ปณิธานธรรรม

เนื้อเรื่อง

ข้าแต่สวรรค์และฟ้าดิน ด้วยศิลที่ข้ามีอยู่ 2ขาและ
2เข่าข้ามีคุกเข่าได้ 2มือข้ามีพนมกรได้
1หัวข้ามีโค้งคำนับท่านได้ 1ใจข้ามียอมรับท่านได้
ข้าได้ระลึกถึงพรของสวรรค์ บุญคุณของฟ้า
อุปการของแผ่นดิน ที่มีต่อข้าและมนุษยชาติ
และสรรพสัตว์ทั้งหลาย เป็นความจริงที่ต้องทำ
แม้มนุษย์ไม่รู้ แต่ข้ารู้สวรรค์รู้ฟ้ารู้ดินรู้ ว่า
ทั้งชีวิตของข้าจะทุ่มเท ถวายเป็นพุทธบูชา
มุ่งมั่นปฏิบัติในโพธิธรรมเพื่อให้รู้ถึงโพธิปัญญา
ด้วยโพธิศรัทธา ซึ่งข้าต้องตระหนักสำนึกว่าจะ
ต้องปฏิบัติตนให้มีประโยชน์ต่อสรรพสัตว์ โดย
ไม่มีสิทธิร้องขอ และด้วยโพธิศรัทธานี้ ข้าได้
พบว่าหน้าที่ของข้าจะต้องรองรับความทุกข์
เดือดร้อนของสรรพสัตว์อย่างกล้าหาญ
องอาจและไม่หวั่นไหว ข้ามีหน้าที่ต้องบำเพ็ญ
บุญบารมีช่วยแบ่งปันบุญยาบารมีให้แก่ปวง
สรรพสัตว์ทั้งหลาย ข้าจำเป็นต้องเกร่งกล้าใน
บารมีธรรมอย่างยิ่ง ข้าระลึกอยู่เสมอว่า
สรรพสัตว์ใดมีปัญญาสามารถ ชี้แจงแสดงธรรม
ของพระอรหันสัมมาสัมพุทธเจ้า ข้าจะต้องให้
ความเคารพ ยอมรับ ในสรรพสัตว์นั้น ในขณะนั้น
อย่างไม่ระแวงระแคงสงสัย ข้าจะย้ำเตือนตนเอง
อยู่เสมอ ว่า ราบสักกาลและโลกธรรมทั้งหลาย
เป็นอสรพิษร้ายที่รัดตึงร่างกายและจิตใจข้าให้
เศร้ามองและฉิบหายเสียหาย ข้าจะไม่ยินดีใน
ราบสักกาลและโลกธรรมทั้งหลายเหล่านั้น และ
สุดท้าย เป็นเรื่องลำบากและทำได้ยาก ข้าจะ
เพียรพยายามเพื่อความสุขของสรรพสัตว์ทั้งหลาย
นั้นก็คือ ไม่ว่าผู้อื่นจะทำอกุศลกรรมต่อข้าอย่างไร
ข้าจะไม่ติด่าว่าเขาเหล่านั้น แต่ข้าจะตำหนิติด่าว่า
ตนเองว่า ยังคิดไม่ดี ทำไม่ดี พูดไม่ชัด จึงเป็นเหตุ
ให้เขาเหล่านั้น ทำอกุศลกรรม ต่อ ผู้อื่น เมื่อข้า
เป็นเหตุจึงต้องรับผิดชอบ ข้าขออุทิศผลบุญทั้งหมด
ให้แก่ ลูกหลานของข้าเละสรรพสัตว์ทั้งหลาย

ข้ายินดีรับบททดสอบอันรุนแรงและหนักหน่วงที่ยาวนาน
จากบทบัญญัติของกรรม จากสรรพสัตว์สวรรค์ฟ้าดิน
ที่จะประทานให้ เพราะข้าเชื่อในความศักดิ์สิทธิ์ของ
โพธิศรัทธาที่มีอยู่ในโพธิธรรม ได้อบรมนำพาไปถึง
โพธิปัญญาอันบริสุทธิ์และข้าก็เชื่อว่า ด้วยความ
ศักดิ์สิทธิ์ของโพธิธรรมนั้น จะปกปักรักษากายและ
จิตของข้าให้ศักดิ์สิทธิ์ตามไปด้วย