ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ครูประจำชั้นคนใหม่
Meteor Rain
เต้าหมิงซื่อ – ซานไช่
แนะนำตัวละคร (เพิ่มเติม)
เหอหยวนจือ – ครูสอนวิชาวรรณคดี เธอเป็นผู้หญิงที่สวย เก่ง มีความมั่นใจในตัวเอง เป็นที่หมายปองของบรรดาครูหนุ่มๆในโรงเรียน
เกาฟง – ผู้จัดการบริษัทโฆษณาที่ซานไช่ทำงานอยู่ ในอดีตสมัยประถมเขาเคยเกือบมีเรื่องชกต่อยกับพวก F4 มาแล้ว และ ณ ปัจจุบัน เขาก็ยังคงเป็นศัตรูกับอาซื่ออยู่ แต่คราวนี้ถือว่าเป็น “ศัตรูหัวใจ” ตัวฉกาจ ซึ่งอาซื่อจะมองข้ามไม่ได้เลย
Boys Inter Gang [B.I.G.] – 4 หนุ่มหล่อ สุดแสบ ประจำห้อง ม.3 / 5 ที่มักสร้างเรื่องให้ครูได้ปวดเศียร เวียนเกล้าทุกวัน จนไม่มีครูคนไหนกล้ามาเป็นครูประจำชั้นห้องนี้เลย สมาชิกในแก็งค์นี้ประกอบไปด้วย ซูเหว่ย (ไต้หวัน), ยังมิน (เกาหลี), ทากะ (ญี่ปุ่น), ปูไข่ (ไทย)
++++++++++++++++++++++
Chapter 1: ครูประจำชั้นคนใหม่
วันเปิดเทอมวันแรก ณ ห้อง ม.3 / 5
ซูเหว่ย: เฮ้ย! ได้ข่าวว่าวันนี้จะมีครูคนใหม่มาประจำชั้นห้องเราว่ะ
ยังมิน: เรื่องนี้เขารู้กันทั้งห้องแล้วล่ะ นายมัวแต่ไปจีบสาวอยู่ล่ะสิ ถึงได้รู้ข่าวช้ากว่าคนอื่นทุกที
ทากะ: ตอนนี้พวกเรากำลังเตรียมรับมืออยู่ รับรองวันนี้ครูใหม่เละแน่ๆ…555
ปูไข่: ฉันว่าอย่าไปแกล้งครูเขาเลย สงสารครูเขา ถ้านายไปแกล้งเขาอย่างนี้ แล้วเมื่อไหร่ห้องของเราจะมีครูประจำชั้นเป็นตัวเป็นตนสักทีล่ะ
ซูเหว่ย: ไม่เห็นอยากจะมีเลย ครูประจำชั้นเนี่ยน่าเบื่อจะตาย พวกเราอยู่กันแบบนี้ก็สบายดีออก จริงไหมพวกเรา??
ทั้งห้อง: จริงด้วย!!
ทากะ: นายน่ะ อยู่เฉยๆเถอะไม่ต้องออกความคิดเห็นแล้ว ให้พวกเราจัดการเองดีกว่า เฮ้ย! พวกเราเตรียมตัวได้แล้ว เร็วๆเข้า ครูกำลังจะมาแล้ว
นักเรียนทุกคนต่างก็รีบไปนั่งที่โต๊ะของตัวเองเพื่อรอดูว่าวันนี้ครูคนใหม่จะโดนอะไรบ้าง ทางด้านเต้าหมิงซื่อนั้น ตอนนี้เขาก็ได้เดินมาถึงหน้าห้อง ม. 3 / 5 แล้ว ในขณะที่เขากำลังจะเปิดประตูเข้าไป แปรงลบกระดานที่อยู่บนขอบประตูก็หล่นลงมาพอดี แต่เขาก็สามารถใช้มือซ้ายรับไว้ได้ทัน และเมื่อเดินไปอีก 2 – 3 ก้าว เขาก็เดินไปสะดุดกับเส้นด้ายที่พวก B.I.G. นั้นขึงเอาไว้ เพื่อให้กระป๋องที่ใส่แป้งนั้นหล่นลงมาใส่เต้าหมิงซื่อ แต่ผลกลับกลายเป็นว่าคนที่โดนแป้งจนเละเทะก็คือพวกเด็กแสบเหล่านั้นเอง เนื่องจากเต้าหมิงซื่อได้ใช้นิ้วชี้มือขวานั้นควงแฟ้มที่ถือมาขึ้นเหนือหัว จึงทำให้เขารอดตัวจากแผนการณ์อันนี้ ดังนั้นพวก B.I.G. จึงหน้าจ๋อยไปตามๆกันที่แผนการณ์ทั้ง 2 อย่างไม่ได้เป็นไปตามที่คาดไว้ และแล้วแผนการณ์ที่ 3 ก็ไม่สำเร็จอีกตามเคย เมื่อเต้าหมิงซื่อบอกว่า…
