[GOT7,EXO] หวานใจเดือน2 l MarkBam ChanBaek HunHan

ตอนที่ 23 : หวานใจเดือน : ๒๑ (100%)

ห ว า น ใ จ เ ดื อ น

๒ ๑

          "ลงมาสิ"

          "จ..จะเข้าไปจริงๆหรอ"

          ชานยอลพยักหน้า ก่อนจะดึงร่างบางๆของแบคฮยอนออกมาจากรถหรู เหอะ! ก็บอกแล้วไงว่ายังไมพร้อมอ่ะ นี่ก็เอาแต่ลากมาอยู่ได้ โว้ยยยยยยย อยากจะบ้าตาย!

          "นี่! เดี๋ยวๆ เดี๋ยวดิพี่ชานยอล!"

          "อะไร? ก็เคยมาที่นี่แล้วไม่ใช่รึไง"

          "มันก็ใช่ ..แต่แบบครั้งก่อนก็แค่เจอพี่ยูรานี่นา"

          "แล้วไง ก็แค่ครั้งนี้เจอพ่อกับแม่พี่เพิ่มแค่นั้นเอง"

          "แค่นั้นอะไรกันเล่า! พ่อกับแม่พี่เลยนะ!"

          "ใครบอกหื้ม? พ่อแม่พี่ก็เหมือนพ่อแม่แบคนั้นแหละ"

          "..."

          "ไปเถอะ พวกท่านรอเรานานแล้ว"

          พี่มันไม่ทำแค่พูด มันลากผมด้วยครับ ลากแบบลากอ่ะ ไม่มีการยั้งใดๆทั้งสิ้น

          ไอ้เชวี่ยยยยยยยย ขาผมนี่สั่นพั่บๆเลยครัช ทำไมมันตื่นเต้นอย่างนี้อ่ะ ฮอลลลลล พ่อแม่พี่ชานยอลหน้าตาเป็นยังไงก็ไม่รู้ ผมก็รู้แค่ว่าครอบครัวนี้เขาเป็นหมอกันทั้งบ้าน

          ย้ำ! ทั้ง บ้าน!

          "อ..เอ่อ พี่ชานยอล แบคไม่กล้าอ่ะ"

          "เอาน่า ไม่ต้องกลัวหรอกพ่อแม่พี่ใจดี ^^"

          พอเห็นรอยยิ้มอยู่บนหน้าของไอ้พี่หมอแล้วก็โล่งใจไปเปราะนึง ผมรู้ว่าพี่ชานยอลอยากให้ผมผ่อนคลาย ทำตัวสบายๆ ไม่ต้องเกร็ง แต่คือบับ...

          มึงลองมาเป็นกูมั้ยล่ะ!?

          ไม่ทันที่จะได้พูดอะไรต่อ พี่ชานยอลก็จับผมมายืนอยู่ด้านหน้าแล้วดันร่างของผมให้เดินไปข้างหน้า นี่คือรั้งเอาไว้แล้วนะ เอาเท้ายันพื้นก็แล้ว เอาหลังดันร่างใหญ่ๆนั่นไว้ก็แล้ว เห้อ! ทำไมแม่ไม่ให้แบคกินนมตอนเด็กเยอะกว่านี้อ่ะ เห็นมะ โตมาได้กลายมาเป็นคนแคระให้ยักษ์ใหญ่อย่างไอ้หมอบ้ามันแกล้งเล่นอยู่เนี่ย

          "แบคฮย๊อนนนนนน ไอ้ตัวน่ารักของพี่!"

          เข้ามาภายในบ้านได้ไม่นาน หญิงสาวที่มีนามว่าปาร์ค ยูรามีศักดิ์เป็นพี่สาวของพี่ชานยอลก็วิ่งเข้ามากอดผม ฟัดแก้มไปมา ดึงจูมกไปทางซ้ายทีทางขวาที บีบแก้มจนปากจู๋ นี่คือถ้าจับผมปั้นเป็นก้อนๆแล้วยัดเข้าปากได้ พี่แกคงทำไปแล้วล่ะเชื่อผมสิ!

          "เจ๊ พอได้แล้ว"

          "ไม่พอย่ะ แค่นี้ทำเป็นหวงไปได้นะไอ้น้องชาย"

          "เออดิ โคตรหวงเลย ปล่อยแบคฮยอนได้แล้ว"

          "คิดว่าฉันสนรึไง"

          "เจ๊!?"

          "แบคฮยอนจ๊ะ แม่กับพี่กำลังทำจะขนมกันน่ะ ไปดูมั้ยจ๊ะ?"

