[EXO] Short Fictions [All x SUHO]

ลำดับตอนที่ #3 : [Kai x Suho(เคะ) x Sehun]:::ลีดเดอร์ตัวเล็ก CH,3

Story : [SF] ลีดเดอร์ตัวเล็ก 
Couple: (Kai x Suho(เคะ) x Sehun)





Chapter 3



 

ซ้อมไปได้สองชั่วโมงทุกคนก็แทบจะไม่มีแรงเพราะเล่นเต้นกันแบบ non-stop เสียงดนตรีเงียบลงทุกคนแทบจะล้มลงกับพื้น ซูโฮเดินไปที่กระเป๋าของตัวเองเพื่อจะหยิบเสื้อไปเปลี่ยน

“ชั้นไปห้องน้ำก่อนนะ” มักแนทั้งสองคนหูผึ่งทันทีพอรู้ว่าลีดเดอร์ตัวเล็กจะออกจากห้องนี้แถมกำลังจะไม่อยู่ภายในใต้สายตาของทั้งสองคน

“ผมไปด้วย” ทั้งไคทั้งเซฮุนต่างพูดขึ้นพร้อมกัน

เริ่มอีกแล้ว…

แบคฮยอน ชานยอล แล้วก็ ดีโอ มองหน้ากัน

“ชั้นไปคนเดียวได้”  ร่างบางตอบแล้วส่งสายตาข่มขู่(?)มาด้วยแต่พอมาเจอะสายของไค ร่างบางก็ต้องรีบหันไปมองหน้าเซฮุนแทน “ชั้นไปล่ะ”  ซูโฮเดินกอดเสื้อแล้วรีบเดินไปที่ประตูทันที ใจเต้นแรงแถมหน้าร้อนๆอีกต่างหาก หรือเค้าจะชอบจงอิน!?

“ไม่มีทางๆ” ซูโฮพูดกับตัวเองเบาๆแถมส่ายหัวประกอบ ทางด้านเมมเบอร์ก็มองมาแบบไม่เข้าใจ มักแนทั้งสองคนที่โดนสั่งห้ามแบบอ้อมๆไม่ให้ตามไปเลยรีบหันหน้ามากดดันพวกฮยองทั้งสามคนแทน

“ไม่ต้องมามองเลย ฮยองเค้าไม่โดนฉุดหรอกน่ะ” แบคฮยอนขำเพราะดูเหมือนเจ้ามักแนทั้งสองคนนี้จะห่วงหรือหวงลีดเดอร์มากเกินไป แต่มักแนทั้งสองคนก็ยังไม่วางใจอยู่ดีเพราะวันนี้ศัตรูเต็มบริษัท ชานยอลที่เห็นมักแนทั้งสองคนทำหน้าเครียดเลยถอนหายใจออกมาแล้วยืนขึ้นเต็มความสูง และก็เดินไปที่ประตู

“ใจดีเหลือเกินนะ” แบคฮยอนแอบแขวะหน่อยๆส่วนมักแนทั้งสองคนก็มองมาอย่างซึ้งใจ

.

.

.

“ฮยอง” เสียงชานยอลเรียกลัดเดอร์ตัวเล็กเอาไว้

“ตามมาทำไมชานยอล” ร่างบางทำหน้านิ่วคิ้วขมวดทันทีและเตรียมดุน้อง

“เอาน่าฮยอง รีบไปเปลี่ยนเสื้อป่ะ” ชานยอลไม่สนใจ จับไหล่อีกคนหมุนแล้วดันให้เดินไปแต่ทั้งคู่ก็ไม่ได้ข้างหน้าเอาซะเลย พี่น้องซุ่มซ่าม…

พลั่ก

ซูโฮไม่ได้ล้มลงไปตามแรงกระแทกเพราะชานยอลประคองหลังไว้ทันแต่ตอนนี้หน้ายู่หมดแล้ว ร่างบางลูบจมูกโด่งของตนเบาๆ

“ขอโทษครับ” เสียงทุ้มลึกแต่ก็ไม่เท่าชานยอล ร้องบอกแล้วก้มลงมามองคนที่ชน “อ้าว จุนมยอน”

“หืม” ร่างบางเงยหน้าขึ้นตามเสียงเรียกทันที “มินโฮ”

ชานยอลโค้งให้กับคนที่มีขึ้นชื่อว่าแก่กว่าทันที งานเข้าแล้วไง!

