ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : ศึกตัดสินแห่งแสงและเงา
เสียอสรามัึ้อไปทั่ววัปีศา วันและเปลวเพลิพวยพุ่ึ้นสู่ท้อฟ้า ธารา้อมอไปยัร่าอไป๋ินหลัวึ่บันี้ไ้แปรเปลี่ยนเป็นปีศาแท้ริ ปีเาำนามหึมาแผ่ยายออมา พลัอเารุนแรึ้นเรื่อย ๆ ราวับูลืนวามมืารอบ้า
“พวเ้าิว่ารวมพลัันแล้วะหยุ้าไ้อย่านั้นหรือ?”ไป๋ินหลัวล่าว เสียอเาทุ้ม่ำและแฝไป้วยพลัทำลายล้า
ธาราไม่ไ้ล่าวอบ เายมือึ้น พร้อมับุประายเพลิสวรร์ที่ลุโิ่ว เปลวเพลิสีทออมฟ้าห่อหุ้มร่าอเา ในะที่เหล่าพันธมิรเริ่มเลื่อนพลามแผน
“เริ่มพิธีราประทับ!” หลานเฟิหวสั่าร เสียอนาัไปทั่วแนวรบ
เผ่านัพรและเผ่าพฤษาโบราเริ่มสวมน์โบรา ลวลายอัระเรือแสสลัึ้นลาอาาศ สร้าเป็นวเวทนามหึมา ำแพพลัอันศัิ์สิทธิ์เริ่ม่อัวล้อมรอบไป๋ินหลัว
ไป๋ินหลัวำรามลั่น พยายามทำลายเวทราประทับแ่พลัอเาลับถูสะท้อนลับ
“ไร้ประโยน์ พลัอ้าเหนือว่าเวทเหล่านี้!” เาพุ่ัวเ้าโมี แ่วเวทเรือแสสัเาเอาไว้
ธาราใ้โอาสนี้พุ่เ้าไป พร้อมับูวโอสถในมือึ้น
[ิ๊! ระบบแ้เือน: ‘โอสถเทพพิา’ พร้อมใ้าน]
ธาราเปิวโอสถ พลัมหาศาลแผ่ออมาราวับแรันาสวรร์ เาส่พลัอนเอเ้าไปในโอสถ เปลวไฟสวรร์ในร่าอเาเริ่มอบสนอ ส่อแสเิ้า
“ไป๋ินหลัว! เ้าบสิ้นแล้ว!” ธาราะโน่อนะโยนโอสถเ้าสู่ร่าอศัรู
ไป๋ินหลัวเบิาว้าเมื่อโอสถสัมผัสร่าอเา ทันในั้น เปลวไฟสีทออมฟ้า็ปะทุออมา พุ่เ้าสู่ร่าอเาโยร พลัอโอสถเริ่มัินพลัมืที่เาสั่สมมา
“อ๊า!”
เสียำรามอปีศาัสะท้อนไปทั่ววั ร่าอไป๋ินหลัวเริ่มสั่นสะท้าน พลัเาที่ปลุมร่าอเาเริ่มสลายไปทีละนิ
แ่แทนที่เาะล้มล เาลับหัวเราะออมา “หึหึหึ… เ้าิว่า้าไม่มีทารอั้นหรือ?”
ไป๋ินหลัวรวมพลัสุท้ายอเา เาึาบสีำออมา ่อนะฟามันลบนพื้นิน ลื่นพลัมืมหาศาลระายไปทั่วสนามรบ แผ่นินสั่นสะเทือน และเส้นทาพลัเวทอเผ่าพฤษาและเผ่านัพรถูัาบาส่วน
“พวเ้าะ้อพินาศไปพร้อมับ้า!”
ร่าอเาเริ่มส่อแสสีำอย่ารุนแร ราวับว่าเาำลัใ้พลัทั้หมอเาเพื่อสร้าแรระเบิรั้สุท้าย
[ิ๊! ำเือน! หาไป๋ินหลัวปลปล่อยพลัรั้สุท้าย นรปีศาะถูทำลาย!]
ธาราหันไปมอหลานเฟิหว นาพยัหน้าให้เา วาอนาเ็มไป้วยวามแน่วแน่
“เราะหยุมัน้วยัน”
ธาราหลับาล เาเรียพลัทั้หมอเา เพลิสวรร์รวมัวันลายเป็นหอเพลิที่ส่อแสเิ้า ร่าอเาเปล่พลัออมาราวับเป็นวอาทิย์บนสนามรบ
“สลายไปะ!”
เาพุ่เ้าไปพร้อมับหอเพลิ หลานเฟิหวใ้พลัปีศาอนาเสริมพลัให้ับารโมี ะที่เผ่านัพรและเผ่าพฤษาเสริมพลัให้ับราประทับเวทสุท้าย
ไป๋ินหลัวส่เสียำราม่อนที่ร่าอเาะถูพลัทั้หมัเ้าใส่!
เปลวเพลิสวรร์และราประทับเวทีระาพลัอไป๋ินหลัวเป็นเสี่ย ๆ เารีร้ออย่าเ็บปว่อนที่ร่าอเาะถูแสสีทอลืนิน
ในที่สุ เสียอเา็เียบล ร่าอเาสลายไปเป็นผุยผ เหลือไว้เพียเาสีำที่าหายไปามสายลม
[ิ๊! ศัรู ‘ไป๋ินหลัว’ ถูทำลาย]
สนามรบอยู่ในวามเียบ ทหารที่เหลืออไป๋ินหลัวเริ่มถอยหนี ะที่อทัพพันธมิรเยหน้าึ้นมอาสนามรบที่เ็มไป้วยเถ้าถ่านแห่สราม
ธาราทรุัวลับพื้น หายใหอบหนั หลานเฟิหวเินเ้ามา้าเา นามอไปยัาอศัรูัวา ่อนะล่าวเบา ๆ “มันบแล้ว”
ธาราพยัหน้า “ใ่… มันบแล้ว”
หลัาสรามรั้ให่ นรปีศา่อย ๆ ฟื้นัว พันธมิรทั้สามเผ่ายัร่วมมือันเพื่อสร้าวามมั่นในินแน
ธารายืนมอท้อฟ้า แสอาทิย์เริ่มสาส่อลมาผ่านม่านหมอแห่สราม เารู้ว่านี่ไม่ใุ่บอเรื่อราว แ่มันือารเริ่ม้นใหม่อยุสมัย
“ถึเวลาสร้าอนาที่ีว่า”
ความคิดเห็น