คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [Kai x Suho(เคะ) x Sehun]:::ลีดเดอร์ตัวเล็ก CH,1
Story : [SF] ลีดเดอร์ตัวเล็ก
Couple: (Kai x Suho(เคะ) x Sehun)
Chapter 1
วันนี้เป็นวันแถลงข่าวเปิดตัวไอดอลวงใหม่อย่าง EXO โดยที่มีนักข่าวต่างแห่มามากมายที่นั่งถูกจัดไว้อย่างลงตัวโดยที่ลีดเดอร์ของทั้ง K และก็ M มานั่งติดกัน และเพราะตำแหน่งที่นั่งที่ถูกกำหนดไว้ตั้งแต่แรกทำให้มักแนทั้งสองคนของวง K แถมอยากจะลมจับเพราะลีดเดอร์ทางฝั่ง K ชอบทำตัวอ้อนลีดเดอร์ทางฝั่ง M อยู่!
“คริสฮยอง ตื่นเต้นมั้ยครับ” ซูโฮหันไปกระซิบถามลีดเดอร์อีกคนตอนที่ยังไม่ได้เริ่มสัมภาษณ์โดยที่อีกคนก็หันมาส่ายหัวแล้วยิ้มให้ เหตุการณ์สั้นๆแค่นี้แต่ทำให้ทักแนอีกสองคนถึงกับอยากจะจับแยกกันทันที…แต่ก็ทำไม่ได้
“จงอินอา มีอะไรติดหน้านายน่ะ” ร่างบางเอ่ยแล้วขยับเข้าไปใกล้ มือบางเลื่อนไปแตะแล้วลูบเบาๆข้างมุมปากของคนเป็นน้อง
ตึกตัก
ร่างสูงกว่าสะดุ้งเฮือกแต่อีกฝ่ายไม่มีท่าทีว่าจะหยุด ร่างสูงนั่งนิ่งจนกระทั่งอีกคนผละออกไป พออีกคนผละออกคนเป็นน้องก็ลูบเบาตรงที่โดนสัมผัส สัมผัสเบาๆนั้นทำให้ตนถึงกับเลือดสูบฉีดเร็วผิดปกติจนทำอะไรไม่ถูก
“ไม่มีอะไรติดแล้ว” ซูโฮหันมายิ้มบางให้ทำให้ไคถึงกับหน้าร้อนๆแล้วก็ก้มหน้าไม่สนใจคนข้างๆอีก
สำหรับมักแนคนนี้การสัมภาษณ์นั้นดำเนินไปอย่างยากลำบากหลังจากที่โดนอีกคนแตะเนื้อต้องตัวเล็กๆน้อยๆเพราะใจดันเต้นแรงตลอดและดูเหมือนว่าหลังจากงานสัมภาษณ์นี้เจ้าตัวจะหลบหน้าลีดเดอร์ตัวเล็กแบบไม่ได้ตั้งใจซะด้วย
.
.
