ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ถึงจะอ้วนก็น่ารัก...++ Really Love ya, My Chubby Gal ++

    ลำดับตอนที่ #2 : นี่หรอ มหาวิทยาลัย

    • อัปเดตล่าสุด 21 พ.ค. 51


    "ยัยช้างน้ามมเอาเท้าของเธอออออกปายยยยยย" เสียงใครบางคนตะโกนใส่หูฉัน

    "ว้ากก หยุดน๊าา หยุดดดดดด" ฉันร้องโวยวาย

    "หยุด ฮ่ะ แฮ่ก แฮ่กๆๆ" โอ้ยนี่ฉันฝันไปหรอเนี่ย บ้าจริงเก็บเอามาฝันจนได้ นี่คำพูดของอีตานั่นมันจำฝังใจขนาดนี้เลยหรอเนี่ย ตาบ้าเอ้ยชาตินี้
    อย่าให้ฉันได้เจอคนแบบนายอีกเลย

    โห นี่มันจะเที่ยงแล้วหรอเนี่ย เห้อ ปิดเทอมนี่มันว่างจริงงจริ๊งงง

    "กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง" วันนี้โทรสัพดังยาวจริงแฮะ อิอิ

    "ฮัลโหล"

    "ยัยอ้วน"

    "พี่อ้ะ มีไร" พี่เรียกฉันยังงี้ทุกทีเลย โกดแล่ว

    "ฉันลืมแฟ้มงานไว้ที่บ้าน เธอไปดูหน่อยว่ามันอยู่บนโต๊ะกินข้าวรึป่าว แฟ้มสีเขียวนะ"

    อ๊ะ เจอแล้วอยู่นี่เอง "อยู่" พี่ฉันเรียนสถาปัตคะ งานเค้ามีเจ๋งๆเยอะ แต่ฉันไม่เคยชมเค้าหรอก เดี๋ยวเหลิง ผิดกับฉันสิวาดรูปคนยังไม่สวยเลยอ่ะ -_-'

    "เอามาให้ที่มหา'ลัยหน่อยดิ"

    "ห๊าาา มหา'ลัยพี่หรอ ไม่เอาอะ ไกล ขี้เกียจ" ใช้กันง่ายๆเลยนะ พี่ฉันไม่เอาด้วยหรอก

    "ไรวะ ช่วยแค่นี้ไม่ได้หรอไง ขี้เกียจแบบนี้อะดิถึงได้อ้วน" โดนตอกหน้าซะงั้น แถมฉันยังได้ยินเสียงเสียงผู้หญิงหัวเราะคิกคักลอดเข้ามาใน
    โทรศัพท์อีกตังหาก หัวเราะเยาะฉันเรอะยัยแร้ง

    "หึ งั้นก็ไม่ต้องมาขอให้เอาไปให้เลย แค่นี้นะ"

    "เฮ้ยๆๆๆ มีอัล เอามาให้พี่หน่อยเถอะนะ พี่ต้องใช้วันนี้จริงๆ" ชิ ที่งี้ทำมาพูดดี

    "....."

    "เดี๋ยวคืนค่ารถให้น่า"

    "................."

    "เออ จะพาไปเลี้ยงข้าวด้วย" ยังงี้ซี้ถึงจะดี หุๆ

    "โอเคได้ จะออกไปให้เดี๋ยวนี้แหละ" สำเร็จ!

    "เออ" พี่มินอิลตอบห้วนๆ ฮะๆๆ พี่ฉันคงคิดในใจว่า ไอ้น้องเวร

    -----University------

    ฉันไม่เคยมามหา'ลัยพี่มาก่อนเลย มันช่างใหญ่โตอะไรยังงี้เนี่ย มีคนนั่งจับกันเป็นกลุ่มนั่งคุยกันอยู่หญ้าสีเขียว บ้างก็นอนหนุนตักกัน ทุกคนใส่ชุด
    สวยงาม  มีร้านค้าขายของอยู่ประปราย ตึกเรียนสูงใหญ่ที่ก่อด้วยอิฐ ดูอลังการ ให้ความรู้สึกตื่นตาตื่นใจกับเด็กมัธยมอย่างฉันจริงๆ ชีวิตมหา'ลัยมัน
    ช่างดูมีความสุขจริงๆ นี่ขนาดปิดเทอมคนยังมามหา'ลัยกันเยอะขนาดนี้เชียว ที่นี่ใหญ่ขนาดนี้แล้วฉันจะหาพี่เจอไหมเนี่ย

