[GOT7,EXO] หวานใจเดือน2 l MarkBam ChanBaek HunHan

ตอนที่ 29 : Special : Tuan Family (100%)

ห ว า น ใ จ เ ดื อ น

SPECIAL

'Tuan Family'

          "คุณป๊าาาาาา อรุณซาหวัดค่ะ!"

จุ๊บ!

          "อรุณสวัสดิ์ครับน้องเบลล์"

          "คุณม๊ายังไม่ตื่นหรอคะ?"

          มาร์คหันไปมองคุณม๊าตัวน้อยที่นอนหลับปุ๋ยอยู่ข้างๆ แล้วหันกลับมาหาลูกสาวสุดน่ารักต่อ

          "ยังเลยครับ น้องเบลล์อย่าไปปลุกคุณม๊านะ ให้คุณม๊านอน"

          "ได้ค่ะ น้องเบลล์จะไม่ปลุกคุณม๊า"

          "ดีมากครับ งั้นเราไปทำอาหารให้คุณม๊ากันดีกว่าเนอะ"

          "เย่ๆ ทำอาหาร!"

          ร่างสูงลุกขึ้นจากเตียงนอน อุ้มลูกสาวอย่างเด็กหญิงเบลล์ตรงไปยังห้องครัว สองพ่อลูกต่างพากันทำอาหารไม่เป็น พวกเขาจึงได้แต่ทำเมนูง่ายๆโดยการเอาแยมไปทาขนมปัง และเทนมใส่แก้วไว้ให้

          เด็กหญิงวัยห้าขวบนามว่าน้องเบลล์ ลูกสาวสุดน่ารักของมาร์คและแบมแบม ทั้งร่างของเด็กตัวน้อยเกือบได้มาจากมาร์คทั้งหมด เพราะไม่ว่าจะคิ้ว จมูก ปากก็เหมือนมาร์คทุกประการ เห็นจะมีแค่ดวงตากลมโตและแก้มอูมๆเท่านั้ที่ได้จากแบมแบมมา

          "น่ากินมากๆเลยค่ะคุณป๊า"

          "ใช่ครับ ที่มันน่ากินก็เพราคุณป๊ากับน้องเบลล์ช่วยกันทำไง"

          มาร์คถือถาดอาหารไปไว้ที่โต๊ะทานข้าว โดยมีน้องเบลล์เดินตามมาติดๆ มือเล็กถือแก้มน้ำสีสวยและตุ๊กตาที่ตัวเองชอบนักชอบหนาไปวางไว้ที่เก้าอี้ประจำของตัวเอง

          "คุณม๊าลงมาต้องตกใจแน่ๆเลยค่ะ"

          "ตกใจอะไรครับน้องเบลล์"

          "อุ๊ย! คุณม๊า!"

          เสียงใสที่ติดแหบเพราะเพิ่งตื่นนอนดังขึ้น ร่างผอมบางเดินไปเท้าแขนที่โต๊ะทานข้าวแล้วมองดูหน้าตาอาหารที่สามีและลูกตัวน้อยทำขึ้น

          "ไม่ทำครัวไหม้ใช่มั้ยพี่มาร์ค"

          "ไม่หรอก พี่พัฒนาแล้ว"

          มาร์คกำลังจะก้มลงไปหอมแก้มนิ่มของภรรยา แต่ก็ต้องชะงักเพราะแบมแบมเอียงตัวหลบได้ทัน

          "น้องเบลล์ก็อยู่ ลูกเห็นขึ้นมาทำไง"

          "ไม่ใช่ปัญหาครับ" มาร์คยิ้ม เขาหันไปหาน้องเบลล์ที่นั่งคุยกับตุ๊กตาปิ๊งป่องซึ่งยูคยอมเป็นคนซื้อให้ "น้องเบลล์ครับ"

          "คะ คุณป๊ามีอะไรหรอคะ"

          "น้องเบลล์เคยบอกคุณป๊าว่าอยากไปเที่ยวสวนสัตว์ใช่มั้ยครับ วันนี้คุณป๊าจะพาไปครับ ..น้องเบลล์จะไปมั้ยเอ่ย?"

