ห ว า น ใ จ เ ดื อ น
SPECIAL
'งินงิน & คุณตัวเล็ก'
"แบค! แบคฮย๊อนนนนน"
"เชี่ย!? เรียกซะกูตกใจหมด!"
"คือ คือกู"
"มีไรก็ว่ามาคยอง อึกอักอยู่ได้"
"คือ... วันนี้กูขอไปคอนโดมึงด้วยได้ป้ะ"
"คอนโดกู? จะไปทำไมวะ"
ไปหาผู้ชาย เอ้ย! ไม่ใช่!
ไอ้นี่เตี้ยนี่ก็ถามอยู่ได้ ก็แค่ขอติดไปด้วยแค่นี้เอง มึงก็แค่ตอบว่าอนุญาตแค่นั้นก็จบแล้วมะ? แม่งถามมากว่ะ
"ไป..ไปทำรายงานของจารย์ป้าไงมึง"
"..."
แบคฮยอนมองเพื่อนรักตาโตอย่างพิจารณา วันนี้คยองมันแปลกๆ คือมันดูระริกระรี้ผิดปกติ หรือเมื่อเช้านี้มันกินอะไรผิดสำแดงรึเปล่าวะ?
"รายงานส่งอาทิตย์หน้ามะ?"
"ก..ก็ทำตอนนี้มันผิดรึไง!? มึงนี่เป็นดินพอกหางหมูจริงๆ คอยดูกูจะไปฟ้องพี่ชานยอลว่ามึงขี้เกียจทำงาน แล้วก็ชอบแอบหลับในคาบ นี่กูยังไม่ได้พูดถึงเรื่อง-"
"หยุด!" มือเรียวสวยถูกยกขึ้นเบรคเพื่อน เห้ย! มึงจะด่าอะไรกูก็ได้ แต่มึงไม่ควรเอาพี่ชานยอลมาขู่กูแบบนี้โว้ยยยยยย "เออ! มึงจะไปก็ไป ...ห้ามเอาเรื่องพวกนั้นไปบอกพี่ชานยอลนะมึง"
"จ้ะ ไม่บอกหรอกจ้ะ ^0^"
. . . . . .
"จงอิ๊นนนน แบคกลับมาแว้วววว"
"กลับมาแล้วหรอหมา? ...อ้าว สวัสดีครับคุณคยองซู"
"ส..สวัสดีครับคุณจงอิน .////."
"อ้อ วันนี้คยองมันจะมาอยู่ด้วยนะ มันดูขยันแปลกๆอ่ะ ...แล้วไอ้แบมกับไอ้ลู่ล่ะ"
"ไอ้มาร์ค ไอ้เซฮุนมารับไปคอนโดมันแล้ว"
จงอินบอกปัดๆ เพราะเริ่มเหม็นเบื่อเหล่าแฟนเพื่อนตัวน้อยแล้ว พวกมันนะหวงกระทั่งผมที่เป็นเพื่อนลูกหมีมาตั้งแต่อนุบาลอ่ะ ก่อนที่ร่างสูงๆจะเดินเข้าไปในครัว
"งั้นเรา-"
Rrrrrrr
"หือ? พี่ชานยอลโทร.มานี่นา เดี๋ยวกูมานะคยอง"
"อื้อ"
แบคฮยอนเดินหายเข้าไปในห้องของตัวเอง คยองซูจึงเดินไปนั่งบนโซฟาตัวใหญ่ พอดีกับจงอินเดินออกมาจากห้องครัว มือใหญ่ถือแก้วน้ำเปล่าเอาไว้สองแก้ว
"แบคฮยอนล่ะครับ? ..นี่น้ำครับ"
"อ..เอ่อ ขอบคุณครับ" คยองซูยื่นมือไปรับแก้วน้ำมาไว้ ส่วนอีกแก้วในมือของจงอินก็คงจะเอามาให้แบคฮยอน ฮือออออ เขาเอาน้ำมาให้ผมด้วยเว้ย ถึงจะไม่ได้ให้คนเดียว แต่ผมก็คิดว่าอย่างน้อยผมก็อยู่ในสายตาเขาาาาาา "เมื่อกี้พี่ชานยอลโทร.มาน่ะครับ แบคมันก็เลยขอตัวไปรับสาย"
"อ่า..." จงอินพยักหน้าน้อยๆ "แล้ววันนี้มาทำรายใช่มั้ยครับ"
คนตัวสูงทิ้งตัวนั่งลงข้างๆคยองซู ผมอยู่ที่นี่มาอาทิตย์กว่าๆแล้วล่ะ ปกติผมจะเห็นเขาใส่ชุดลำลอง แต่พอมาเจอคนตัวเล็กในชุดนักศึกษาแบบนี้เขาก็ดูดีไปอีกแบบ ..มันดูน่ารักในสายตาผมมากๆเลยล่ะ
"ครับ แล้วคุณกินอะไรรึยังครับ นี่ก็..เที่ยงพอดีเลย"
"ผมยังไม่ได้กินอะไรหรอก"
"อ่า แล้วทำจะทำยังไงดีล่ะ ผมทำอาหารไม่เป็นด้วยสิ" อันนี้ยอมรับเลยว่า ขนาดแค่ทอดไข่ ผมยังทำไข่ไหม้อ่ะ T^T "ลงไปหาอะไรกินข้างล่างรองท้องก่อนดีมั้ยครับ"
"ไม่ดีกว่า ผมยังไม่อยากออกไปไหนน่ะ" จงอินเบนสายตาไปมองคยองซูที่นั่งมองเขาอยู่ข้างๆตาแป๋ว "ไม่ต้องเรียกผมว่าคุณก็ได้ เราอายุเท่ากัน"
"เอ่อ แต่ผมว่า.."
