คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ครั้งเเรกของฉัน (ปิง)100%
"ผู้หญิงนัด อะไรฟ้ะ เสียรมณ์หมด เเต่ยังดีที่มีพี่ชายเค้ามาด้วย เเต่ไม่รู้จะหล่อป่ะ..ไม่นะ เห็นเอมี่บ
อกว่าเค้าหล่อนี่น่า ....ใช่ๆๆๆๆ"ฉันกำลังนั่งรอผู้หญิงที่ ขาว สวย น่ารักกว่าฉันที่นัดฉัน พล่างคิด
อะไรไปเรื่อยเปื่อย
"ใช่ อะไรเหรอคะ พี่ปิง.."
"เอมี่!!!...ปะ เปล่า..."
"มานานยังคะ.."เอมี่มาตั้งเเต่เมื่อไรก็ไม่รู้เกือบตั้งตัวไม่ทัน เเล้วเธอก็นั่งลงข้างๆฉัน เซ็งมากมีเเต่
ผู้หญิงนั่งข้างๆ อ่ะ..พี่ชายเค้าต้องมาด้วยดิหรือว่าเราจะโดนหลอกว่ะ เศร้า
" (T_T)..."
"ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะคะ..."
"เปล่า "
"อ่ะ ใช่ลืมเเนะนำ..."
"ใครเหรอ...."
"พี่เอมี่คะ ....พี่เอ็มค่ะ!!!..."เธอตะโกนเรียกเสียงดัง
"มาเเล้วคับ คุณน้อง...."ชายหนุ่มหน้าตาดี คิ้วเข้ม ตี่นิดๆ ผิวขวาๆ ตัวสูงกว่า180ครึ่ง หน้าใสไร้สิวมี
เเต่ริ้วรอย(ริ้วรอยความหล่อแถมฝังลึกด้วยอ่ะ)
"นี่เหรอเพื่อนเธอ...."โอ้ว เค้าหันมาทางฉันด้วย หล่อเเมร่ง อย่างนี่ต้องทักทาย
"วะ วะ หวัดดีคะ.."
"ดีคับ..."พูดกับเราด้วยอ่ะ ดีจายจางเย้ย
"ไม่ใช่เพื่อน พี่ปิงเป็นเเฟนเอมี่ต่างหาก..."ว่าเเล้วเธอก็ยึดฉันไว้ทันที เวรเเล้วฉันไปเป็นเเฟนเธอตั้ง
เเต่เมื่อไรค่ะ
"เหรอ งั้นดูไว้ให้ดีๆเเล้วกัน พี่ไปก่อนน่ะ เดี๋ยวมารับ...ไปนะคับน้อง...เอออ ...น้องปิง"จำชื่อเราได้
ด้วยอ่ะ เเล้วเค้าก็หันหลังเดินไป ไม่อย่างพึ่งไปสิ ยังเก็บเกี่ยวความหล่อไม่พอเลยอ่ะ
"สั่งอาหารกันดีกว่า..."
"จ้ะ..."เอมี่ยืนเมนูมาให้ฉัน ฉันรับเเต่สายตาก็ยังคงจับจองมองหาพี่เอ็มอยู่ดี
"พี่เอ็มอ่ะ เค้าเป็นพี่ชายที่เเสนดีคะ เอมี่รักพี่เอ็มนะ เเต่ตอนนี้เอมี่รักพี่ปิงมากกว่าเเล้ว..."เเล้วเธอก็สบ
ไหล่ของฉัน ฉันจำทนต้องมองหน้า มองตา กินข้าวอย่างอะเหร็ด อร่อย เเต่ทำมั้ยพ่อครัวที่นี่ทำอาหาร
ได้เลี่ยนมากเลยว่ะ เรากินข้าวกันเสร็จก็จะไปเดินเล่น เเต่ว่าฝนตก เค้าว่าพายุลง เลยต้องนั่งโรเเมน
ติกอยู่ในร้านอาหารกับเอมี่2ต่อ2
"อร่อยมั้ยคะ..."
