[GOT7,EXO] หวานใจเดือน2 l MarkBam ChanBaek HunHan
ตอนที่ 17 : หวานใจเดือน : ๑๖ (100%)
ห ว า น ใ จ เ ดื อ น
๑ ๖
"หูยยยยย พี่ชานยอลเล่นกีตาร์เป็นด้วยหรอครับ?"
"..." ชานยอลพยักหน้า
"ว้าว ไอ้แบคมันก็ร้องเพลงเพราะนะ"
ลู่หานแซะไหล่เพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆตัวเอง พวกเรานั่งอยู่รอบกองไฟหน้าบ้านน่ะครับ ไหนๆก็เล่นน้ำไปแล้ว ถ้าไม่นั่งรอบกองไฟมันก็แปลกหน่อยๆ
"มึงก็ร้องเพราะเหอะลู่" แบคฮยอนผลักหัวลู่หานเบาๆ "ว่าแต่..พี่เล่นให้พวกผมฟังได้มั้ยอ่ะ"
"...ได้สิ"
ชานยอลปรับสายกีตาร์นิดหน่อย พอปรับเสร็จร่างสูงก็มองไปยังแบคฮยอนที่นั่งมองเขาอยู่ก่อนหน้าแล้ว ใบหน้าน่ารักพอเห็นว่าชานยอลมองกลับก็ก้มหน้างุดเก็บใบหน้าที่ขึ้นริ้วแดงๆซ่อนไว้
ทำไม ...ทำไมต้องมองผมด้วยสายตาอ่อนโยนแบบนั้นด้วยล่ะ .///.
.
.
.
"ท้องทะเลท้องฟ้ามีเพียงแค่เรา
ท่ามกลางหาดทรายขาว
แสงดวงดาวพร่างพราว ประกายสวยงาม
ดั่งบนสวรรค์เปิดทาง ให้คนอ้างว้างอย่างฉัน
บอกความในใจให้เธอได้ฟัง
โอกาสอย่างนี้ ต้องพูดไป
"เพลงนี้มันเพลงบอกรักนี่หว่า"
"ฮั่นน่อวววว พี่เขาร้องบอกเพลงแถวนี้รึเปล่าน้อออ"
"ฮื่ออออ .///."
"ว่าทั้งหัวใจ มีแต่เธอนั้น
อยากให้เชื่อกัน พยานคือฟ้าที่เฝ้าดูแล้วเธอคิดอย่างไรเมื่อได้รู้บอกที
อยากฟังจากปากเธอ"
"พี่ชานยอลต้องบอกรักมึงแน่ๆ"
"ใช่ที่ไหนเล่า! .///."
"ถ้าไม่ใช่ละมึงจะหน้าแดงทำไม?"
"หากเธอก็รัก เธอก็รู้สึกดีๆ เหมือนกัน
แต่เธอก็เขินอายอย่างนั้น ที่จะต้องพูดมาแค่ร้องว่าอ๊าอิยาอิยา อ๊าอิยาอิยา ก็พอ
และฉันจะขอเป็นคนนั้นที่ดูแลหัวใจ
ไม่เคยบอกรักใครคนไหนเพิ่งจะมีแค่เธอ
และฉันก็อ๊าอิยาอิยา อ๊าอิยาอิยา เหมือนเธอ
แค่เพียงเท่านี้เป็นอันเข้าใจ"
ถ้าปล่อยคืนนี้ผ่านไป เก็บความรักไว้อย่างนั้น
ก็คงไม่รู้ว่าใจตรงกัน โอกาสอย่างนี้ ต้องพูดไป"
แล้วเธอคิดอย่างไรเมื่อได้รู้บอกที
อยากฟังจากปากเธอ..."
แค่เพียงเท่านี้เป็นอันเข้าใจ"
"โอ๊ยยยยย เขินแทนมึงเลยอ่ะแบค"
"คนแมนเขาไม่เขินกันนะ"
"แต่กูเป็นคนแมนชิคๆ คูลๆไง"
"ฉันไม่เคยพูดความในใจที่มีกับเธอเลยสักครั้ง
เพราะฉันเขินจนกลัวที่จะพูดไปถ้าปล่อยคืนนี้ผ่านไป เก็บความรักไว้อย่างนั้น
ก็คงไม่รู้ว่าใจตรงกัน โอกาสอย่างนี้ ต้องพูดไป"
"เขินจนแก้มจะแตกอยู่แล้วววว"
"มันจะแตกอยู่แล้วป้ะ"
"แก้มกูบวมมั้ยล่ะแบค?"
