ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การวัดใจตัวเองในการสอบวันสุดท้าย(สอบสัมภาษณ์)
วันที่สอง...เมื่อฉันเดินทางมาถึงมหาวิทยาลัยและลงทะเบียนเสร็จก็พาคุณพ่อมาประชุมที่C5 วันนี้ท่านอธิการบดีให้ทุกคนที่สมัครสอบในสำนักจีนวิทยามาประชุมเพื่อรับฟังข้อมูลต่างๆเกี่ยวกับโครงการและการเรียนการสอนของสำนักนี้ เมื่อประชุมเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ได้เวลาตื่นเต้นนนน อ๊ากกก สอบสัมภาษณ์เป็นคนแรกของสาขาเลย พอได้ยินอาจารย์เรียก4คนแรกให้เข้ามาเท่านั้นแหละ มือเย็น ใจสั่นมากกก โอ๊ยย อุตส่าห์บอกกับตัวเองตั้งแต่เมื่อวันเดินทางแล้วนะว่าอย่าตื่นแต้นๆ ขนาดรุ่นพี่ที่อ่อนอิ้งหลายคนยังทำได้ทำไมเราจะทำไม่ได้ล่ะ เอาล่ะ สู้ๆ เมื่อเราเข้าไปก็เจอกับอาจารย์ผู้หญิง2คนนั่งอยู่ ไทยคน จีนคน ดูท่าทางใจดี นั่นช่วยให้หายตื่นเต้นได้เยอะเลย เมื่อเดินมาถึงโต๊ะอาจารย์ก็เชิญให้นั่ง เราก็ยิ้มให้แล้วนั่ง และการสอบสัมภาษณ์อังกฤษก็เริ่มขึ้น อาจารย์ให้เราแนะนำตัว เราก็แนะนำตามสคริปต์ที่เราเขียนพลางยิ้ม(คือทุกคำถามเรายิ้มให้พวกเค้าตลอด ประมาณว่าตอบได้ไม่ได้ ขอยิ้มไว้ก่อน^^) พอแนะนำตัวเสร็จ อาจารย์คนจีนกับครูไทยก็ถามสลับกันไป เท่าที่จำได้ก็มีงานอดิเรกของเรา มาอยู่มฟล.แล้วจะเป็นโรคHomesickไหม เคยมาเชียงรายไหม คิดยังไงกับเชียงราย รู้อะไรเกี่ยวกับมอนี้บ้าง เคยเรียนจีนไหม พูดได้ไหม พอเราบอกว่าพูดได้อยุ่ ก็ให้ไปสัมภาษณ์กะอาจารย์คนจีน เอิ่มคือไม่ได้เตรียมสคริปต์พูดเป็นจีนมาเลย คิดว่าเราเลือกสอบเป็นอังกฤษจะให้พูดแค่อังกฤษอย่างเดียว แต่ไม่เปนไรตอนนี้ต้องใช้สติคิดอย่างเดียว พอตั้งสติได้ก็เริ่มแนะนำตัวเป็นภาษาจีน แล้วครูจีนก็ถามว่าทำไมชอบภาษาจีน เรียนจีนยากไหม เรียนจีนมากี่ปีแล้ว และถามซ้ำเกี่ยวกะว่าเรารู้จักมฟล.แค่ไหน(เปลี่ยนเป็นภาษาจีน) นี่ก็เรียบเรียงคำถูกมั่งผิดมั่ง แต่ก็ฟังออก คำถามสุดท้ายคือเคยสอบhskไหม เคยสอบมาตั้งแต่วัน/เดือน/ปีอะไร ฉันก็เปิดพอร์ตตัวเองให้อาจารย์ดูผลสอบhskระดับ3ให้อาจารย์ทั้งสองดูแล้วก็มองเรายิ้มๆ จากนั้นก็กล่าวขอบคุณ ฉันก็กล่าวขอบคุณพวกเขาแล้วพูดเสริมว่าถ้าได้เข้ามาเรียนที่มฟล. ฉันหวังว่าจะได้เจออาจารย์ที่ดีเหมือนพวกคุณทั้งสอง พวกเค้าก็ยิ้มกล่าวขอบคุณและเราก็เดินออกมาจากห้องสัมภาษณ์ ความรู้สึกตอนนั้นคือเหมือนยกภูเขาออกจากอก แบบโล่งมาก ฉันก็หวังว่าจะได้เจออาจารย์สองคนนั้นอีกถ้าได้เข้ามาที่นี่ ฉันชอบพวกเขามาก ดูเป็นอาจารย์ที่มีอัธยาศัยดี ร่าเริงและเป็นกันเอง คิดไม่ผิดจริงๆที่เลือกเดินตามความฝันของตัวเองโดยการมาสอบที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ การเรียนที่นี่จะไม่ใช่อุปสรรคสำหรับเราเลยแม้แต่น้อย ถ้าเรามีความพยายาม ความฝันก็เป็นหนึ่งในแรงผลักดันซึ่งช่วยให้เราไปถึงจุดมุ่งหมายได้ หวังว่าการที่ฉันนำประสบการณ์เหล่านี้มาแชร์จะสามารถช่วยตอบคำถามในใจให้ใครหลายๆคนได้นะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น