จอมโจรแห่งโลกวรรณกรรม
3 ชีวิต 1 ความฝันในการเป็นนักเขียน ใครกันที่ผันตัวเป็นนักลอก ขอท้าทายนักอ่านทดสอบนักเขียนไปกับคดีความของตระกูลนักเขียนดัง ต้นฉบับนิยายที่โดนลักพาตัวไป และกำหนดเวลาล่าฝันที่ใกล้ระเบิดเข้ามาทุกวินาที !
ผู้เข้าชมรวม
3,176
ผู้เข้าชมเดือนนี้
58
ผู้เข้าชมรวม
3.17K
อัปเดตล่าสุด : 22 ก.พ. 59 / 15:04 น.
แท็กนิยาย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
จอมโจรแห่งโลกวรรณกรรม
WRITERism II : The Thief of Literature World
ถ้าหากวาทยกรเป็นผู้คอยควบคุมวงออร์เคสตรา ตัวอักษรสี่สิบสี่ตัวก็เป็นวงออร์เคสตราของฉัน
วาทยกรถือไม้บาตองบรรเลงเพลง ส่วนฉันถือปากกาบรรเลงประโยคแต่ละวรรค
ให้เป็นดั่งบทเพลงอันไพเราะ แม้จะเป็นบทเพลงที่ต้องใช้ใจฟังก็ตาม
- จากเรื่อง คนคลั่งเขียน แต่งโดย จ้าวสมุด -
。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。
ภาค ๑ ในความทรงจำ
สรรพสิ่งรอบตัวล้วนสอนให้ผมเขียนนิยาย
หาเรื่อง คิดเรื่อง เขียนเรื่อง เก็บเรื่อง เกลาเรื่อง
จนมันกลายเป็นส่วนหนึ่งของผม และผมกลายเป็นส่วนหนึ่งของมัน
。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。
ภาค ๒ ในความสำเร็จ
วินทร์หมกตัวอยู่ในห้องนั่งเขียนนิยาย
ขณะที่พ่อแม่คิดว่า เขากำลังตั้งใจอ่านหนังสือสอบ
เมื่อถูกจับได้ ! มีหรือที่จิตวิญญาณนักเขียนของเขาจะยอมสยบ
จึงเกิดเป็นสัญญากำหนดเวลาล่าฝัน ที่ใกล้ระเบิดเข้ามาทุกวินาที !
。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。
ภาค ๓ ในตอนต่อไป
พ่อของผมเป็นนักเขียน
ปู่ของผม ทวดของผม ก็เป็นนักเขียน
อาจเรียกได้ว่าครอบครัวของเราเป็นตระกูลนักเขียน
หากคำว่า “นักเขียน” นั้นไม่มาสิ้นสุดลงที่...ผม !
คลิก บันทึกบทความเป็น Favorite
ติดตาม การอัพเดตข้อมูลข่าวสารต่างๆ ของ ตั้งใจ ได้ที่นี่ :
https://www.facebook.com/tang.jai.write/
https://www.facebook.com/tang.jai.write/
ขอบคุณ ทุกท่านที่ติดตาม :D
ขอบคุณธีมงามๆ จาก Solsize ภาพสวยๆ จาก Pixabay เพลงเพราะๆ ของ Yiruma
ขอบคุณเหล่านักวิจารณ์ที่เคารพทุกท่าน และเว็บเด็กดีที่ให้พื้นที่สร้างสรรค์ดีๆ ตลอดมา
ผลงานอื่นๆ ของ ตั้งใจ :D ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ตั้งใจ :D
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"God's messenger ยมทูตขอวิจารณ์นิยาย"
(แจ้งลบ)สวัสดีครับ มาวิจารณ์นิยายตามที่ท่านสั่งแล้วนะครับ // โบกมือไปมา Send ชื่อเรื่อง : จอมโจรแห่งโลกวรรณกรรม ผู้วิจารณ์ : Ness 1.ชื่อเรื่อง (10/10) จอมโจรแห่งโลกวรรณกรรม! ใครว่าชื่อนิยายเรื่องนี้ไม่เข้ากับพล็อตเรื่อง ก้าวออกมาเลยครับ ผมจะราดน้ำมันเบนซินใส่ศีรษะคุณแล้วจุดไฟ ! // โดนเตะ จอมโจร หรืออีกชื่อก็คือ ขโมย จอมโ ... อ่านเพิ่มเติม
