คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : start[เริ่มต้น]
“Do you fell like me ~.”
เสียงริงโทนของโทรศัพท์เครื่องหรูแผดเสียงลั่นกลางดึก
“อ๊ากกกกกกก ใครโทรมาวะ แง่มม”
เสียงใสเอาแต่ใจของ’คุณหนูแตงค์กิ้ว’ตะโกนลั่นอย่างหงุดหงิด หน้าหวานๆเชิดคอมองโทรศัพท์อย่างชั่งใจ ก่อนที่มือเรียวจะขยี้ผมฟูๆที่ตนเองชอบหนักหนาเพื่อสะบัดไล่ความง่วง
“เจ้าของหลับแล้ว เสียใจด้วย”
แตงค์กิ้วพูดกวนประสาทปลายสายทันทีที่กดรับ
“เฮอะ ไม่ต้องมาเล่นมุข ทำอะไรไว้รู้ตัวบ้าง เสียงนะคุยกับพี่แบบนี้หรอ”
“ทำอะไร๊?.”
แตงค์กิ้วถามกลับเสียงสูง
“ เก่งหรอเรา ซ่านักใช่ไหมถึงได้ลุยเดี่ยวไปมีเรื่องกับเด็กพาณิชย์คนเดียว ถ้าพวกมันรุมขึ้นมาจะทำยังไง ทำอะไรคิดถึงคนที่เค้ารักเราบ้างไหม”
ปลายสายแจ้งเหตุผล
อย่าบ่นได้ไหมค่ะพี่’เก้านัด’แค่แด๊ดบ่นเค้าก็เยอะพอแล้ว เค้าไม่เป็นอะไรแล้วไง
“คุณลุงว่ามันสมควรแล้ว เสียงเบื่อๆอย่างนี้รู้ตัวไหมว่าไม่น่ารัก?”
ปลายสายเริ่มเสียงเข้ม
“ไม่น่ารักแล้วเก้านัดจะทำไมหรอ?”
แตงค์กิ้วล้อเลียนอย่างสนุกสนาน
“หึหึ เปล่าหรอกครับ เก้านัดทำอะไรไม่ได้หรอกเก้านัดไม่กล้า แต่รีบๆเก็บเสื้อผ้านะ พรุ่งนี้พี่ชายคนนี้จะไปหลับ ฝันดีน้องรัก ตึ้ดดด”
เก้านัดบอกเสียงเย็นแล้วตัดสายทิ้งทันที
“อะไร๊รรรร~โทรมาบ่นพอบ่นเสร็จก็สั่งแล้วก็ตัดสาย ขนาดเป็นแค่คนรู้จักนะเนี่ย ถ้าเป็นพี่แท้ๆไม่บุกมาฆ่าปาดคอฉันไปแกล้มเหล้าเลยหรือไง”
แตงค์กิ้วบ่นงุ้งงิ้งก่อนจะชะงักไป
“จริงสินะ ครั้งหนึ่งเราก็เคยมีนี่นา พี่ชายที่สายเลือดเดียวกัน”
แตงค์กิ้วยิ้มเบาๆแล้วปาโทรศัพท์ไปอีกทาง ก่อนที่หน้าเนียนจะซุกลงไปที่หมอนแล้วหลับไปในเวลาไม่นาน
ความคิดเห็น