คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ...งานเข้าเเล้ว...ยู้ฮู้
"สมน้ำหน้าใครใช่ให้ด่ามัน...ช่วยไม่ได้..."ปิงนั่งกินข้าวอยู่ แต่ยังด่าฉันได้ทั้งที่ข้าวเต็มปาก มัน
สามารถมากคะ บอลลูนนั่งอยู่หน้าคอมฯกับไอ้กวาง ส่วนไอ้ปองก็นั่งกินข้าวอยู่ข้างๆไอ้ปิงนั้นแหละ
"ยังไง ฉันก็เอาข้าวมาให้เเกกินได้นะโว้ย...จริงมั้ยปอง..."ฉันหันไปหาตัวช่วย
"แล้วเเต่..."มันตอบเเล้วกินข้าวต่อ
"เห็นมั้ยกับไอ้ปองยังไม่เห็นด้วยกับเเกเลย...เนอะปอง..."ไอ้ปิงว่าฉัน
"ก็ได้..."มันตอบเเล้วกินข้าวต่อ
"ไม่จริงปองเข้าข้างฉันใช่ป่ะ..."
"แล้วแต่..."มันตอบเเล้วกินข้าวต่อ
"ชิ...มันไม่เข้าข้างคนโง่อย่างเเกหลอก..."ไอ้ปิงเถียงกลับ
"ก็ได้..."มันตอบเเล้วกินข้าวต่อ
"เข้าข้างฉัน..."
"แล้วเเต่..."มันตอบเเล้วกินข้าวต่อ
"ไม่เข้าโวย..."
"ก็ได้..."มันตอบเเล้วกินข้าวต่อ
"เเล้วเเกจะตอบอย่างอื่นไม่ได้เหรอ...!!!"ฉันกับไอ้ปิงรวมใจกันด่าไอ้ปอง มันเงยหน้าขึ้นมาช้าๆ
เเล้วตอบว่า
"แล้วเเต่...ก็ได้...." โห่มันตอบเยอะกว่าเดิมจริงด้วย...แล้วเเต่...ก็ได้ ในขณะที่ฉันกับไอ้ปิงกำลัง
จะตบหัวมันอยู่นั้นเอง
"เฮ้ย...งานเข้าว่ะ..."
"จริงเหรอ..."แลเวเรารีบกรูกันไปที่หน้าคอมฯทั้งที่ปากไอ้ปิงยังคาบช้อนอยู่
ไจริงด้วย...มีกี่งานอ่ะ...."ฉันถามขึ้น
"4 งานว่ะ "ไอ้กวางว่า
"เหรอ...งั้นฉันให้พวกเเกทำเเล้วกัน ฉันเคยทำเเล้ว ให้พวกโชว์ฝีมือดีกว่า..."ฉันพูดจบก็ลุกขึ้นเดิน
ไปนอนเล่นบนเตียงเเล้วให้พวกมันดูเอาเองว่าใครรับงานใหน ที่จริงก็เสียดายนะ เเต่ไม่ค่อยอยากออก
ไปกลัวจะเตอไอ้หน้าหล่อปากสุนัข เเถมยังคุณหมาที่รักมันคงจำฉันได้อยู่เเล้ว
"โอเค ตามนี้..."พวกมันตกลงกันเสร็จก็ออกไป
"อ้าวเฮ้ยเเล้วใครเก็บที่พวกเเกกินละ..."ฉันบ่นกับตัวเองเพราะพวกมันออกไปหมดเเล้ว เเต่เเล้ว
"ก็เเกนั้นเเหละ เฝ้าบ้านด้วยล่ะ..."ไอ้ปิงว่าแล้วออกไปทันที มันยังจะอุตะสาหเปิดประตูเเล้วด่าเกินไปมั้ง
..............................................................................................................................
...ปิงเองค่ะ...(ฉันหญิงค่ะ)
"ก็เเกนั้นเเหละ เฝ้าบ้านด้วยล่ะ..."พอฉันด่าไอ้บาสเสร็จเราก็เเยกย้ายกันไปตามที่ลูกค้านัดหมาย จุดนัดหมายของฉันคือ...ร้านกาเเฟ
"สวัสดี..."ฉันเดินเข้าหาลูกค้า ซึ้งเขาจะส่งรูปมาให้ เเละเค้าก็ใช่
"นายเป็นใครอะ..."เธอพูด อ้าวเวรมองฉันเป็นชายซ่ะงั้น
"คือฉันมาจากตัวเเทน...."
