คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ตอนที่1
ครืด~~ครืด
"โอ๊ยใครโทรมาแต่เช้าว่ะ"
"ฮัลโหล"
"...."เงียบไมว่ะ
"ฮัลโหล"
"...."อ๊ะ...อ้าวไมมีใครมันโทรมามันเป็นเสียงนาฬิกาปลุกนี่หว่า
เวลาผ่านไป15.59นาที ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำ
สวัสดีค่ะฉันชื่อน้ำผึ้งเรียนอยู่ม.4 วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก
เว้ามาแต่เช้าเลย
ฉันเป็นนักเรียนใหม่ของที่นี่ ฉันเดินไปถามใครก็ไม่รู้หน้าตาดูดี
"เอ่อ ขอโทษค่ะม.4/1ไปทางไหนค่ะ"
"อ๋อ เดินตรงไปเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา แล้วก้อเดินกลับมาเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา"เฮ้ย...มันกวนนี่หว่า
"ฉันถามดีๆนะเนี่ย ตอบให้มันดีๆหน่อยไม่ได้รึไง"
"อ้าวก้อตอบดีๆไง"วู้ส์ดูมันสิกล้าย้อนยัยน้ำผึ้ง เกิดมาไม่มีใครย้อนฉันเลย(นอกจากพี่น้ำมนต์ตัวแสบ)
แล้วฉันก้อเดินหนีมันไปแต่มันคว้าข้อมือฉันไว้
"เฮ้ปล่อยน้องฉันนะโว้ยไอ้ยิม"นะ...นั่นมันเสียงพี่น้ำมนต์นี่หว่า
"ไอ้พี่บ้า ทำไมแกทิ้งน้องสาวน่าตาน่ารักไว้อย่างงี้ฮะ"
'หลงตัวเองว่ะ'พี่น้ำมนต์สถบ
"เอ้ยๆพี่พูดอะไรระวังหน่อยนะ"
"ยังได้ยินอีก ขอโทษๆ"
"เออ"
"มีไรหรอถึงได้หน้าเหมือนคนปวดอึอย่างนี้อ่ะ"
"ก้อพี่อ่ะทิ้งฉันไว้คนเดียว ฉันเพิ่งมาเรียนที่นี่วันแรกด้วยอ่ะไอ้พี่บ้า" ฉันเถียงกับพี่น้ำมนต์อยู่แล้วอีตายงยิมอะไรก้อโผล่ขึ้นมาถามว่า
"น้องแกหรอว่ะไอ้น้ำ"
"เออดิ แกคิดว่าน้องหมารึไง"
"คิดว่างั้นนะ"
"อ้าวๆ อย่างงี้ก้อมีปัญหาสิ ไอ้เฮ้"
"ฉันไม่ได้ว่าเธอนะแต่ฉันว่าพี่ชายเธอต่างหาก"
"ถ้านายว่าพี่ฉันเป็นหมา ฉันก็เป็นหมาด้วยสิ"
"ยังไม่ได้ว่าเลยนะเนี่ย ร้อนตัวไปได้"
"พอเหอะๆ พี่น้ำมนต์ฉันไม่อยากเถียงกับพี่แล้ว"
"เออๆพอก็ได้"ในที่สุดพี่น้ำมนต์ก็ยอมแพ้
"พี่น้ำมนต์จ๋า...ไปส่งน้องหน่อยนะ"
"ไม่ไปเว้ย ไอ้ยิมไปส่งน้องฉันหน่อยสิว่ะ"
"ได้เลยเพื่อน"
"เฮ้ยไม่ต้องเลยพี่น้ำมนต์ถ้าให้ไปกับนายนี่อ่ะนะฉันยอมเดินหลงคนเดียวดีกว่า"
"งั้นแกก้อไปด้วยสิวะไอ้น้ำ"ไอ้ขี้เก๊กมันชวนพี่น้ำมนต์ไปส่งฉันด้วย
"พี่ไปด้วยกันนะ เดี๋ยวเผื่อนายนี่มันฉุดน้ำผึ้งไปว่าไงอ่ะ"
"เออ...จริงด้วยแฮะไม่ได้คิดถึงน้องของฉันเลย"
ในที่สุดฉันก็มาอยู่หน้าห้องของฉัน แล้วอยู่ดีๆไอ้พี่ตัวแสบก้อดันมาหอมแก้มฉัน
"เฮ้ย..พี่ทำไรอ่ะ"
"ก้อมาส่งน้องสาวไง555+..ไปล่ะเดี๋ยวพักจะแวะมาหานะ"
"อื้ม...บาย"พอฉันบอกลาพี่น้ำมนต์เสร็จฉันก้อเดินเข้ามาในห้อง แล้วก้อขุดพบที่นั่งอันแสนดี๊ดี มันคือข้างหน้าด้วยยยยยยย(ดีตรงไหนฟะ)
"เอ่อ..มีคนนั่งมั๊ยค่ะ"
"มีก้อเห็นดิ ถามโง่ๆ"
"เอ่อ...นั่งด้วยคนได้มั๊ย"
"จะนั่งก็นั่งไปสิ ไม่ได้เขียนว่าจองซะหน่อย"พอยัยนั่นพูดจบ ก้อมีผู้หญิงคนนึงน่าตาน่ารักเดินมาทางฉัน
"นี่เทอเมื่อกี้ใครใช้ให้พี่น้ำมนต์หอมแก้มเทอ"
"ปะ...ป่าวนะพี่เค้าหอมแก้มฉันเอง"
เพี๊ยะ!!!!!เสียวยัยนั่นตบฉัน
ฉันรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำ ฉันรีบกดเบอร์พี่น้ำมนต์ทันที
"ฮัลโหลพี่น้ำมนต์ ฮึก..."
