ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ EXO] Not telling you...ไม่กล้าบอกเธอว่ารัก ::. (KrisYeol)

    ลำดับตอนที่ #11 : Not telling you #09

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 819
      12
      24 ก.ค. 61







               “รำระบำชาวเกาะ ไพเราะสนุกจับใจ สายน้ำหลั่งไหล สายน้ำหลั่งไหล กระทบหาดสาย ดัง คลืน คลืน กระทบหาดทรายดัง คลืน คลืน”

    ผมนั่งในรถบัสเพื่อไปเข้าค่ายหลังจากสอบผ่านอย่างเฉียดฉิว ซึ่งในรถตอนนี้คือแบบ.....สาบานเถอะ นี่ผมกำลังไปเข้าค่ายเก็บตัวชมรมบาส ไม่ใช่เข้าค่ายทัศนศึกษาของอนุบาลหมีน้อย 

    “ไอ้เอ๋อ ไปเต้นกัน” เซฮุนเรียกให้ผมไปเต้นกับคนอื่นๆ คืออยากจะบอกแต่ละคนลีลาสะดีดสะดิ้ง เต้นทีรถบัสขย่ม อ่อ ทุกคนอาจจะสงสัย นี่มันชมรมบาสทำไม เซฮุนถึงมากับพวกเราได้

     

    1 ชั่วโมงที่แล้ว........

    “เอ้าทุกคนขึ้นรถเร็วๆ” พี่คยองซูสั่งทุกคนให้ขึ้นรถบัสคันงาม

    “รอด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย” เสียงอันคุ้นเคยดังลั่นร้องให้รอ พอผมหันไปก็เจอกับเซฮุนที่กำลังลากกระเป๋าเหาะมาหา

    “เฮ้ย เซฮุนลากกระเป๋าไปไหน” ผมถาม

    “ถามพี่คยองซูดิ” เซฮุนบอก ผมเลยหันไปมองพี่คยองซู ซึ่งพี่คยองซูก็รู้ดีเลย อธิบายให้ฟัง”

    “คือพี่อยากมีผู้ช่วยเพิ่ม เพราะไปเข้าค่ายครั้งนี้เราจะไปซ้อมแข่งกับโรงเรียน IROVY

    “ที่จริงผมก็เป็นผู้ช่วยอยู่แล้วนี่ครับ”

    “ชานยอลคนเดียวไม่พอหรอกที่จะห้ามทัพ เพราะปีที่แล้วมีบางคนไปก่อเรื่องชกต่อย จนทีมเกือบโดนตัดสิทธิแข่ง” พี่คยองซูเอ่ย สายตาก็มองไปที่พี่จงอิน

    “ไม่ต้องมองเลยคยอง คิดว่าฉันอยากมีเรื่องหรือไง ถ้าไอ้แทคไม่มาจีบคยอง ฉันไม่ต่อยมันหรอก ของใครใครก็หวง” พี่จงอินพูดหน้านิ่งแต่พี่คยองซูกลับหน้าขึ้นสี

    “รีบขึ้นรถไปเลย จงอิน” พี่คยองไล่พี่จงอินขึ้นรถดูท่าทางจะเขิน ฮ่า ฮ่า ฮ๋า ก่อนที่จะหันมาพูดกับพวกผม

    “คือเอาง่ายๆ พี่ให้เซฮุนไปช่วยห้ามเวลามีเรื่อง” โอเคสรุปอีกที ผมกับเซฮุนคือไม้กันหมา

    “นี่อย่าเพิ่งไป!!!!” แขกที่ผมไม่คาดคิดอีกคนก็มา ลู่หาน ผมกับเซฮุนถึงกับสตั้นไปยี่สิบวิ

    “หลีกๆ ฉันจะรีบขึ้นไปนั่งกับพี่คริส” ลู่หานเดินเข้ามาแทรกผมกับเซฮุนแล้วเดินขึ้นรถไป

    “อย่าเพิ่งตกใจน่ะ พอดี ผ.อ. สั่งมา นางเลยต้องมากับเราด้วย” พี่คยองซูบอกพวกเราที่ทำหน้างงขนาดเซฮุนเองก็ตกใจไม่น้อย ผมลืมบอกไปลู่หานเป็นลูก ผ.อ. พวกเราเห็นว่าสมาชิกก็มากันครบแล้ว ผม เซฮุนและพี่คยองซูก็ขึ้นรถบัสกัน จากนั้นพวกพี่ๆสมาชิกชมรมก็ร้องเพลง เต้นกัน มีผม พี่คริสและลู่หานที่นั่งข้างๆ ไม่สิ จะขี่กันอยู่แล้วที่ไม่ได้เต้นไปกับเขา

    รถบัสเดินทางไปเรื่อยๆตามปกติ ส่วนสมาชิกก็เต้นและบ้ากันมากกว่าปกติ คือปกติเอาจริงๆเลยนะครับแต่ละคนป็อบมากในหมู่สาวๆและหนุ่มน้อยหน้าหวาน แถมที่โรงเรียนคือทุกคนเป๊ะหล่อทุกระเบียดนิ้ว แต่ที่ผมเห็นในรถบัสตอนนี้ เต้นกันแบบ.... ถ้าสาวๆได้เห็นคือกรี๊ด นี่มันตัวอะไร?