"นะครับคยองซู"
"!!!"
"ผมอยากสนิทกับคยองซูจริงๆนะ"
........
!!! ฮือออออออออออ แม่ค้าบบบบบบบ! คยองเจอผู้ชายอ่อย! แงงงงงง // แดดดิ้นอยู่ในใจเบาๆ(?)
"อ..เอ่อ ฮื้อออออ .////."
"..ทำไมคยองซูน่ารักจัง"
อ๊ากกกกกกกกกกก! กูอยากสลบ! อยากสลบแม่งที่อกแข็งๆนั่นเลยยยย อยากสลบตรงนั้นอีกครั้ง ครั้งนี้ชั้นขอดั้ยม๊ายยยยย!? โอ๊ย กูไม่ไหวแล้วโว้ย! ฮือออออออ
แต่เดี๋ยวดิ...
ถ้าผมสลบก็อดฟินอ่ะดิ ถึงจะรู้จากปากไปไอ้แบคว่าสลบในอกจงอิน แต่ผมก็ไม่เห็นภาพไง คือกูอยากเห็นภาพไง! ห้ามนะ! ห้ามๆ ห้ามสลบเด็ดขาดเลยนะคยองซู!
(50%)
"โอเคๆ เดี๋ยวแบคจะรีบลงไปนะ....น่านะพี่ชาน....ง่ะ ก็ได้ๆ แบคลงไปตอนนี้ก็ได้"
"มีอะไรหรอหมา?"
"ก็พี่ชานยอลน่ะสิ โทร.มาบอกว่าพ่อกับแม่พี่เขาอยากกินข้าวเย็นกับแบค แล้วตอนนี้ไอ้พี่หมอหูกางก็มาอยู่ข้างล่างนี่แล้วด้วย"
"งั้นก็รีบไปเลย ให้ผู้ใหญ่รอนานๆมันไม่ดีนะ"
"รู้แล้วน่าจงอินก็ ...คยองมึงหน้าแดงอีกแล้ว เป็นไรอีกวะ"
แบคฮยอนตอบจงอินเสร็จสรรพก้หันไปหาคนที่นั่งข้างเพื่อนตัวสูง ช่วงนี้คยองซูมันหน้าแดงบ่อยมากเลยครับ ผมก็นึกว่ามันป่วย แต่ตัวมันก็ไม่ได้ร้อนหรือบอกอาการว่ามันป่วยเลยซักนิ๊ด เวลาที่หน้าคยองมันแดงก็เป็นแค่ตอนที่อยู่กับจงอินคนหล่อของผมเท่านั้น! เอ๊ะ หรือว่า...
คยองซูชอบจงอิน?
เออ! ต้องใช่แน่ๆเลยอ่ะ!
"เอ่อ..." คยองซูเงยหน้าขึ้นมาก็เจอกับสายตาอบอุ่นของจงอินและสายตาจับผิดของแบคฮยอน ทำให้เจ้าตัวต้องก้มหน้าลงไปเหมือนเดิม
"ไปได้แล้วแบค เดี๋ยวไอ้ชานยอลมันก็องค์ลงหรอก"
"...นั่นสิ แล้วคยองมึงกลับพร้อ-"
"คยองซูจะอยู่ที่นี่ เดี๋ยวจงอินไปส่งเอง"
"0///0! / *แบคฮยอนยิ้มอ่อน*"
โอ๊ยยยยย! ผมว่าใช่แล้วแหละ! ไม่ใช่แค่ไอ้คยองที่ชอบจงอิน จงอินก็ชอบไอ้ตยองมันเหมือนกันครับ! ผม ดู ออก!!
