++อลิส สาวน้อยย้อนวัย++

ลำดับตอนที่ #9 : วันที่น่าเบื่อ

หลังจากที่เรากินไอติมกันเส็ดแล้ว เราก็มุ่งหน้าไป
แลปการไปแลปครั้งนี้ ฉันรู้สึกตื่นเต้นกว่าครั้งแรกที่ฉันได้เข้าไปฝึกงานที่ซะะอีก มือที่ประสานไว้ของฉันขณะนี้ชุ่มไปด้วยเหงื่อ

        “เป็นอะไร นั่งตัวเกร็งเชียว” นายนั่นหันมาถาม

        “ห่ะ ปะปะป่าว แค่ตื่นเต้นนิโหน่ย”

        “ใจเยนๆ ไม่มีอะไรหรอกน่า ฉันจะบอกพวกที่แลปว่าเธอเป็นญาติฉัน เค้าฝากมาเลี้ยง ดีมะ?” ฉันนับญาติกะนายตั้งแต่เมื่อไหรย่ะ ฉันคิด แต่เอาเถอะ ยังไงมันก้อเป็นแผนที่ดีที่สุดในตอนนี้

**************

“ว้าว ปอ ลูกใครหลานใครจ๊ะเนี่ย น่ารักจังเลย” พี่ทราย พี่ที่นั่งโต๊ะข้างๆฉัน รูปร่างอ้วนท้วม ใจดี รีบลุกพรวดจากเก้าอี้เข้ามาหยิกแก้มฉันด้วยความหมั่นเขี้ยว   มานเจ็บนะเฟร้ยยเนี่ย

“อ่อ เด็กที่ไหนไม่รุครับ เก็บได้ ฮะๆๆ”นายนั่นพูด แล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ฉัน    อ่าวไหนว่า….ฉันคงทำหน้าเหว๋อจนทุกคนดูออก

“นี่ เอาจริงๆสิ ดูสิน้องหนูนี่ทำท่าจะร้องไห้ละ”พี่ทรายกอดฉัน   โอ้ย อึดอัดๆ แต่เฮ้ฉันไม่ได้จะร้องไห้นะ ฉันแค่งงเฉยๆ

“ฮ่าๆๆๆ เป็นลูกของน้าผม เค้าต้องไปต่างประเทศเค้าเลยฝากลูกเค้ามาให้ผมเลี้ยง” นายนั่นตอบหน้าตาเฉย

“ญาติปอหรอเนีย นี่พวกเรา ไอ้เก้ ไอ้ทอป หนูเหยิน เร้วๆมาดูอะไรนี่เร้ว” พีทรายตะโกนเรียกเพื่อนๆมาให้ดูฉัน ยังกะโชว์ละครสัตว์     โห่พี่จะเรียกทั้งโลกเลยไหมเนี่ย

“ต๊าย เด็กที่ไหนเนี่ย น่ารักจังเลยยยย”

“เอ้ยปอลูกแกหรอวะ”

“เอ้ย ปอมันมีเมียตั้งแต่เมื่อไหรวะ”

“น่าหยิกจิงๆเลย ชื่ออะไรคะเนี่ย”

“อายุเท่าไหรแล้วหนู”

“ต๊ายยยนี่หล่อน ถ้าเป็นลูกฉันนะ ฉันจับแต่งตัวทั้งวันเลย”

“น้องสาวปอหรอ”

ทุกคนต่างยิงคำถามมาที่ฉัน มือแต่ละคนพันลวันอยู่ที่หน้ากับหัวฉัน โอ้ยยย ฉันมะใช่ตุ๊กตานะ

        “นี่ น้องปอหน้าคุ้นๆเนอะ” เสียงชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆนายนั่นเอ่ยขึ้นมา ทำให้ฉันกับหน้านายต้องหันมามองหน้ากันโดยมิได้นัดหมาย