“เซฮุนอา จงอินมันเป็นบ้าอะไร มันหลบหน้าชั้น จะคุยก็คุยไม่รู้เรื่อง” ร่างบางที่นั่งอยู่บนเตียงพร้อมกับหมอนในมือบ่นออกมากับรูมเมทซึ่งก็คือมักแนคนเล็กสุดที่ขึ้นว่าสนิทกับอีกคนที่บ่นถึง เซฮุนละจากโทรศัพท์มือถือแล้วหันมามองฮยองที่ตอนนี้นั่งต่อยหมอนอยู่
“แล้วฮยองไปทำอะไรเค้าไว้ล่ะครับ” เซฮุนถามขำๆเพราะเพื่อนสนิทที่แก่กว่าตนกับตนนั้นชอบคนๆเดียวกันนั้นก็คือ ฮยองตัวเล็กๆขาวๆที่นั่งบ่นอุบอิบแบบไม่พอใจอยู่ในห้องเนี๊ยแต่ก็มีเจ้าตัวนี่แหละที่ดูไม่ออก
“ไม่รู้อ่ะ ชั้นก็ทำเหมือนปกติทุกวันนะ จงอินมันบ้าไปเอง” ร่างบางทำเป็นคิดแต่ก็คิดไม่ออกสักกกกที คนตอบก็ทำหน้ายู่ประกอบไปด้วยนั้นก็ทำให้อีกคนถึงกับยิ้มออกมาอย่างถูกใจ
“ครับๆ” เซฮุนที่รู้อยู่แล้วว่าทำไมไคถึงหลบหน้าลีดเดอร์ตัวเล็กคนนี้แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปแค่กลับไปสนใจมือถือต่อ ร่างบางก็นั่งบ่นไปเรื่อยๆ
“เซฮุนอา…เซฮุนอาา….เซฮุนอาาา!!!” เซฮุนที่ไม่ได้สนใจลีดเดอร์เลยเพราะมัวแต่คุยอยู่สมาชิกในวง EXO-M ผ่านทางโปรแกรมแชทโดยที่ลืมที่จะตั้งใจฟังอีกคนไปซะสนิท “แม้แต่นายก็ไม่สนใจชั้น” ร่างบางปาหมอนใส่มักแนร่างเพรียวแล้วก็เดินออกจากห้องทันที
“ทำหน้าแบบนั้นก็เป็นด้วย” เซฮุนยิ้มให้กับความน่ารักของร่างบางที่ตนถูกใจเลยคิดที่จะไปตามกลับซะหน่อยโดยที่ส่งข้อความไปบอกกับสมาชิกในวง EXO-M ที่คุยค้างไว้อยู่ด้วย ร่างเพรียวเดินออกมานอกห้องเพื่อจะมาตามอีกคนกลับห้องหลังจากที่เหมือนจะหายไปนานอยู่พอควร เสียงโทรทัศน์ดังอยู่ตรงห้องนั่งเล่นโดยที่มีหัวดำสูงๆของเพื่อนสนิทที่แก่กว่านั่งอยู่นิ่งๆ
“จงอินฮยอง เห็นจุนมยอนฮยองมั้ย” เซฮุนถามตั้งแต่ยังไม่ได้เดินเข้ามาที่ห้องนั่งเล่น ไคหันมาแล้วก็ชี้ไปที่ข้างๆตัวเองที่จากมุมมองของเซฮุนมันเหมือนไม่มีอะไรแต่พอเดินเข้ามาใกล้ๆก็เห็นร่างของลีดเดอร์นอนกอดแขนเพื่อนสนิทแก่กว่าไว้ มิน่าล่ะถึงนั่งซะนิ่งเชียว
“เล่นมานั่งเทศน์ชั้นแถมบอกว่าให้มานั่งเป็นเพื่อนก่อนเสร็จแล้วก็หลับไปเนี่ยแหละ” ไคเล่าให้อีกคนฟังโดยที่อีกคนก็ยังยืนมองหน้าคนนอนหลับ
“เซฮุนกับจงอินไม่รักฮยองหรอ” เสียงซูโฮดังขึ้นทำให้ทั้งสองคนหัวควับไปยังคนที่พูดออกแทบจะคอเคล็ดมาแต่ปรากฏว่าตาปิดอยู่ ละเมอ?
“ถ้าใครไม่รักฮยอง ผมก็ไม่รู้ว่าจะเรียกคนพวกนั้นว่าอะไรแล้ว” เซฮุนหัวเราะเบาๆรวมทั้งไคที่ยิ้มออกมาเช่นกัน
แต่คนที่รักฮยองมากที่สุดก็คงจะไม่พ้นคนที่อยู่ใกล้ๆฮยองตอนนี้…
.
.
.
.