สวัสดีครับ มาวิจารณ์นิยายตามที่ท่านสั่งแล้วนะครับ // โบกมือไปมา Send ชื่อเรื่อง : จอมโจรแห่งโลกวรรณกรรม ผู้วิจารณ์ : Ness 1.ชื่อเรื่อง (10/10) จอมโจรแห่งโลกวรรณกรรม! ใครว่าชื่อนิยายเรื่องนี้ไม่เข้ากับพล็อตเรื่อง ก้าวออกมาเลยครับ ผมจะราดน้ำมันเบนซินใส่ศีรษะคุณแล้วจุดไฟ ! // โดนเตะ จอมโจร หรืออีกชื่อก็คือ ขโมย จอมโจรเรื่องนี้ปล้นใคร ขโมยอะไรไป เกี่ยวกับ 'วรรณกรรม' ได้อย่างไร ถึงจะเป็นชื่อพื้นๆไม่โดดเด่นอะไร แต่รู้ไหมไรท์เตอร์ ผมว่าชื่อนี้แหละเหมาะที่สุดในจักรวาลแล้ววว!!! 2.การบรรยาย / หลักภาษา (26/30) การบรรยาย (12/15) สำหรับการบรรยาย...คงต้องยอมรับว่ายิ่งอ่านยิ่งเพลินครับ มีการเล่นเสียงเล่นคำเล่นสัมผัส อ่านจบไปสองตอน เพิ่งนึกขึ้นได้ 'อ่าว เฮ้ย นี่เราต้องวิจารณ์นี่หว่า เวรกรรม...' พอย้อนไปอ่านแบบลงรายละเอียดอีกรอบ ผมก็อ่านเพลินจนลืมอีกรอบครับ -..- (ที่ได้งานช้าเพราะแบบนี้แหละ อ่านนิยายของไรท์แล้วเพลินจริงๆ ถ้ามีขาดตกบกพร่องไปต้องขออภัย // คำนับ) ในความทรงจำ (๑) ผมที่มาอ่านหนังสือเล่นอยู่แล้วมักจะได้ยินเสียงปู่กับพ่อทะเลาะกันดังมาแต่ไกล >> ผมที่มาอ่านหนังสือเล่นอยู่แล้ว มักจะได้ยินเสียงปู่กับพ่อทะเลาะกันประจำ ในความทรงจำ (๒) - ปู่ก็ชราภาพมากแล้วพวกเราจึงลงมติให้ท่านหนีไปชะอำพร้อมกับพ่อ ถือซะว่าได้ไปพักร้อนและได้เปลี่ยนบรรยากาศเขียนหนังสือกันทั้งคู่ >> ปู่ก็ชราภาพมากแล้ว พวกเราจึงลงมติให้ท่านย้ายไปอยู่ชะอำพร้อมกับพ่อเป็นการชั่วคราว ถือว่าได้ไปพักร้อนและเปลี่ยนบรรยากาศการเขียนหนังสือของทั้งคู่ - อ่านจากในเด็กดีเห็นคนโดนลอกนิยายกันเยอะเลยว่าจะเอามาแต่งเป็นนิยายดู >> ในเว็บไซต์เด็กดี โลกออนไลน์ที่เหล่านักเขียนมักมาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นซึ่งกันและกัน ผมเคยอ่านจากกระทู้ในเว็บนั้น เห็นหลายคนโดนคัดลอกนิยายที่ตัวเองอุตส่าห์เขียนอย่างยากลำบาก เลยว่าจะเอาจุดนี้มาแต่งเป็นนิยายดู ในความทรงจำ (๔) - ทำหนังสือออกมาก็ลงลังมือสองรวดเร็ว >> ทำหนังสือออกมาก็ลงลังมือสองรวดเดียว - ถ้าเขียนมาแนวนี้คงโดนนักอ่านตบกระโหลกซะสองที >> ถ้าเขียนมาแนวนี้คงโดนนักอ่านตบกะโหลกสักสองที - "ไม่รู้ซิก็อยากเขียน" >> "ไม่รู้สิ ก็แค่อยากเขียน" ในความทรงจำ (๕) ไม่งั้นท่านคงได้ลุกมาจากโรงเอาไม้เท้าไปฟาดหัวคนเขียนคอลัมน์นี้สักทีสองที >> ไม่อย่างนั้นท่านคงได้ลุกออกมาจากโลง แล้วเอาไม้เท้าไปฟาดหัวคนเขียนคอลัมน์นี้สักทีสองที ..........................ในความสำเร็จ (๑.๑.) - การเตรียมสอบเข้ามหา'ลัย >> การเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย - เขาไม่ว่าเปล่าเขย่าตัวปลุกไปด้วย >> เขาไม่ได้ว่าวินทร์เพียงอย่างเดียว เด็กหนุ่มเขย่าตัวเพื่อนของเขาอย่างรีบร้อน หลักภาษา (14/15) ส่วนใหญ่จะเป็นพิมพ์ตกหล่นไปบ้างครับ จุดที่พิมพ์ผิดแทบหาไม่ได้ แต่ผมก็ยังหามาได้ครับ > กะโหลก ในความทรงจำ (๕) โรง (เก็บศพ) >> โลง ..........................ในความสำเร็จ (๑.๑.) - เมื่อคืนก็แค่..เผลอตัวไปหน่อย >> เมื่อคืนก็แค่...เผลอตัวไปหน่อย (นิยมใช้สามจุดครับ) > ภาณ ......................................................