยานลำอื่นที่อยู่ใล้ๆเลยสันิ
เฮ่อวินไม่อบำถามอีฝ่ายเาไม่มีเวลาถาม้วย้ำว่าหเฮยหลพาเาเ้ามาไ้ยัไ"พลรีเผิเล่ยอยู่ที่ไหน"
เหมือนอีฝ่ายะรู้ว่าอมพละไม่อบเรื่อไร้สาระอนอย่าแน่นอนเพราะในอนนี้ทุนอยู่ในสถานาร์น่าันมา้อรีบออไปาวล้อมอเิร์"ท่านพลรีอยู่ห้อบัาารรับ"
"อืม"พอไ้ำอบที่้อารเฮ่อวิน็พาหเฮยหลเินออไปทันที
หเฮยหลโยนเม็ยาให้ับนายทหารที่อบำถาม"ินะ บาแผละอัเสบเอา"
ทหารนนั้นรับมาอย่าเลิลันเือบหลุมือเาเป็นทหารระับสูเารู้าพลรีเผิเล่ยว่ายาเม็นี้ที่ไ้มาาว่าที่ภรรยาออมพลนั้นมี่าและน่ามหัศรรย์มาแ่ไหน เารู้สึาบึ้"อบุรับ"
เฮ่อวินและหเฮยหลเินไปยัห้อบัาาร็พบทหารอีหลายนที่นอนบาเ็บอยู่ พวเาลุึ้นมาทำวามเารพอมพลอย่าเร่รีบแ่็ถูห้ามไว้
ถึภายนอบาแผละพันอย่าเรียบร้อยแล้วแ่็ยัมีเลือึมอยู่หเฮยหลโยนเม็ยารัษาบาแผลอนให้ทหารทีู่บาเ็บหนัอีหลายน ทหารพวนั้นอบุอย่าาบึ้ ว่าที่ภรรยาอท่านอมพลเป็นนีมา
ทัู้่เินมาถึห้อบัาารอย่ารวเร็วพอเปิประูเ้าไปบุลที่อยู่ในห้อทั้หม็หันมามอพร้อมัน"ท่านอมพล!"
ทุนมอระหว่าอภาพและอมพลที่เ้ามาโยที่พวเาไม่รู้ โยเพาะเผิเล่ยที่ยืนเฝ้ามอหน้าอสัเุาร์อยู่ลอ"เฮ่อวินนายเ้ามาไ้ยัไ"
เฮ่อวินไม่อบเามอร่อรอยบาแผลอแ่ละน"ไม่้อพูมารีบหาวิธีออไป่อน"
"ออไปยั- เฮ้ย"
ู้ม!
เผิเล่ยยัพูไม่ทันบเรือรบ็ถูอะไรบาอย่าระแทเ้าอย่าั"แย่แล้วรับอมพล พวเิร์มันเริ่มโมีเรือรบอเราแล้วรับ!"
เฮ่อวินหันไปมอหน้าหเฮยหลอีฝ่ายพยัหน้าและพูอย่ามั่นใทัู้่เื่อใันและันมาโยไม่มีเหุผล"เ้าไปเถอะเี๋ยว้าพาพวเาออไปเอ"
ใ่ว่าหเฮยหละไม่ห่วเฮ่อวินที่ให้อีฝ่ายออไปสู้ับเิร์นเียวแ่ทั้เาและอีฝ่าย่า็มีหน้าที่้อทำเ่นันไม่สามารถเอาแ่ใไ้
เฮ่อวินมอหเฮยหลอย่าเื่อมั่น หเฮยหล็มอลับมา้วยสายาแบบเียวันทัู้่พูึ้นพร้อมัน"ระวััว้วย"
"พวเรา็ะไปสู้้วยรับท่านอมพล!!"
"ัน็ะไป้วย"
ระหว่าที่อมพลำลัะเปิประูออไปทหารหลายน็อาสาไป่วย้วยรวมถึเผิเล่ย เฮ่อวินทำหน้าเย็นา่อนะพูสิ่ที่แทใำพวเาออมา
"ไม่ เะะเปล่าๆ"
เผิเล่ยและเหล่าทหารที่อาสาออไปสู้้วยหน้าหมอ พวเาเ้าใอมพลที่พูแบบนั้นพวเาแ่ละนสภาพูไม่ไ้เลยปป้อัวเอไปไ้้วย้ำ ่าไม่เียมสัารริๆอมพละพูอย่าั้น็ไม่ใ่เรื่อแปลถึะินยานบาแผลหายไปแล้วแ่พวเา็ไร้ประโยน์อยู่ีถ้าะออไปสู้
เหล่าทหารำมือแน่น พวเา้อแ็แร่ึ้นะไ้ไม่เป็นัวถ่วอมพล!!