    และในที่สุดสวรรค์ก็เข้าข้าง ปาร์ค ชานยอล ให้รถบัสถึงเป้าหมาย พอกันทีภาพที่พวกพี่เต้นขอให้เป็นแค่ความทรงจำ  แหวะ พอรถจอด พวกเราก็ทยอยลงจากรถ ตรงหน้าคือประตูโรงเรียน IROVY

    “นี่คือสถานแห่งบ้านทรายทอง ที่คนหล่อปองมาสู่” เซฮุนร้องเพลงออกมา อยากบอกว่าประโยคสุดท้ายคือเด็ด

    “เราเข้าไปข้างในกันเถอะ” พี่คยองซูเอ่ย เราทั้งหมดก็ย่างก้าวเข้าไปในโรงเรียนหรูแสนดูดี ที่มีคนกลุ่มนึงยืนขวางพวกเราเอาไว้

    “ยินดีต้อนรับครับ โรงเรียน DIEZ”  ผู้ชายตัวเล็กเอ่ย

    “ไม่ต้องมาเป็นทางการหรอกวี” พี่คยองซูยิ้มให้คนตัวเล็ก

    “คิดถึงจังเลยคยองซู” ผู้ชายตัวสูงที่น่าจะเป็นสมาชิกชมรมบาสเข้ามาจับบ่าพี่คยองซู ดูหนังหน้าคือเจ้าชู้ไม่ใช่น้อยเลย

    “เอามือมึงออกไปเลยไอ้แทค” พี่จงอินปัดมือพี่แทคออก นี่คงคู่กรณีของพี่จงอินสิน่ะ

    “จงอิน” พี่คยองซูหันไปดุพี่จงอิน พี่จงอินเลยกลับไปยืนอยู่ใกล้พี่คริส

    “โทษทีนะแทคยอน ฉันไม่คิดถึงนายเลยสักนิด” พี่คยองซูเอ่ย พร้อมยิ้มหวานไปให้ ผมงี้จุกแทนพี่แทคเลยครับ ส่วนพี่แทคก็หน้าเสียไปตามระเบียบ

    “คริส ไม่เจอกันตั้งนานน่ะ” ผู้ชายคนหนึ่งเอ่ยทักพี่คริส อยากจะบอกว่าหน้าเหมือนพี่คริสยังกับแกะ

    “อี้ฟาน” พี่คริสเอ่ยขึ้นมาเบาๆ ส่วนพี่อี้ฟานก็ส่งยิ้มให้

    “ไม่เจอกันตั้งนานน่ะครับ น้องชายฝาแฝด” พี่อี้ฟานเอ่ย ผมถึงกับตาเหลือกไม่คิดว่าพี่คริสจะมีฝาแฝด O_o

    “หืม คยองซูมีผู้ช่วยคนใหม่ด้วยเหรอ” พี่อี้ฟานหันมามองผมพร้อมรอยยิ้มบาง ผมก็ยืนนิ่งเพราะยังคงประมวลเหตุการณ์ไม่ทันรู้ตัวอีกทีคือ.........

    “จุ๊บ” แก้มของผมโดนริมฝีปากพี่อี้ฟานประทับ

    “คิส ทักทาย ยินดีที่ได้รู้จักครับน้อง............” พี่อี้ฟานเอ่ย ส่วนผมสติหลุดไปแล้ว

    “เฮ้ยทำแบบนี้กับเพื่อนผมได้ยังไง” เซฮุนเข้ามาขวางมองหน้าพี่อี้ฟานแบบเคืองสุดๆ

    “แค่ทักทายเอง”

    “ทักทายพ่องสิ เพื่อนกูมีมลทินหมด ไอ้ชานยอลกูเช็ดหน้าให้” เซฮุนปะทะฝีปากกับพี่อี้ฟานแล้วหันมาเช็ดแก้มให้ผม อย่างจริง ย้ำว่าจริงจังมาก แก้มผมแทบถลอก

    “น้องชานยอลงั้นเหรอ พี่ขอเรียกว่าน้องยอลน่ะครับ” พี่อี้ฟานเหมือนจะไม่สะทกสะท้านคำด่าของเซฮุน แถมยังรู้ชื่อผมอีก กรรม!!!!