ในตอนต่อไป (๑) - " อาณ ! " เสียงพ่อตะโกนดังอู้อี้เรียกชื่อเจ้าวายร้าย >> ภาณ - ปู่เคยโมโหจัดถามขึ้นมา >> ปู่ที่กำลังโมโหจัดถามขึ้นมา 3.เนื้อเรื่อง (29/30) เหมือนได้อ่านบันทึกเก่าๆสักเล่ม ผมเผลอคิดไปว่าเรื่องนี้อาจจะเป็นชีวิตหรือของไรท์เตอร์ เหตุการณ์ในเรื่องสมจริงมากครับ เนสสัมผัสได้(?) และไรท์เตอร์รู้ตัวเปล่า...ท่านมีเสน่ห์ในการเขียน เป็นเสน่ห์ที่น่าหลงใหล ไม่ว่าใครที่เข้ามาอ่าน ผมว่าพวกเขาไม่ได้อ่านแค่สองสามตอนหรอกครับ เป็นบทเรียนสำหรับนักเขียน ที่อยู่ในรูปแบบของนิยาย อ่านจบแต่ละตอนทีไร ช็อคซีนีม่าทุกที 'จบตอนแล้วหรอ' อะไรทำนองนั้น แต่หักล้างความสั้นของตอนด้วยประโยคส่งท้ายครับ มันสั่งให้คนอ่านเก็บไปคิดโดยอัตโนมัติ และผมก็เชื่อว่าคนที่อ่านเรื่องนี้หลายคนเป็นนัก(อยาก)เขียน ผลงานเรื่อง จอมโจรแห่งโลกวรรณกรรม จะเป็นประโยชน์ต่อพวกเขาแน่ ไม่มากก็มากๆ (?) ตกลงใครเป็นใคร ??? ในความทรงจำ > ในความสำเร็จ > ในตอนต่อไป ช่วงรอยต่อระหว่างสามบทนี้อาจทำให้รีดเดอร์หลายคนงงๆบ้างเล็กน้อยครับ ประมาณว่า ตกลง "เขา" เป็นใคร (กว่าผมจะรู้ว่าตัวเอกของในความทรงจำ คือ สมุจย์ มันนานมากๆเลยครับ สิบวินาทีครับ -..-) 4.ตัวละคร (16/20) ตัวละครมีความสมเหตุสมผลของการกระทำครับ ผมอ่านแล้วรู้สึกว่าตัวเองเป็นตัวละครนั้นๆอยู่แวบหนึ่ง แต่บางคนในเรื่องยังดูแข็งๆอยู่ เช่น แม่สมุจย์ นางยังเหมือนแสดงไปตามบทที่วางไว้เท่านั้น และความคิดและลักษณะนิสัยยังไม่เป็นธรรมชาติเท่าไหร่ ไร ไร ไร // ทำเสียงเอ็กโค่ตามหลังเพื่อเสริมความยิ่งใหญ่ (?) วินทร์ ภาณ สมุจย์... พวกนาง...เอ้ย พวกเขาสีผมเป็นยังไง ตาสีดำรึเปล่า ตัวเล็กหรือไซส์ใหญ่? ผมเลยมโนภาพให้ทุกคนเป็นเด็กไทยทั่วไปชั่วคราวก่อนแล้วกัน ฮ่ะๆๆ 5.การตกแต่ง / ความเห็นของยมทูต การตกแต่ง (8/10) การตกแต่งผมขอหักคะแนนยับนะครับ ผมโกหกครับ // โดนกระทืบ ตัวอักษรอ่านง่ายครับ ย่อหน้า ระยะห่างบรรทัด รูปประกอบ เส้นคั่น สมบูรณ์แบบ! หน้าบทความ...เจ้าแว่นหัวทองจ้องหน้าผมหลายรอบมาก ฮ่ะๆๆ พื้นหลังกับเฮจบทความสวยแล้วครับ เหมาะกับเนื้อเรื่องมาก แต่แนะนำเป็นโค้ดธีมจะสวยสุดยอดขึ้นไปอีก ลองดูๆ เรื่องนี้มีการตกแต่งในบทความนะครับ ตกแต่งแบบสำเร็จรูปจากเด็กดีดอทคอม -..- ฝากตกแต่งในตอนย่อยด้วยนะครับ // ยิ้มน้ำลายยืด (?) ความเห็นของยมทูต ขอบคุณไรท์เตอร์ที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆให้นัก(อยาก)เขียนคนนี้ได้อ่าน ไม่ว่ามันจะเป็นเรื่องจริงในชีวิตของท่านหรือไม่ แต่ไรท์ได้สรรสร้างความประทับใจให้ตราตรึงในส่วนลึกของจิตใจผม ผมจะไม่เก็บมันไว้ ผมจะเล่าต่อๆไป เล่าให้ใครต่อใครได้ฟัง ไม่ว่าเขาจะเป็นนัก(อยาก)เขียนหรือไม่ก็ตาม... 6.คะแนนรวม (89/100) เราวิจารณ์ในฐานะผู้อ่านคนหนึ่งเท่านั้น ขอบคุณที่ใช้บริการนะครับ ^^ อ่านน้อยลง
สายลมโลกันตร์. | 25 ม.ค. 57
-
1
-
0
"คืนหมาหอน"