แปะๆ
หเฮยหลเินมาบไหลทหารนนึที่อยู่ใล้ที่สุแล้วล่าว้วยน้ำเสียนิ่เรียบ"ปล่อยให้อมพลไปนเียวเถอะเาเสี่ยายมาที่นี่เพื่อ่วยพวเ้า ถ้าพวเ้าออไปับเาแล้วบัเอิโน่าสิ่ที่เาทำมา็เสียเปล่าหมอยู่เยๆนิ่ๆแล้วเื่อฟัเาะ"หเฮยหลล่าว่อเาน้ำเสียให้่ำล"พอลับไปเี๋ยว้าะบอให้อมพลเพิ่มาราฝึให้พวเ้าเอ"
เหล่าทหารนลูู่ับเสียที่่ำ แ่เหุาร์นี้ทำให้พวเาไม่ลัวาราฝึที่เพิ่มึ้นแล้วึล่าวอย่าริัพร้อมัน"พวเราะั้ใฝึหนัึ้นรับ!"
หเฮยหลบไหลทหารนเิม้วยรอยยิ้ม"ีมา"
เหล่าทหารัวสั่น ว่าที่ภรรยาอท่านอมพลน่าลัวมา!
หลัาเฮ่อวินับหุ่นยน์ออไป หเฮยหล็บอให้ทหารทุนหาที่เาะีๆแล้วอยู่นิ่ๆ เหล่าทหารลัเลอยู่สัพัไหนว่าะพาพวเราออไปไไม่หาวิธี่อนเหรอแ่พวเา็เื่อฟัำสั่อย่า่ายาย ถ้าท่านหเฮยหลไม่มีวิธีพาพวเาออไปริ ท่านอมพลไม่เื่อในานั้นหรอ พวเา้อเื่อในสายาอมพล!
พอเห็นทุนทำามหมแล้วหเฮยหล็หลับาล แสสีทอ่อยๆระายออมาาัวเาแล้วลอบเรือรบทั้หมลัษะอเรือรบเริ่มาหายไป
่อนที่เรือรบะหายไปหเฮยหล็ลืมาึ้นมอออไป้านหน้าเาเห็นาเฮ่อวินับหุ่นยน์มายืนหน้าเรือรบอย่ามั่นเาวัาบทำลายเิร์ระับลาที่อยู่ใล้ๆเรือรบ่อนะหันลับมามอเล็น้อยแล้วลับไปสู้่อ
พรึ่บ!
ภาพที่หเฮยหลเห็นเปลี่ยนไปเป็นอวาศที่เียบสบทันที เาละมือออาผนัเรือรบ่อนะทรุัวลพื้นแล้วหอบหายใอย่าหนั ารเลื่อนย้ายระยะไลไม่ใ่เรื่อ่ายเลยมันใ้พลัอเานหมไปเือบรึ่
เหล่าทหารที่มอ้ายมอวานึทึ่ับเรื่อมหัศรรย์ที่พึ่เิึ้นรีบเ้ามาประอหเฮยหลอย่ารวเร็ว เ้าัวบอปัมือไปมาเป็นสัาว่าไม่เป็นไร"้าไม่เป็นไร พวเ้ารีบลับไปที่อบัาารเถอะ้าะไป่วยอมพล"
"แ่ว่า"ทหารนนั้นอึอั
"นี่ือำสั่"ถึหเฮยหละพึ่เ้าร่วมในอำลัพยั์ทมิฬแ่เา็มียศสูมาทหารนนั้นึไม่สามารถัำสั่ไ้
"รับทราบรับ"
แม้หเฮยหละมั่นใในฝีมืออเฮ่อวินแ่เา็รู้สึเป็นห่วอีฝ่ายมา ถึะเ่มาแ่ไหน็้อมี้อผิพลาบ้าแหละ เาเรียยานอวาศลำเล็ที่เ็บไว้ในแหวนมิิเพื่อสำรอออมา แล้วใ้วิธีที่เฮ่อวินเยสอนบัับยานับไป้วยวามเร็วสูสุ
ในอนนี้เหล่าเิร์ไม่ไ้อยู่แบบวล้อมอี่อไปแล้วพวมันระัระายนละทิศละทา หเฮยหลระายพลัออสัมผัสที่อยู่อเฮ่อวิน พอเอแล้วเา็รีบับยานรบมุ่ไปทันที ภาพที่เห็นทำให้ใอเาระุวูบ
หุ่นยน์ออมพลที่อนนี้เหลือแนและาอย่าละ้าามร่าหุ่นยน์มีบาแผลเ็มไปหม ำลั่อสู้อย่าเอาเป็นเอาายับเิร์ระับสูสิบว่าัวที่ำลัรุมล้อมอยู่
หเฮยหลไม่เสียเวลาิมา ้วยวามโธรเาลายร่าเป็นมัรำนาให่ทะยานออนอยานรบทันทีพุ่ไปทำลายเิร์ัวนึที่ำลัที่ำลัพุ่เ้าใสเฮ่อวิน
ู้ม!!!!