          "ไปค่ะ! น้องเบลล์อยากไป!"

          "งั้นน้องเบลล์ขึ้นไปอาบน้ำนะ อาบนานๆเลยนะครับลูก"

          "ได้เลยค่า!"

          พูดจบร่างป้อมๆของน้องเบลล์ก็วิ่งขึ้นไปบนชั้นสองของบ้าน จนโดนแบมแบมดุว่าระวังล้ม แต่แม่ลูกสาวตัวดีก็ทำเพียงยิ้มแหยๆและขอโทษเท่านั้น แล้วกลับไปวิ่งเหมือนเดิม

เพี้ยะ!

          "ไปบอกลูกแบบนั้นได้ยังไงพี่มาร์ค! เกิดน้องเบลล์ล้มขึ้นมาทำไง"

          "ไม่ล้มหรอกน่า..."

          มาร์คยืนคร่อมร่างภรรยาโดยที่เท้าแขนไปที่โต๊ะ ปิดทางไว้ไม่ให้แบมแบมหนีไปไหนได้ หึ หมดทางหนีแล้วนะกระต่ายน้อย~

          "พ..พี่มาร์ค ลูกอยู่นะ!"

          "ไม่มีหนิ น้องเบลล์ขึ้นไปอาบน้ำแล้ว"

จุ๊บ!

          มาร์คจุ๊บลงไปที่แก้มนิ่มแล้วค่อยๆเลื่อนไปหาริมฝีปากอวบอิ่มแทน กลีบปากของคนตัวสูงบดลงไปบนปากของคนตามไม่ทันเกมอย่างแบมแบม ลิ้นร้อนสอดเข้าไปช่วงชิงคงามหวานอย่างนึกสนุก ท้ายทอยสวยถูกมือหนาของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีจับปรับองศาให้พอเหมาะ เป็นจูบที่เนิ่นนานแต่ไม่คิดเบื่อ

          ใบหน้าหล่อเหลาแม้จะผ่านไปกี่ปีๆก็ไม่ได้ดูหมดลงไปเลย ผละออกมาจ้องมองใบหน้าของแบมแบมที่ตอนนี้มันแดงปลั่งอย่างกับมะเขือเทศสุกพร้อมเก็บ

          "แบม..."

          "อื้อ .///."

          "พี่คิดว่า ..น้องเบลล์น่าจะอยากมีน้อง"

          "อ..อะไรนะ!"

          "มีน้องให้น้องเบลล์เถอะ"

          "ม..ไม่!"

          แบมแบมพยายามดันร่างหนาๆของมาร์คให้ขยับออกไป แต่ร่างสูงๆนั่นไม่สะเทือนกับแรงผลักของเขาเลยซักนิด แรงเยอะจังวะ!

          "นะ.."

          "ไม่!"

          "นะครับ"

          "พี่รู้ได้ยังไงว่าน้องเบลล์อยากมี..น้องอ่ะ -///-"

          "พี่เดาเอาไง"

          "พี่นี่มัน!"

          "นะแบมนะ"

          ส..สายตาแบบนั้นมันหมายความว่ายังไงกัน! ฮือออออออออออ ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากมีน้องให้น้องเบลล์นะ แต่แบบ... มันมียากอ่ะ มันต้องเข้าไปหาหมอทุกเดือนเลย เช็คสุขภาพพนู่นนี่นั่นอีก เพราะผมเป็นผู้ชายไงมันก็เลยยากกว่าผู้หญิงทั่วไป

          แล้วพี่มาร์คมาพูดแบบนี้ผมก็ไปไม่เป็นอ่ะดิ ฮอลลลลลลล TT^TT

          "..."

          "นะๆ น้าาาา"

          "ข..ขอแบมคิดก่อนแล้วกัน"

          "เยส!"

          "อะไร!?"

          "เปล่าครับ"

(50%)

          "แบมขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะ"

          "ก็ไปสิ"

          "พี่ก็ถอยออกไปก่อนดิ ขวางทางแบบี้แบมจะไปได้ไงเล่า"

          "งั้น..พี่ไปอาบด้วยสิ"

          "ไม่! ไม่นะพี่มาร์ค!"