(แจ้งลบ)สวัสดีงามๆนะคะ .. วันนี้มาส่งงานตามใบสั่งต้องขออภัยในความล่าช้าที่ช้ามากกกกกก ช้าจะเกือบจะสามเดือนเลยทีเดียวเชียว T^T ,, ต้องขอขอบคุณมากนะคะที่ไม่ยกเลิกลิสต์กัน ^^ ก่อนหน้านี้ก็ขอออกตัวไว้ก่อนเลยเนอะว่าอย่าให้มองในฐานะคนวิจารณ์ มองว่าเป็นคนที่เข้ามาอ่านนิยายเรื่องนึงเเล้วก็อยากเเสดงความคิดเห็นก็พอเเล้วเนอะ เดี๋ยวจะว่ากันไปตามโดยรวมกับส่วนที่เป ... อ่านเพิ่มเติม
สวัสดีงามๆนะคะ .. วันนี้มาส่งงานตามใบสั่งต้องขออภัยในความล่าช้าที่ช้ามากกกกกก ช้าจะเกือบจะสามเดือนเลยทีเดียวเชียว T^T ,, ต้องขอขอบคุณมากนะคะที่ไม่ยกเลิกลิสต์กัน ^^ ก่อนหน้านี้ก็ขอออกตัวไว้ก่อนเลยเนอะว่าอย่าให้มองในฐานะคนวิจารณ์ มองว่าเป็นคนที่เข้ามาอ่านนิยายเรื่องนึงเเล้วก็อยากเเสดงความคิดเห็นก็พอเเล้วเนอะ เดี๋ยวจะว่ากันไปตามโดยรวมกับส่วนที่เป็นจุดเด่นของนิยายเรื่องนี้ก็เเล้วกันนะคะ คือเอาจริงๆม่ค่อยเจอนิยายเเนวนี้หรอก..จะว่าเป็นเรื่องเเรกเลยก็น่าจะได้ที่เจอมา..เนื่องจากว่าไม่ค่อยมีคนเเต่งนั่นเอง..เลยคิดว่าก็ค่อนข้างฉีกเเหวกเเนวไปกับเรื่องอื่นพอสมควร โดยส่วนตัวเเล้วชอบชื่อเรื่องนะดูธรรมดาที่มีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว ว่าด้วยเรื่องของการบรรยายคือบางช่วงบางตอนอ่านไปอ่านมาเเล้วรู้สึกว่ายังใช้คำเปลืองบ้าง มีการขาดคำเชื่อมบ้างก็ค่อนข้างมีอยู่เนอะอย่างเช่นตอนเเรกๆเลยพวกคำปลีองก็ เขียนเรื่อง เก็บเรื่อง เกลาเรื่อง ตามลำดับ โดยความรู้สึกส่วนตัวเลยนะคะคือมันเเบบถ้าจะเขียนว่า เขียนเก็บเเละเกลาเรื่องตามลำดับก็คงจะโอเคเพื่อที่จะให้มันไม่ดูยืดยาวอะไรทำนองนี้เนอะ ส่วนเรื่องคำเชื่อมก็เช่น เพราะพวกเราต่างเป็นหนอนหนังสือ อาจใส่คำว่าเพราะลงไปนิดนึงเนอะ เเต่ที่ชอบอีกอย่างเลยก็คือมีการเปรียบเทียบของสิ่งหนึ่งเป็นอีกสิ่งหนึ่งทำให้คนอ่านเกิดจินตนาการนี่ก็มีอยู่นะคะเป็นเอกลักษณ์น่าสนใจมากเลย เเล้วก็อ่านไปอ่านมาก็เจอพวกคำผิดบ้างอันนี้ก็ลองตรวจทานดูก็เเล้วกันเนอะ ว่าด้วยเรื่องคาเเร็คเตอร์ตัวละครต่างๆนี่ก็ค่อนข้างเด่นชัดเลยทีเดียวเชียว คาเเร็คเตอร์ตัวละครหลักคือดูเเบบมีจุดเด่นว่าถ้านิสัยเเบบนี้้องเป็นคนนี้เเน่ๆเลยสินะ ! อะไรทำนองนี้เลยเชียว ซึ่งจากการที่อ่านนิยายเรื่องนี้มาเเล้วก็ให้ความรู้สึกค่อนข้างดีพอสมควรเลยคะ ไม่ค่อยมีอะไรให้ติมากมายเเต่จะมีก็อย่างที่บอกไปเรื่องการบรรยายที่ยังดูต้องขัดเกลาอีกเพียงเเค่เล็กน้อยเท่านั้นอันนี้ก็ต้องดูๆเเละก็ใช้เวลากันต่อไปเนอะ ไม่ต้องเร่งรีบอะไรเเล้วก็อยากจะฝากอีกเรื่องนึงก็คือเรื่องของชื่อตอน..