          "เอ่อ..." ผมหันหน้าไปถามคนตัวที่ยืนอยู่ข้างๆ โดยใช่สายตายในการสื่อสาร ซึ่งชานยอลก็พยักหน้าเป็นคำตอบ "ได้ครับ ไปก็ไป"

. . . . . . .

          "แม่คะ นี่แบคฮยอนแฟนของไอ้ชานยอลมันน่ะค่ะ"

          พี่ยูราคร้าบบบบบบ นี่พี่รีบมากหรอ? ฮือออออ อย่าเพิ่งสิ ผมของเวลาทำใจหน่อยสิ ไม่แปลกเลยที่เป็นพี่น้องกันได้ แม่งชอบลากคนอื่นทั้งคู่เลย ผมเชื่อแล้วล่ะว่าเป็นพี่น้องกันจริงๆ -__-

          มือสวยกำมือทั้งสองข้างเข้าหากันแน่น ก่อนจะโค้งทักทายแล้วฉีกยิ้มแหยๆให้หญิงสาววัยกลางคนที่อยู่อยู่ตรงหน้าของตัวเอง ฮือออออ นี่แม่พี่ชานยอลจริงๆดิ โหยยยยย แม่งโคตรสวยเลย สวยมากๆ สวยที่สุด มิน่าทำไมลูกหน้าตาดีกันจัง T^T

          "ส..สวัสดีครับคุณแม่พี่ชานยอล"

          "จ้ะ เคยเห็นแต่ในรูปที่ตาชานให้ดู" ปาร์ค ซูยองเช็โมือแล้วเดินมาหาแบคฮยอน ก่อนจะยิ้มหวานให้เป็นการทักทายอีกคน ดูท่าจะเกร็งนะเนี่ย ยืนแข็งทื่อเชียว "..น่ารักอย่างที่ตาชานโม้ไว้จริงๆ"

          พูดงี้ก็เขินสิครับ ฮอลลลล ผมเป็นผู้ชายนะครับคุณแม่!

          อุ๊ย! แม่เลยเอ่าะ .///.

          "ม..ไม่ขนาดนั้นหรอกครับคุณแม่พี่ชานยอล"

          "พูดซะยาวเชียว เรียกว่าแม่เถอะจ้ะ" ซูยองยิ้ม มือเรียวสวยยื่นไปลูบหัวเด็กน้อยตรงหน้า "ไหนหนูแบคลองเรียกแม่ว่าแม่ซิ"

          "เอ่อ.."

          " ^^ "

          "ค..ครับ คุณแม่ .///."

          ทั้งซูยองและยูรา ต่างนึกเอ็นดูแบคฮยอน เด็กอะไรกันนะทำไมน่ารักขนาดนี้

          "แล้วนี่แบคกี้ทำขนมเป็นรึเปล่า"

          "ทำเป็นบางอย่างน่ะครับพี่ยูรา"

          "อะไรบ้างล่ะจ๊ะ?"

          "ก็..คุกกี้ เค้ก อ้อๆ แล้วก็พุดดิ้งครับ"

          "ว้าว ดีจังเลย ใครสอนเราทำหรอ"

          "แบมแบมน่ะครับ เพื่อนผมเอง" ผมพร้อมนำเสนอมาก โปรโมทเพื่อนนี่ผมถนัดนักล่ะ คิกๆ

          "งั้นดีเลยจ้ะ วันนี้แม่กับยูราจะทำคุกกี้กัน หนูแบคพอจะทำได้อยู่เนอะ"

          "ถนัดเลยล่ะครับคุณแม่ ผมมีสูตรพิเศษด้วยนะจะบอกให้"

          "หือ? จริงหรอ"

          "ครับ งั้นเดี๋ยวผมจะบอกแล้วกัน ..เรามาเริ่มกันเลยมั้ยครับ?"

          หญิงสาวทั้งสองพยักหน้ายิ้มๆก่อนที่ซูยองจะเดินไปเอาผ้ากันเปื้อนสีฟ้าลายจุดสีขาวมาสวมให้แบคฮยอน

          น่ารักจริงๆ ไม่ว่าเด็กคนนี้จะทำอะไรมันก็ดูสดใสไปหมด เข้ากับคนง่ายด้วย พูดเจื้อยแจ้วโดยที่ไม่ทำให้คนอื่นรำคาญด้วย เป็นคนที่ยิ้มสวยมากๆ ใครที่อยู่ด้วยก็มีความสุข

          มีแววจะได้เป็นสะใภ้บ้านปาร์คนะเนี่ย

          ปาร์ค แบคฮยอน ...อื้อ เข้าจริงๆด้วย :)

. . . . . .