“วันนี้มินโฮก็เข้าบริษัทหรอ” ร่างบางถามเสียงใสส่วนอีกคนก็ยิ้มให้กับความเฟรนลี่ที่ถูกมอบให้

“เดี๋ยวก็ไปแล้วล่ะ” หนุ่มร่างสูงบอกแล้วจับไปที่ไหล่บาง

อุ้ย! สกินชิพ

ชานยอลที่หลงดีใจตอนแรกเพราะอีกคนบอกจะไปแล้วแต่ไอ่มือที่จับไหล่ของลีดเดอร์ตัวเล็กอยู่เนี่ยถ้าสองคนนั้นมาเห็นงานเพิ่มแน่

“ฮยองไปได้แล้วครับ ออกมานานเดี๋ยวพวกนั้นก็มาตามหรอก” ชานยอลรีบเร่งทันทีเพราะมันคือหน้าที่ที่ตนต้องกันร่างบางจากผู้ชายคนอื่น

“เอางั้นก็ได้ งั้นไปก่อนนะมินโฮ” ร่างบางหันมาโบกมือหยอยๆแล้วก็เดินหายเข้าไปในห้องน้ำกับชานยอล

อายุสั้นลงไป 10 ปี

ทั้งคู่เดินกลับมาที่ห้องซ้อมแต่พอเปิดเข้ามาดูเหมือนงานจะงอกอีกครั้ง มาทำไม๊ ชานยอลหันหลังไปทำหน้าซังกะตายแล้วหันมาทำตัวไฮเปอร์โชว์ฟันทั้ง 32 ซี่อีกครั้ง

“จุนมยอนฮยอง!!” เสียงเด็กหนุ่มหน้าหวานเรียกคนเป็นพี่เสียงดังแถมลากเข้ามาในห้องอีก ทั้งสามผู้สังเกตุการณ์หันมามองหน้ากันอัตโนมัติ

“ว่าไงแทมิน เห็นมินโฮบอกจะไปแล้วไม่ใช่หรอ” ร่างบางทักเช่นกัน ส่วนมักแนทั้งสองคนตั้งแต่เห็นแทมินแตะเนื้อต้องตัวลีดเดอร์ตัวเล็กก็แทบอยากจะเข้าไปกระชากออกจากกันแล้วแถมนี่ยังพูดถึงศัตรูอันดับต้นๆอีก ไปเจอกันมาเมื่อไหร่!?

ดีโอกับแบคฮยอนที่ตอนนี้ลากชานยอลมาถามเพราะดูท่าว่าจะต้องแก้สถานการ์โดยด่วน

“ไปเจอกันมาเมื่อกี้อ่ะดิ สกินชิพแน่นแฟ้น” ชานยอลเล่าให้อีกสองคนฟังแต่ดูเหมือนจะเวอร์ไปนิ๊ด

“แบบนั้นอ่ะนะ” ดีโอไม่พูดเปล่าสะกิดเรียกทั้งคู่ให้หันไปมองแทมินที่ตอนนี้ยืนธรรมดาไม่ได้ต้องจับไปที่เอวบางของลีดเดอร์ตัวเล็กอีกด้วย ทั้งสามคนหันไปเหล่มักแนทั้งสองคนที่ตอนนี้เริ่มทนไม่ไหว ทั้งคู่เดินเข้าไปแทมินแต่ยังไม่ทันจะถึงตัว เสียงประตู้ก็ถูกเปิดเข้ามาอย่างรีบๆ

ปัง!

“มาอยู่นี่เองแทมิน ไปได้แล้ว” ลีดเดอร์ฝั่งชายนี่หอบแหกๆแล้วรีบเรียกน้องทันที

“โอเคครับ ไปเดี๋ยวนี้แหละ” แทมินละมือออกจากตัวซูโฮ บอกลาคนที่อยู่ในห้องแล้วก็ตรงไปหาลีดเดอร์ที่มาตามทันที โดยที่พวก EXO-K ก็โค้งให้ลีดเดอร์อย่างอนยู แทมินเกี่ยวเอวอนยูเข้ามาใกล้ๆก่อนจะปิดประตูออกไป

แทมินมันอยู่ข้างบนหรอกหรอเนี่ย!?