คือชื่อตอนอยากให้ตั้งชื่อตอนที่มันซ้ำกันมากสุดเพียงเเค่ 2 ตอนก็พอเเล้วโดยหลักปกติถ้าเขียนชื่อตอนซ้ำๆกันหลายๆอันคือมันให้ความรู้สึกเเปลกเเบบมันยังยืนอยู่ที่เดิมอยู่ตลอดจนไม่มีจุดเด่นของเเต่ละตอนเลยอยากจะให้ลองไปตั้งชื่อตอนเเต่ละตอนที่มันเป็นจุดเด่นของตอนๆนั้นเเละเอาออกมาตั้งจะทำให้มันดึงดูดเเละดูน่าสนใจกว่านี้เนอะ โดยรวมเเล้วเรื่องนี้ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีเลยคะ ส่วนเรื่องการปรับปรุงอะไรยังไงก็เเล้วเเต่ศรัทธาเเละการประยุกติ์ของไรเตอร์เองเลยเนอะเพราะคงไม่มีใครเข้าใจนิยายของเรามากกว่าคนที่เขียนเองเเล้ว ุสุดท้ายเเล้วขอเป็นส่วนหนึ่งในกำลังใจที่จะทำให้นิยายเรื่องนี้เเต่งจบไปถึงฝั่งนะคะ ไม่ต้องเร่งรีบทำไปเรื่อยๆ เชื่อว่ายังคงมีรีดเดอร์ผู้น่ารักรออ่านนิยายของไรเตอร์อยู่ สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้ :) จุ ฟ ฟ ฟ ฟ ฟ ฟ ฟ ฟ อ่านน้อยลง
Warre MuZiik ★ | 18 มี.ค. 57
-
1
-
0
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"คืนหมาหอน"
(แจ้งลบ)สวัสดีงามๆนะคะ .. วันนี้มาส่งงานตามใบสั่งต้องขออภัยในความล่าช้าที่ช้ามากกกกกก ช้าจะเกือบจะสามเดือนเลยทีเดียวเชียว T^T ,, ต้องขอขอบคุณมากนะคะที่ไม่ยกเลิกลิสต์กัน ^^ ก่อนหน้านี้ก็ขอออกตัวไว้ก่อนเลยเนอะว่าอย่าให้มองในฐานะคนวิจารณ์ มองว่าเป็นคนที่เข้ามาอ่านนิยายเรื่องนึงเเล้วก็อยากเเสดงความคิดเห็นก็พอเเล้วเนอะ เดี๋ยวจะว่ากันไปตามโดยรวมกับส่วนที่เป ... อ่านเพิ่มเติม
สวัสดีงามๆนะคะ .. วันนี้มาส่งงานตามใบสั่งต้องขออภัยในความล่าช้าที่ช้ามากกกกกก ช้าจะเกือบจะสามเดือนเลยทีเดียวเชียว T^T ,, ต้องขอขอบคุณมากนะคะที่ไม่ยกเลิกลิสต์กัน ^^ ก่อนหน้านี้ก็ขอออกตัวไว้ก่อนเลยเนอะว่าอย่าให้มองในฐานะคนวิจารณ์ มองว่าเป็นคนที่เข้ามาอ่านนิยายเรื่องนึงเเล้วก็อยากเเสดงความคิดเห็นก็พอเเล้วเนอะ เดี๋ยวจะว่ากันไปตามโดยรวมกับส่วนที่เป็นจุดเด่นของนิยายเรื่องนี้ก็เเล้วกันนะคะ คือเอาจริงๆม่ค่อยเจอนิยายเเนวนี้หรอก..จะว่าเป็นเรื่องเเรกเลยก็น่าจะได้ที่เจอมา..เนื่องจากว่าไม่ค่อยมีคนเเต่งนั่นเอง..เลยคิดว่าก็ค่อนข้างฉีกเเหวกเเนวไปกับเรื่องอื่นพอสมควร โดยส่วนตัวเเล้วชอบชื่อเรื่องนะดูธรรมดาที่มีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว ว่าด้วยเรื่องของการบรรยายคือบางช่วงบางตอนอ่านไปอ่านมาเเล้วรู้สึกว่ายังใช้คำเปลืองบ้าง มีการขาดคำเชื่อมบ้างก็ค่อนข้างมีอยู่เนอะอย่างเช่นตอนเเรกๆเลยพวกคำปลีองก็ เขียนเรื่อง เก็บเรื่อง เกลาเรื่อง ตามลำดับ โดยความรู้สึกส่วนตัวเลยนะคะคือมันเเบบถ้าจะเขียนว่า เขียนเก็บเเละเกลาเรื่องตามลำดับก็คงจะโอเคเพื่อที่จะให้มันไม่ดูยืดยาวอะไรทำนองนี้เนอะ ส่วนเรื่องคำเชื่อมก็เช่น เพราะพวกเราต่างเป็นหนอนหนังสือ อาจใส่คำว่าเพราะลงไปนิดนึงเนอะ เเต่ที่ชอบอีกอย่างเลยก็คือมีการเปรียบเทียบของสิ่งหนึ่งเป็นอีกสิ่งหนึ่งทำให้คนอ่านเกิดจินตนาการนี่ก็มีอยู่นะคะเป็นเอกลักษณ์น่าสนใจมากเลย เเล้วก็อ่านไปอ่านมาก็เจอพวกคำผิดบ้างอันนี้ก็ลองตรวจทานดูก็เเล้วกันเนอะ ว่าด้วยเรื่องคาเเร็คเตอร์ตัวละครต่างๆนี่ก็ค่อนข้างเด่นชัดเลยทีเดียวเชียว คาเเร็คเตอร์ตัวละครหลักคือดูเเบบมีจุดเด่นว่าถ้านิสัยเเบบนี้้องเป็นคนนี้เเน่ๆเลยสินะ ! อะไรทำนองนี้เลยเชียว ซึ่งจากการที่อ่านนิยายเรื่องนี้มาเเล้วก็ให้ความรู้สึกค่อนข้างดีพอสมควรเลยคะ ไม่ค่อยมีอะไรให้ติมากมายเเต่จะมีก็อย่างที่บอกไปเรื่องการบรรยายที่ยังดูต้องขัดเกลาอีกเพียงเเค่เล็กน้อยเท่านั้นอันนี้ก็ต้องดูๆเเละก็ใช้เวลากันต่อไปเนอะ ไม่ต้องเร่งรีบอะไรเเล้วก็อยากจะฝากอีกเรื่องนึงก็คือเรื่องของชื่อตอน..