"ว่าทั้งหัวใจ มีแต่เธอนั้น
อยากให้เชื่อกัน พยานคือฟ้าที่เฝ้าดูแล้วเธอคิดอย่างไรเมื่อได้รู้บอกที
อยากฟังจากปากเธอ..."
เพลง : อาย
- สิงโต นำโชค -
เสียงเพลงจบลง แบคฮยอนก็ยังคงนั่งจ้องหน้าชานยอลอยู่อย่างนั้นไม่ละสายตาไปไหน ผม...ไม่รู้สิ ผมแค่รู้สึกว่าผมอยากนั่งมองเขาแบบนี้ไปเรื่อยๆ ไอ้หัวใจบ้านี่ก็เหมือนกัน มันเต้นแรงมากจนผมกลัวว่ามันจะหลุดออกมาจากอก ..ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน
"วู้ววววว เพราะมากเลยยย อย่างนี้มันต้องฉลอง!" ลู่หานบอกทุกคนให้ยกแก้วขึ้นมาชน "แบมมึงไม่ต้องกินนะ"
"ไม่ กูจะกิน"
"แบมแบมมึง-"
"ไม่เป็นไรพี่มาร์ค ผมกินได้น่า ...เชื่อผมนะ"
มาร์คไม่ตอบเขาเพียงแค่พยักหน้าให้แบมแบมเท่านั้น คนตัวบางก็หันไปชนแก้วกับเพื่อนทันที
งานนี้ลู่หานกินเยอะที่สุดจนใบหน้าสวยแดงแจ๋แล้ว แบคฮยอนเริ่มกรึ่มๆ ส่วนแบมแบมนั้ก็คอพับคอห้อยไปซะแล้ว
"แง้งงงง! ฮุนนี่เมียเพร่~"
"พี่ลู่"
"อึก พี่ขอหอมแจ้มน้องโหน่ยยยยย จุ๊บ!"
"เอ่อ..พี่ ผมขอพาพี่ลู่ไป-"
"ไปเหอะๆ พวกกูไม่ได้ว่าอะไร"
ว่าจบเซฮุนก็ประคองร่างของลู่หานที่มีสติอยู่น้อยนิดขึ้นไปบนห้องนอนของตัวเอง
"ง่ำๆ แบมมึนหัวง่าาาา"
"มึงเพิ่งกินไปได้แค่สองแก้วเองนะ หึ.. คอแม่งอ่อนว่ะ"
"สองแก้วที่หนาย! แบมกินเปนสิบเหอะ! เอิ๊ก!"
"กูว่ามึงไม่ไหวละ ...กูพามันขึ้นไปข้างบนก่อนนะ"
"เออ"
มาร์คลึกขึ้นอย่างทุลักทุเล ถึงแบมแบมจะตัวเบาและบางแค่ไหนแต่เวลาเมานี่เรื้อนมาก เกินที่จะควบคุมจริงๆ
. . . . . .
"พี่นอนตรงนี้ก่อนนะ"
"เตงุนจาปายหนายง่า"
"ไปเอาน้ำมาเช็ดตัวให้พี่ไง"
"มาเย็วๆน้า คิกๆ"
ลู่หานหัวเราะกบตัวเองตามประสาคนเมาไม่ได้สติ ไม่นานเซฮุนก็เดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับถังน้ำและผ้าเช็ดตัวผืนเล็ก
"ผมถอดเสื้อพี่นะ"
"ถอดเลยจ้าาาาา"
เซฮุนยิ้มให้กัภาพตรงหน้า ตอนนี้น่ะพี่ลู่หานไม่แมนอีกแล้ว เห็นจะมีแต่ลูกแมวตัวเล็กๆตัวนึงกำลังทำตาเยิ้มๆให้เขาอยู่ เซฮุนเริ่มถอดเสื้อยืดสีเทาของลู่หานออก เผยให้เห็นตุ่มใตสีชมพูล่อตาล่อใจเขา ไหนจะผิวขาวๆน่าสัมผัสนี่อีก ร่างสูงอดไม่ได้ที่จะเลื่อนมือเข้าไปสัมผัส
ขอโทษนะครับพี่ลู่...