          ร่างบอบบางถูกช้อนขึ้นด้วยท่าเจ้าสาว มาร์คอุ้มภรรยาตัวน้อยขึ้นไปบนห้องทันที โดยที่ไม่ลืมล็อคกอน เขาวางร่างของแบมแบมลงบนอ่างน้ำ ตามด้วยตัวเองตามลงไปติดๆ เห้ย! อายน้ำทั้งที่ยังมเสื้อติดอยู่นี่นะ!? แล้วนั่นอะไร มาลูบขาเพื่อ!?

          "จะอาบก็อาบดิ! มาลูบขาแบมทำไม"

          "ก็จะอาบให้คุณม๊าไง.."

          "ไม่ต้องมาทำเสียงกับสายตาหื่นๆแบบนั้นเลยนะ!"

          "แบบไหนครับ?"

          "ก..ก็แบบนี้แหละ!"

          "ไม่เห็นจะเข้าใจเลย"

          "อ๊ะ! อื้อ~"

. . . . . .

          "คุณม๊า ดูนั่นสิคะ!"

          "ไหน ดูอะไรครับน้องเบลล์"

          แบมแบมนั่งย่อตัวลงให้เท่ากับคุณลูกสาว นิ้วป้อมๆชี้ไปที่กรงนก ซึ่งมีนกที่แบมแบมเคยเอาให้ดูในโทรศัพท์อยู่ในนั้น

          "สีสวยมากเลยค่ะ น้องเบลล์อยากเลี้ยงจัง"

          "ไม่ได้ครับ นี่เป็นของสวนสัตว์น้องเบลล์เอาไปไม่ได้นะ"

          "ทำไมล่ะคะ"

          "ก็เพราะนกตัวนี้เป็นของสวนสัตว์ไงครับ"

          "หรอคะ..."

          น้องเบลล์หน้าหงอยอย่างเห็นได้ชัด น..น้องเบลล์อยากเลี้ยงง่ะ ._.

          "...เลี้ยงนกไม่ได้ แต่น้องเบลล์เลี้ยงหมาได้นะ"

          "จริงหรอคะคุณม๊า!"

          แบมแบมพยักหน้า ร่างของลูกสาวก็ถลาเข้ามากอด แรงพอที่จะให้ก้นของคนที่ไม่ได้ตั้งตัวล้มลงไปบนพื้นปูน

          "เล่นอะไรกันแม่ลูกคู่นี้" มาร์คที่เดินกลับมาจากไปซื้อน้ำพูดขึ้น

          "คุณป๊าขา คุณม๊าบอกว่าน้องเบลล์เลี้ยงน้องหมาได้ค่ะ"

          "หือ?" าสยตาคมมองไปยังภรรยาที่ยิ้มให้เขาก่อนหน้านั้นแล้ว "น้องเบลล์อยากเลี้ยงจริงๆหรอครับ"

          "ค่ะ! น้องเบลล์อยากเลี้ยง"

          "โอเค งั้นเสร็จจากที่นี่แล้ว เราไปซื้อน้องหมากันเลยเนอะ"

          "เย้!"

จุ๊บ!

จุ๊บ!

          น้องเบลล์จุ๊บไปที่แก้มของคุณป๊าและคุณม๊าของตัวเอง ก่อนที่จะหันไปคุยกับนกแก้วในกรงต่ออย่างออกรส

          "คุณม๊าไม่ให้รางวัลคุณป๊าหน่อยหรอครับ?"

          "ไม่ครับ เพราะน้องเบลล์ให้ไปแล้ว"

          "งั้น..คุณป๊าให้รางวัลคุณม๊าแทนแล้วกัน"

จุ๊บ!

          "พ..พี่มาร์ค!"

          "อะไรนะ อยากได้รางวัลจากคุณป๊าอีกหรอ"

จุ๊บ!

          "อ..ไอ้พี่มาร์ค!"