...............................
อนนี้มาแบบเรียๆบ้าเือบลืมไปแล้วว่าไไฟอวาศ ินอาหารหมาและหัวเราะมานานแล้วมาเ้าเรื่อสู้รบันบ้าเถอะถึนเียนะอ่อน้อยไปหน่อยฮิฮิ
อย่าถามนะะว่าน้อหายใในอวาศไ้ยัไอนหน้ามีบอ่ะ
อบุรี้ทุนที่อมเม้นท์ใเ็บเ้าั้นหรือหลเามาอ่าน้วยนะะ
พอเฮ่อวินลืมาึ้นสิ่แรที่เาเห็น็ือผู้ใ้บัับบัาอนนั่ทำหน้าเหวออยู่บนพื้นเสียมาทหารผู้น่าเรามไปหมแล้ว ุอีฝ่ายาและเปื้อนเลือมีบาแผลามร่าายประปรายและมีแผลที่หนัที่สุือ่วอ
บุลที่ำลัอ้าปาเหวอรีบั้สิและเรียอมพลอนที่อยู่ๆ็ปราึ้นาวามว่าเปล่า เาเสียหน้า่ออมพลแล้ว"ท่านอมพล มาไ้ยัไรับ"
อีฝ่ายอยู่ในห้อรวับลอทำไมถึไม่มีารแ้เือนว่ามีนใหม่เ้ามาในเรือรบ แล้วท่านอมพลฝ่าวล้อมเิร์เ้ามาอนไหน เายัไม่เห็นสัาอยานลำอื่นที่อยู่ใล้ๆเลยสันิ
เฮ่อวินไม่อบำถามอีฝ่ายเาไม่มีเวลาถาม้วย้ำว่าหเฮยหลพาเาเ้ามาไ้ยัไ"พลรีเผิเล่ยอยู่ที่ไหน"
เหมือนอีฝ่ายะรู้ว่าอมพละไม่อบเรื่อไร้สาระอนอย่าแน่นอนเพราะในอนนี้ทุนอยู่ในสถานาร์น่าันมา้อรีบออไปาวล้อมอเิร์"ท่านพลรีอยู่ห้อบัาารรับ"
"อืม"พอไ้ำอบที่้อารเฮ่อวิน็พาหเฮยหลเินออไปทันที
หเฮยหลโยนเม็ยาให้ับนายทหารที่อบำถาม"ินะ บาแผละอัเสบเอา"
ทหารนนั้นรับมาอย่าเลิลันเือบหลุมือเาเป็นทหารระับสูเารู้าพลรีเผิเล่ยว่ายาเม็นี้ที่ไ้มาาว่าที่ภรรยาออมพลนั้นมี่าและน่ามหัศรรย์มาแ่ไหน เารู้สึาบึ้"อบุรับ"
เฮ่อวินและหเฮยหลเินไปยัห้อบัาาร็พบทหารอีหลายนที่นอนบาเ็บอยู่ พวเาลุึ้นมาทำวามเารพอมพลอย่าเร่รีบแ่็ถูห้ามไว้
ถึภายนอบาแผละพันอย่าเรียบร้อยแล้วแ่็ยัมีเลือึมอยู่หเฮยหลโยนเม็ยารัษาบาแผลอนให้ทหารทีู่บาเ็บหนัอีหลายน ทหารพวนั้นอบุอย่าาบึ้ ว่าที่ภรรยาอท่านอมพลเป็นนีมา
ทัู้่เินมาถึห้อบัาารอย่ารวเร็วพอเปิประูเ้าไปบุลที่อยู่ในห้อทั้หม็หันมามอพร้อมัน"ท่านอมพล!"