"ทำไม...ตุ๊ดจะขายเครื่องสำอางเหรอ..." ซ่ะงั้น
"เปล่าค่ะ..."
"ไม่ต้องอายเหรอ...เเต่ตอนนี้ฉันไม่ว่างกำลังรอคนอยู่...."เธอว่าเเล้วดูเวลา ชักจะทนไม่ไหวเเล้วน่ะ
"ฉันเป็นตัวเเทนการสื่อรักเเละก็ไม่ใช่ผู้ชายด้วย...!!!!"ฉันขึ้นเสียงใส่เธอ เธอถึงกับชะงัก
...เพียะ...
เธอตบฉันอย่างจัง
"บ้าจริง ด่าลูกค้าด้วยอะ ไม่ไหว..."เเล้วเธอก็เดินออกไป บ้าชิ โดนผู้หญิงตบ ชาเลยอะ ก็เธอนั้น
เเหละที่ทำให้ฉันด่า มันน่าดมโหนัก...
"พี่ชายคะ...ทั้งหมด 100ค่ะ..."พนักงานเดินมาหาฉัน
"อะไรนะ..."
"ก็เเฟนพี่เขาบอกให้มาเก็บที่พี่..."เธอว่า
"หา!!..."ที่ฉันตกใจก็ทั้งไอ้ที่ต้องจ่ายเงินเเละที่เห็นฉันเป็นผู้ชาย โอ้ย ถ้าฉันจะมาเเฟน เเฟนฉัน
ต้องเป็นผู้ชายโว้ย ... สรุปงานนี้ไม่ได้เงินเเถมยังต้องจ่ายเงิน เจ็บฟรีอีก ใครออกความคิดนี้วะ...ฉัน
จะฆ่าเเก
............................................................................................................................
...กวางเองคะ...
เมื่อเเยกทางได้ ฉันก็รีบเดินไปที่ใต้ต้นมะพร้าวต้นที่13 ที่มีผี เฮ้ย ตนใส่เสื้อยืดสีเขียวยืนอยู่ เพราะเค้าคือลูกค้าของฉัน ฮุฮุ
"คุณเป็น...ตัวเเทนการสื่อรักเหรอคับ..."ฉันไปยืนหน้าเค้าแล้วเค้าก็ถามขึ้น พอฉันเงยหน้าขึ้น
"ค...ค...คะ"โอ้พระเจ้า หล่อโครต อะไรว่ะยังต้อพึ่งตัวเเทนอย่างฉันอีกเหรอ
"ดีเลยครับช่วยผมหน่อย..."เค้าทำหน้าเศร้าเเล้วจับมือฉัน ดอ้มือนายนุ่มมากเลยซาร่า...มันชักจะทำให้ฉันจายลาลายเเล้วนา
"มะ..มีอะไรค่ะ..."ฉันตอบติดๆขัดๆ
"คือว่าผม...ผม..."ไม่ต้องบอกว่ารักฉันก็ได้ ฉันอ่านใจคุณออก เรียกแนออกมาเพราะหลงรักฉันใช่มั้ยล่ะ แล้วฉันก็ยืนบิดไปบิดมา
"ผมชอบ..."โอ้พระเจ้า
"ผมชอบ..."โอ้มายก๊อต
"ผมชอบ....ผู้ชายคนนั้น...."
"หา!!!"โอ้ม่ายกอด
"ทำไมย่ะ เธอไปบอกเค้าสิฉันเป็นลูกค้าเธอน่ะ..."