เต้าหมิงซื่อ: ครูว่าเก้าอี้ตัวนี้มันเตี้ยไปหน่อย ครูคงนั่งไม่ถนัด เอาเป็นว่าครูขอเปลี่ยนเก้าอี้กับเธอแล้วกัน [เขาพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ทากะ]
ทากะ: เอ่อ…คือ..ว่า…ก็ได้ครับ [เขาตอบรับแบบไม่ค่อยเต็มใจนัก]
ดังนั้นทากะจึงจำต้องเปลี่ยนเก้าอี้กับเต้าหมิงซื่อ แล้วเขาก็ต้องค่อยๆประคองเก้าอี้ของเต้าหมิงซื่อมายังโต๊ะของตัวเอง ในขณะที่เพื่อนๆทุกคนในห้องนั่งลงกันหมดแล้วหลังจากที่ได้ทำความเคารพเต้าหมิงซื่อเสร็จ แต่ทากะกลับยังยืนนิ่งไม่ยอมนั่งเก้าอี้สักที
เต้าหมิงซื่อ: นายน่ะ! นั่งลงได้แล้ว [เขาตะโกนบอกทากะ]
ทากะ: คือ..ผมว่ายืนแบบนี้ก็เย็นสบายดีครับ ชั่วโมงนี้ผมขอยืนเรียนก็แล้วกัน
เต้าหมิงซื่อ: งั้นก็ตามใจ
เต้าหมิงซื่อจึงปล่อยให้ทากะยืนอยู่อย่างนั้น แล้วเขาก็เอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักโต๊ะด้านล่างเพื่อวางแฟ้มเอกสาร แล้วเขาก็ต้องพบเจอกับงูตัวใหญ่ที่พวกเด็กแสบเอามาวางไว้เพื่อแกล้งเขา แต่เขากลับไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย แล้วเขาก็จับงูตัวนั้นโยนออกไปนอกหน้าต่าง หลังจากนั้นเขาจึงค่อยแนะนำตัวกับนักเรียน
เต้าหมิงซื่อ: ครูชื่อ เต้าหมิงซื่อ จะมาเป็นครูประจำชั้นของพวกเธอตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ใครที่มีปัญหาเรื่องอะไรก็สามารถไปปรึกษาครูได้ ยกเว้นเรื่องเดียวคือเรื่องเงิน เพราะครูเองก็ไม่ค่อยจะมีเหมือนกัน อืม! ได้ข่าวว่าในห้องนี้มีกลุ่ม B.I.G. อยู่ด้วยใช่ไหม ใครที่รู้ตัวว่าอยู่กลุ่มนี้ช่วยยืนขึ้นและแนะนำตัวหน่อยสิ ครูอยากรู้จักน่ะ
ทากะ: ผมเป็นลูกครึ่งไต้หวัน – ญี่ปุ่น ชื่อ ทากาฮิโร่ ฟูจิวาร่า เพื่อนๆในห้องมักเรียกผมว่า “ทากะ” ผมเป็นหัวหน้าห้องและหัวหน้ากลุ่มนี้ครับ
ยังมิน: ผมชื่อ เจยังมิน เป็นนักเรียนโครงการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมจากเกาหลีครับ
ปูไข่: ส่วนผมชื่อ พงศ์สิรี บรรลือวงศ์ มีชื่อเล่นว่า “ปูไข่” พ่อของผมเป็นฑูตอยู่ที่นี่ ผมจึงต้องย้ายตามพ่อมาครับ
ซูเหว่ย: ในกลุ่มนี้มีผมคนเดียวที่เป็นคนไต้หวันแท้ๆ ชื่อ จางซูเหว่ย ครับ