        “เฮ้ย หรอ ฮ่าๆๆ พี่เคยเห็นน้องผมตั้งแต่เมื่อ
ไหร่กัน ฮ่าๆ หน้ามันโหลมั้ง” นายนั่นพูดเก้อๆพลางควานหาตัวฉันที่ถูกห้อมล้อมโดยพวกผู้หญิงและ กะเทย นายนั่นดึงตัวฉันมาไว้ใกล้ๆ

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันอยากอยู่ใกล้ๆนายนี่มากกว่าที่จะไปอยู่ในห้อมล้อมของพวกมือปลาหมึก

        “หนูชื่ออะไรคะ” พี่หนูเหยินถามขึ้น

        “ชื่อไออ อุ้บxx” นายนั่นรีบเอามือปิดปากฉัน

        “ชะ ชื่อ อลิส ครับ”นายนั่นรีบตอบแทน   “ใช่ไหม”นายนั่นหันมาพูดกัดฟันฉัน

        “เอ่ออ จะว่าอะไรไหมอะครับ ถ้าปอจะพาอลิสมาทำงานด้วยทุกวันจนกว่าพ่อแม่เค้าจะกลับมา”

        “อ่อ ไม่เป็นหรอกมั้ง ปอก็ดูๆหน่อยแล้วกัน อย่าให้ไปซนที่ไหน ” พี่หนูเหยินตอบยิ้มๆ

        “ได้ยินไหมอลิส ห้ามซนนะ” ชิ นายจะบ้าหรอ ฉันไม่ใช่เด็กจริงๆนะเฟร้ย

        “เอ่อ ว่าแต่วันนี้ไอริสไม่มาหรอ พี่ยังไม่เห็นเลย ปกติมาก่อนปออีกนะ” พี่ทรายถามพลางชะเง้อมองซ้ายมองขวา  เหอๆๆ ไอริสก็อยู่ตรงหน้าพี่ไงคะ

        “ เอ้อออออ คือ เค้าโทรมาบอกผมว่าเค้าไม่สบายอาครับ”

        “อ่าว เป็นไรมากไหมเนี่ย ต้องไปเยี่ยมซะแล้ว” พี่ทรายพูดอย่างเป็นห่วง

        “ตะตะตะแต่เค้าบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วง ไม่ต้องไปหรอกพี่ ยัยนั่นถึกอยู่แล้ว ไม่เป็นไรหรอก เนอะอลิสเนอะ” นายนั่นแอบด่าฉันแล้วยังจะมาพยักเพยิดใส่ฉันอีก  หมั้นไส้ ฉันเลยบิดขานายนั่นแรงๆ ฉันพอจะเห็นสีหน้าเจ็บปวดที่นายนั่นซ้อนไว้ระหว่างคุยกะพี่ทราย อิอิ

        “เจ็บนะว๊อย” นายนั่นรีบหันมากระซิบเบาๆแต่หน้าออกอาการ เมื่อพี่ทรายกลับไปนั่งโต๊ะ

        “ช่วยมะด้าย นายมาว่าฉ้านถึกอะ ดูจิฉ้านออกจะบอบบาง ตัวเล็ก น่าร๊ากกกกกกกกกกก” ฉันทำตาแป๋วๆ

        “น่ารักตายอะ” นายนั่นพูดแล้วจะเอากำปันมาทุบหัวฉัน อ้ากกส์

        “เอ้ย แกล้งเด็กหรอวะ ไอปอ” โอ้ววว เสียงสวรรค์ของพี่ทอปช่วยฉันไว้จริงๆ นายนันรีบยกมือขึ้นไปเกาหัวตัวเองแทน

        “เออ พี่นึกออกละ น้องแกหน้า คล้ายๆ ยัยไอริสเลยหว่ะ” เอ๊ยยยยย เสียงสวรรค์กลายเป็นเสียงนรกซะแล้ว