คือชื่อตอนอยากให้ตั้งชื่อตอนที่มันซ้ำกันมากสุดเพียงเเค่ 2 ตอนก็พอเเล้วโดยหลักปกติถ้าเขียนชื่อตอนซ้ำๆกันหลายๆอันคือมันให้ความรู้สึกเเปลกเเบบมันยังยืนอยู่ที่เดิมอยู่ตลอดจนไม่มีจุดเด่นของเเต่ละตอนเลยอยากจะให้ลองไปตั้งชื่อตอนเเต่ละตอนที่มันเป็นจุดเด่นของตอนๆนั้นเเละเอาออกมาตั้งจะทำให้มันดึงดูดเเละดูน่าสนใจกว่านี้เนอะ โดยรวมเเล้วเรื่องนี้ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีเลยคะ ส่วนเรื่องการปรับปรุงอะไรยังไงก็เเล้วเเต่ศรัทธาเเละการประยุกติ์ของไรเตอร์เองเลยเนอะเพราะคงไม่มีใครเข้าใจนิยายของเรามากกว่าคนที่เขียนเองเเล้ว ุสุดท้ายเเล้วขอเป็นส่วนหนึ่งในกำลังใจที่จะทำให้นิยายเรื่องนี้เเต่งจบไปถึงฝั่งนะคะ ไม่ต้องเร่งรีบทำไปเรื่อยๆ เชื่อว่ายังคงมีรีดเดอร์ผู้น่ารักรออ่านนิยายของไรเตอร์อยู่ สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้ :) จุ ฟ ฟ ฟ ฟ ฟ ฟ ฟ ฟ อ่านน้อยลง
Warre MuZiik ★ | 18 มี.ค. 57
-
1
-
0
"นิกซ์วันเดอเรอร์ รับวิจารณ์นิยายทั่วราชอาณาจักร"
(แจ้งลบ)สวัสดี คุณ ‘ตั้งใจ’ ข้ามีนามว่า เมน จากสำนักวันเดอเรอร์ ขอโทษที่ส่งงานช้า จากการอ่านเรื่องนี้เมนบอกได้เลยว่าฝีมือคุณตั้งใจถือว่าเป็นนักเขียน ระดับมืออาชีพได้เลย นานแสนนานแล้วที่เมนไม่ได้อ่าน อะไรแนวนี้ และหากไม่คิดว่าเหล่าวันเดอร์นั้นเป็นพวกเถียงคำไม่ตกฟาก จ้องแต่จับผิดนิยายคนอื่นเพราะ ‘ไม่อยากแพ้’ คงไม่ใช่ ‘นางเม ... อ่านเพิ่มเติม
สวัสดี คุณ ‘ตั้งใจ’ ข้ามีนามว่า เมน จากสำนักวันเดอเรอร์ ขอโทษที่ส่งงานช้า จากการอ่านเรื่องนี้เมนบอกได้เลยว่าฝีมือคุณตั้งใจถือว่าเป็นนักเขียน ระดับมืออาชีพได้เลย นานแสนนานแล้วที่เมนไม่ได้อ่าน อะไรแนวนี้ และหากไม่คิดว่าเหล่าวันเดอร์นั้นเป็นพวกเถียงคำไม่ตกฟาก จ้องแต่จับผิดนิยายคนอื่นเพราะ ‘ไม่อยากแพ้’ คงไม่ใช่ ‘นางเมน’ ผู้นี้ งั้นจะเริ่มวิจารณ์แบบรวมๆตามประสบการณ์ของเมนด้วยใจจริงเลยละกัน ชื่อเรื่อง : จอมโจรวรรณกรรม อ่า..ช่างเป็นความคลาสสิกที่ดึงดูดผู้ใหญ่วัยทำงาน แต่ไร้ซึ่งสีสันสำหรับเด็กตัวน้อยๆ ถ้าไม่คิดเรื่องตีตลาดผู้อ่านละก็ ชื่อเรื่องนี้ก็เหมาะกับคนที่วัยค่อนข้างมีความรู้สูงแล้ว แต่มันไม่ล่อตาล่อใจเด็กหนุ่มสาววัยรุ่นวัยเพ้อฝันเท่าไหร่ เช่นเดียวกันกับเมน มันไม่ดึงดูดเราสักนิด เพราะอะไรหนอ? เพราะมันชวนให้นึกถึง คำพรรณนายาวเหยียดเบียดหน้ากระดาษไม่เหลือช่องว่าง แต่ถ้าถามว่ามันเหมาะกับเรื่องนี้ไหม มันก็เหมาะสมดีแต่ดูเชยไปนิด ชื่อเรื่องก็เหมือนกรอบรูป กรอบดีมีชัยไปกว่าครึ่ง ถ้าชื่อไม่เด่นเรื่องก็จะด้อยนะแจ๊ะ.. เนื้อเรื่อง : สำหรับเรื่องนี้อาจจะจัดได้ว่าเป็นเรื่องสั้น(ในความรู้สึกเมน) เพราะมันจบไปเป็นตอนๆและทิ้งข้อคิดไว้แต่ตอน ฮ่าๆ(ขอหัวเราะดังๆ) ละช่างเป็นพล๊อตที่น้อยนิด พลิกไปอ้าวจบแล้ว -..