หลังจากที่กลุ่ม B.I.G. แนะนำตัวกันหมดแล้ว ก็หมดเวลาคาบโฮมรูมพอดี ก่อนที่จะเดินออกจากห้อง เต้าหมิงซื่อก็ได้หันมากำชับนักเรียนอีกทีหนึ่งว่า
เต้าหมิงซื่อ: ครูอยากให้พวกเธอคิดว่า “ครูเป็นเพื่อนของเธอคนหนึ่ง” ใครที่มีเรื่องทุกข์ใจอะไรก็มาระบายให้ครูฟังได้นะ ครูยินดีรับฟังเสมอและรับรองว่าจะไม่บอกใคร เอ้อ! นายทากะ! ครูรู้นะว่าเก้าอี้ตัวนั้นน่ะมันหัก เธอเอาเก้าอี้ตัวนั้นไปไว้หลังห้อง แล้วไปขอเก้าอี้ตัวใหม่จากภารโรงล่ะกัน หรือว่าเธออยากจะยืนเรียนยังงี้ทั้งวันก็ตามใจนะ
ทากะ: ครูรู้ด้วยหรือครับว่า ผมแอบเลื่อยขาเก้าอี้ไว้
เต้าหมิงซื่อ: อย่าลืมสิว่า “ครูเองก็เคยเป็นนักเรียนมาก่อนนะ” เรื่องแค่นี้ทำไมครูจะไม่รู้
เมื่อเต้าหมิงซื่อเดินออกไปจากห้องแล้ว ในขณะที่กำลังลงบันไดเขาก็บังเอิญเดินไปชนกับครูผู้หญิงคนหนึ่งเข้า จึงทำให้ของที่เธอถืออยู่นั้นตกลงมาหมด เขาจึงช่วยเธอเก็บ แต่ยังไม่ทันที่จะได้เห็นหน้า เธอคนนั้นก็รีบลุกขึ้นแล้วก็เดินขึ้นบันไดไปเสียแล้ว
########################
เต้าหมิงซื่อ – ซานไช่
แนะนำตัวละคร (เพิ่มเติม)
เหอหยวนจือ – ครูสอนวิชาวรรณคดี เธอเป็นผู้หญิงที่สวย เก่ง มีความมั่นใจในตัวเอง เป็นที่หมายปองของบรรดาครูหนุ่มๆในโรงเรียน
เกาฟง – ผู้จัดการบริษัทโฆษณาที่ซานไช่ทำงานอยู่ ในอดีตสมัยประถมเขาเคยเกือบมีเรื่องชกต่อยกับพวก F4 มาแล้ว และ ณ ปัจจุบัน เขาก็ยังคงเป็นศัตรูกับอาซื่ออยู่ แต่คราวนี้ถือว่าเป็น “ศัตรูหัวใจ” ตัวฉกาจ ซึ่งอาซื่อจะมองข้ามไม่ได้เลย
Boys Inter Gang [B.I.G.] – 4 หนุ่มหล่อ สุดแสบ ประจำห้อง ม.3 / 5 ที่มักสร้างเรื่องให้ครูได้ปวดเศียร เวียนเกล้าทุกวัน จนไม่มีครูคนไหนกล้ามาเป็นครูประจำชั้นห้องนี้เลย สมาชิกในแก็งค์นี้ประกอบไปด้วย ซูเหว่ย (ไต้หวัน), ยังมิน (เกาหลี), ทากะ (ญี่ปุ่น), ปูไข่ (ไทย)
++++++++++++++++++++++
Chapter 1: ครูประจำชั้นคนใหม่
วันเปิดเทอมวันแรก ณ ห้อง ม.3 / 5
ซูเหว่ย: เฮ้ย! ได้ข่าวว่าวันนี้จะมีครูคนใหม่มาประจำชั้นห้องเราว่ะ
ยังมิน: เรื่องนี้เขารู้กันทั้งห้องแล้วล่ะ นายมัวแต่ไปจีบสาวอยู่ล่ะสิ ถึงได้รู้ข่าวช้ากว่าคนอื่นทุกที
ทากะ: ตอนนี้พวกเรากำลังเตรียมรับมืออยู่ รับรองวันนี้ครูใหม่เละแน่ๆ…555
ปูไข่: ฉันว่าอย่าไปแกล้งครูเขาเลย สงสารครูเขา ถ้านายไปแกล้งเขาอย่างนี้ แล้วเมื่อไหร่ห้องของเราจะมีครูประจำชั้นเป็นตัวเป็นตนสักทีล่ะ
ซูเหว่ย: ไม่เห็นอยากจะมีเลย ครูประจำชั้นเนี่ยน่าเบื่อจะตาย พวกเราอยู่กันแบบนี้ก็สบายดีออก จริงไหมพวกเรา??