    "โห ตึกเรียนเยอะชะมัดเลย ต๊ายย คนนั่งจู๋จี๋กัน โหผู้ชายหล่อชะมัดเลย" ฉันเดินมองคู่หวานนั่นอย่างไม่ละสายตา นี่น้ำลายยืดด้วยรึป่าวไม่รู้

    "พลั่กกกก" ด้วยความที่ฉันมัวแต่มองคนจู๋จี๋แน ทำให้ฉันต้องเดินชนใครเข้าอีกแล้ว ช่วงนี้มันเป็นอะไรฟะ เดินชนเค้าไปทั่ว

    "อุ่ย ขอโทษคะ" ฉันมองหน้าคนที่ฉันชนไม่ชัด เพราะแสงแดดมันส่องเข้าตาฉันพอดี ทำให้ฉันต้องหยีตาสู้แสง แต่จากการคาดเดาแล้วคนคนนี้
    หล่อไม่เบาเลยนะเนี่ย อู้ว ที่นี่คือสถานรวมคนหล่อใช่ไหมเนี่ย >_<Q

    "เธอ" เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉัน นี่สุดหล่อจะขโมยจูบแรกของฉันหรอจ๊ะ ยื่นเข้ามาใกล้ขนาดนี้ เดี๋ยวแม่ก็จับฟัดซะหรอก ฮ่าๆๆ

    "ยัยหมูน้อย เธออีกแล้วหรอ"

    "ห๊ะ นายเรียกฉันว่า ยัย..."เฮ้ย ดูให้ดีๆ นี่มันอีตาหัวชี้ที่ห้างเมื่อวันก่อนนี่หว่า "นายอีกแล้ววหรออ"

    "นี่เธอเรียนที่นี่ด้วยหรอยัยหมูน้อย"

    "ไม่ใช่เรื่องของนาย แล้วก็เลิกเรียกฉันยังงั้นได้แล้ว ไม่ยังงั้นฉันจะ..."

    "จะอะไร" นายนั่นทำหน้าทำตาล้อเลียนฉัน

    "นายนี่มันน่าโมโหชะมัดเลย"ฉันตัดสินใจสะบัดก้นหนี นายปากเสียนี่เถียงไปก็แพ้

    "อ้าวจะไปไหนละ ยัยหมูน้อย"

    "ไปที่ที่ไม่มีนาย" ฉันตะโกน แล้วแลบลิ้นเยาะนายนั่น "แบร่" :P

    "ปึก!" โอ้ย ฉันชนใครอีกแล้วเนี่ย


    "มีอัล!"

    "พี่!" เจอจนได้ แต่ทำไมพี่ต้องบีบไหล่ฉันแน่นขนาดนี้ด้วย

    "เธอรู้จักหมอนั่นหรอ" พี่ขมวดคิ้วแล้วมองสลับไปมาระหว่างฉันกับนายคนนั้น

    "ป่าวอ้ะ ไม่รู้จัก" ไม่อยากรู้จักด้วยหรอกย่ะ

    "ยังงั้นก็ดีแล้ว..."