(เป็นอะไรไปยัยผึ้ง)
"มาหาฉันที่หน้าห้องน้ำหญิงชั้น6หน่อย"
(อืมๆอีก0.5วินาที่พี่จะขึ้นไป)
ฉันมารอพี่อยู่หน้าห้องน้ำแล้วพี่น้ำมนต์ก็โผล่หัวมาทันทีพร้อมกับอีตาขี้เก๊กพ่วงมาด้วย
"พี่น้ำมนต์ฮึก.."
"เป็นอะรัยค่อยๆพูดก็ได้"ฉันเช็ดน้ำตาแล้วพูดขึ้นว่า
"เอ่อ..มียัยหน้าม้ามาตบหน้าฉัน หลังจากที่พี่ไปแล้ว"
"แล้วมันตบแกเรื่องอะไรอ่ะ"
"ก้อพี่หอมแก้มฉันอ่ะ"
"555 ทำไมวะพี่น้องหอมแก้มกันไม่ได้หรอ"
"แต่มันไม่รุนี่ว่าเราสองคนเป็นพี่น้องกันอ่ะ"
"เออ..ว่ะงั้นก้ออุบไว้เปงความลับแล้วกัน"
"เออๆ...เฮ้ยยไม่ได้ๆ"
"ไมง่ะ"
"ก้อไม่อย่างงั้นฉันก้อเข้าเรียนไม่ได้สิ"
"งั้นก้อโดดสิ"ก้อดีเหมือนกันนะที่จะโดดเรียนง่ะ
"งั้นก้อ...ไอ้ยิม"
"ฮึ...แกจะให้ฉันทำรัยว่ะไอ้น้ำ"
"ฝากด้วยไปล่ะ"
"เฮ้ยพี่น้ำ...จะปล่อยให้ผึ้งอยู่กับอีตานี่หรอ"ไอ้พี่บ้าเอ้ยปล่อยน้องสาวอยู่กับอีตานี่แล้วฉันจะรอดกับ
ไปมั๊ยนี่
"ตะโกนไปก้อไม่ได้ยินหรอก"
"จะไปไหนก้อไปเลยไม่ต้องมายุ่ง"
"ได้ ระวังโดนอาจารย์ฝ่ายปกครองจับนะ"
"เอ่อ...ฉันขอแพ้นายยกนี้ก้อแล้วกัน"
"งั้นก้อดี ว่าแต่จะไปไหนดีล่ะ"
"กลับบ้านดีกว่า"ว่าแล้วอีตายิมก้อพาฉันออกมานอกโรงเรียนแล้วมันก้อวิ่งไปเอารถที่จอดไว้ข้างโรงเรียน
"ขึ้นรถเร็วสิ"ฉันเดินขึ้นรถของอีตาขี้เก๊ก เฮ้ย...แล้วทำไมฉันขึ้นรถมันอย่างง่ายดายอ่ะ
"นายจะพาฉันไปไหนอ่ะ"
"อ๋อ ก้อจะพาไป.........อิอิ"มันพูดแล้วทำท่าหัวเราะคิกคัก
"โอ๊ย ฉันจะบ้าตายถ้านายไม่บอกว่าจะพาไปไหนล่ะก้อ...ฉันจะเปิดประตูแล้วกระโดดออกจารถนะ"ฉันพูดเชิงขู่มันไปด้วยเพื่อมันจะหยุด
"จะโดดก้อโดดไปเลยเพราะถ้าเทอจะโดดลงไปยังไงก้อโดดลงไปไม่ได้เพราะรถของฉันมีระบบล็อกอัตโนมัติถ้าไม่ปลดล็อกที่ฉันเธอก้อโดดลงไปไม่ได้" เอาไงดีเนี่ยแย่แล้วเฮ้อ...แล้วชีวิตฉันจะเป็นยังไงเนี่ย.......
............................................................................
to be continued
ความคิดเห็น