"จ้ะ..."
...เปรี๊ยง!!!...
"ว้าย..."เสียงฟ้าร้องดังมาก เอมี่ก็กระโดดมาเกาะฉัน อยากจะตะโกนบอกจังว่าฉันก็กลัว บ้าจริง ...
ในที่สุดฝนก็ซ่า ...
"อ่ะ พี่เอ็ม..."พี่เอ็มมาเเล้ว...ดีจัยจังเลย
"ไปกลับกัน..."
"คะ..."เอมี่ลุกขึ้นพร้อมฉุดฉันให้ลุกขึ้น เอมี่ฉุดพี่ขึ้นเเรงๆหน่อย เพราะมันตกหลุมรักจนลุกไม่ไหว
เเล้วนะ เอมี่บอกว่าจะไปส่งฉัน ฉันตามพวกเค้าไปขึ้นรถ
...เเละเเล้วรถก็มาจอดตรงหน้าปราสาทของฉัน ไม่ใช่ บ้านของเอมี่ต่างหาก ฉันไม่มีปัญญาสร้าง
ได้อย่างนี่หรอง ใหญ่อย่างกับวัง
" เอมี่ เธอลงไปก่อนเดี๋ยวพี่จะไปส่งน้องปิงเอง..."
"เเต่...."
"ไม่มีเเต่ " ฉันนั่งข้างหลังมองดูสองพี่น้องคู่นี่ทะเลาะกันอย่างเมามัน ฉันเชียร์พี่เอ็มน่ะค่ะ...พี่เอ็ม
สู้ๆๆๆ
"ก็ได้ กลับก่อนน่ะค่ะ..."ว่าเเล้วเเม่สาวน้อยเเสนน่ารักก็ดึงคอฉันไปหอมเเก้ม ...เเหวะ
"ไปได้เเล้ว...."
"เชอะ...."เธอเชิดหน้าใส่พี่ของเธอเเล้วกางร่มหาเข้าไปในวัง
ฉันโดนเรียกให้ขึ้นไปนั่งข้างหน้าเเทนที่เอมี่ ก็อ่ะน่ะ ตอนเเรกๆก็ทำตัวเป็นนางเอง ไม่ยอมไป เเต่็
ไปอยู่ดี ทำไงได้อ่ะ เกิดมาเป็นนางเอก ฮุฮู
เเล้วรถก็ออกตัวไปด้วยความเงียบเเละเงียบ พี่เค้าพูดไม่ได้เหรอ อ้ากหิวน้ำอ่ะ ไม่กล้าบอก ก็เล่นขรึม
ซ่ะจะทำงั้ยดี อีกตั้งไกลกว่าจะถึงบ้านพัก
"อึก ......"ฉันกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ เอาว่ะ กินน้ำบ่อน้อยไปก่อนก็เเล้วกัน
เอี๊ยด....
อยุ่ๆพี่เอ็มก็หยุดรถ หน้าร้านขายของ
"เดี๋ยวพี่มานะ...." เเละเเล้วเจ้าชายก็หาไปท่ามกลางสายฝน
"หิวน้ำเป็นบ้าเลย..."ฉันบ่น จากนั้นก็หาน้ำในรถพี่เอ็ม ไม่ค่อยเลยนะเราเนี้ย
หาไปหามาฉันก็เจอ
"ขอบคุณพระเจ้า ที่ส่งน้ำมาให้ฉัน...ฮึก!..." ฉันดื่มมันเข้าไปอึกใหญ่เเละหลายอึก ...
" ว้าก...นี้มันเหล้านี่หว่า ตายเเน่ฉัน ชีวิตคงรอดไม่ถึงบ้านพัก...." ฉันเเพ้เหล้าเอามากๆ ฉัน
เลยเก็บมันไว้ที่เดิม
" โอ้ย...ร้อนเเฮะ..." ฉันบ่นในขณะที่ข้างนอกฝนตก ข้างในรถเเอร์เย็นฉ่ำ
"มาเเล้ว..." พี่เอ็มเดิมกลับมาพร้อมกับยื่นถุงในมือให้ฉัน
"อะไรค่ะ?.."
