[ EXO] Not telling you...ไม่กล้าบอกเธอว่ารัก ::. (KrisYeol)

ลำดับตอนที่ #8 : Not telling you #07

“ชานยอล  ไปหยิบกระติกน้ำมาหน่อย” ผู้จัดการตัวเล็กใช้งานผม

“ครับ จะไปเดี๋ยวนี้ แหละครับ” ผมเดินไปหยิบกระติกที่ห้องเก็บของทันที ต้องรีบไปนิดนึง กลัวโดนพี่คยองซูสังหารเห็นตัวเล็กอย่างนั้นไม่อยากจะเอ่ยเลยว่าโหดมากกกก โหดแค่ไหนสังเกตจากรอยช้ำบนตัวพี่จงอิน คิดดูขนาดพี่จงอินดำผมยังเห็นรอยช้ำอ่ะ

“น้องยอล” ผมหันไปตามเสียงเรียก ซึ่งเจ้าของเสียงก็ยืนหล่ออยู่ที่หน้าประตู ว่าแต่มาตั้งแต่ตอนไหนว่ะ

“ครับ พี่คริส”

“เรื่องเมื่อเช้า…..”

“ถ้าเรื่องเมื่อเช้าพี่ไม่ต้องห่วงผมไม่บอกใครหรอกครับ ไม่ต้องเป็นห่วง” ผมบอกไปพร้อมรอยยิ้ม ส่วนในใจมันยิ้มไม่ออกเลยครับ

“ไม่ใช่แบบนั้น พี่จะบอกว่าน้องยอลเข้าใจผิด”

“หืม เข้าใจผิด” ผมเอ่ยถามอย่างสงสัย

“ครับ คือว่า….”         

“อ้าว ทำไรกันอยู่ คนเค้ารออยู่ ชานยอลเอากระติกไปได้ที่โรงยิมได้แล้ว” พี่คยองซูมาตามผมถึงที่ ชิบหายผมจะโดนเตะก้านคอป่าวเนี่ย

“ครับๆ” ผมรีบไปทันที แม้ว่ายังค้างคาใจเรื่องที่พี่คริสพูดก็เถอะ

.

.

.

[Kyungsoo Part]

ผมยืนรอชานยอลจนรากงอกน้องมันก็ไม่มาสักที แค่ให้ไปเอากระติกน้ำแค่เนี้ยทำยังกับว่าผมให้ไปผลิต รู้งี้ไปเอาเองดีกว่า อ่อ บอกตรงๆนะครับว่าผมเป็นคนเก่งที่จริงไม่ต้องมีผู้ช่วยก็ได้ แต่ที่ผมให้ชานยอลเป็นผู้ช่วยก็เพราะว่าผมรู้ไงว่าน้องเค้าชอบไอ้คริสผมเลยนึกสนุกอยากดูว่าน้องเค้าจะพิชิตใจคนเย็นชาได้หรือเปล่า แค่คิดก็สนุกแล้ว

“ไม่ใช่แบบนั้น พี่จะบอกว่าน้องยอลเข้าใจผิด”

“หืม เข้าใจผิด” ผมเอ่ยถามอย่างสงสัย

“ครับ คือว่า….”

“อ้าว ทำไรกันอยู่ คนเค้ารออยู่ ชานยอลเอากระติกไปได้ที่โรงยิมได้แล้ว” ผมเข้าขัดจังหวะไม่เปิดโอกาสให้ไอ้คริสมันพูดอะไร ผมอยากเห็นมันดิ้น ฮ่า ฮ่า ฮ่า

“ครับๆ” ชานยอลเดินออกไป คราวนี้ก็เหลือแค่ผมกับไอ้คุณชาย

“จะไปไหน” ผมคว้าแขนของคนที่จะเดินหนี

“ไปซ้อม” คริสตอบสั้นๆ

“เหรอ ทีเมื่อกี้ยืนหม้อน้องเค้าอยู่นี่”

“เปล่าหม้อ แค่จะคุยเรื่องเมื่อเช้ากันๆเฉย” คริสตอบหน้านิ่ง เอิ่ม ถ้าจะเก๊กขนาดนี้ไปเป็นพระเอกแทนนักบาสเหอะไอ้เงิง