    “เสียใจด้วยน่ะพี่อี้ฟาน น้องยอล มีไว้ให้ผมเรียกคนเดียว”พี่คริสเอ่ยพร้อมส่งสายตาเย็นชาใส่ อยากบอกว่าสายตาพี่คริสฆ่าคนได้ เอิ่ม แล้วผมฟังไม่ผิดใช่มั้ย? ไอ้ประโยคที่ว่า น้องยอล มีไว้ให้ผมเรียกคนเดียวผมรู้สึกตัวเองสำคัญ

    “หืม? หวงเหรอครับน้องคริส” พี่อี้ฟานเอ่ยอย่างรอยหน้ารอยตา

    “อย่ามายุ่งกับคนของผม ชัดนะครับ” พี่คริสเอ่ย แล้วคว้าข้อมือผมออกมา เดินไปเรื่อยๆ ผมก็ไม่พูดอะไรเพราะดูท่าทางพี่คริสจะอารมณ์ไม่ดี

    “พี่คริสจะพาผมไปไหน” ผมเอ่ยถาม เพราะเราสองคนก็เดินมาสักพักแล้ว อีกอย่างบรรยากาศมันชวนอึดอัด

    “ขอโทษทีน่ะ พีลืมตัวไปหน่อย เรามานั่งที่นี่กันดีกว่า” พี่คริสจูงมือผมมานั่งอยู่ใต้ต้นไม้แถวๆริมสระน้ำ สายลมพัดผ่านเบาๆ ผมรู้สึกว่า............อยากนอนเป็นที่สุด

    “พี่คริส พี่คริสเป็นอะไรหรือเปล่าครับ” ผมถามคนที่นั่งนิ่งไม่พูดอะไร

    “เปล่าครับ”

    “พี่คริสโกหกไม่เก่งนะครับ ไหนบอกว่าผมเป็นน้องชายไง”

    “ก็นิดหน่อยครับ”

    “เรื่องพี่อี้ฟานเหรอครับ”

    “ประมาณนั้นแหละ” พี่คริสบอก ผมก็พยักหน้าเบาๆแล้วก็ไม่ถามอะไรต่อ เพราะดูจากที่เจอกันเมื่อกี้ ผมรู้สึกว่าฝาแฝดคู่นี้ไม่ค่อยจะลงรอยสักเท่าไหร่เหมือนมีอะไรบางอย่างมาคอยกันไว้

    “น้องยอลครับ” พี่คริสที่เงียบไปนานก็ละสายตาจากต้นไม้หันมาคุยกับผม

    “ครับ”

    “ถ้าเป็นไปได้ อย่าไปเกี่ยวข้องกับพี่อี้ฟานเป็นอันขาด”

    “ทำไมล่ะครับ”

    “อย่าถามอะไรเลยน่ะน้องยอล เอาเป็นว่าอย่าไปยุ่งเกี่ยวข้องแวะกับพี่อี้ฟาน ถ้าหลบได้ก็หลบ ถือว่าพี่ขอร้องน้องยอลทำให้พี่ได้มั้ย?” พี่คริสเอ่ยด้วยน้ำเสียงและท่าทางจริงจัง เห็นทีมันคงไม่ใช่เรื่องเล่นๆซ่ะแล้ว

    “ครับ ผมจะทำตามที่พี่คริสบอก” ผมตอบตกลงพร้อมยิ้มให้พี่คริส พี่คริสก็ยิ้มออกมาเหมือนกัน

    “น้องยอลพูดแบบนี้พี่ใจขึ้นมากเลย แบบนี้คงจะนอนหลับสบาย” ว่าแล้วพี่คริสก็ล้มตัวนอนบนตักผม

    “พี่คริส ทำอะไรหน่ะ” ผมเอ่ยด้วยน้ำเสียงตกใจ

    “พี่จะนอน ทำตัวเป็นน้องชายที่ดีหน่อยน่ะครับ” พี่คริสเอ่ย แล้วก็หลับตาลง ผมเองจะทำอะไรได้ก็ต้องเสียสละตักเป็นหมอนกับพี่คริส ถ้าไม่ใช่พี่คริสผมไม่ให้นอนหรอกครับ ผมมองใบหน้าคนที่นอนหลับอยู่ขนาดนอนหลับยังหล่อเลย ผมเลยอดไม่ได้ที่จะกดริมฝีปากไปที่หน้าฝากพี่คริสเบาๆ

    ผมชอบพี่คริสน่ะครับผมพูดประโยคนี้ในใจ












    ...............................................................................................................
    กลับมาแล้วครับ ไรต์สอบเสร็จแล้ว แทบบ้าเลยครับ น้ำตาตกกันเลยทีเดียว

    เรียกได้ว่านอนเศร้าไปเป็นวัน (ปลง)

    คิดถึงทุกคนน่ะครับ

    ทุกคนคิดถึงไรต์ป่าวครับ (คงจะไม่มีแล้วนี่ไรต์บ่นอะไร)

    ตอนนี้ยังไม่เข้าค่ายอย่างเป็นทางการน่ะครับ แต่ตอนหน้ารับประกันได้เลยว่า.....55555

    พี่อี้ฟาน พี่อี้ฟาน พี่อี้ฟาน ตัวละครตัวใหม่ที่มาสร้างสีสันให้ดกับชีวิต ขอให้ทุกคนร่วมเป็นแฟนคลับพี่อี้ฟานด้วย น่ะครับ

    อีกอย่างวันนี้น้องยอลทำตัวไม่งามลักหลับพี่คริส ทุกคนช่วยกันประณามน้องยองด้วย 555555

    สุดท้ายนี้ขอบคุณที่เข้ามาอ่านมาเม้นน่ะครับ

    :)  Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×