“หวัดดีคร้าบบ” เสียงแทมินดังขึ้นตรงประตูห้องพักนักแสดงมาพร้อมส่งเสียงทักทายเสียงดังทำให้สมาชิก EXO-K ทุกคนหันไปมองยกเว้นก็แต่ไคกับดีโอที่แต่งหน้ากันอยู่
“หวัดดี แทมินอา” ร่างบางทักน้องที่เป็นรุ่นพี่คนนี้ด้วยรอยยิ้มอันสดใสของตน “นี่มาทำอะไรหรอ” ร่างบางถามพลางจูงคนมาใหม่ให้เข้ามาในห้องก่อน
“ถ้าบอกมาหาจุนมยอนฮยองล่ะครับ?” แทมินถามเสียงหวานโดยที่ แบคฮยอนกับ ชานยอลที่นั่งอยู่แถวๆนั้นเริ่มรู้สึกตะหงิดๆ
“ก็ต้องดีใจสิ” แต่คนนี้กลับไม่รู้สึกอะไรเลย ซื่อไปแล้วครับฮยอง! สองคนนี้คุยกันอย่างสนุกสนานโดยที่มีชานยอลกับแบคฮยอนแทรกขึ้นมาบ้างเพราะไอ่มักแนคนที่นั่งแต่งหน้าหูมันเล่นผึ่งซะขนาดนั้นเกรงว่าถ้าปล่อยให้คุยกันสองคนอาจจะมีระเบิดลง
“ฮยอง ผมมีอะไรจะคุยกับแทมิน ฮยองช่วยไปที่อื่นก่อนได้ป่ะ” หลังจากที่แต่งหน้าเสร็จร่างสูงก็รีบเข้าปลี่เข้ามาหาทั้งคู่พลางลากเพื่อนสนิทต่างวงไปที่อื่นทันที ถึงจะขี้อายตอนอยู่ใกล้ฮยองแต่พอมีคนอื่นมาเข้าใจฮยองก็ต้องรีบจัดการ
ในสายตาของซูโฮหน้าเมื่อกี้มันคือไม่พอใจ… อะไรกันถ้าไม่อยากให้ยุ่งกับแทมินก็บอกมาตรงๆสิ ฮึ่ม! ร่างบางเดินหน้าบูดไปนั่งกับโซฟาแล้วไม่พูดจากับใคร
“จงอินมันได้เฉาแน่งานนี้” ผู้สังเกตุการณ์แบคฮยอนพูดขึ้นหลังจากจบเหตุการณ์เมื่อครู่ไป ดีโอที่นั่งอยู่ข้างซ้ายพยักหน้าส่วนชานยอลที่นั่งข้างขวาก็พยักหน้าเหมือนกัน
แต่แล้ว…
“จุนมยอนอา..”เสียงรุ่นพี่จากวงเอสเจที่สนิทกับลีดเดอร์ตัวเล็กนั้นเปิดประตูเข้ามาก็เรียกหารุ่นน้องคนโปรดทันทีคนที่อยู่ๆแถวนั้นก็รีบลุกโค้งให้ คนมาใหม่ก็แค่โบกมือให้แล้วก็ตรงเข้าหาร่างบางอย่างกับติดจรวด
“งานนี้ไอ่เซฮุนก็หงอยไม่แพ้กัน” ชานยอลเอ่ยถึงน้องเล็กอีกคนในวงที่ตอนนี้หายไปไหนไม่รู้ ปกติมันต้องมาทำหมาหวงก้างอยู่แถวๆนี้แล้วเชียว