(50%)

          "แบคกี้ ทำไมมายืนตรงนี้ล่ะ?"

          "เอ่อ คือผม..."

          "เข้าไปกันเถอะจ้ะ"

          ยูราจูงมืแบคฮยอนออกมาจากที่ซ่อนหลังกำแพงห้องครัว หญิงสาวเดินตรงไปที่ห้องรับแขกที่มีซูยอง ชานยอล และปาร์ค แฮชินนั่งอยู่

          "อ้าวหนูแบค มาแล้วหรอลูก ..มานั่งนี่มา"

          "ผมนั่งที่พื้น-"

          "นั่งโซฟาดีๆไม่ชอบรึไง?"

          เสียงเข้มของแฮชินที่มีศักดิ์เป็นพ่อของชานยอลดังขึ้น ทำให้แบคฮยอนที่ยืนเกร็งๆอยู่ขนแขนก็ลุกซู่อย่างพร้อมเพียงกัน

          บอกไได้คำเดียวเลยว่า ...น่ากลัวมาก T^T

          "คุณคะ"

          "ผมก็แค่บอกเท่านั้นเอง"

          ชายวัยกลางคนยักไหล่ก่อนจะหันไปสนใจจหนังสือพิมพ์ที่อยู่ในมือต่อ เมื่อแบคฮยอนเห็นอย่างนั้นจึงเดินเข้าไปนั่งที่โซฟาใกล้ๆกับชานยอล

          "เรียนคณะอะไร"

          "ค..ครับ? ผมหรอครับ"

          "..."

          "ผ..ผมพยอน แบคฮยอน เรียนนิเทศฯ ปีสองครับ"

          "ห่างกับชานยอลสองปีเชียวหรอ"

          อึก...

          ไหนพี่ชานยอลบอกว่าใจดีไง แล้วนี่มันคืออัลไลลลลลล ผมอยากจะร้องไห้ ฮือออออออ

          "ผลการเรียนล่ะ"

          "ก็..ครึ่งๆกลางๆครับ"

          "หึ.." เสียงหัวเราะในลำคอของแฮชินทำให้แบคฮยอนขวัญเสียเข้าไปใหญ่กว่าเดิม "รู้ใช่มั้ยว่าตระกลูปาร์คเป็นหมอกันทั้งหมด"

          "ร..รู้ครับ"

          แฮชินวางหนังสือพิมพ์ลงแล้วจ้องเข้าไปในตาของคนตัวเล็กที่เริ่มมีน้ำใสๆคลออยู่ในหน่วยตา

          "เธอคิดว่าเธอเหมาะกับชานยอลพอรึยัง?"

          "คุณคะ ฉันว่า-"

          "ผมอยากคุยกับเด็กคนนี้แค่สองคนซูยอง"

          "..."

          "ว่าไง?"

          แบคฮยอนกำลังคิดหนัก ดูได้จากดวงตาเรียวสวยสั่นระริก มือทั้งสองข้างก็สั่นน้อยๆจนชานยอลต้องยื่นมือเข้าไปกุมไว้ พยายามปลอบปะโลมแฟนตัวเล็กของตัวเองให้ผ่อนคลายมากที่สุด

          "..."

          "..."

          "..." เขารวบรวมพลังทั้งหมดที่มีอยู่ฮึบเอาไว้ไม่ให้น้ำตาร่วงลงมาได้ ก่อนจะพูดออกไปตามที่ใจคิด "ผมไม่รู้ว่าตัวผมเองเหมาะกับพี่ชานยอลมากน้อยแค่ไหน แต่ผมรู้แค่ว่าเวลาพี่เขาอยู่กับผมพี่ชานยอลดูมีความสุข เขาสามารถยิ้ม หัวเราะ แล้วก็เป็นตัวของตัวเองได้เมื่ออยู่กับผม" แบคฮยอนเม้มปากแน่น ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับแฮชิน "ผมคิดว่าแค่เรื่องพวกนี้ก็พอจะทำให้รู้ว่าเหมาะหรือไม่เหมาะ ..ขอแค่คุณพ่อเปิดใจให้ผม คุณพ่อก็จะรู้ว่าผมเหมาะกับพี่ชานยอลมากแค่ไหน"

          อยู่ดีๆก็อะไรก็ไม่ดลใจให้ผมพูดประโยคแบบนั้นออกไป รู็ตัวอีกทีผมก็พูดมันออกไปแล้ว

          "..."