"งั้น..งั้นแบคไปแล้วน้า"
Rrrrrr
"อื้อ...แบครู้แล้วน่า...เนี่ยๆกำลังลงไปเลย...พี่ชานยอล แบคเหม็นความรักอ่ะ กลิ่นมันฟุ้งเต็มห้องไปหมดเลยยยยย"
ร่างเล็กๆเดินหายออกไปจาห้อง เสียงแซวของแบคฮยอนทำให้คยองซูหน้าแดงเพิ่มขึ้นปอีกหลายเท่า เหมือนแบคมันจะรู้เลยว่าผมชอบจงอิน ม..มันรู้ได้ยังไง! ฮื้ออออออ อาการผมมันชัดขนาดนั้นเลยหรอเนี่ย ;-;
"ไอ้หมาเตี้ยเอ๊ย! ...คยองซูครับ"
"..."
"คยองซู.." จงอินขยับหน้าเข้าไปใกล้หูขาวที่ขึ้นสีแดง ก่อนจะพูดออกมา "เหม่ออะไรครับ"
"ม..ไม่ได้เหม่ออะไรนะครับ!"
"หึๆ" จงอินขำเล็กน้อย ก็คนตัวเล็กนี่สิหน้าแดงจนลามไปถึงหูขาวๆนั่นแล้ว ให้ายดิวะ แม่งโคตรน่ารักเลยว่ะ อยากฟัด... "คือ..อยู่ดีๆผมก็หิวขึ้นมาน่ะ"
"ล..แล้วยังไงครับ ผมทำอาหารไม่เป็นจงอินก็รู้"
"หืม? เมื่อกี้ว่าอะไรนะครับ?"
"อ..เอ่อ"
ร่างหนาเริ่มขยับตัวเข้าไปใกล้คนตัวเล้กที่นั่งอยู่ข้างๆ คยองซูเองก็ค่อยๆขยับห่างออกไปเช่นกัน ขยับไปจนติดกับขอบโซฟาแต่จงอินก็ยังไม่หยุดขยับเข้ามาใกล้ คนตาโตดันหน้าอกแกร่งของอีกคนเอาไว้ไม่ให้เข้ามาใกล้ตัวเองมากกว่านี้
ร่างกายผลักไส แต่ในใจนี่แทบจะจับเข้ามากอด โหยยยยยย ทำไมแผ่นอกของจงอินแน่นอยา่งนี้วะ ฮอลลลล ฟินนนนน -.,-
"ผม..ผมทำอาหารไม่เป็น เมื่อกี้ก็บอกจงอินไปแล้วนี่นา"
"ใครว่าผมจะให้คยองซูทำให้กินล่ะ"
"เอ๋?"
"ผมจะชวนคยองซุออกไปข้างนอกต่างหาก"
"อ๋อ แต่ไหนจงอินบอกว่าไม่อยากออกไปข้างนอกไง"
คยองซูถามตาแป๋ว มือที่จับหน้าอกอยู่ก็ค่อยๆเอาลง ติดตรงที่ว่ามือใหญ่ของเจ้าของอกแข็งแกร่งนั่นไม่ยอมให้ผมเอาลงนี่สิ! เขาจับมือผมให้จับที่อกเข้าต่อ! อ๊ากกกกกกกกกกกกก จับมือเลยนะเว้ย! จับมื๊อเล๊ยน๊ะเว๊ยยยยยยยยยยยย
กูจาตายแหล่ววววววว
"ตอนแรกก็คิดแบบนั้นแลหะครับ" ใบหน้าหล่อที่ตอนนี้ดูเจ้าเล่ห์ เลื่อนเข้าไปกระซิบที่หูของคนตัวเล็กตาโต "...แต่พอคยองซูมา ผมก็อยากออกไปไหนกับคยองซูเลยล่ะ ...ไปที่ไหนก็ได้ที่มีคุณอยู่ :)"
. . . . . .
'กรี๊ดดดด ใครอ่ะแกร๊ โคตรพ่อโคตรแม่หล่อเล๊ย!'
'แฟนฉันเองแหละ'
'มโนหรอยะหล่อน นั่นพ่อของลูกฉันจ้ะ'
'ว้ายยยย เขามากับน้องด้วยอ่ะมึง กูต้องเข้าทางน้องสินะ'
น้องพ่องดิ -___-
เดี๋ยวปั๊ดขว้างด้วยรองเท้าผ้าใบเลยนี่ ผู้หญฺงพวกนี้เห็นผมเตี้ยก็ใช่ว่าผมจะเป็นน้องนะเว้ย! เหอะ เดินจับมือกันขนาดนี้ ยังคิดว่าเป็นน้องอีกเรอะ!?