    ------------------------------------

    นั่นมันฮอง มินอิล นิ แล้วยัยหมู....ทำไมถึงดูสนิทสนมกันนัก

    มันกล้ามากนะ

    "ไอ้มินอิล ไอ้สารเลว!" ผมฮึ่มเสียงพึมพำกับตัวเอง เห็นหน้าไอ้หมอนี่ทีไรต้องทำเอาผมฮีตเตอร์พุ่งถึงขีดสุดทุกที คอยดูซักวันผมจะต้องเอาคืนให้ได้

    -------------------------------

    "พี่มินอิล โรงเรียนพี่ใหญ่ชะมัดเลยอะ"

    "เค้าเรียกกว่ามหาวิทยาลัยหรอก ไอ้น้อง"

    "ก็เหมือนกันแหละ เรียกโรงเรียนมันง่ายกว่านี่" พี่ดึงแฟ้มไปจากมือฉัน เอ๊ะ คำขอบใจอยู่ไหนละคะคุณพี่ชาย

    "นี่เพื่อนพี่"

    "อ๋อ หวัดดีคะ" ที่โต๊ะมีเพื่อนพี่มินอิลนั่งทำตาแป๋วกันอยู่ สี่ ห้า คน หนึ่งในนั้นมีแฟนพี่มินอิลด้วย เธอชื่อฮวา อินซอง ฉันไม่ค่อยถูกชะตากับเจ้า
    หล่อนซักเท่าไหรหรอก ดูเธอสิ สวย เริ่ด เชิด หยิ่ง เฮ้ย นี่มันตรงกันข้ามกับฉันเลยนี่ หึ้ย...พี่มินอิลชอบคนแบบนี้ไปได้ยังไงกันน๊า ไม่สิคนเพอเฟค
    แบบนี้มาชอบพี่ฉันได้ยังไงตังหาก ยังไงก็เหอะดูเหมือนแฟนของพี่มินอิลเค้าจะไม่ค่อยชอบฉันด้วยแหละ ดูตาก็รู้แล้ว เพราะฉันไม่ผอม สวย แบบ
    เธอละสิ เชอะ

    "ไง น้องของมินอิลหรอ" ชายหนุ่มคนหนึ่งโพล่งขึ้นมา ทำให้จิตใจที่หมกมุ่นกะยังแร้งทึ้งกลับมาที่เดิม

    "คะ"

    "ขอบใจนะที่อุตส่าเอางานมาให้" ต๊ายยย หล่อ แล้วยังนิสัยดีอีก พี่มีเพื่อนหล่อๆแบบนี้ทำไมไม่เคยบอกฉันเลยน๊า ที่นี่มันช่างเป็นเหมือนสวรรค์
    อะไรยังงี้

    "มะ ไม่เป็นไรคะ" รีบรีบดึงเสื้อพี่ชายให้ออกห่างจากกลุ่มเพื่อน แล้วกระซิบ "พี่! หนูตัดสินใจแล้ว หนูจะเข้าที่นี่ จริงๆนะ"

    "หึ แต่ไหนแต่ไหรไม่เห็นเธอเคยสนใจมหา'ลัยพี่ ทำไมตอนนี้อยากเข้าขึ้นมาซะละ"

    "นั่นแหละ เพราะหลายอย่างน่า เอาเป็นว่าหนูจะเข้าที่นี่ พี่ต้องช่วยหนูนะ"

    ระหว่างที่ฉันกำลังคุยเรื่องสำคั๊ญสำคัญกับพี่อยู่ ก็มีเสียงแหลมๆพูดแทรกขึ้น "มีอัล อยากเข้าที่นี่หรอจ๊ะ" อ๋อยัยแร้งทึง ไม่ต้องมาทำหน้าใส่ซื่อกะฉัน
    เลยนะ จะไม่ให้ฉันเรียกหล่อนยังงั้นได้ไงละคะ ก็แม่คุณ เค้าทั้ง ผอม สูง ดูเก้งก้าง แต่ก็นะ ฉันยอมรับว่าเค้าสวย หึ๊...

