เสียงแผ่นดิน

ข้อมูลเบื้องต้น

คุณเคยได้ยินเสียงอะไรบ้างหรือไม่ ?
ลองเงี่ยหูฟังดูบ้างซิ ถ้าได้ยินแล้วมันอาจจะทรมานอยู่บ้าง สำเนียงมันเจ็บปวดรวดร้าว จนผมทนฟังไม่ไหวต้องเขียนบทกวีเรื่องนี้ขึ้นมา
...ถ้าหากใครไม่ได้ยินเสียงก็ลองอ่านบทกวีเรื่องนี้ของผมดู หากอ่านจบ ต้องการได้ยินเสียงที่ว่าแล้วลองหาพื้นที่ที่เงียบสงัดสงบจากเสียงต่างๆ ทำใจให้นิ่งแล้วท่านจะได้ยินเสียงแว่วที่ผมบอกข้างต้นครับ

เนื้อเรื่อง

               เสียงสะอึกเสียงสะอื้นไม่ชื่นหู                                 เหลียวซ้ายดูแลขวามาจากไหน

เสียงสั่นเครือพร่าแหบแทบขาดใจ                                          เสียงร่ำไห้ฝากความหวังก้องดังมา

                “ช่วยฉันด้วย ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย”                        ได้โปรดช่วยดับวันขวัญผวา

ต้องการคนยื่นมือยื้อชีวา                                                            หลั่งน้ำตา...เถอะด้วยช่วยฉันที

                ผมร้องถามพร้อมมองดูเธออยู่ไหน                          เธอเป็นใครผมยังดูอยู่ตรงนี่

เสียงตอบกลับเฉลยเอ่ยวจี                                                          ฉันคนนี้แนบชิดติดกับเธอ

                ทุกเวลาฉันอาศัยอยู่ใต้เท้า                                          เย็นยันเช้าเช้ายันเย็นเห็นเสมอ

เพียงเธอก้มโน้มคอก็จะเจอ                                                       ฉันเฝ้าเพ้ออยู่ผู้เดียวเปล่าเปลี่ยวกาย

                ตัวฉันชื่อว่า “ไทย”ใครนั้นตั้ง                                   รวมพลังรวมเลือดเนื้อรวมเชื้อสาย

รวมใจพ้องป้องกันอันตราย                                                      ฉันมีสุขอยู่สบายได้มินาน

                ที่ว่าสุขย้อนกลับไปสมัยก่อน                                    เมืองบวรแห่งยุคเปี่ยมสุขศานต์

รักสงบแต่กล้าสู้ศัตรูพาล                                                           คนนับล้านรวมใจพ้องป้องแผ่นดิน

                แต่ไม่นานไฟสว่างส่องทางดับ                                 เข้ามุมอับอนาคตคงหมดสิ้น

ฉันเคยแกร่งเคยกล้าไร้ราคิน                                                     ปลงชีวินชาวประชาฆ่ากันเอง

                สงครามในลุกฮือเข้ายื้อยุทธ์                                      คนบริสุทธิ์ทุกข์ตรมโดนข่มเหง

เสียงเดือดร้อนทำนองท้อต่อบรรเลง                                       ฉันยินเพลงเหล่านี้ทุกวี่วัน

                บ้างชอบพูดยุแยงตะแคงรั่ว                                       บ้างรวมตัวแบ่งฝ่ายหลายสีสัน

เหมือนเส้นเลือดโดนบีบจึงตีบตัน                                           ดับความฝัน รอยร้างหมดทางไป

                คอรัปชั่นขอรับชิมไม่อิ่มท้อง                                    เงินก่ายกองทองเททับนอนหลับใหล

ทางข้างหน้าผาชันมันไม่ไกล                                                   รวมหัวใจปลุกเลือดรักสามัคคี

                ตื่นมาเถิดคนไทยได้โปรดตื่น                                    อย่าไปยืนหน้าเหวตื่นเร็วซี่

ฉันขอร้องโปรดลืมตาตื่นมาที                                                   ณ  ตอนนี้ต้องกล้าชูฝ่ามือ

                ร้องเพลงชาติให้ฉันฟังก้องดังนัก                           บอกว่ารักตามแฟชั่นเท่านั้นหรือ

รักแผ่นดินจริงแท้แค่ข่าวลือ                                                      สัญญามือที่มอบเคียงเหลือเพียงเงา

                ผมฟังเสียงแผ่นดินดอนนอนสะอื้น                        เม็ดดินชื่นดินชุ่มอุ้มความเศร้า

ผมจะช่วยลดบาดหมางให้บางเบา                                           เจ็บร้อยเท่าผมก็แย่ไม่แพ้เธอ

                เพราะคนไทยมีเชื้อไทยใยชีวิต                                 เลือดโลหิตยังข้นเข้มเต็มเสมอ

เราคนไทยรวมเลือดเนื้อก็เพื่อเธอ                                            ต้องพบเจอวันฟ้าใสเมฆไม่บัง

                เธอวางใจได้ทั้งสิ้นแผ่นดินเพื่อน                            ผมจะเตือนคนให้ลุกปลุกความหวัง

“จะคอยดูแผ่นดินนี้มีพลัง”                                                        หรือ “จะฟังเสียงแผ่นดินนอนสิ้นลม”