“เรื่องที่แกโดนผู้หญิงลวนลามจูบ” ผมเอ่ยหน้าทะเล้น ทำไมผมจะไม่รู้ล่ะ ก็ตอนนั้นผมนอนกลิ้งอยู่แถวนั้นเลยเห็นว่าคริสโดนผู้หญิงกระชากคอเสื้อลงมาจูบ ผู้หญิงน่ากลัวขึ้นทุกวันเลยไม่แปลกใจที่ผู้ชายจะกินกันเอง(?)

“ใช่ แต่นายมาขัดจังหวะเสียก่อน”

“งั้นโทษทีน่ะ” ผมบอกขอโทษทั้งรอยยิ้ม คือขอโทษจากก้นบึ้งหัวใจ

“อืม” คริสยังคงนิ่งต่อไป

“นี่ ถามอะไรหน่อยนายคิดอะไรกับชานยอลป่ะ?” ผมถามออกไปตรงๆ คริสเหมือนจะอึ้งนิดๆ ก่อนที่จะตอบผมมาว่า

“ไม่หนิ”

“จริงเหรอ นึกว่าคิดซ่ะอีกจะว่าไปน้องเค้าก็คล้ายๆกับ……”

“อย่าเอ่ยชื่อผู้หญิงคนนั้นให้ฉันได้ยิน” คริสตวาดลั่น

“เออๆ เหมือนรู้น่ะว่าฉันจะพูดถึงใคร” ผมเอ่ยออกไป คริสเองก็ไม่พูดอะไรก่อนที่เดินออกไปที่โรงยิม

ผมจะคอยดูว่าคุณชายเย็นชาจะซึนเดเระไปสักกี่น้ำ วันไหนได้ชานยอลมาเป็นแฟน ผมจะหยิกจงอิน10ครั้งเลยคอยดู

…………………………………………………………………………………………………………

พอผมเข้ามาในโรงยิมสักพักพี่คริสกับพี่คยองซูก็ตามมา พี่คริสเหมือนจะอารมณ์เสียมาปุ๊บสั่งลูกทีมวิ่งรอบสนาม 50 รอบ ผิดกับพี่คยองซูที่ยิ้มแป้นเกิดอะไรหลังจากที่ผมออกมาหรือเปล่าเนี่ย ชานยอลคนน่ารักอยากรู้จัง เฮ้ย ไม่ได้ๆเสือ-กเรื่องชาวบ้านมันไม่ดี ผมสะบัดอาการเสือ-กออกไป แล้วย้ายก้นมานั่งอยู่ริมสนามบาสดูพวกสมาชิกในชมรมเขาเล่นกันดูท่าทางน่าสนุก ผมอยากเล่นบ้างอ่ะ แต่ความสามารถด้านกีฬาผมติดลบ ทำไมพระเจ้าสร้างสรรค์สิ่งดีๆให้ผมแค่หน้าตาดีๆ ส่วนด้านกีฬากับการเรียน ฮึ ไม่ไหวจะเคลียร์

“เอาล่ะ พอแค่นี้” ประโยคนี้บ่งบอกว่าการซ้อมเสร็จสิ้น ทุกคนก็ทำการแยกย้าย ผมเองก็ช่วยพี่คยองซูเก็บของจนเสร็จแล้วคว้ากระเป๋ากลับบ้านทันที

“น้องยอล” ผมแทบจะเป็นลมด้วยความตกใจ อยู่ๆพี่คริสก็โผล่พรวดพราดเข้ามา

 “พี่คริส”

“คือพี่จะมาคุยเรื่องที่เราคุยค้างเอาไว้” พี่คริสเอ่ย

“งั้นก็ว่ามาสิครับ”

“คือเมื่อเช้าพี่โดนผู้หญิงกระชากคอเสื้อเข้ามาจูบ” พี่คริสบอกด้วยสีหน้าจริงจัง

“จริงดิ”

“ครับ”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า” ผมระเบิดหัวเราะออกมาทันที