ทั้งสามผู้สังเกตุการณ์ตะโกนในใจเพราะดูไม่ออก แต่ไอ่เจ้ามักแนมันรู้กลิ่น(?)กันมาตั้งนานแล้ว

หลังจากมักแนวงชายนี่กลับไปบรรยากาศแลดูเงียบผิดปกติ

“ทิ้งระเบิดไว้แล้วก็จากไป…” ดีโอบอกหน้านิ่งแล้วมองสามคนเจ้าปัญหา

“ซ้อมกันเถอะ” แบคฮยอนพี่รองเลยรีบแก้สถานการณ์ทันที ทุกคนต่างขยับเข้าประจำที่โดยแบคฮยอนก็ใช้ให้ชานยอลเดินไปเปิดเพลง

.

.

.

พอกลับหอมาทุกคนต่างทยอยไปอาบน้ำแต่ดูเหมือนมักแนคนรองจะเดินเข้าห้องผิดหรือยังไงในความคิดของลีดเดอร์ตัวเล็ก ซูโฮที่ตัดสินใจนั่งอยู่ที่โซฟาก่อนเพราะตอนนี้หัวใจไม่ปกติต้องทำการสื่อสารซะก่อน

“คยองซูฮยอง อาบน้ำก่อนเลยเดี๋ยวผมอาบทีหลัง” เสียงไคตะโกนมาจากทางห้องของลีดเดอร์กับมักแน ส่วนลีดเดอร์ที่นั่งหัวโด่เด่อยู่ในห้องนั่งเล่นก็ถึงกับสะดุ้งตอนได้ยินเสียงมักแนคนรอง

สงบจิตสงบใจนิดหนึ่ง

ร่างบางบอกกับตัวเองแล้วหายใจเข้าหายใจออกอยู่อย่างนั้น นั่งคิดเรื่องของมักแนคนรองที่ดูเหมือนจะเป็นสาเหตุที่ทำให้กะจิตกะใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

หรือเค้าจะชอบเจ้าจงอินมันจริงๆ?

ไอ่อาการแบบนี้ถึงเค้าจะเคยประสบมาก่อน(แต่ก็แค่ไม่อยากจะยอมรับก็แค่นั้น) ร่างบางนั่งส่ายหัวไปมาจนคอแทบเคล็ด พยายามทำร้ายตัวเองเพื่ออะไรจะดีขึ้น(?) โดยไม่ได้สังเกตุเลยว่ามักแนคนรองตอนนี้เดินออกมาจากห้องของตนแล้ว

“ฮยองทำอะไรอยู่น่ะครับ?” ไคที่เห็นอีกคนนั่งทุบหัวตัวเองอยู่ก็เอ่ยถามอย่างแปลกใจแต่ก็ไร้เสียงตอบรับจากอีกคน ไคจึงเข้าไปใกล้ๆแต่ก็ดูเหมือนอีกคนก็ไม่รู้ตัวซะนี่ จมอยู่ในห้วงความคิดของตนเองซะฉุดไม่ขึ้น ไคยืนดูอีกคนและก็ขำไปด้วย ไคที่เห็นว่ามันจะนานไปแล้วที่อีกคนไม่รู้สึกตัวเลยก้มหน้าไปดู และก็ได้ผล…

“เหวอ!” ร่างบางกระเด้งตัวไปข้างหลังด้วยความเร็วและแรงจนหัวกระแทกโซฟาถึงโซฟาจะนุ่มแต่ด้วยความแรงก็ทำให้เจ็บได้เหมือนกัน แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาห่วงเรื่องอาการเจ็บ

“มะ..มา เมื่อไหร่”

“นานแล้วล่ะครับ ผมยืนดูฮยองนั่งทึ้งหัวตัวเองมาตั้งนานแล้ว” ไคหัวเราะตบท้ายเพราะอีกคนดูจะหน้าเหวอมากแถมปฏิกริยาดูท่าจะลนลานมากซะด้วย

“หระ..หรอ งั้นชั้นไปอาบน้ำก่อนนะ” ร่างบางรีบชิ่งหนีทันทีเพราะดูท่าจะไม่ดีต่อหัวใจ

เค้าชอบเจ้าจงอินจริงๆหรอเนี่ยยย!?