“สองคนนั้นมันหลงซูโฮฮยองจนดูไม่ออกว่าคนที่มันคิดว่าเป็นคู่แข่งเค้ามีแฟนกันหมดแล้ว” ดีโอบอกแล้วก็มองยังลีดเดอร์ตัวเล็กที่ยืนยิ้มแฉ่งอยู่กับรุ่นพี่เอสเจอย่างคยูฮยอนที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนอยู่กับคนในวงแล้วก็มองไปยังอีกคู่ที่ยืนคุยกันอีกมุมของห้องโดยที่ไอ่น้องเล็กคนนั้นมันก็มองมาทางลีดเดอร์คนงามเป็นระยะๆ “ตามันจะถลนออกมาแล้วน่ะ” ดีโอพยักเพยิกหน้าให้อีกสองคนมองไปที่เมนแดนเซอร์ของวง
“คิดว่าพายุคงจะเข้าในไม่ช้า” แบคฮยอนหัวเราะแห้งๆรวมทั้งอีกสองคนที่คอตก
เสียงประตูเปิดออกอีกครั้งทำให้ทั้งสามคนก็รีบหันไปมองทันที
“อุ้ย! พายุอีกลูกก่อตัวด้วยความเร็วสูงแล้ว” ชานยอลกระซิบบอกเพราะมักแนของวงเดินเข้ามาด้วยหน้าตาธรรมดาของตนที่ไม่ค่อยจะยิ้มเท่าไหร่แต่ก็ไม่ได้ดูน่ากลัวแต่พอเห็นลีดเดอร์คนงามยืนยิ้มแฉ่งให้ผู้ชายคนอื่นอยู่ก็ถึงกับหน้าบึ้งทันที ต่อให้เด็กมาดูหน้ามันตอนนี้ก็รู้ว่าไอ่นี้มันกำลังโกรธอยู่
“สวัสดีครับ คยูฮยอนฮยอง” มักแนตัวสูงรีบเข้าไปทักทันทีโดยที่ปั้นสีหน้าที่ประดับด้วยรอยยิ้ม
“หวัดดี เซฮุนอา” รุ่นพี่ที่ดีทักรุ่นน้องกลับเช่นกันคยูฮยอนนี่ก็ไม่ได้รู้สึกถึงบรรยากาศมาคุที่รอยออกมาจากตัวเซฮุนเลยสักนิด
“ฮยองมีธุระอะไรกับจุนมยอนฮยองของผมหรอครับ?” มักแนถามด้วยรอยยิ้มแต่แฝงไปด้วยคำพูดที่แสดงเป็นเจ้าข้าวเจ้าของแต่ไม่ได้มีแต่คำพูดด้วยนี่สิ มือหนาวางแหมะลงบนเอวบางของคนที่บอกว่าเป็นฮยองของตนทันที มันมาแล้ว! ผู้สังเกตุการณ์ทั้งสามคนถึงกับเหวอถึงกริยาท่าทางของมักแน
“ก็มาทักทายน่ะ พอดีผ่านมา” ส่วนคนนี้ก็ไม่ได้เอ๊ะใจอะไรเลย จนผู้สังเกตุการณ์ทั้งสามอยากจะตะโกนด่า แต่เค้าก็เป็นรุ่นพี่…
“เซฮุนอา ยืนเฉยๆได้มั้ยเนี่ย เอามือออกไป” ร่างบางเอี้ยวตัวแล้วเอามือของตัวเองดึงมือของอีกคนออกแต่ดูท่าว่าจะไม่เป็นผล
“ฮะๆๆ สองคนนี้สนิทกันดีนะ” คยูฮยอนพูดขำๆ “ชั้นไปแหละ ฝากดูแลจุนมยอนด้วย” คยูฮยอนบอกแล้วเตรียมจะกลับออกไปทันที
“ฮยอง! ผมต้องดูแลน้องสิ” ร่างบางขัดไล่หลังไปแต่อีกคนก็แค่หันมายิ้มแล้วเดินออกไป ไอ่มักแนตัวดีมันก็หุบยิ้มทันที ส่วนอีกคนก็ไม่ได้รู้ตัวเลยจนผู้สังเกตุการณ์ทั้งสามถึงกับอยากจะเข้าไปบอก