"ฮื่ออออ ฮ..ฮุนนี่"
"..."
มือใหญ่ไล้ไปบนอกเขาเรื่อยๆ จนตัวเขาเองที่ดึงสติตัวเองกลับมาได้ก่อนที่จะสะบัดหัวสองสามที แล้วเริ่มเช็ดตัวให้คนเมา
"คิก เซฮุนนาาาา"
"...อดทนไว้ไอ้ฮุน"
"อื้อออออ ซ...เซฮุน"
"ใจเย็นๆมึง ใจเย็นๆ"
"เซฮุน มันร้อนง่ะ ฮื่อออ มันร้อนมั่กๆเลย"
"ไม่เป็นไรนะครับพี่ลู่"
"มันร้อนนน ฮืออออ ช่วยพี่ด้วย ฮึก"
"..ช่วยยังไงครับ?"
ลู่หานไม่ตอบแต่กลับรั้งคอของเซฮุนให้ก้มลงมารับจุมพิตที่เขาได้มอบให้
ช่วยที่ว่านั่น... หึ :)
"ช..ช่วยพี่ด้วยนะ"
"พี่จะไม่เสียใจทีหลังใช่มั้ยครับ"
"ช..ใช่ ฮื่ออออ พี่ต้องการเซฮุนนะ- อื้อออออ"
- CUT -
(ไม่มีฉากคัทค่ะ เสียใจด้วย5555555)
. . . . . . .
(50%)
"พี่ม้าคคับ แบมง่วงจัง"
"ก็นอนดิ"
"ต..แต่พี่ม้าคไม่นอนกับแบมหรอ?"
"หึ :)"
มาร์คย้ายร่างสูงๆของตัวเองขึ้นไปบนเตียงข้างๆแบมแบมที่นั่งขยี้ตาอยู่ ก่อนจับยื่นมือไปปัดผมที่ปรกหน้าออกให้
ปั่ก!
ปัก!
ปั่ก!
"เสียง..เสียงอะไรออกมาจากห้องเซฮุนอ่าพี่ม้าค?"
"..." มึงรีบมากมั้งไอ้ฮุน เอาซะสะเทือนถึงห้องกูเลย ..กูบอกแล้วว่าอย่าใส่ยาเยอะ ไม่เคยจะเชื่อกูเล๊ย "..สงสัยไอ้ฮุนมันจะออกรบอยู่มั้ง"
"ออกรบหรอ? แล้วเซฮุนจะสนุกมั้ยพี่ม้าค?"
"สนุกดิ มึงอยากลองมั้ยล่ะ?"
แบมแบมทำหน้าฉงนทั้งที่ตาโตๆจะปิดอยู่รอมร่อ คนตัวเล็กก็ยังคงทำหน้าที่เด็กขี้สงสัยอยู่อย่างนั้น
มึงเหมือนเด็กน้อยเลยแบมแบม แม่งน่าจับฟัดชิบหาย!
"แบมทำได้ด้วยหรอออ?"
"อืม แค่นอนเฉยๆก็สนุกได้"
"งื้อออออ ทำไมมันง่ายจังเลย ^0^"
"แล้วมึง..."
"แบมอยากทำ! แบมอยากรบคับ!"
"มึง..คิดดีแล้ว?"
"คับ! ก็พี่ม้าคบอกว่ามันดีนี่นา- อ๊ะ!? อื้อออ"
- CUT -
(นี่ก็เหมือนกัน555555)
. . . . . .
"แบคฮยอน ..มึงง่วงรึยัง"
"..."