ทุนมอระหว่าอภาพและอมพลที่เ้ามาโยที่พวเาไม่รู้ โยเพาะเผิเล่ยที่ยืนเฝ้ามอหน้าอสัเุาร์อยู่ลอ"เฮ่อวินนายเ้ามาไ้ยัไ"
เฮ่อวินไม่อบเามอร่อรอยบาแผลอแ่ละน"ไม่้อพูมารีบหาวิธีออไป่อน"
"ออไปยั- เฮ้ย"
ู้ม!
เผิเล่ยยัพูไม่ทันบเรือรบ็ถูอะไรบาอย่าระแทเ้าอย่าั"แย่แล้วรับอมพล พวเิร์มันเริ่มโมีเรือรบอเราแล้วรับ!"
เฮ่อวินหันไปมอหน้าหเฮยหลอีฝ่ายพยัหน้าและพูอย่ามั่นใทัู้่เื่อใันและันมาโยไม่มีเหุผล"เ้าไปเถอะเี๋ยว้าพาพวเาออไปเอ"
ใ่ว่าหเฮยหละไม่ห่วเฮ่อวินที่ให้อีฝ่ายออไปสู้ับเิร์นเียวแ่ทั้เาและอีฝ่าย่า็มีหน้าที่้อทำเ่นันไม่สามารถเอาแ่ใไ้
เฮ่อวินมอหเฮยหลอย่าเื่อมั่น หเฮยหล็มอลับมา้วยสายาแบบเียวันทัู้่พูึ้นพร้อมัน"ระวััว้วย"
"พวเรา็ะไปสู้้วยรับท่านอมพล!!"
"ัน็ะไป้วย"
ระหว่าที่อมพลำลัะเปิประูออไปทหารหลายน็อาสาไป่วย้วยรวมถึเผิเล่ย เฮ่อวินทำหน้าเย็นา่อนะพูสิ่ที่แทใำพวเาออมา
"ไม่ เะะเปล่าๆ"
เผิเล่ยและเหล่าทหารที่อาสาออไปสู้้วยหน้าหมอ พวเาเ้าใอมพลที่พูแบบนั้นพวเาแ่ละนสภาพูไม่ไ้เลยปป้อัวเอไปไ้้วย้ำ ่าไม่เียมสัารริๆอมพละพูอย่าั้น็ไม่ใ่เรื่อแปลถึะินยานบาแผลหายไปแล้วแ่พวเา็ไร้ประโยน์อยู่ีถ้าะออไปสู้
เหล่าทหารำมือแน่น พวเา้อแ็แร่ึ้นะไ้ไม่เป็นัวถ่วอมพล!!
แปะๆ
หเฮยหลเินมาบไหลทหารนนึที่อยู่ใล้ที่สุแล้วล่าว้วยน้ำเสียนิ่เรียบ"ปล่อยให้อมพลไปนเียวเถอะเาเสี่ยายมาที่นี่เพื่อ่วยพวเ้า ถ้าพวเ้าออไปับเาแล้วบัเอิโน่าสิ่ที่เาทำมา็เสียเปล่าหมอยู่เยๆนิ่ๆแล้วเื่อฟัเาะ"หเฮยหลล่าว่อเาน้ำเสียให้่ำล"พอลับไปเี๋ยว้าะบอให้อมพลเพิ่มาราฝึให้พวเ้าเอ"
เหล่าทหารนลูู่ับเสียที่่ำ แ่เหุาร์นี้ทำให้พวเาไม่ลัวาราฝึที่เพิ่มึ้นแล้วึล่าวอย่าริัพร้อมัน"พวเราะั้ใฝึหนัึ้นรับ!"
หเฮยหลบไหลทหารนเิม้วยรอยยิ้ม"ีมา"
เหล่าทหารัวสั่น ว่าที่ภรรยาอท่านอมพลน่าลัวมา!