ทั้งห้อง: จริงด้วย!!
ทากะ: นายน่ะ อยู่เฉยๆเถอะไม่ต้องออกความคิดเห็นแล้ว ให้พวกเราจัดการเองดีกว่า เฮ้ย! พวกเราเตรียมตัวได้แล้ว เร็วๆเข้า ครูกำลังจะมาแล้ว
นักเรียนทุกคนต่างก็รีบไปนั่งที่โต๊ะของตัวเองเพื่อรอดูว่าวันนี้ครูคนใหม่จะโดนอะไรบ้าง ทางด้านเต้าหมิงซื่อนั้น ตอนนี้เขาก็ได้เดินมาถึงหน้าห้อง ม. 3 / 5 แล้ว ในขณะที่เขากำลังจะเปิดประตูเข้าไป แปรงลบกระดานที่อยู่บนขอบประตูก็หล่นลงมาพอดี แต่เขาก็สามารถใช้มือซ้ายรับไว้ได้ทัน และเมื่อเดินไปอีก 2 – 3 ก้าว เขาก็เดินไปสะดุดกับเส้นด้ายที่พวก B.I.G. นั้นขึงเอาไว้ เพื่อให้กระป๋องที่ใส่แป้งนั้นหล่นลงมาใส่เต้าหมิงซื่อ แต่ผลกลับกลายเป็นว่าคนที่โดนแป้งจนเละเทะก็คือพวกเด็กแสบเหล่านั้นเอง เนื่องจากเต้าหมิงซื่อได้ใช้นิ้วชี้มือขวานั้นควงแฟ้มที่ถือมาขึ้นเหนือหัว จึงทำให้เขารอดตัวจากแผนการณ์อันนี้ ดังนั้นพวก B.I.G. จึงหน้าจ๋อยไปตามๆกันที่แผนการณ์ทั้ง 2 อย่างไม่ได้เป็นไปตามที่คาดไว้ และแล้วแผนการณ์ที่ 3 ก็ไม่สำเร็จอีกตามเคย เมื่อเต้าหมิงซื่อบอกว่า…
เต้าหมิงซื่อ: ครูว่าเก้าอี้ตัวนี้มันเตี้ยไปหน่อย ครูคงนั่งไม่ถนัด เอาเป็นว่าครูขอเปลี่ยนเก้าอี้กับเธอแล้วกัน [เขาพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ทากะ]
ทากะ: เอ่อ…คือ..ว่า…ก็ได้ครับ [เขาตอบรับแบบไม่ค่อยเต็มใจนัก]
ดังนั้นทากะจึงจำต้องเปลี่ยนเก้าอี้กับเต้าหมิงซื่อ แล้วเขาก็ต้องค่อยๆประคองเก้าอี้ของเต้าหมิงซื่อมายังโต๊ะของตัวเอง ในขณะที่เพื่อนๆทุกคนในห้องนั่งลงกันหมดแล้วหลังจากที่ได้ทำความเคารพเต้าหมิงซื่อเสร็จ แต่ทากะกลับยังยืนนิ่งไม่ยอมนั่งเก้าอี้สักที
เต้าหมิงซื่อ: นายน่ะ! นั่งลงได้แล้ว [เขาตะโกนบอกทากะ]
ทากะ: คือ..ผมว่ายืนแบบนี้ก็เย็นสบายดีครับ ชั่วโมงนี้ผมขอยืนเรียนก็แล้วกัน
เต้าหมิงซื่อ: งั้นก็ตามใจ
เต้าหมิงซื่อจึงปล่อยให้ทากะยืนอยู่อย่างนั้น แล้วเขาก็เอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักโต๊ะด้านล่างเพื่อวางแฟ้มเอกสาร แล้วเขาก็ต้องพบเจอกับงูตัวใหญ่ที่พวกเด็กแสบเอามาวางไว้เพื่อแกล้งเขา แต่เขากลับไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย แล้วเขาก็จับงูตัวนั้นโยนออกไปนอกหน้าต่าง หลังจากนั้นเขาจึงค่อยแนะนำตัวกับนักเรียน