"นี่ หลับแล้วหรอ"
"ยัง ผมก็แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย"
ชานยอลมองแบคฮยอนที่ตอนนี้นั่งพิงไหล่ของเขาอยู่ ร่างเล็กเหม่อออกไปนอกท้องทะเล ชานยอลจึงเหลือบมองไปบนบ้านที่พวกเขาอาศัยอยู่ก็พบว่าห้องของเซฮุนนั้นเปิดไฟสว่างโร่งต่างจากห้องของมาร์คที่ปิดไฟมืดไปทั้งห้อง
แต่สายตาของชานยอลโฟกัสไปยังห้องของเซฮุนซะมากกว่าเพราะเขาเห็นร่างของคนสองคนผลุบๆโผล่ๆอยู่
อ่า ทำไมเร็วกันอย่างนี้วะ คือ..ผมกับไอ้มาร์คเนี่ยบอกน้องมันแล้วนะว่าอย่าใส่ยาเยอะ เพราะว่าเป็นห่วงลู่หานเพื่อนของไอ้หมาเตี้ยว่าเดี๋ยวเขาจะลุกขึ้นไม่ไหว แต่ไอ้ฮุนมันเคยเชื่อที่ไหนล่ะ ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ แล้วมันก็ยังบอกว่าที่ทำไปเนี่ยเพราะตั้งใจจะให้มันเกิดขึ้น มันพร้อมรับผิดชอบทุกอย่าง ..แม่ง โคตรพระเอกเลยว่าน้องผม ฮ่าๆๆ
"พี่ชานยอล"
"ฮึ?"
"ผม..ชอบเพลงที่พี่ร้องมากเลยนะ มันเพราะมากๆเลยอ่ะ"
"ขอบใจ"
"..."
"ความหมายของเพลง ..กูร้องให้มึง"
ฉ่าาาาาาาาาาาา
น..นั่นมันเพลงบอกรักนะ คนเมาก็เขินเป็นนะโว้ยยยย! ฮื่อออออ ไอ้หมอบ้านี่แม่ง .///.
"เขิน?"
"บ..บ้า ใครเขิน"
"แล้วหน้าแดงทำไม หื้ม?"
ฟังน้ำเสียง! ฟังงงงงง แม่งโคตรอ่อนโยนเลย งื้อออออ
"ม..ไม่ได้เขินนะ!" แบคฮยอนดีดตัวออกมาจากไหล่แกร่งของชานยอล แล้วมองคนตรงหน้าอยา่งคาดโทษ หึ..มันไม่ได้น่ากลัวเลยซักนิด
"แล้วนี่อะไร?"
"ก็..ก็ ผมเมาไงเล่า! อ๊ะ!?"
ชานยอลดึงแบคฮยอนเข้ามากอดจนคนตัวเล็กกว่าจมเข้าไปในอก แล้วล้มตัวนอนลงไปบนพื้นทรายละเอียด มือใหญ่ก็ลูบผมนุ่มๆของแบคฮยอนไปพลางๆ ซึ่งอีกคนก็ไม่ยอมให้กอดง่ายขนาดนั้น ร่างเล็กดิ้นขลุกขลักๆเพื่อให้ตัวเองนั้นหลุดออกจากอ้อมกอดอบอุ่นนี้
ถึงมันจะรู้สึกมากๆก็เถอะ ..แต่ผมเขินอ่ะ!!
"เอ่อ คือ.."
"อย่าดิ้น"
"..."
"ขออยู่แบบนี้ซักพักนะ"
ร่างสูงกอดคนในอ้อมแขนแน่นขึ้นกว่าเดิม ยิ่งทำใหห้แบคฮยอนนั้นเขินหนักมากขึ้นกว่าเดิมเขาจึงเอาใบหน้าน่ารักซุกไปที่อกของชานยอล ทุกคนครับ...เจอผมอีกที่โรงพยาบาลนะครับ ฮือออออ
"ทำตัวน่ารักอีกแล้ว"
"..." เขินอยู่เฟ้ยยยยย
"เขินนานเนอะ"
"ลองมาเป็นผมมั้ยเล่า!"
"หึ น่าแดงแจ๋เลย ^^"
โอมายก็อด พี่ชานยอลยิ้ม ขุ่นพระช่วยผมไม่เคยเห็นเขายิ้มด้วยตาของตัวเองซักที รู้ว่ายิ้มยาก แต่แบบพี่มันไม่เคยยิ้มให้ผมหรือใครได้เห็นเลยอ่ะ นี่คือบุญผมเยอะใช่มั้ยที่ได้เห็นพี่ชายอลยิ้มใกล้ๆแบบนี้อ่ะ -..-
"พี่ยิ้มได้ด้วยหรอ"
"ทำไม?"