“มีความสุขมั้ยครับ?” เซฮุนถามหน้านิ่ง ซูโฮที่รู้ได้ว่าน้ำเสียงของน้องดูแปลกไปเลยหันมามองหน้า หรือเซฮุนก็ไม่อยากให้เรายุ่งกับคยูฮยอนฮยอง? ร่างบางคิดแล้วทำหน้าบูดจนอีกคนสังเกตุ
เห็นได้
“ไม่มี!” ตอบสั้นเสร็จก็เดินไปนั่งหน้าบูดแต่คราวนี้ไปแทรกลงระหว่างชานยอลกับแบคฮยอนที่ต้องรีบเขยิบให้ลีดเดอร์คนงามทันที
“ผมนึกว่าฮยองจะมีความสุขซะอีก” เซฮุนแขวะเรื่องคยูฮยอนแล้วเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าลีดเดอร์ตัวเล็กที่ตอนนี้เสมองไปทางอื่นทำเป็นไม่สนใจ ผู้สังเกตุการณ์ทั้งสามเริ่มไม่สามารถคาดการณ์เหตุการณ์ตรงหน้าได้เลยหันมามองหน้ากัน แล้วพยักหน้าเป็นสัญญาณเพื่อที่จะได้หลุดพ้นเหตุการณ์อันน่าสยดสยอง(?)นี้แต่ร่างบางที่นั่งคั่นอยู่นั้นก็ดันรู้ทันซะก่อน
“ถ้าลุก คืนนี้ชั้นจะไปนอนห้องพวกนาย ชานยอล แบคฮยอน” ร่างบางข่มขู่ด้วยสีหน้าเปื้อนรอยยิ้มทำให้คู่เพื่อนสนิทต่างต้องรีบนั่งลงอย่างจำใจ ตาไม่ยิ้มเลยฮยอง!
“เกิดอะไรขึ้นหรอ” เสียงแทมินดังขึ้นข้างเซฮุน ร่างบางที่หันกลับมามองก็เห็นว่าตัวช่วยมาแล้วเลยรีบพุ่งเข้าไปหาคนมาใหม่ทันที ต่อหน้าต่อตา ผู้สังเกตุการณ์ทั้งสามถึงกับเบิกตากว้างกับความกล้าของลีดเดอร์แต่ว่าก็อยากร้องไห้ให้กับความซื่อที่ดูเหตุการณ์ตรงหน้าไม่ออก แต่ถ้าไม่ซื่อปานนี้พวกนั้นมันคงสมหวังกันไปแล้ว เฮ้อ~ ทั้งสามคนคิดแล้วก็ถอนหายใจออกมาพร้อมๆกันในใจ
“ฮยองเป็นอะไรหรอครับ” แทมินถามร่างบางที่ตอนนี้ทั้งกอดทั้งซุกอยู่กับไหล่ของตน สีหน้าของเซฮุนตอนนี้ก็คือนิ่ง แบบนิ่งจนตาไม่กระพริบ รีบกลับมานั่งเถอะฮยอง~! ทั้งสามคนก็ได้แต่ภาวนาอยู่
“แทมินจะไม่แกล้งจุนมยอนฮยองใช่มั้ย” ร่างบางแทนตัวเองอย่างน่ารักแบบไม่รู้ตัวแถมยังช้อนตาขึ้นมาถามซึ่งมันดูน่ารักในสายตาทุกคนแต่มันไม่น่าจะมาใช้ตอนนี้เลย…ไม่ทันที่แทมินจะตอบอะไรคนที่ทนไม่ได้คนแรกก็ดึงร่างบางออกจากตัวของแทมินส่วนแทมินก็โดนอีกแรงดึงไปข้างหลัง
“จงอิน…” แทมินเอ่ยชื่อเพื่อนสนิทแบบตกใจนิดหน่อยไม่คิดว่าเพื่อนสนิทจะกลับมาเร็วขนาดนี้