        “เฮ้ยยย อะไร ไม่เหมื๊อนๆ”นายนั่นโบกมือปัดๆ พูดเสียงหลง “ยัยนั่นขี้เหร่จะตาย ดูน้องผม น่ารักกว่าเยอะ เห็นไหม” นายนั่นเอามือสองข้างมาดึงแก้มฉัน แล้วยืดดดดดดดดดดดด

        “อ๊า……….เอ็บบอ่ะ ไออ้า” (เจ็บนะไอบ้า แปลให้คะ เหอะๆ -_-)

        “เออๆๆ แต่พี่ว่าเหมือนหว่ะ” พี่ทอปสุดหล่อในแลป หน้าเหมือนคนญี่ปุ่น ทำหน้าจริงจัง แล้วเดินจากไป ปล่อยให้เราสองคนยืนหน้าซีดไปตามๆกัน

        ทุกคนสั่งห้ามฉันแตะต้องอุปกรณ์ใดๆในห้องแลป พร้อมกับเอากระดาษเปล่าๆและดินสอสีมาให้ฉันระบายเล่น ฮือๆๆๆๆ อยากจะบ้า มันสนุกตงไหนเนี้ยะ เล่นแต่วาดรูป

“นี่วันนี้สงสัยจะทำอะไรไม่ได้หว่ะ งานก็ยุ่ง คนก็เยอะ”นายนั่นแอบมากระซิบกันฉันที่กำลังนั่งหน้าบูดอยู่คนเดียว

“ฉ้านเบื่อจะแย่อยู่แล้วอ้ะ ฉ้านไปทามงานกะนายด้ายไหมอ่า” ฉันส่งสายตาอ้อนวอน ปิ๊งๆๆ ให้นายนั่น

“ไม่ได้!” แต่นายนั่นดันตอบฉันซะเสียงเหี้ยมเชียว แง๊วว

o(>w<)o

*********************

        ยัยนั่นทำหน้าหงำเมื่อผมไม่ให้เธอมายุ่งกับงาน

        “เอาน่า นี่ก้อวันศุกร์แล้ว ถ้าพรุ่งนี้อยากมาจะมาพา วันเสาร์ไม่น่ามีใครมาทำงานนะ”

        “แย้วตอนนี้อะ ห้ายนั่งเฉยๆรึงายยยยยย” ยัยนั่นทำเสียงจะเป็นจะตาย

        “เออออออน่า เดี๋ยวพักเที่ยงพาไปกินหนม” ยัยนั่นทำหน้าคิดนิดนึง ก่อนที่จะพยักหน้าหงึกเป็นอันยอมรับ อิอิ มุขกินขนมใช้ได้กับเด็กทุกคนจริงๆแฮะ

        “เออ ใช่ จะไปซื้อเสื้อด้วยไหม เธอใส่ชุดนี้มาสองวันแล้ว ซกมกจริงๆเลย อี๋เหม็นๆ” ผมเอามือปิดจมูก

        “เอ๊ะ ก้อมีชุดเดียวนิ”ยัยนั่นทำเสียงฟึดฟัด “ไปสิ นายปายเอากระเป๋าในลอคเกอร์ฉ้านให้ด้วยนะ” หึ้ย สั่งเชียวนะยัยบ้า เดี๋ยวปั๊ดๆ แต่ผมเห็นยัยนั่นก็อดหมั่นเขี้ยวไม่ได้ อยากจะขยี้หัวแรงๆซักที ถ้าทำยังงั้นยัยนั่นคงโวยวายน่าดู ผมเลยขยี้หัวยัยนั่นเบาๆก่อนที่จะเดินกลับไปทำงาน

***********
มาอัพช้าไปหน่อย ขอโทดนะคะ พอดีเสาร์อาทิดไม่ว่าง ตอนนี้มันอาจจะออกไร้สาระไปหน่อย ไม่เปนไรเนอะ 555
ขอบคุนที่เข้ามาอ่านนะคะ