[GOT7,EXO] หวานใจเดือน2 l MarkBam ChanBaek HunHan
ตอนที่ 11 : หวานใจเดือน : ๑๐ (100%)
ห ว า น ใ จ เ ดื อ น
๑ ๐
"ไอ้ฮุนนนนนน พี่น่ารักมาอีกแล้วว้าาา"
น่ารักพ่องดิ
ก็ได้แต่พูดในใจแหละครับเดี๋ยวเสียเครดิตกับเพื่อนน้องเขา แต่ก็ไม่มีผู้ชายคนใหนหรอกนะที่ชอบได้ยินคำชมว่าตัวเองน่ารัก เอาจริงๆนะ แค่ได้ยินขนแขนก็สแตนด์อัพแล้วอ่ะ
"น้องฮุนนี่ พี่ซื้อเค้กมาให้ด้วยแหละะ"
"ตกลงว่าพี่จะไม่เลิกเรียกผมแบบนั้นจริงๆใช่ป้ะ"
"อื้อ! นี่ๆฮุนนี่ลองมากินดูก่อนสิ พี่ไม่รู้ว่าฮุนนี่ชอบกินรสไหนเลยซื้อมาซะหลายอย่างเลย"
"หูยยยย พีเขาสายเปย์ว่าฮุน มึงยอมเป็นเมียพี่เขาเถอะ"
"กับศอกกูนี่สิ"
ผมนี่หุบยิ้มฉับ อยากจะบอกว่าน้องฮุนนี่เนี่ยเต๊าะยากมากเลยนะ น้องไม่ยอมอ่อนข้อให้ผมเลยอ่ะ เฮ้อออ ต้องทำใจสินะที่มีเมียเด็กเนี่ย เสี่ยวลู่ล่ะปวดหัวจริงๆ
"พี่ซื้อมาให้ผมเนี่ยลองชิมบ้างหรือยัง?"
"ยังเลยอ่ะ แต่พี่คิดว่าน่าจะอร่อยนะ เพราะเห็นไอ้ยองแจมันชอบไปซื้อกินอยู่บ่อยๆ"
"ลองชิมมั้ยครับ"
"ได้หรอ?"
เซฮุนพยักหน้า ส่วนผมนี่รีบนั่งลงข้างๆน้องเขาเลยครับบบ พอผมจะยื่นมือไปหยิบขนมในถุงก็ถูกไอ้เด็กโข่งข้างๆจับมือผมเอาไว้ก่อน
อุ๊ยยยยย จับมือเลยเอ่าะ .///.
แต่มันไม่ใช่เวลาที่จะมาเขินป้ะ? นี่หิวมากบอกเลย น้องฮุนนี่จะมาขัดขวางการกินของพี่แบบนี้ไม่ได้นะ!!
"อ้าว ไหนบอกว่าจะให้พี่กินไง"
"กินกับผมต่างหาก ...อ่ะ อ้าปาก"
.....
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก!!! น้องฮุนนี่ป้อนเค้กกู! น้องเขาป้อนเค้กกูววววววววว ><
ฟินเสร็จ(?)ก็อ้าปากรอก้อนเค้กนุ่มๆจากน้องฮุนนี่สุดที่รักมาประทับลงในปากของตัวเอง
งับ!
ไอ้สัด! ไหนเค้ก!? ในปากมีแต่ฟันกูที่มันกระทบกันเนี่ย!
"ฮุนนี่แกล้งพี่ทำไมอ่าาา -3-"
"ฮ่าๆๆ พี่ทำตัวน่าแกล้งเองทำไมล่ะ?"
"พี่ไม่ได้ทำซะหน่อยยยย เอาเค้กมากินเดี๋ยวนี้เลยนะ!"
โมโหครับโมโห เห็นว่าน่ารักแล้วจะทำอะไรก็ได้งั้นหรอ!? หน็อยยย เห็นพี่ตัวเตี้ยๆแบบนี้แต่พี่ไฟว์เก่งนะเฟ้ยยยยยย
ลู่หานลุกขึ้นยืน แล้วยื่นหน้าเข้าไปหวังจะงับช้อนที่เซฮุนถืออยู่ ซึ่งช้อนที่ว่านั้นคนตัวสูงก็ยกไว้ซะสูงเลยล่ะ...
จุ๊บ!
ติดแค่ตรงที่มันไม่ได้งับเค้กนี่ดิ..
ไอ้สัด ..นี่กูต้องฟินมั้ยวะ?
กูจุ๊บแก้มน้องเขาาาาาาาาาา!!
"แต๊ะอั๋งผมหรอพี่"
"-///- ฮ..ฮุนนี่เป็นของพี่แล้วนะ"
"หึ.."
จุ๊บ!
"จุ๊บมาจุ๊บกลับครับ แฟร์ๆดี :)"
"ฮื้ออออออออ! .///."
"โห่วววววว นี่กูมานั่งตรงนี้เพื่ออะไรวะ"
"ขอกระโถนหน่อยดิเห้ย! จะอ้วกแล้ว!"
"กูเป็นเบาหวาน! พากูไปโรง'บาลหน่อย!! อะเฮือก!"
เหล่าเพื่อนๆของน้องเขาจะพูดอะไรผมก็ไม่สนใจหรอก ตอนนี้ผมรู้แค่ว่า...