- จากใจข้าพเจ้า ช่างเป็นความธรรมดาที่แสนธรรมดา แบบพื้นปูนพื้นซีเมนเอามากๆ เมนเคยอ่านเรื่องแบบนี้มาแล้ว เพราะแต่ละคนมักจะให้ตัวเอกมี ‘ปม’ ไม่เหมือนกันเพื่อความแตกต่าง จึงทิ้ง ‘ใย’ ไว้ในตอนท้ายแล้วผูกมันอีกทีในตอนถัดไป แต่ของตั้งใจมันไม่ทำให้รู้สึกแบบนั้นเลย เหมือนมันจบอยู่แค่นั้น และหยุดอยู่แค่นี้ ไร้ซึ่งการอาวรณ์แต่ละตอนอย่างสุดซึ้ง -..- (ในความรู้สึกมัน) เพราะเรื่องมันจิ๊ดเดียวด้วยแหละ เป็นหัวขโมย ลอกงาน หาประสบการณ์ อุปสรรค พบเจอ จบ...อ้าวไรกัน วัยรุ่นเซ็ง อ่านไปซักพัก แอะ เหมือนมันวนมาพูดแต่เรื่องเดิม -..- แบบเรื่องไม่กระดึ๊บไปไหนเหมือนเมนกำลังติดอยู่กับวังวนแห่งการพร่ำเพ้อไม่รู้จักสิ้น ทั้งที่เรื่องในชีวิตจริงเราก็วนอยู่แค่นี้ และส่วนจริงในเรื่องนี้เองที่เมนเห็นว่ามันเป็นดาบสองคม 1 มันกำลังฆ่าเราทางอ้อม โดยที่นักเขียนเองกลายเป็นเหยื่อของนิยายตัวเอง เหมือนหนูที่ติดกับดักมองเห็นอาหารอยู่ตรงหน้าแต่ไปไม่ถึง เพราะยึดติดกับธีมเรื่องมากเกินไป 2 เป็นการสะท้อนเนื้อเรื่องได้ดีโดยการเน้นย้ำ แต่ถ้าจี้จ้ำเกินไปมันก็สร้างความเบื่อหน่ายได้เช่นกัน สำนวน : อันนี้ขอชม สำหรับการใช้ภาษาได้ลื่นไหลไปแบบฉับไว มีคติข้อคิดสะกิดติ่งอยู่ในตอน เหมาะแล้วกับเรื่องสั้น และอาจเพราะได้รับการแก้ไขมาเป็นอย่างดี เรื่องนี้เลยไม่ค่อยเห็นคำผิดตกหล่น (เมนไม่ค่อยสนคำผิดสะด้วย) ใช้คำพูดได้ดี แต่เมนไม่ค่อยเห็นบทสนทนาเนาะ เหมือนตัวเอกมันมโนเอาเองรำพึงรำพันอยู่ในโลกส่วนตัวคนเดียว เหตุการณ์ก็มันเร็วด้วยละมั้งทำให้ มุกการหยอก การเล่นพวกคำพูดมันน้อยลง แล้วไม่ทำให้รู้ว่ากำลังใช้ชีวิตจริงๆ (แน่ละชีวิตถ้าเราต้องออกจากบ้านไปเจอนู้นนี้ก็ต้องได้พูดคุย เห็นอะไรมาบ้าง) แต่เมนชอบการเปรียบเปรยของตั้งใจนะ ดูเป็นเด็กเรียนอยู่แต่บ้านอ่านหนังสือ มั่นหาอะไรที่มีสาระยัดสมองดี 555 แสดงออกถึงสภาพแวดล้อมของเหล่าหนอนหนังสือได้เป็นอย่างดีเยี่ยมๆ ที่พอเจออะไรแล้วจะชอบเก็บกดไม่รู้จะระบายออกยังไง 55555 เมนเป็นพวกเกรียนประสบการณ์นอกตำรานี้เยอะสุดกรู่ เลยรู้สึกว่า ตลกแวะ...พวกเด็กเรียนเขาใช้คำพูดกันอย่างนี้หรอ ทั้งทีเวลาเราพูดกันจริงๆ เราพยายามจะย่อคำพูดให้สั้นกะทัดรัด เข้าใจง่าย ตรงกันข้ามกับนักเขียน ยืดยื้อไปไหนน้อ (5555เมนคนหนึ่งละ) บทบรรยาย : ดีมากเลย ภาษา ลื่นไหล่ไม่ติดขัดอ่านง่ายสะดวกตาดีนักแล หรือได้รับการแก้มาแล้ว? เอาเป็นว่าเมนขอชมละกันว่าทำได้ดีมาก ไม่ใช้คำยากง่ายจนเกินไป ทำให้เห็นภาพได้ง่าย อาจเพราะเนื้อเรื่องที่เป็นชีวิตจริงเลยทำให้มองเห็นภาพง่ายด้วยมั้ง ตัวละคร : อันน้อยนิดและจำไม่ยากแต่ไร้ซึ่งสีสันของตัวละครมาก เพราะตัวละครของตั้งใจ มีบทน้อย เหตุการณ์น้อย ไม่มีการอธิบายลักษณะท่าทางมากนัก แต่สำหรับความคิดในแง่เกี่ยวกับบุคคลนั้นถือว่าทำได้ดีเลย คงเพราะตัวละครนี้ไม่ได้มีการแสดงตัวตนออกมามากเท่าไหร่ เหมือนแค่ตัวประกอบอันน้อยนิดที่โผล่เข้ามาแล้วออกไป ทำให้เมนรู้สึกว่า เรื่องนี้เป็นบันทึกฉบับ ‘ฉันคนเดียว’ มากกว่าเป็นเรื่องราวของ นักขโมยผู้แสนเก็บกด อันยึดติดกับ ‘นาม’ที่ไร้ตัวตน โอ้วว...