คยองไม่อยากจะโม้ คยองเคยสลบในอกจงอินด้วย! ไม่ได้โม้เลยจริงๆ! -3-
"คยองซูจะกินอะไรครับ"
"กิน..กินอันนั้นครับ! อันนี้ๆ"
คยองซูลากจงอินไปยังร้านขายซูชิที่ตั้งเด่นอยู่ ทำไมตลาดวันนี้คนมันเยอะจังวะ! โดยเฉพาะพวกผู้หญิงโสดๆเนี่ย! เอาแตมองจงอินของผมอยู่ได้(?) นี่ของผมนะเว้ย! แม่ง! น่ามคานว่ะ
คนตัวเล็กหันไปมองกลุ่มหญิงสาวที่แซวจงอินอยู่เงียบๆ(?) ก่อนที่จะพูดคำๆนึงออกมาแบบไม่มีเสียง
คน นี้ ของ ผม :)
โดยหารู้ไม่ว่าคนตัวสูงที่ยืนอยู่ข้างเห็นการกระทำนั้นทั้งหมด...
ทุกคนครับ เพนกวินน้อยกำลังหึงผมล่ะ
"-3-"
"ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ"
"ไม่มีอะไรครับคุณจงอิน"
"แน่ใจหรอ?"
"แน่ครับ"
"แล้วถ้าไม่มีอะไร ทำไมต้องกลับมาเรียกผมว่าคุณอีกแล้วล่ะ?"
"..."
"ว่าไงครับหื้ม?"
"งื้ออออออ หยุดเลยนะคุณจงอิน!"
คยองซูหลบหน้าหนี เพราะอยู่ดีๆจงอินก็ยื่นหน้าเข้ามาใก้ลจนจมูกโด่งๆนั่นเฉียดแก้มขาวเนียนไปเพียงนิดเดียว
"เรียกจงอินเหมือนเดิมก่อน"
"จงอินเหมือนเดิม"
"คยองซู"
"ทำไมต้องทำหน้าเข้ม เสียงเข้มด้วยอ่ะ!"
"..."
"อ่าๆ ก็ได้ๆ"
"พูดมาครับ"
"...จงอิน พอใจยัง?"
คนตัวสูงพยักหน้ายิ้มๆ มือใหญ่ขยี้ไปบนเสนผมนุ่มอย่างนึกหมั่นเขี้ยว แม่ค้าที่ขายซูชิก็อมยิ้มหน้าแดงเพราะเธอได้เห็นฉากพ่อแง่แม่งอนเมื่อซักครู่ เห็นแบบนี้แล้วป้าคิดถึงผัวที่บ้านเลยล่ะ -///-
"คยองซูครับ"
"ว่า"
"ไม่ต้องไปสนใจพวกเธอหรอกนะ"
"..."
"ผมไม่ได้สนใจเขาหรอก"
"..."
"คนที่ผมสนใจยืนอยู่ข้างๆนี่ต่างหาก"
"!!!"
"ผมสนใจคยองซูอยู่นะ ...รู้ตัวด้วยครับ :)"
(100%)
#หวานใจเดือน
(50%)
คยองต้องตั้งสตินะคะ ห้ามสลบค่ะ!5555555555
(100%)
จงอิ๊นนนนนนนนนน กรี้ดดดดดดดดดดด! เขิลค่ะ ><
มีพาร์ทแจ็คแจนะคะ เพิ่งแต่งเสร็จสดๆร้อนๆเลย555555
. . . . .
สปอยล์ #หวานใจเดือนss2
"พี่ชานยอลจ๊ะ มีอะไรให้แบคช่วยอีกมั้ยจ๊ะ"
"ไม่มีแล้ว"
"แต่แบคว่ามีนะจ๊ะ"
"..?"
"ก็.. ให้แบคช่วยดูแลหัวใจพี่ไงจ๊ะ"
เอาชานแบคมาให้อ่านเรียกน้ำย่อยจ้า คือยังคิดได้แค่นี้อยู่เลย55555 คาดว่าน่าจะอาทิตย์หน้าจะได้เริ่มเขียนตอนแรก ฮุฮิฮุฮิ รอติดตามนะคะ!
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ปล.รอเเจ็คแจเด้อ5555
งื้อออออเขินโว้ยยย