“นายต้องกลับห้องแล้วไม่ใช่รึไง” ร่างสูงถามเชิงคล้ายๆจะไล่เพื่อนสนิทหน้าหวานคนนี้ แทมินยักไหล่แต่ก็ไปแต่โดยดีแต่ก็ไม่ลืมที่จะทิ้งระเบิดไว้ก่อน
“จุนมยอนฮยองวันนี้น่ารักมากเลยนะครับ” แทมินรีบปิดประตูชิ่งหนีปัญหาทันทีโดยที่บรรยากาศในห้องตอนนี้ก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออกแต่ก็ยกเว้นอยู่คนนึงที่ตอนนี้ยิ้มหน้าบานจนปากจะถึงหูอยู่แล้ว
“เค้าชมเป็นมารยาทหรอกครับ” เสียงร่างเพรียวอย่างมักแนแขวะขึ้นมาอีกครั้งด้วยความโกรธ ซูโอเชิดหน้าหนีไม่สนใจ
“วันนี้ชั้นจะนอนกับคยองซู พวกนายสองคนไปนอนด้วยกันเลยไป๊” ร่างบางออกคำสั่งในฐานะลีดเดอร์ของวงหรือก็แค่ความต้องการส่วนตัวนั้นแหละ
“ห๊า!!” ไค เซฮุน รวมทั้ง ดีโอต่างร้องเสียงหลงโดยที่ ชานยอลกับแบคฮยอนก็ได้แต่ถอนหายใจ บอกแล้วงานนี้ทั้งเฉาทั้งหงอย
“ไม่เอา! ยังไงผมก็ไม่ยอม!” ไคค้านเสียงแข็ง
“ไม่เอาใช่มั้ย?” ซูโฮถามทำให้มักแนทั้งสองคนรีบพยักหน้ารัว “งั้นชั้นไปนอนหอ M” ซูโฮยื่นคำขาดแต่ดูท่าว่ามันจะหนักกว่านอนกับดีโอซะนี่
“ไม่ได้นะครับ!!” คราวนี้เซฮุนค้านบ้าง แต่ซูโฮก็ยังทำเป็นไม่สนใจ จนผู้สังเกตุการณ์ทั้งสามเลยต้องคิดหาวิธีแก้ให้เร็วที่สุด
“ฮยองครับ เป็นถึงหัวหน้าวงก็อย่าทำให้เมมเบอร์ต้องลำบากหนักสิครับ” แบคฮยอนทำหน้าที่สรรหาเหตุผลมาเกลี้ยกล่อมโดยที่กระซิบข้างหูคนข้างๆเพราะไม่อยากให้ลีดเดอร์คนงามมาอายต่อหน้าเมมเบอร์คนอื่นซะก่อน ร่างบางถึงกับชะงักไปชั่วขณะพอได้รับฟังเหตุผลที่แบคฮยอนยกขึ้น
“เข้าใจแล้ว งั้นถ้าไลฟ์วันนี้เพอเฟ็คชั้นจะนอนที่หอ K เหมือนเดิม” ซูโฮสรุปอย่างช่วยไม่ได้เพราะไม่อยากทำให้น้องๆลำบากใจถามต้องมากังวลเรื่องไร้สาระแบบนี้ สิ้นสุดประโยคข้างต้นเหมือนไฟในตัวมักแนทั้งสองจะลุกโชนแถมส่งสายตาอำมหิตมาหาพวกฮยองคนอื่นเหมือนจะกดดันว่า ห้ามมีการผิดพลาดเด็ดขาดวันนี้ ฮยองทั้งสามคนถึงกับกลืนน้ำลายกันอย่างยากลำบาก
ตกลงใครเป็นพี่เป็นน้องฟ่ะเนี่ย
.
.
.
.