ก็ได้แต่ตะโกนในใจและก็วิ่งเข้าห้องไปทิ้งให้อีกคนมองมาอย่างนึกขำแต่ก็ไม่ได้มีความสุขซะทีเดียวเพราะดูท่าว่าลีดเดอร์ตัวเล็กนั้นจะพยายามหลบหน้าเค้าซะแล้ว

.

.

“เฮ้ออ~” ซูโฮที่วิ่งเข้ามาในห้องก็ปิดประตูดังปังยืนอยู่หลังประตูโดยที่ถอนหายใจออกมา

“เป็นไรไปครับ”

“ป่าว! ไม่ได้เป็นไร!” เหวี่ยงใส่น้องร่วมห้องซะอย่างงั้น ซูโฮเดินกระทืบเท้าไปหยิบผ้าแล้วก็เข้าห้องน้ำทันที

เค้าไม่ได้ชอบเจ้าจงอินใช่มั้ย!?

และประโยคเดิมก็วนเวียนอยู่ในหัวของลีดเดอร์ตัวเล็กคนนี้

ซูโฮใช้เวลาอาบน้ำนานกว่าปกติกว่าจะเย็นหัวตัวเองลงได้และก็ไม่รู้จะกลายไปเป็นพี่น้องร่วมสายเลือดของชานยอลหรืออย่างไรเดินทำหน้าคล้ายกันออกมาหรือเรียกง่ายๆว่าค่อนข้างเอ๋อ นุ่งผ้าขุนหนูผืนเดียวเพราะดันบ้าลืมเอาชุดเข้าไปเปลี่ยน ดูท่ามักแนคนรองจะมีผลมากภายในเวลานี้

“จุนมยอนฮยอง….”

“…..”

“ฮยอง…..”

“…..”

“จุน…”

“ว๊าก!”

เซฮุนที่เรียกลีดเดอร์ตัวเล็กตั้งแต่หน้าห้องน้ำแต่อีกคนไม่ท่าทีจะตอบเลยต้องเรียกอีกครั้งแถมเดินเข้ามาใกล้ๆเพราะดูจะไม่มีสติเอาซะเลย พอจะเรียกครั้งที่สามคนเป็นพี่ก็ดันเงยหน้ามาเจอกับคางของมักแนซะก่อนเลยร้องออกมาซะดัง

“ทำไมต้องเสียงดังด้วยล่ะครับ?” เซฮุนถามพลางจับเข้าไปที่ใบหน้าขาวที่ดูจะซีดกว่าปกติแถมเย็นเชียบอีกต่าง

“ก็ป่าว ตกใจนิดหน่อยน่ะ” อีกคนบอก

“แล้วนี่ยังปกติดีอยู่หรือป่าวครับ” คำถามจากน้องร่วมห้องทำให้ร่างบางต้องมองหน้างงๆ ไอ่นี่มันหาเรื่องเรารึไง

“อะไรของนายเซฮุน”

“ก็คนปกติดีที่ไหนเค้าอาบน้ำเย็นช่วงฤดูหนาวมั่งล่ะครับ ดูสิเย็นไปหมดแล้วตัวน่ะ” เซฮุนหัวเราะร่าอยู่คนเดียวหลังจากได้แกล้งลีดเดอร์ตัวเล็กที่ตอนนี้หน้าบูดแล้ว มักแนร่างเพรียวจูงมีอีกคนให้ไปที่ตัวเสื้อผ้า หยิบชุดหยิบอะไรให้ แต่จะดีมากเลยถ้ามันไม่หยิบกางเกงในให้เค้าด้วย

“ต้องให้ผมแต่งให้ด้วยมั้ยครับ?”