    "ค่ะ"

    "ตอนนี้เค้ากำลังรับติวสำหรับเด็กมัธยมที่จะเข้าของแต่ละคณะอยู่หน่ะ สนใจคณะไหนละ"

    "เอ่ออ...ยังไม่รู้เลยอ่าคะ" เออ จริง ฉันอยากเรียนคณะไร ฉันยังไม่รู้เลยแฮะ ที่แน่ๆไม่ใช่สถาปัตละคะ

    "งั้นก็ไปเดินดูรอบก่อนก็ได้นะ เค้าตั้งบู๊ทของแต่ละคณะตรงบึงน้ำตรงนู้นแหนะ" หล่อนใช้นิ้วชี้ยาวๆของหล่อนชี้ให้ฉันดู แต่รู้สึกว่าแขนของ
    หล่อนอีกข้างจะคลืบคลานอยู่บนตัวพี่ของฉันนะสิ

    "เอ่ออ...งั้นหนูไปเดินดูเล่นๆก่อนแล้วกันนะพี่"

    "อืมไปเหอะ" พี่โบกมือ แหม ไล่เลยนะยะพ่อคุณ

    โอ้ย นี่ขนาดปิดเทอมคนทำไมยังมาร.ร.กันเยอะขนาดนี้เนี่ย ฉันเดินฝ่าฝูงเด็กนักเรียนอายุรุ่นราวคราวเดียวกับฉัน

    "แกจะเข้าคณะไรอะ"เด็กผู้หญิงทักผมเปียก ใส่ชุดนร.เอกชนเอ่ยถามเพื่อน

    "พ่อฉันอยากให้เรียนนิติศาสตร์ เมื่อกี้พี่ที่คณะนิติก็นิสัยดีมากเลย ก็น่าจะดีอะ" ยัยแว่นกรอบตาเท๊อะตอบเพื่อน


    รายรอบสระน้ำขนาดใหญ่ของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ บัดนี้ รายรอบไปด้วยซุ้มต่างๆของแต่ละคณะ เพื่อแสดงผลงาน และแนะนำคณะของตนเองให้
    เป็นที่รู้จัก อ๋อ เข้าใจละ ช่วงนี้มันเป็นช่วงที่เด็กม.6กำลังหาที่เรียนต่ออยู่นี่เอง จริงๆแล้วฉันก็ต้องรีบกะตือรือร้นได้แล้วละ ก็เพราะฉันก็อยู่ม.6
    เหมือนกั๊น >_<!ฉันจะเข้าคณะอะไรดีนะ แต่คงไม่ใช่นิติแน่ ยี๊ ฉันต้องท่องกม.หัวบานแน่ๆ

    "บัญชี" เหอะๆ ไม่เอาอะ วันๆอยู่แต่กะตัวเลข

    "วิศวะ" อิอิ หนุ่มเยอะดี โห แต่ดูหน้ารุ่นพี่แต่ละคน ไม่ค่อยมีคุณภาพเลยนะคะ -_-'

    "...วรสาร" อื่มมม น่าสนใจนะ

    "น้องสนใจคณะวรสารไหมคะ" ผู้หญิงคนหนึ่งร้องเรียกฉัน เมื่อฉันยืนเก้กังๆอยู่หน้าซุ้ม

    ฉันเดินเหล๋หล๋าๆเข้าไปในซุ้ม มีเด็กใส่ชุกนักเรียนสองสามคนกำลังคุยกับ..พวกรุ่นพี่มั้ง ดูพวกพี่ๆแต่ละคนเป็นสาวสวย หุ่นดี แต่งตัวเริ่ดกันทั้งนั้น
    เลย ฉันก้มลงมองตัวเอง เด็กผูกจุก เนื้อแน้นอวบอิ่ม ขาเหมือนท่อนซุง ทำม๊ายยย พระเจ้าทำไมไม่เข้าข้างฉันบ้างละค๊ะ!!!


    "คะ สนใจคะ" ฉันตอบว่าสนใจแค่นั้นแหละ เจ๊แกอธิบายมาซะยาวยืดจนฉันแทบหลับน้ำลายไหล @.@

    "อาทิตย์หน้าจะมีการติวสอบตรงนะคะ น้องสนใจมาไหมละคะ ติวฟรีนะ"

    "อ๋อ คะๆ" ห๊ะ ของฟรีมีในโลกด้วยหรอ

    "ลงชื่อทางนี้เลยคะ"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×