ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Disappear :: หัวใจที่หายไป... (Pie-Peach) - [ YAOI ]

    ลำดับตอนที่ #15 : Disappear # 10

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 152
      0
      17 ก.พ. 57















    .....ฉากเสี่ยง......

    .

    .

    .

     

    ผมลืมตาอันแสนหนักอึ้งอย่างช้าๆ ความเจ็บปวดแล่นผ่านทั่วไปร่างกายจนขยับตัวแทบไม่ได้อีกทั้งคอยังแห้งผาก สงสัยผมจะมีไข้ครับ ผมมองไปรอบห้องก็พบเพียงความว่างเปล่า ครับ ความว่างเปล่า พายไม่ได้อยู่ที่นี่ ฮึ ช่างมันเหอะ ผมว่าก็ดีเหมือนกันขืนพายอยู่ผมก็ไม่รู้จะทำตัวยังไงและผมคิดว่าพายก็คงคิดแบบนั้นเช่นกัน

    ผมพยุงตัวให้ลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล สองขาของผมมันอ่อนแรงจนยืนแทบไม่ไหวแต่ผมก็พยายามฝืนทนเอาไว้ ผมเก็บเสื้อผ้าที่ตกอยู่ข้างๆเตียงมาสวมใส่แล้วเดินไปยังประตู

    “จะไปไหน” จังหวะที่ผมจะจับลูกบิดประตู พายก็เปิดประตูเข้ามาพอดี เล่นเอาผมแทบหยุดหายใจ

    “จะกลับบ้าน” ผมตอบ

    “มึงกลับไหวเหรอ มานี่ก่อน” พายลากผมไปที่เตียงกว้าง

    “โอ๊ย!!! กูเจ็บ” ผมร้องออกมา

    “มึงเจ็บแล้วยังจะกลับอีก อยู่ที่นี่เลย” พายเอ่ยเสียงดุ

    “แต่กูจะกลับ” ผมยังดื้อรั้นต่อไป

    “ไม่ให้กลับมึงเป็นเมียกูก็ฟังกูสิ” พายพูดออกมาเหมือนเป็นเรื่องปกติ ตอนนี้หน้าผมคงแดงแน่ๆเพราะความอาย

    “ใครเมียมึง”

    “มึงลืมแล้วรึไงว่ากูทำอะไรกับมึงหรือให้ทบทวน” พายพูดพร้อมเข้ามาหอมแก้มผม ผมก็ได้แต่ใช้มือปัดป้อง

    “อย่าทำแบบนี้น่ะพาย เรื่องเมื่อคืนกูอยากให้มึงลืมไปให้หมด” ผมบอกพายด้วยน้ำเสียงจริงจัง

    “ลืมทำไม”

    “กูรู้สึกผิดกับน้องมิว ทั้งที่มึงกับน้องมิวคบกัน แต่มึงกับกูเสือกมามีอะไรกันถึงมันเกิดจากการกินยาเข้าไปก็เถอะ” ผมเอ่ยด้วยเสียงแผ่วเบา ความรู้สึกผิดเริ่มเกาะกินในใจ

    “แต่มึงเป็นเมียกูแล้ว” พายเอ่ยเสียงเรียบ

    “ถ้ามึงจะรับผิดชอบล่ะก็ไม่ต้องหรอกเพราะสาเหตุมาจากกู อีกอย่างกูก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่จะมาท้องหรือร้องไห้ฟูมฟาย” ผมยิ้มบางๆให้พาย ทั้งที่จริงแล้วอยากจะร้องไห้ออกมาด้วยซ้ำ

    “ไม่ๆ กูไม่ลืม ยังไงกูก็ไม่ลืม มึงเป็นเมียกู เป็นของกู กูรักมึงได้ยินมั้ย? กูรักมึงน่ะพีช” พายเข้ามาสวมกอดผมเอาไว้ ร่างกายผมแข็งทื่อสมองมันตื้อไปหมด ผมฟังไม่ผิดใช่มั้ย? ว่า”พายรักผม”






















    ..................................................................................................


    กลับมาอัพอีกครั้งหลังจากไม่อัพเป็นอาทิตย์

    อย่าเพิ่งทิ้งกันนะครับ 

    ช่วงนี้ไรต์ต้องเคลียร์งานเครียร์โปรเจค คงไม่ว่างอัพแน่นอนในช่วงนี้

    อีกอย่างไรต์ก็ใกล้สอบแล้วด้วยครับ

    ถ้าหมดช่วงนี้ไปหรือถ้าไรต์ว่างก็จะเข้ามาอัพกันนะครับ

    สุดท้าย เหมือนเดิมครับ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกัน

    ป.ล. ฉากเสี่ยงไปเมนชั่นถามในทวิตเตอร์ของไรต์หรือไปส่องที่ไบโอทวิตไรต์นะครับ อ่อ ไรต์แต่งอะไรเสี่ยงๆไม่เก่งแต่ก็จัดไป3หน้ากระดาษ


    :)  Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×