“ไม่ต้อง!” ซูโฮคว้าเสื้อผ้าจากเซฮุนมาแล้วก็ถอยออกมาหน่อย ใส่เสื้อผ้าต่อหน้าเพราะสติยังกลับมาไม่ครบ เซฮุนที่งงๆกับสถานการณ์ตรงหน้าเพราะอีกคนเพิ่งเคยจะสติหลุดแบบกู่ไม่กลับก็คราวเนี่ยแหละ เซฮุนยืนดูอีกคนแต่งตัวตั้งแต่เริ่มจนเสร็จโดยที่อีกคนก็ไม่ได้รู้ตัวเลยขนาดยืนดูมันโต้งๆ

“ฮยองครับ ตอนฮยองอาบน้ำ เมเนเจอร์ฮยองเค้าเอาข้าวมาให้แล้ว” เซฮุนยืนโชว์ยืนอยู่ข้างหน้าโดยที่ไม่พูดเปล่าจูงอีกคนออกมาข้างนอกทันทีโดยที่ในห้องนั่งเล่นนั้นก็ดันอยู่กันซะครบเชียว ซูโฮเดินหลบอยู่หลังเซฮุนที่ตอนนี้เริ่มดูสถานการณ์ออกแล้วแต่ก็ต้องพิสูจน์ดูหน่อย

“จงอินฮยอง” แต่เซฮุนเรียกทำไมนั้นแหละซูโฮถึงกับบีบมืออีกฝ่ายแน่นทันที “กินข้าวกันเลยป่ะ” เซฮุนแสร้งถามแต่ที่จริงอยากดูปฏิกริยาของคนข้างหลังมากกว่า

“เอาสิ” ทุกคนลุกไปช่วยกันเตรียมของในครัวโดยที่ซูโฮที่ต้องรีบเข้าไปช่วยเหมือนกันเดี๋ยวน้องๆหาว่าอู้ ซูโฮเดินเร็วเข้าไปในครัวโดยที่เซฮุนที่รีบห้ามพวกฮยองเข้าไปทันทียกเว้นก็แต่ไคที่เดินเข้าไปก่อนแล้ว

“มีอะไรเกิดขึ้นว่ะ?” ชานยอลถามคนแรกโดยที่อีกสองคนก็หันมามองหน้ามักแนทันที

“ก็แค่คิดว่าจุนมยอนฮยองชอบจงอินฮยองเข้าแล้ว” มักแนไม่มีท่าทีเสียใจแต่กลับระบายยิ้มออกมาซะงั้น

“ยังไงวะ” คราวนี้แบคฮยอนที่เป็นคนถามบ้าง

“ดูก็รู้แล้ว….นั่นไง” ไม่ทันขาดคำซูโฮที่เดินหน้าแดงออกมาจากห้องครัวแถมของในมือเยอะแยะจนพวกที่ยืนอยู่ต้องเข้าไปช่วย

“ชั้นออกไปข้างนอกแปปนะ” ยื่นของให้น้องเสร็จก็รีบวิ่งออกจากบ้านไปทันทีท่ามกลางความงงปนสงสัยของเหล่าเมมเบอร์

เกิดอะไรขึ้นในห้องครัว?

คำถามถูกตั้งขึ้นมาโดยที่คนที่จะตอบได้ก็มีแต่อีกคนที่เพิ่งเดินออกมาด้วยสีหน้าเรียบเฉยก็แค่นั้น

.

.

.

ทางด้านซูโฮที่ออกมาจากบ้านนั้นก็ไม่ได้แต่งตัวน่าเกลียดอะไรมากมายเสื้อกันหนาวมีฮู้ดสีดำกับกางเกงวอร์ม ร่างบางเดินไปที่ห้อง EXO-M ทันทีเพราะได้ข่างว่าเพิ่งกลับมาจากจีนถึงพรุ่งนี้จะนัดกินข้าวกันแล้วก็เหอะ ร่างบางเดินไปกดรหัสประตูที่ร่วงรู้มาทันทีและก็เปิดประตูเข้า

“มีใครอยู่มั้ยคร้าบบบ” ร่างบางถอดรองเท้าแล้วก็เดินเข้ามาภายในตัวห้องนั่งเล่นแต่ดูเหมือนมันจะเงียบผิดปกติ ร่างบางตะโกนถามอีกครั้งและคราวนี้ก็มีเสียงดังมาจากภายในห้อง เสียงคนเปิดประตูออกมาทำให้ร่างบางต้องหันไปมอง

“อ้าว จุนมยอน”




- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 




เม้นสั้นก็ยังดีนะคะ
เม้นว่า 'สนุก' คำเดียวไรเตอร์ก็อยากแต่งเรื่องต่อแล้วล่ะคะ

เรื่องนี้อีก ๒ ตอนจบนะคะ