เฟอโรนา

เฟอโรนา เล่ห์กลมัดใจเจ้าชายในฝัน EP.1
---------------------------------------
แนะนำตัวหน่อยละกันสวัสดีฉันชื่อ ฟินส์เซอร์  ชื่อเล่น ฟินส์ ฉันอายุ15  ม.3 โรงเรียนฟอลโรนา บ้านของฉันมีฐานะ ร่ำรวยพอสมควร ครอบครัวของฉัน มีคุณพ่อ คุณแม่ พี่ชาย และตัวฉัน
พี่ชายของฉันชื่อ เฟรนส์เซส ชื่อเล่น เฟรนส์ อายุ17 ม.5 โรงเรียนเฟอเลนส์ พี่ฉันติดอันดับรองเจ้าชายในฝันของสาวๆฟอลโร
อ้ะ!!ลืมบอกไปว่า ฉันมีเพื่อนสนิทชื่อว่า เหมยซา เธอเป็นลูกครึ่ง จีน-ไทย เธอหน้าตาดีมาก และติดอันดับ>1< เจ้าหญิงในฝันของหนุ่มๆเฟอแลนส์
เล่าประวัติโรงเรียนหน่อยเนาะ คงคิดใช่มั้ยว่าโรงเรียนที่พี่ชายฉันอยู่กับโรงเรียนที่ฉันอยู่ทำไมชื่อมันคล้ายกันจ๊างงง
ก็อีสองโรงเรียนเนี๊ยผู้อำนวยการเค้าเป็นเพื่อนสนิทกัน เค้าเลยตั้งโรงเรียนมาด้วยกัน สองโรงเรียนเนี๊ยเค้าได้ชื่อว่าเป็น โรงเรียนเจ้าหญิง(ฟอลโรนา) เจ้าชาย(เฟอแลนส์) เหตุที่ได้ชื่อเพราะว่า โรงเรียนเนี๊ยคนมีฐานะเท่านั้นแหละที่เรียนได้ แต่ไม่ใช่ว่าจะมีฐานะอย่างเดียวนะ ต้องมีความเก่งความสามารถติดตัวมาด้วย ไม่งั้นก็...>>อย่าหวังว่าจะได้เข้าค่ะ<<
แล้วก็.....สองโรงเรียนนี้ติดอันดับ1 นักเรียนหน้าตาดี(ชายล้วน หญิงล้วน)
เข้าเรื่องเลยนะ ทุกๆปี โรงเรียนเฟอเเลนส์กับโรงเรียนฟอลโรนาจะจัดงานเต้นรำร่วมกัน และโรงเรียนจะผู้สุ่มคู่เต้นรำให้ และเหตุการณ์นี้เป็นจุดเริ่มต้นความรักของฉัน >>>>> ในวันนี้โรงเรียนจะติดประกาศคู่เต้นรำให้นักเรียนมาตรวจสอบรายชื่อได้ ที่ใต้อาคาร princes ค่ะ<<<<<
[เสียงประกาศจากห้องประชาสัมพันธ์] ระหว่างที่ฉันกำลังทำงานค้างส่งครู“แกๆ รีบไปดูเร็วป้ะๆ" เสียงอันรีบเร่งของยัยเหมยซาที่รู้ได้เลยว่าความรู้สึกที่กำลังมีอยู่ก็คือเธอตื่นเต้นมาก