"...(#0#)..อึ้ง..."อึ้งเเดกเลยค่ะ...พอฉันหันไปดูไอ้คนที่เค้าชอบก็หล่อเเมงๆ
"อึ้ง...จะอึ้งถึงเมื่อไร..."เธอ...เฮ้ย...เค้าว่า..เพียะ..ฉันตบหน้าตัวเองเบาเพื่อเรียกสติ ถ้าตบเเรงก็เจ็บใช่ป่ะ
"คนนั้นเหรอ..."ฉันสบัดมืออกจากเค้าทันที ไม่เป็นไรเหรอ เพราะไอ้หล่อ2มันคงไม่ชอบผู้ชายด้วยกันเหรอ ฉันใช่ความด้าน...ความกล้าหาญต่างหาก
"คนนั้นเค้าชอบคุณ..."ฉันชี้ไปทางเค้าที่เป็นผีสิงอยู่ที่ต้นมะพร้าวอย่างเขินอาย
"ว้าย...มีคนชอบฉันด้วย...พระเจ้า...."ว่าเเล้วสุดหล่อ2ก้วิ่งก้นส่ายไปหาเค้า
"พระเจ้า...ม่ายจริง คาสโนวี่อย่างฉันทำไมต้องเสียท่าให้กับตุ๊ดซี่ด้วยเนี้ย..."ฉันทำหน้าจะร้องให้
...แล้วหมุ่นหล่อทั้งสองก็เดินมาหาฉัน พร้อมส่งเงินให้500บาท จากนั้นก็เดินจากไปกับสายลม
....................................................................................................................
...บอลลูนมาเเล้ว....
...พอฉันเดินมาถึงที่จุดนัดพบ...
"ฉันรักคุณ..."
"ผมก็รักคุณ..."ฉันเห็นคนกำลังบอกรักกันที่จุดนัดพบของฉัน เเล้วฉันก็เดินเข้าไป
"คุณเป็นลูกค้าของฉันใช่มั้ยค่ะ..."
"ค่ะ เเต่เรารักกันเเล้ว ขอบคุณที่มา...บาย..."แล้วทั้งสองก็จูงมือเดินไปด้วยกันอย่างมีความสุขปล่อย
ให้ฉันยืนงงอยู่คนเดียว..
.....ฟิ้ว~~~~~~......(เสียงลมพัด)
.....................................................................................................................
.....เเล้วเเต่...ก็ได้...ปองงับ....
...ฉันเห็นคนกำลังทะเลาะกันที่จุดนัดพบของฉัน...งานของฉันคือทำให้คนที่ทะเลาะกันอยู่ดีกัน..เเละฉันก็คิดว่าคู่นี้...
....แล้วฉันก็เดินเข้าไปด้วยหน้าตาเฉยเมย...
"คุณคือลูกค้าของฉัน...ฉันบอกให้คุณดีกันเเละรักกันเหมือนเดิม....!!!!!!!!"ฉันด่าเค้าที่กำลังทะเลาะ
กันอยู่
"ค่ะ?...."เค้าเเละเธอเลิกทะเลาะกันแล้วรีบจับมือกัน
"รักกันดิ...มีอยู่เเค่นี้ก็ทะเลาะกัน...แล้วเป็นเเฟนกันทำมั้ยหา..."ฉันเริ่มเทศ
"ระ..รักเเล้วคับ..."เเล้วเค้าก็กอดกันเเต่ฉันก็เทศต่อ..
"ทำไมทะเลาะ รู้มั้ยมันไม่ดี จะฆ่ากันเลยมั้ย....ฉอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"ฉันยังเทศต่อ เค้าทั้ง
สองรีบยัดเงินให้ฉัน1000บาท แล้ววิ่งปทันที่
"รักกันเข้าใจ๋...ฉอดๆๆๆๆๆๆๆ"ถึงเค้าจะไกลออกไปเท่าไรฉันก็ยังคงเทศต่อจน
....เพี๊ยะ...
มีคนตบหัวฉัน ฉันหันไปดูก็เห็น ไอ้ กวาง ปิง เเละบอลลูน ทำหน้าเศร้า ฉันหยุดพูดเเล้วกลับบ้าน
พักกัน
"แกพูดเยอะน่ะเมื่อกี้..."ปิงว่า
"แล้วเเต่..."
"ฉันชอบให้มันพูดน้อยมากกว่าว่ะกลัว..."บอลลูนมองฉันอย่างหวั่นๆ
"ฉันก็ว่างั้ยเเหละ..."ไอ้กวางสมทบ
"ก็ได้..."
"ฉันจะฆ่าไอ้บาส...."ทั้ง3พูดหร้อมกัน
"แล้วเเต่....ก็ได้..."คงรู้น่ะว่าใคร
.................................................................................................................................
ความคิดเห็น