อารายกานนนี้ นี่เมนรู้สึกว่าตัวเองอ่านบันทึกลับโรคจิต รึเปล่า??? ไม่ใช่หรอกใช่ไหม(นอกเรื่อง) -..- อารมณณ์มันแบบกินก๋วยเตี๋ยวไม่มีเครื่องปรุงเลย ถึงแม้จะมีตัวเอก มีคนประกอบ มีฉากมีพล๊อต แต่ไร้รสชาติม๊ากกก.... เครื่องปรุงของนิยายคืออะไร? อย่าให้บอกเลย อะ!! บอกหน่อยก็ได้... มันคือสิ่งเล็กๆน้อยที่มาประกอบกัน(พวกนอกเรื่อง) เช่นความโง่ ความฉลาด ความขำ เรื่องไร้สาระ เกร็ดความรู้เล็กๆน้อยๆ ฯลฯ เพื่อไม่คนอ่านนึกเบื่อและเดาทางนิยายเราได้ ซึ่งมันจะส่งผลให้เรื่องของดูมีชีวิตชีวามากขึ้น น้อ เอาละ!!!!! มาสรุปกัน เรื่องนี้ดี ภาษาสลวยสวยเหมาะแก่วันชราภาพขึ้นไป (ล้อเล่น) ถือเป็นงานเขียนเกรดเยี่ยมชิ้นหนึ่งที่ไม่ควรมองข้าม ทั้งด้านภาษา เนื้อเรื่อง อีกมุมหนึ่งของสังคม และชีวิตนักเขียน ฝากถึง ‘ตั้งใจ’ เมนก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่ใช่คนเก่งเลิศเลอ ก็แค่คนที่ชอบเขียนชอบอ่านและชอบวาด(อันนี้ชอบที่สุด) ดันเกิดในสังคมไม่ได้สนับสนุนในสิ่งที่ตนรัก นิยายเรื่องนี้เลยทำให้เมนนึกถึง ‘อัศวินกล้ากับมังกร’ อัศวินผู้หนึ่งมีกิติศัพท์และชื่อเสียงของตระกูลมานานนับหลายชั่วคน ครั้นพระราชาประกาศหาผู้ปราบมังกร เขาก็เลยตั้งหมั้น มั่นฝึกฝน ฝึกฝน และฝึกฝน เพื่อที่จะไปปราบมังกรตัวนั้น จนเวลาผ่านไปนานนับหลายปี ยังไม่มีผู้ใดสยบมันได้ และเมื่อเขาพร้อมจึงออกเดินทางไปยังรังมังกร แต่แล้วระหว่างทางเขาก็ได้กับผู้กล้าตัวน้อยผู้ที่พิชิตมังกรได้ด้วย ‘เข็มเล่มเดียว’ ก่อนที่เขาจะเดินทางไปถึงรังมังกร อัศวินผู้นั้นถึงกับทิ้งดาบโล่ และเดินกลับบ้านไปอย่างหดหู่ เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เมื่อมีโอกาสจึงลงมือสะ!! ก่อนที่มันจากเลื่อนลอยหลุดไปอย่างน่าเสียดาย (นิทานสนุกปะ 5555) ไม่ว่าคุณจะชอบงานวิจารณ์ของเราหรือไม่ แต่สิ่งหนึ่งที่ได้จากเราคือความจริงใจ เราไม่ชอบอวยใครเพราะมันทำให้เราไม่เห็นจุดบกพร่องของตัวเอง แต่ในชีวิตจริงเมนกลับต้องนั่งชมเพื่อนทุกวันเพื่อให้เขารู้สึกดี มันก็น่าตลกดี แต่นั้นก็ทำให้เมนรู้ว่า ‘แรงบันดาลใจที่ยิ่งใหญ่ หาได้จากสิ่งเล็กน้อย’ มองดูสิ มันอยู่ใกล้แค่นี้เอง สู้ต่อไปนะจ๊ะ คุณตั้งใจ หวังว่าเราคงได้รับใช้ท่านอีก 'ทั้งหมดที่เราวิจารณ์ออกไปใช่ว่านักวิจารณ์อย่างเราจะทำได้ดีไปทุกอย่าง เเต่เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่าให้คุณทำได้‘ ขอบคุณที่ใช้บริการ : เมนวันเดอร์เรอร์ ป.ล.อย่าลืมไปเซ็นรับงานด้วยน๊าา อ่านน้อยลง
menทอล | 14 ก.พ. 57
-
0
-
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น