หลัาเฮ่อวินับหุ่นยน์ออไป หเฮยหล็บอให้ทหารทุนหาที่เาะีๆแล้วอยู่นิ่ๆ เหล่าทหารลัเลอยู่สัพัไหนว่าะพาพวเราออไปไไม่หาวิธี่อนเหรอแ่พวเา็เื่อฟัำสั่อย่า่ายาย ถ้าท่านหเฮยหลไม่มีวิธีพาพวเาออไปริ ท่านอมพลไม่เื่อในานั้นหรอ พวเา้อเื่อในสายาอมพล!
พอเห็นทุนทำามหมแล้วหเฮยหล็หลับาล แสสีทอ่อยๆระายออมาาัวเาแล้วลอบเรือรบทั้หมลัษะอเรือรบเริ่มาหายไป
่อนที่เรือรบะหายไปหเฮยหล็ลืมาึ้นมอออไป้านหน้าเาเห็นาเฮ่อวินับหุ่นยน์มายืนหน้าเรือรบอย่ามั่นเาวัาบทำลายเิร์ระับลาที่อยู่ใล้ๆเรือรบ่อนะหันลับมามอเล็น้อยแล้วลับไปสู้่อ
พรึ่บ!
ภาพที่หเฮยหลเห็นเปลี่ยนไปเป็นอวาศที่เียบสบทันที เาละมือออาผนัเรือรบ่อนะทรุัวลพื้นแล้วหอบหายใอย่าหนั ารเลื่อนย้ายระยะไลไม่ใ่เรื่อ่ายเลยมันใ้พลัอเานหมไปเือบรึ่
เหล่าทหารที่มอ้ายมอวานึทึ่ับเรื่อมหัศรรย์ที่พึ่เิึ้นรีบเ้ามาประอหเฮยหลอย่ารวเร็ว เ้าัวบอปัมือไปมาเป็นสัาว่าไม่เป็นไร"้าไม่เป็นไร พวเ้ารีบลับไปที่อบัาารเถอะ้าะไป่วยอมพล"
"แ่ว่า"ทหารนนั้นอึอั
"นี่ือำสั่"ถึหเฮยหละพึ่เ้าร่วมในอำลัพยั์ทมิฬแ่เา็มียศสูมาทหารนนั้นึไม่สามารถัำสั่ไ้
"รับทราบรับ"
แม้หเฮยหละมั่นใในฝีมืออเฮ่อวินแ่เา็รู้สึเป็นห่วอีฝ่ายมา ถึะเ่มาแ่ไหน็้อมี้อผิพลาบ้าแหละ เาเรียยานอวาศลำเล็ที่เ็บไว้ในแหวนมิิเพื่อสำรอออมา แล้วใ้วิธีที่เฮ่อวินเยสอนบัับยานับไป้วยวามเร็วสูสุ
ในอนนี้เหล่าเิร์ไม่ไ้อยู่แบบวล้อมอี่อไปแล้วพวมันระัระายนละทิศละทา หเฮยหลระายพลัออสัมผัสที่อยู่อเฮ่อวิน พอเอแล้วเา็รีบับยานรบมุ่ไปทันที ภาพที่เห็นทำให้ใอเาระุวูบ
หุ่นยน์ออมพลที่อนนี้เหลือแนและาอย่าละ้าามร่าหุ่นยน์มีบาแผลเ็มไปหม ำลั่อสู้อย่าเอาเป็นเอาายับเิร์ระับสูสิบว่าัวที่ำลัรุมล้อมอยู่
หเฮยหลไม่เสียเวลาิมา ้วยวามโธรเาลายร่าเป็นมัรำนาให่ทะยานออนอยานรบทันทีพุ่ไปทำลายเิร์ัวนึที่ำลัที่ำลัพุ่เ้าใสเฮ่อวิน
ู้ม!!!!
...............................
อนนี้มาแบบเรียๆบ้าเือบลืมไปแล้วว่าไไฟอวาศ ินอาหารหมาและหัวเราะมานานแล้วมาเ้าเรื่อสู้รบันบ้าเถอะถึนเียนะอ่อน้อยไปหน่อยฮิฮิ
อย่าถามนะะว่าน้อหายใในอวาศไ้ยัไอนหน้ามีบอ่ะ
อบุรี้ทุนที่อมเม้นท์ใเ็บเ้าั้นหรือหลเามาอ่าน้วยนะะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น