          "..."

          "ฮ่าๆๆๆ"

          "อ..เอ๋?"

          "ฉันชอบความคิดเธอมากเลยนะแบคฮยอน"

          "ค..ครับ?"

          แฮชินเดินเข้าไปหาแบคฮยอน พยุงร่างบางๆให้ลุกขึ้นยืนแล้วยื่นมือไปลูบหัวเล็กๆนั่นอย่างเอ็นดู

          "คุณลุงหมายความว่า-"

          "คุณลุงที่ไหนกัน เมื่อกี้ยังเรียกว่าคุณพ่ออยู่เลย"

          "..."

          "มาเป็นลูกสะใภ้พ่อนะแบคฮยอน ^^"

. . . . . .

          "ยิ้มหน้าบานเลยนะ"

          "แน่สิ ก็คนมันมีความสุขนี่นา ..อ้อ พี่ชานยอล"

          "หื้ม?"

          "แบคสงสัยอ่ะ ทำไมพี่ไม่อยู่บ้าน ทำไมต้องไปอยู่คอนโดด้วย ทั้งที่ห้องพี่ก็ออกจะกว้าง แถมที่บ้านก็ยังมีคนทำอาหารให้กินอีก"

          แบคฮยอนนั่งตีขาเล่นไปมาอยู่บนเตียงคิงไซส์ของชานยอล ที่นี่ใหญ่มมากจริงๆนะ เปิดหน้าต่างออกไปก็เจอสวนสีเขียวแล้วอ่ะ บ้านพี่ชานยอลโคตรน่าอยู่เลย

          "ก็คอนโดมันใกล้มหา'ลัยไง ไปมาสะดวกกว่า"

          "อ๋อ"

          ชานยอลเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าแฟนแล้วยื่นมือไปกุมใบหน้าเล็กๆนั่นไว้

          "ถามแบบนี้ ชอบที่นี่หรือไง"

          "จะว่างั้นก็ใช่อ่ะ บ้านพี่น่าอยู่มากๆ มีสวนในบ้านด้วย ร่มรื่นฝุดๆ"

          "มาอยู่มั้ยล่ะ? ถ้าแบคมาอยู่เดี๋ยวพี่ย้ายจากคอนโดมาอยู่บ้านเลย"

          "เห้ย บ้าหรอ .///."

          ใบหน้าน่ารักขึ้นสีแดงแจ๋ มันยิ่งปลุอารมณ์อยากฟัดของชานยอลขึ้นมมาด้วยท่าทางน่ารักๆโดยธรรมชาติแบบบที่แบคฮยอนเป็น

          น่าฟัด

          น่ารัก

          น่ากอด

          น่ากิน :)

          "แบคฮยอน.."

          "หือ- อ๊ะ!?"

          "แบคทำตัวเองนะครับ"

          ชานยอลยิ้มร้ายให้คนใต้ร่าง เขาดันร่างของแบคฮยอนให้นอนราบลงไปบนเตียง แล้วรวบข้อมือเล็กๆนั่นด้วยมือของตัวเอง

          ท่าทางมันล่อแหลมแปลกๆเนอะว่ามั้ย?

          "เอ่อ แหะๆ มัน..มัน เอ้อๆ พี่ชานยอล แบคหิวขนมจังเลยอ่ะ"

          "แบคกินไปแล้วครับ"

          "..หิวน้ำก็ได้อ่ะ"

          "กินไปแล้ว"

          "ข้าวก็ได้ T^T"

          "นั่นก็กินไปแล้ว"

          "งั้น.."

          "เหลือแต่กินพี่นี่แหละ ..สนใจมั้ยครับ?"

          "สน! ..เห้ย! ไม่ใช่ๆ ไม่ใช่- อื้อ"

 (100%)

#หวานใจเดือน

(50%)

ปาร์ค แบคฮยอน ไรท์ก็ว่าเข้าค่ะขุ่นแม่ กรี๊ดดดดดดด คุณแม่พูดแบบนี้แปลว่าให้น้องผ่านแล้วใช่มั้ยคะ?

(100%)

โอ๊ยยยยยยยย แบคเอ๊ย!5555555

. . . . .

#7for7

ทีเซอร์มาแบบงงๆ บั้มก็ออกมาแบบงงๆ

ไรท์นี่กุมเงินแน่นมากอ่ะ เพราะรู้ว่าอีกไม่นานจะได้เสียเงินแน่ๆ ไรท์รู้ ไรท์เห็น ไรท์สัมผัสได้5555555