การแสดงไลฟ์จบลงด้วยดีโดยไม่มีการผิดพลาดอะไรยกเว้นก็แต่เสียงของดีโอที่ดูจะไม่เสถียรตอนแรกก็เท่านั้นเล่นทำให้มักแนทั้งสองคนต่างจ้องฮยองคนนี้กันตาเขม็งจนซูโฮต้องถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้
“วันนี้ชั้นไม่ไปนอนหอ M แล้ว” ซูโฮพูดแล้วทำไมเป็นเดินขึ้นรถไปคนแรกเพื่อตัดปัญหาอย่างอื่นที่จะตามมาอย่างมักแนทั้งสองคน โดยที่ดีโอก็นึกขอบคุณในใจเพราะเจ้ามักแนสองตัวนั้นจะได้ไม่มานั่งจ้องกดดันเค้าแบบนั้น
จนกระทั่งมาถึงบ้านซูโฮขอตัวไปอาบน้ำคนแรกโดยที่ทุกคนก็ดูจะทยอยเข้าห้องของตัวเอง เซฮุนเดินเข้ามาในห้องก็ได้ยินเสียงน้ำในห้องน้ำแล้ว ตนนั้นก็ไปนอนเล่นมือถือตามเสต็ปเดิมเพื่อรออาบน้ำต่อ เสียงน้ำหยุดลงและอีกสักพีกซูโฮก็เดินออกมาพร้อมกับชุดนอนสีเข้มพร้อมกับผ้าขนหนูบนหัว
“เข้าไปอาบน้ำได้แล้ว” ซูโฮบอกกับมักแนที่วางมือถือลงทันทีสิ้นสุดคำสั่งของลีดเดอร์เพราะคืนนี้ไม่อยากขัดใจเพราะอีกคนอาจจะหนีไปนอนอีกห้อง เซฮุนรีบวิ่งเข้าห้องน้ำแต่ก็ไม่ลืมที่จะมาสูดความหอมจากแก้มขาวของลีดเดอร์ซะก่อน
“สกินชิพของนายมันจะมากไปไหม!” ซูโฮตะโกนไล่หลังไปและพออีกคนหายไปในห้องน้ำเจ้าตัวก็จัดการหยิบหมอนกับผ้าห่มไปยังห้องนั่งเล่นทันที บอกนอนหอ K แต่ไม่ได้บอกว่าจะนอนห้องไหนเพราะงั้นคนอื่นก็ไม่มีสิทธิมาเถียงเค้า คิดได้แบบนั้นก็แบกของไปทิ้งไว้ในห้องนั่งเล่นแล้วก็เข้ามาหยิบของที่จำเป็นสำหรับคืนนี้เสร็จแล้วก็นั่งปุกลงบนโซฟาพลางดูทีวีไปเรื่อย และพอมักแนเดินออกมาจากห้องน้ำก็ไม่เห็นเงาของลีดเดอร์ตัวเล็กอยู่ซะแล้ว มักแนก็แค่คิดว่าออกไปนอกห้องแต่พอมองไปดูที่เตียงดีๆแล้วของที่ใช้นอนกลับหายไปหมดเลย! เซฮุนรีบวิ่งออกมาน้องห้องทันที
“จุนมยอนฮยอง!” เซฮุนตะโกนเรียกซะเสียงดังขนาดคนที่อยู่ในห้องก็ได้ยิน ซูโฮหันมามักแนที่วิ่งหน้าตาตื่นออกมาแต่เจ้าตัวก็รู้ถึงเหตุผลนั้นดีแต่ก็แกล้งทำเป็นถามไปงั้น
“มีอะไร”
“นี่หมายความว่าไงครับฮยอง” เซฮุนถามอีกคนทันทีพร้อมชี้ไปที่กองผ้าห่มกับหมอน ร่างบางหันไปมองตามที่อีกคนชี้แล้วก็หันกลับมามองหน้าและในขณะเดียวกัน ไคกับแบคฮยอนก็ออกมาจากห้อง ส่วนอีกสองคนก็กำลังอาบน้ำอยู่