“โอยก็แค่คู่เต้นรำจะอะไรนักหนาแก แล้วอีกอย่างดูดิคนก็เยอะจะแย่งดูยังไงค๊า" “เอ้อใช่ๆงั้นตอนกลางวันเราไปดูกันนะ" “โอเคค๊าเพื่อนเหมย" ในเทศกาลงานเต้นรำแบบนี้ ทุกคนๆในโรงเรียนมีความหวังค่ะ ว่าจะได้เต้นรำกับเจ้าชายแห่งเฟอร์แลนส์ นั่นก็คือ พี่ชายของฉันและเพื่อนสนิทของพี่ชายฉันที่ชื่อว่า“คีย์ลาส"เรียกว่าพี่คีย์ละกันเนาะ พี่คีย์เค้าเป็นผู้ชายที่เก่งทุกอย่าง
ไม่ว่าจะเรื่องกีฬา เรื่องเรียน เรื่องดนตรี แล้วก็หล่อด้วย>< พี่เค้าเป็นเจ้าชายอันดับ"1"แห่งเฟอแลนส์ อ่ะนะ แม้แต่ฉันยังแอบปลื้มพี่คีย์เล้ยยย><
แล้วงานเต้นรำครั้งเนี๊ย ฉันยังอยากได้พี่คินเป็นคู่เต้นรำเลย
(คงยากเพราะหวังมาตั้งแต่เข้าโรงเรียนนี้แล้ว ยังไม่เคยได้เลย-3-)
กรี๊งงงงงง~~~~(เสียงสวรรค์ที่แสดงว่าถึงเวลาพักกลางวันแล้ว เย่ๆๆๆ)
“ฟินส์ไปเร็วๆ เดี๋ยวคนเยอะ"
“ป่ะๆๆๆๆๆ"
>>>ณ บอร์ดประกาศรายชื่อ<<<
“เหมยทำไมทุกคนเขามองฉันแปลกๆอ่ะ"
“ช่างเขาเถอะเขาคงมองฉันมั้ง"นี่คือคำพูดที่แสนจะหลงตัวเองของยัยเหมยซา “เพื่อนฟินส์คะยืนรออะไรคะ ไปดูรายชื่อเร็วๆ"
“แก ถ้าเจอชื่อฉันก็บอกด้วยนะ แบ่งกันหาคนละฟากละกัน"
“ฟินส์ๆๆๆนี่ไงฉันเจอคู่เต้นรำของแกแล้วว"
“ฉันได้เต้นกับใคร อ่านๆๆๆเร็วๆ"
“คีย์ลาส"
“หะ ดูดีๆนะใช่คีย์ลาสแน่นะ"
“อ่าๆใช่ แกมาดูดิ"
“จริงด้วยแก เย้ๆๆๆ ความหวังตลอด2ปี เย้ๆๆๆ"
“เดี๋ยวๆๆนะเพื่อนฟินส์ คีย์ลาสนี่ใช่ รุ่นพี่คีย์ เพื่อนสนิทพี่ชายแก ที่เป็นเจ้าชายแห่งเฟอแลนส์รึป่าว"
“ใช่อ่ะดิ ไม่งั้นฉันไม่ดีใจขนาดนี้หรอก โอ๊ยยๆๆๆๆ สวรรค์มาโปรดชัดๆ"
“เดี๋ยวค่ะแก มาช่วยหาชื่อฉันก่อน อย่าเพิ่งเตลิด"
“นี่ไงๆฉันเจอชื่อแกแล้ว แกได้เต้นกับ เฟรนส์ พี่ชายฉัน"
“ห๊ะ ได้พี่ชายแกเนี่ยนะ"
“โหยๆๆๆรองเจ้าชายแห่งเฟอแลนส์เลยนะจ๊ะ"
“ฉันล่ะอิจฉาแกจริงๆ ยัยฟินส์"