"เปล่า ก็แค่คิดว่าเวลาพี่ยิ้มมันก็หล่อดีเหมือนกัน"
"..."
"ยิ้มทำไมอ่ะ"
"เปล๊า" ชานยอลก็ยังคงยิ้มให้แบคฮยอนอยู่อย่างนั้น "แบคฮยอนกูถามไรหน่อย"
"อือ ว่ามาสิ"
"ถ้ากูขอมึงเป็นแฟน มึงจะตกลงคบกับกูมั้ย"
"!!!"
ว..ว่าไงนะ!!!?
"ว่ายังไงฮึ?"
"ก..ก็ต้องตก ตกลงสิ ก็ผมชอบพี่นี่- อื้ออออ!?"
ชานยอลรั้งใบหน้าของแบคฮยอนเข้ามาใกล้ๆก่อนที่จะประกบริมฝีปากลงไปแนบกับอวัยวะส่วนเดียวกันกับอีกคน เขาบดขยี้ปากเล็กๆที่ชอบเถียงนั่น ซึ่งร่างเล็กก็ได้แต่ทำตามโดยดี มันเป็นจูบที่ลึกซึ้งแต่เร่าร้อน และอ่อนโยนไปพร้อมๆกัน อดไม่ได้เลยที่จะบอกว่ามันรู้สึกดีมมากๆเลยล่ะ
"แบคฮยอน"
"ห..หือ?"
"เข้าบ้านกันเถอะ"
"??"
"กูว่าตรงนี้มันไม่เหมาะ"
"เห? ด..เดี๋ยว! พี่ชานยอล! เดี๋ยวๆ!"
- CUT -
(และนี่ก็เช่นกัน555555555)
(100%)
#หวานใจเดือน
(50%)
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!! ตรั่ยแล้วววว พี่ลู่เสียความแมนเลี้ยวววว
(100%)
เซฮุนนี่ร้ายสุดเลยค่ะ555555 แต่รวมๆก็ร้ายทั้งหมดเลยนั่นแหละ
เพราะพวกแกร่วมมือกันยังล่ะ! อิพวกบว้าาา กรี๊ดชุ้นเขิน!
ต้องกราบขอโทษรีดเดอร์ด้วยค่ะที่ไม่มีฉากคัทให้
คือไรท์เนี่ยเป็นคนใสๆ(?)ไงแต่งเอ็นซีไม่เปงงงงง5555555
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กำลังโหลด...
3,003 ความคิดเห็น
นิยาย Dek-D
App ที่จะทำให้คุณอ่านนิยายจนวางมือถือไม่ลง!
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้ที่
ข้อตกลง & เงื่อนไขการใช้งาน
กรณีที่ผลงานชิ้นนี้เป็นผลงานที่แต่งโดยผู้ลงผลงานเอง ลิขสิทธิ์ของผลงานนี้จะ เป็นของผู้ลงผลงานโดยตรง ห้ามมิให้คัดลอก ทำซ้ำ เผยแพร่ ก่อนได้รับอนุญาต จากผู้ลงผลงาน
กรณีที่ผลงานชิ้นนี้กระทำการคัดลอก ทำซ้ำ มาจากผลงานของบุคคลอื่นๆ ผู้ลง ผลงานจะต้องทำการอ้างอิงอย่างเหมาะสม และต้องรับผิดชอบเรื่องการจัดการ ลิขสิทธิ์แต่เพียงผู้เดียว
ข้อความและรูปภาพที่ปรากฏอยู่ในผลงานที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการส่งเข้าระบบ โดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่งเด็กดีดอทคอมมิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น ผู้ใดพบเห็นการลงผลงานละเมิดลิขสิทธิ์ หรือ ไม่เหมาะสมโปรดแจ้งผู้ดูแลระบบเพื่อดำเนินการทันที Email: contact(at)dek-d.com ( ทุกวัน 24 ชม ) หรือ Tel: 0-2860-1142 ( จ-ศ 0900-1800 )
ไม่มีสักตอนเลย เศร้าจายยยยยยยยย
เข้าห้องหอพร้อมกันสามคู่เลยเหรอ
ถ้าอยากให้หายโกรธ ปาฉากคัทมาซะดีๆ 55555555555