“น้องยอลหัวเราะอะไร”

“ก็หัวเราะที่พี่คริสไงล่ะครับ ยืนยังไงให้ผู้หญิงกระชากเสื้อเข้ามาจูบ ฮ่า ฮ่า” ผมยังคงหัวเราะต่อไปไม่หยุด

“นี่พี่จริงจังนะ”

“โอเคครับ ผมหยุดหัวเราะก็ได้” ผมกลั้นหัวเราะเพราะดูเหมือนพี่คริสจะงอนผมเสียแล้ว

“เอิ่ม พี่คริสที่จริงพี่ไม่ต้องบอกผมก็ได้นะครับ มันไม่เกี่ยวอะไรกับผมนี่หน่า” ผมพูดต่อ

“เกี่ยวสิ” พี่คริสมองหน้าผม ใจมันสั่นอ่ะ

“หืม เกี่ยวยังไงครับ” เอาล่ะเว้ย ลุ้นเว้ย ผมเกี่ยวยังไง อย่าบอกน่ะว่าพี่คริสชอบผม กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด เฮ้ยลืมตัว ผมเป็นผู้ชายต้องร้องว้ายยยยยยย (ตลกมั้ย?)

“ก็เราเป็นน้องชายพี่หนิ” พี่คริสตอบ

“น้องชายเหรอ?” ผมถามกลับไป

“ครับ แล้ววันนี้พี่จะไปส่งน้องชายกลับบ้านน่ะ” พี่คริสส่งยิ้มมาให้

“อื้ม” ผมตอบตกลง เราสองคนก็เดินกลับบ้านกันไป ผมได้เป็นน้องชาย ไม่ได้ฝันใช่มั้ยครับ? สำหรับผมได้เป็นน้องชายก็ดีใจแล้ว แต่ผมอยากดีใจกว่านี้ ยังไงก็ต้องเอาพี่คริสมาทำแฟนให้ได้ ปาร์ค ชานยอลขอสัญญา อืม ผมรู้สึกเหมือนผมลืมอะไรบางอย่างน่ะ

.

.

.

.

อีกด้านหนึ่ง

“ไอ้เชรี่ยเอ๋อ ไหนมึงนัดกูให้รอที่ห้องเรียน สัดนี่มันจะทุ่มนึงแล้วมึงหายหัวไปไหนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน” เซฮุนได้กล่าวไว้

..................................................................................................

สั้นเนอะ (ทุกทีก็แต่งออกมาสั้นๆอยู่แล้ว)

สอบวันแรกไรต์แทบช็อคข้อเขียนล้วนๆเลยครับ ไรต์เลยจัดการเขียนแถจนสีข้างถลอก


ตอนนี้แต่งออกมามึนๆ ขอโทษทีนะครับ อ่อ มีหลายคนเดาถูกด้วย

ฟิคนี้เป็นเรื่องง่ายๆ สบายๆ ไม่เครียด คือไม่เน้นดราม่า

อ่อ อีกอย่างนึง

ไรต์ว่าจะแต่งฟิค

คริสยอล ดราม่า สักเรื่อง (คือไรต์ชอบอ่านดราม่าครับแต่ไม่ค่อยถนัดแต่งแต่อยากลอง รอติดตามน่ะ)

คริยอล แนวฮาๆเกรียนๆ สักเรื่อง

แล้วว่าจะแต่ง Wolf Project เป็นโปรเจ็คที่คิดจะแต่งตั้งนานแล้ว คิดว่าปิดเทอมนี้คงจะแต่ง

นี่คือแพลนว่าจะแต่งน่ะครับ................ปิดเทอมนี้คงทยอยแต่ง ช่วยติดตามกันด้วยน่ะ

สุดท้ายนี้ขอบคุณทุกคนที่มาอ่าน ทุกคอมเม้น ทุกกำลังใจ นะครับ ไรต์ดใจจริงๆ


ป.ล. ใครที่ช่วงนี้สอบก็สู้ๆนะครับ ไรต์ก็ติดสอบเหมือนกัน สู้ไปด้วยกัน โชคดีนะครับ








:)  Shalunla