>>> ณ เวลาเย็น<<<<
“ป้ะฟินส์ กลับบ้านกันเถอะ"
“ป้ะๆๆๆๆ"
“วันนี้ใครมารับแกอ่ะ"
“พี่เฟรนส์ คงจะขับรถมารับมั้ง"
“โหยย พี่แกใบขับขี่ก็ยังไม่มี ยังอวดเก่งมาขับรถ"
“555"
“แล้วกลับบ้านไปแกจะทำไรอ่ะ วันนี้การบ้านก็ไม่มี"
“ก็คงจะ....ซ้อมเต้นรำมั้ง"
“มีงาน ก็ตั้งเดือนหน้า จะรีบไปไหนคะ"

“ไม่ได้สิ ฉันได้คู่กับพี่คีย์สักที ทุ่มสุดตัวค๊า”

“ค๊า  เอ้อนั่น แม่ฉันมาละ ไปละนะฟินส์ บายยยย”

“เดี๋ยวคืนนี้เฟสทามกันนะจ๊ะ เหมย”

“โอเครค่ะ เพื่อนฟินส์”

>>>>>> ณ    21.30 PM <<<<<<<<

ตอนนี้ก็สามทุ่มครึ่งละ ซ้อมเต้นรำก็เป็นไปได้ด้วยดี  หึ้ยยย แต่ถ้าอยู่ต่อหน้าพี่คีย์ล่ะ ตื่นเต้นจนเต้นผิดแน่เลย ซ้อมอีกดีกว่า   “คุณน้องสาวครับ มัวแต่ซ้อมเต้นอะไรอยู่ครับ ลงไปทานข้าวได้แล้ว”  เสียงพี่ชายที่แสนจะเพราะและอ่อนหวาน แต่แฝงไปด้วยความประชดเต็มขั้น  ประชดกลับแปป “ได้ค่ะๆ คุณพี่ชาย”  ในขณะกินข้าว “แม่ครับ วันนี้ฟินส์ซ้อมเต้นรำคนเดียวในห้อง รู้มั้ยแม่งานมีตั้งเดือนหน้า ฟินส์คงจะตื่นเต้นกับคู่เต้นรำ 5555” “ฟินส์  ตื่นเต้นขนาดนั้นเลยหรอลูก ได้เต้นกับใครหรอลูก คนที่ลูกแอบชอบหรอ ไหนบอกแม่หน่อยสิ ผู้ชายที่แสนจะหล่อคนนั้นคือใคร”     “………..”     “ก็ไอ้คีย์ไงแม่” พี่ชายที่แสนจะปากมากของฉันตอบแม่ไปด้วยความรวดเร็ว “ไม่ใช่ค่ะแม่ ปีที่แล้วฟินส์ก็ซ้อมแบบนี้ แล้วอีกอย่าง ฟินส์ก็ไม่ได้ชอบพี่คีย์ด้วย”

-\\\\- ยัยฟินส์ ช่างกล้าพูดนะว่าไม่ได้ชอบพี่คีย์  โอยยยหน้าแดงหมดละมั้งเนี่ยย

“ฟินส์กินข้าวเสร็จแล้วก็ขึ้นซ้อมต่อก็ได้นะ แม่ไม่แซวแล้ว”  “ค่ะแม่” อุ้ย!!!!ลืมยัยเหมยไปเลยยย ป่านนี้นั่งรอเฟสทามกับเราจนหลับแล้วมั้ง รีบไปโทรหาเหมยดีกว่า ตึ่งตึงตึ๊ง “ฮัลโหลเหมย โทษทีนะแก วันนี้มัวแต่ซ้อมเต้นรำ ” “จ่ะๆ เพื่อนเหมยเข้าใจค่ะ แหม ได้เป็นคู่เต้นรำกับพี่คีย์ทั้งที จะไม่ให้ตื่นเต้นได้ยังไง” “5555555” “ไหนค่ะคุณฟินส์ ที่ซ้อมมาอ่ะ เต้นให้ดูหน่อยดิ” “ได้เลยค่ะเพื่อนเหมย” ฉันพูดประโยคนั้นไปพร้อมกับ ลุกขึ้นมาเต้นรำ ให้เพื่อนเหมยดู “โหย เจ๋งสุดๆ ไปเลยยัยฟินส์ ฉันยังเต้นไม่ได้เท่านี้เลยแก” “งั้นรีบไปซ้อมเลยค่ะไม่งั้นฉันจะให้พี่ฉันไปสอนนะ” “โหย ไม่เอาอ่ะ แกก็รู้ว่าพี่แกสอนโหดมาก ปีที่แล้วมาสินฉัน ตีฉันจนขาแดงหมดแล้ว” “จ้าๆๆๆ ง่วงแล้วอ่ะ งั้นฉันไปนอนก่อนนะ ฝันดีจ้า  คุณเพื่อนเหมยแสนสวย”       “พูดเพราะดีมากค่า เพื่อนฟินส์ งั้นฝันดีน้า จุฟๆๆ”  (สิ้นสุดการโทร) เฮ้อ ง่วงจังเลยวันนี้ นอนดีกว่า พรุ่งนี้ก็วันเสาร์เดี๋ยวคุณพี่ชายก็พาพี่คีย์มาเล่นเกมส์ที่บ้าน ฉันจะได้ตื่นเช้า มาแต่งตัวสวยๆอยู่บ้านเพื่อเจอพี่คีย์  ZZZZZZZZZ.......

 ........................................................................คีย์ลาสฟินส์เซอร์........................................................