"น้ำงั้น หิวไม่ใช่เหรอ.."อยากจะบอกพี่เอ็มเหลือเกินว่ามันสายเกินไปซ่ะเเล้ว เเต่ฉันก็รับมันมาเเล้ว
เปิดกิน เผื่อมันจะช่วยทำให้ความเข้มข้นของเหล้าที่อยู่ในท้องฉันจางลงบางไม่มากก็น้อย
เเต่มันก็ช่วยอะไรไม่ได้เลย ฉันรู้สึกร้อนไปหมด เหงื่อเเตกพลักๆ
"ร้อนเหรอ..."พี่เอ็มถาม
"อืม..."
"อ้าว เฮ้ย จะทำอะไรน่ะไม่ได้นะ..."พี่เอ็มเห็นฉันกำลังปลดกระดุมเสื้อถึงกับร้องออกมา นี่เเค่ถอด
กระดุมนะ ถ้าถอด...คงจะ... ไปเเล้วมั้ง เค้ารีบหักพวงมาลัยหลบเข้าข้างทาง
"หยุดๆๆๆๆ...."พี่เค้ารีบห้ามฉันเเล้วก็พยายามที่จะปิดกระดุมให้
"ไม่เอาอะ ร้อนนี่น่า...จะถอดเเล้ว..."
"บ้าจริง...ไม่มีเชือกเลยอะ...อ่ะ...ใช่."พี่เอ็มก้มลงเเกะเชือกร้องเท้าออกมา
"ขอโทษน่ะน้องปิง...." จากนั้นมันก็ถูกพูกติดกับมือฉันทั้งสองข้าง
"ร้อนๆๆๆ ...."ฉันบ่นตลอดทาง ส่วนพี่เอ็มก็รีบขับรถไป
....เอี๊ยด....
ในที่สุดก็ถึงหน้าบ้านพักของฉัน ฝนยังคงตกอยู่ พี่เอ็มวิ่งลงจากรถมาทางฉัน เปิดประตูอุ้มฉันลงมา
ด้วยความที่ฉันตัวไม่ใช่เบาบวกกับร้องเท้าที่ไม่มีเชือกทำให้พี่เอ็มเสียความทรงตัวซึ้งเป็นสาเหตุที่ทำให้
เกิดเหตุการอันหน้าสยดสยอง
"หนักอ่ะ..."เสียงนี้ไม่ใช่พี่เอ็มร้องเเต่เป็นฉัน
"ว้าย...นี่เเกทำอะไรเพื่อนเรานะ...."บอลลูนออกมาพร้อมกับกวางเเละปองตะลึง เมื่อภาพที่พวกเธอ
เห็นชวนให้คิดลึก พี่เอ็มทับฉันอยู่ หน้าพี่เค้าอยู่ที่ซอกคอขอฉัน กระดุมที่ฉันเเกะไว้จะไม่ได้ใส่ทำให้
เสื้อเเผ่ออก เเละสุดท้ายมันชั่งสาดิสมาถ้ายิ่งเห็นว่ากำลังถูกมันเเต่ถ้าเป็นเชือกอื่นก็คงจะดีกว่าเชือกร้อง
เท้าช่ายมั้ย
"นี่ ออกไปนะ...."กวางโวยวาย เเต่เเทนที่จะโวยวาย ช่วยฉันก่อนได้มั้ยฉันจะตายเเล้วนะ...
"ช่วยด้วย...."
มันเป็นครั้งเเรกที่จะมีผู้ชายไกล้ขนาดนี่ เเต่ไม่น่าเป็นเเบบนี่เลยมันต้องโรเเมนติกดิ พระเจ้า TuT
@/@ @/@ @/@ @/@ @/@ @/@ @/@ @/@ @/@ @/@ @/@ @/@ @/@
ความคิดเห็น