เต้าหมิงซื่อ: ครูชื่อ เต้าหมิงซื่อ จะมาเป็นครูประจำชั้นของพวกเธอตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ใครที่มีปัญหาเรื่องอะไรก็สามารถไปปรึกษาครูได้ ยกเว้นเรื่องเดียวคือเรื่องเงิน เพราะครูเองก็ไม่ค่อยจะมีเหมือนกัน อืม! ได้ข่าวว่าในห้องนี้มีกลุ่ม B.I.G. อยู่ด้วยใช่ไหม ใครที่รู้ตัวว่าอยู่กลุ่มนี้ช่วยยืนขึ้นและแนะนำตัวหน่อยสิ ครูอยากรู้จักน่ะ
ทากะ: ผมเป็นลูกครึ่งไต้หวัน – ญี่ปุ่น ชื่อ ทากาฮิโร่ ฟูจิวาร่า เพื่อนๆในห้องมักเรียกผมว่า “ทากะ” ผมเป็นหัวหน้าห้องและหัวหน้ากลุ่มนี้ครับ
ยังมิน: ผมชื่อ เจยังมิน เป็นนักเรียนโครงการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมจากเกาหลีครับ
ปูไข่: ส่วนผมชื่อ พงศ์สิรี บรรลือวงศ์ มีชื่อเล่นว่า “ปูไข่” พ่อของผมเป็นฑูตอยู่ที่นี่ ผมจึงต้องย้ายตามพ่อมาครับ
ซูเหว่ย: ในกลุ่มนี้มีผมคนเดียวที่เป็นคนไต้หวันแท้ๆ ชื่อ จางซูเหว่ย ครับ
หลังจากที่กลุ่ม B.I.G. แนะนำตัวกันหมดแล้ว ก็หมดเวลาคาบโฮมรูมพอดี ก่อนที่จะเดินออกจากห้อง เต้าหมิงซื่อก็ได้หันมากำชับนักเรียนอีกทีหนึ่งว่า
เต้าหมิงซื่อ: ครูอยากให้พวกเธอคิดว่า “ครูเป็นเพื่อนของเธอคนหนึ่ง” ใครที่มีเรื่องทุกข์ใจอะไรก็มาระบายให้ครูฟังได้นะ ครูยินดีรับฟังเสมอและรับรองว่าจะไม่บอกใคร เอ้อ! นายทากะ! ครูรู้นะว่าเก้าอี้ตัวนั้นน่ะมันหัก เธอเอาเก้าอี้ตัวนั้นไปไว้หลังห้อง แล้วไปขอเก้าอี้ตัวใหม่จากภารโรงล่ะกัน หรือว่าเธออยากจะยืนเรียนยังงี้ทั้งวันก็ตามใจนะ
ทากะ: ครูรู้ด้วยหรือครับว่า ผมแอบเลื่อยขาเก้าอี้ไว้
เต้าหมิงซื่อ: อย่าลืมสิว่า “ครูเองก็เคยเป็นนักเรียนมาก่อนนะ” เรื่องแค่นี้ทำไมครูจะไม่รู้
เมื่อเต้าหมิงซื่อเดินออกไปจากห้องแล้ว ในขณะที่กำลังลงบันไดเขาก็บังเอิญเดินไปชนกับครูผู้หญิงคนหนึ่งเข้า จึงทำให้ของที่เธอถืออยู่นั้นตกลงมาหมด เขาจึงช่วยเธอเก็บ แต่ยังไม่ทันที่จะได้เห็นหน้า เธอคนนั้นก็รีบลุกขึ้นแล้วก็เดินขึ้นบันไดไปเสียแล้ว
########################
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น