อิจฉาพระจันทร์
ผมแต่งกลอนนี้ตอนกลางคืน ซึ่งผมจะนอนแล้วล่ะครับ ผมดีเหลือบไปเห็นข้างนอกหน้าต่างนั่น...เห็นพระจันทร์สีเหลืองอำพันสาดแสงลงมาที่ห้องราวกับ จะดึงดูดไม่ให้ผมนอนซะนั่น บวกกับความที่ผมไม่มีแฟน คืนนั้นก็เลยอิจฉาพระจันทร์ที่มีหมู่ดาวเคียงใก้ลซะนี่
ผู้เข้าชมรวม
340
ผู้เข้าชมเดือนนี้
5
ผู้เข้าชมรวม
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ฟ้ามืดใสไร้แสงแห่งตะวัน ดาวดวงนั้น ดวงนี้จึงมีแรง
พระจันทร์ลอยตรงกลางระหว่างเมฆ ปลุกมนต์เสกเจิดจ้าออกมาแข่ง
กับดวงดาวพราวใสไม่เปลี่ยนแปลง ฉันจึงแต่งแต้มดวงจากห้วงจินต์
สีจันทร์เหลืองเรืองรองผ่องอร่าม บังเกิดความชื่นใจไม่รู้สิ้น
ซอกิ่งไผ่...สีบรรเลงเพลงชีวิน ประกอบศิลป์คู่คลออย่างพอดี
สายเหมันต์ผันผ่านม่านดอกหญ้า ฝากสารมาจากแดนไกลแห่งไหนนี่
ผ่านพฤกษ์เขียว...ภูผาและวารี ตอกวจี...รสจึงตรึงหัวใจ
แหงนพักตร์มองจันทรา...บนฟ้ากว้าง ลอยเคว้งคว้างไร้คู่ยังอยู่ได้
มิตรหมู่ดาวเคียงข้างไม่ห่างไกล และไม่ใช่เอิบอาบภาพลวงตา
เป็นเช่นนี้...ทุกทีนะชีวิต ยังเพ้อคิดแอบฝันถึงวันหน้า
หากไร้คู่จนชีวิตหมดวิญญา คงอิจฉาพระจันทร์นิรันดร
ผลงานอื่นๆ ของ พระเจ้าแฉะ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ พระเจ้าแฉะ
ความคิดเห็น