          "อ้าว ยังไม่พอใจ โอเค เดี๋ยวคุณป๊าจัดให้"

จุ๊บ!

          "คิกๆ คุณม๊ากับคุณป๊าโป๊ะโป๊ะกันด้วย >.<"

          "เอ่อ.."

          "คุณป๊าก็ทำแบบน้องเบลล์ไงครับ"

จุ๊บ!

          "!!!"

          "ฮ้าาาา ชื่นใจ ..เราไปซื้อน้องหมากันเถอะน้องเบลล์"

          มาร์คผละออกจากแก้มนุ่มนิ่มที่ขึ้นสีแดงเพราะเขินของแบมแบม แล้วเดินไปอุ้มร่างลูกสาวมาไว้ในอกแกร่ง

          "ไปเถอะค่ะคุณม๊า น้องเบลล์อยากไปซื้อน้องหมาแล้วววว"

          "ป..ไปครับไป"

          ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงแจ๋ พอยืนขึ้นได้ก็โนคุณป๊าตัวดีรวบเอวไปประคองไว้ด้วยมืออีกข้างที่ว่าง ทำให้ทั้งสามคนตอนนี้ใกล้ชิดกันแนบแน่น

          "น้องเบลล์อยากเลี้ยงน้องหมาแบบไหนเอ่ย?"

          "น้องเบลลือยากเลี้ยงน้องหมาตัวเล็กๆค่ะ"

          "งั้นคุณม๊าว่าเลี้ยงชิสุดีมั้ย เพราตัวเล็กแล้วก็ขนนุ่มด้วย"

          "แต่คุณป๊าว่า พุดเดิลก็ดีนะ ขนขาวๆเหมากะบน้องเบลล์ดี"

          "เอาทั้งสองเลยได้มั้ยคะ?"

          "ไม่ได้ครับ / ไม่ได้ครับ"

          "ง่ะ -3-"

          "ฮ่าๆๆๆๆ"

          มาร์คและแบมแบมหัวเราะออกมาเมื่อได้เห็นใบหน้ามู่ทู่ของลูกสาวที่แสดงออกมาให้เห็น

          ผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาก็ได้แต่เอ็นดูครอบครัวนี้ เพราะพวกเขาทั้งสามคนทำให้สถานที่รอบข้างนี้อบอวบไปด้วยความรักและอบอุ่น...

(100%)

#หวานใจเดือน

น้องเบลล์ (อิมเมจน้องแจอึน)

(50%)

ลองเอาสเปตอนมีลูกมาให้อ่านกันดู เผื่อจะชอบกัน

น้องเบลล์อยากมีหรือพี่อยากมีคะ? แหมมมมมมมมมม!

(100%)

ทำไมมันอบอุ๊นอบอุ่นอย่างนี้คะ ฮื่อออออออ

. . . . . .

มีใครอยากอ่านพาร์ทไคซูมั้ยคะ ไรท์จะแต่งให้

. . . . . .

แวะมาลงฟิคให้แป๊บนึง ไรท์ก็จะกลับไปสตรีมให้กัซต่อแล้วค่ะ ตอนนี้มือเป็นระวิงเลย5555 ไหนจะต้องโหวตอีก ปั่นวิวอีก มันเยอะเยอะไปหมด นอนก็ไม่ค่อยได้นอนอ่ะ ฮืออออออ สงสารตัวเองค่ะ

ใครที่กำลังสตรีม ปั่นวิว หรือโหวตอยู่ก็พักผ่อนบ้างนะคะ ถ้าไม่ไหวก็พักค่ะ อย่าหักโหม เดี๋ยวจะป่วยเอาน้า

ไหนๆก็ไหนๆแล้วเนอะ ช่วยกันทำมาหากินนิดนึง

โหวตให้แจ็คสัน >>คลิ๊ก<<

ใครที่โหวตให้เฮียแล้ว ก็แวะไปโหวตให้ exo ด้วยน้า ช่วยๆกันค่ะ

โหวตให้exo >>คลิ๊ก<<

มาสู้ไปด้วยกันเนอะ ^3^