“วันนี้พวกนายก็ทำดีแล้วไง แล้วจะเอาอะไรอีก” ร่างบางเอ่ยส่วนอีกสามก็งงเป็นไก่ตาแตก ไม่เข้าใจความหมายที่อีกคนพูดเลยสักนิด “ชั้นไม่ไปนอนที่หอ M แล้วไงอย่างที่ชั้นบอกถ้าพวกนายทำไลฟ์วันนี้ได้ดี” ซูโฮขยายความ แต่ดูเหมือนมักแนทั้งสองคนก็ยังไม่เข้าใจ แต่แบคฮยอนนั้นกลับเข้าใจตั้งแต่บอกว่าไม่ไปนอนหอ M แล้ว
“คือจุนมยอนฮยองเค้าหมายความว่า เค้าไม่ได้บอกว่านอนไหนในหอ Kซะหน่อย…เข้าใจป่ะ” แบคฮยอนรีบอธิบายก่อนที่มักแนทั้งสองคนจะอารมณ์ขึ้นเพราะไม่เข้าความหมายที่ลีดเดอร์ตัวเล็กคนนี้จะสื่อ
“ไม่เข้าใจ แล้วก็ไม่ยอมด้วย” เซฮุนพูดขึ้นทันทีหลังจากที่ได้ฟังคำอธิบายของแบคฮยอนแต่ดูเหมือนจะไม่ให้ลีดเดอร์ตัวเล็กออกมานอนข้างนอกโดยทิ้งเค้าไว้คนเดียว
“ผมก็ไม่ยอม”
“แต่ชั้นก็ทำตามที่สัญญาไว้เพราะงั้นพวกนายก็ไม่มีสิทธิค้าน” ลีดเดอร์ตัวเล็กบอกเสียงแข็งซึ่งไคกับเซฮุนก็เงียบ ส่วนแบคฮยอนก็ไม่รู้จะช่วยยังไงเพราะถ้าช่วยมักแนเดี๋ยวลีดเดอร์ก็หาว่าเข้าข้างแต่ถ้าช่วยอีกคนเจ้ามักแนมันก็ต้องมากดดันเค้าแน่ งั้นงานนี้เค้าขออยู่เงียบๆดีกว่า
“เข้าไปนอนในห้องครับ ฮยอง” เซฮุนเริ่มทำเสียงโหดแต่อีกคนก็ทำเป็นหูทวนลม เซฮุนเลียริมฝีปากแล้วเข้าไปนั่งข้างคนที่ทำเป็นไม่สนใจทันที
“ถ้าฮยองไม่เข้าไปนอนจะเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้นะครับ” เซฮุนกระซิบอย่างแผ่วเบาแถมเป่าลมใส่หูจนอีกคนต้องกระเด้งตัวหนีพลางกุมกูตัวเองไว้ด้วย ร่างบางหน้าขึ้นสีแถมกระเถิบหนีไปอีกฝั่งของโซฟาทันที
“งั้นชั้นเข้าห้องล่ะนะ” แบคฮยอนที่คิดว่าถ้าอยู่แล้วจะได้เห็นอะไรที่ไม่ควรเลยรีบชิ่งเข้าห้องทันทีส่วนไคก็แค่ยืนดูแล้วก็ยืนคิดหาวิธีที่ให้ฮยองตัวเล็กคนนี้เข้าไปนอนในห้องแต่อีกคนก็ไม่มีท่าทีว่าจะขยับไปไหน ส่วนเซฮุนก็ยังไม่กล่าที่จะทำอะไรตามที่พูดคล้ายๆขู่ไปเพราะคิดว่าถ้าทำจริงๆฮยองตัวเล็กๆนี้ได้เอาเค้าตายแน่ เห็นซื่อๆแบบนี้ก็โหดนะ!
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
สวัสดีค้าา
เรื่องนี้ไรเตอร์ลงไว้ในบอร์ด EXO อยู่แล้วคะ แต่ไหนๆก้ไหนแล้วเอาลงเด็กดีด้วยแล้วกัน
เม้นต์เพื่อกำลังใจ! ด้วยนะคะ
ความคิดเห็น