ไอ้เหี้ย กูฟินจังลุยยยยย ( /^0^)/
"เซฮุนคะ^^"
(45%)
ห้ะ? ใครเรียกเมียผมครับ ลู่หานหันหน้าไปตามเสียงเรียก
เหยดดดด นั่นมันดาวบริหารปีนี้นี่หว่า เพิ่งจะเคยเจอใกล้ๆก็วันนี้แหละ เห็นแบบนี้แล้วน้ำลายแทบหก เอวเป็นเอว งานโคตรดีย์อ่ะครับ สมกับชื่อมั่กๆ
แต่พี่ลู่คนนี้ไม่สนหรอกนะ เพราะพี่อ่ะมีเมียแล้ว ยืนอยู่ข้างๆนี่ไง งุ้ยยยย .///.
"เมซื้อเค้กมาให้น่ะ"
"เอ่อ.."
เซฮุนหันหน้ามามองผม แต่ผมก็ไม่ได้ตอบอะไรไป
"อ้าว ฮุนก็มีเค้กอยู่แล้วนีึ่ เยอะด้วย ใครซื้อให้หรอ?"
หรือว่า..
"แต่ไม่เป็นไรหรอกเนอะ กินของเมดีกว่า ..ร้านนี้อร่อยมากเลยน้า"
น้องดาวคณะคนนี้...
"ฮุนอ้าปากสิ เดี๋ยวเมป้อน"
จะเป็นคู่แข่งของผมวะ!?
แล้วนั่นอะไร!? ดันถุงขนมเค้กของผมไปทางอื่นแล้วเอาของตัวเองวางไว้แทน ขนมที่อยู่ในมือของเซฮุนก็เอาออกอีก น้องดาวคนนี้เป็นใครมาจากไหนฟร้ะ!? ผมเต๊าะฮุนนี่ก่อนนะ! ไม่อ่ะ ผมเต๊าะก่อนนนนน ผมไม่ยอมมมม แงงงง ไม่ยอมๆ ฮือออ
ที่เคยชมไปทั้งหมด ผม โก หก!!!
ลู่หานเบะปากจะร้องไห้ มองไปยังที่ร่างชายหญิง ฝ่ายหญิงกำลังจะป้อนฝ่ายชาย ส่วนฝ่ายชายก็ได้แต่นั่งนิ่งๆ
หึ! ดูก็รู้ว่าน้องฮุนนี่ไม่ชอบเค้กของน้องดาวหรอก! -3-
งับ!
ง่ะ!? กินเข้าไปทำม๊ายยยยย T^T
'โว้วๆ รถไฟชนกันว่ะบีหนึ่ง'
'สับรางไม่ทันจนชนกันยุ่งเหยิงไปหมดเลยวะบีสอง'
'สงสารเพื่อนฮุนจังวะบีสาม'
ทำไมต้องพูดให้น้ำตาซึมด้วยวะเนี่ย...
"...อ้าว พี่ลู่หานก็อยู่ด้วยหรอคะเนี่ย ขอโทษด้วยนะคะ พอดีหนูลืมเห็นน่ะค่ะ:)"
"..." พี่นั่งตำตาขนาดนี้ น้องเพิ่งห็นพี่หรอครับ? "อ้อหรอครับน้องเมล่อน พี่ต้องขอบคุณน้องมั้ยนะ ที่ยังมองเห็นพี่อยู่"
"ชิ.. ฮุนคะ มากินต่อกันเถอะค่ะ ..อุ๊ย เลอะเลยอ่ะ"
หือออออ? ตอแหลมาก ณ จุดๆนี้ เด็กอนุบาลเห็นยังรู้เลยว่าน้องเขาจงใจให้เค้กมันเลอะอ่ะ -____-
กู จะ ไม่ ทน อีก ต่อ ไป
"ไม่รบกวนน้องเมล่อนดีกว่านะ คนของพี่เดี๋ยวพี่ดูแลเอง"
"คนของพี่? ใครหรอคะ"
"ก็คนที่น้องทำเค้กเลอะปากนั่นไง" ลู่หานดึงคนตัวสูงให้ลุกขึ้นยืนแล้วจับมายืนอยู่ข้างหลังตัวเอง ฮุนนี่เดี๋ยวพี่จะกำจัดพวกแมลงหวี่(?)พวกนี้ให้เอง! "เนี่ยคนของพี่"
เซฮุนได้ยินอย่างนั้นจึงหลุดยิ้มออกมา
"หนูว่าพี่เข้าใจอะไรผิดแล้วล่ะค่ะ"
"ไม่ผิดหนิ"
"ผิดค่ะ!"
"ก็บอกว่าไม่ผิดไง!"
"หนูบอกว่าผิดก็ผิดสิ!"
"ว้อยยยย ไม่เชื่อใช่มะ? ..งั้นดู!"
ลู่หานหันหลังไปหากับเซฮุน ก่อนจะเขย่งเท้าให้สูงเท่าคนตัวสูง มือเรียวถูกเลื่อนขึ้นไปจับที่ใบหน้าหล่อของอีกคน แล้วจุ๊บเข้าไปที่ริมฝีปากของเซฮุนทันที จุ๊บแช่เอาไว้ให้นานที่สุด ถึงจะเมื่อยที่ต้องเขย่งเท้า แต่ก็ไม่เป็นไร พี่พร้อมสู้!!
ส่วนเซฮุนก็แอบตกใจหน่อยๆ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรแถมยังเลื่อนมือไปกอดเอวให้ร่างบางเข้ามาใกล้ตัวเองอีก
เป็นฉากที่หวานมากจริงๆ...
แต่พวกเขาลืมหรือเปล่านะว่าที่นี่คือคณะบริหาร ผู้คนเดินผ่านไปผ่านมาบ่อย แถมจำนวนมาก
"ก..กรี๊ดดดดดดดดด!!" เมล่อนระเบิดเสียงกร๊ดออกมา "น..นี่มันอะไรกันห้ะ!?"
"..." ทั้งสองคนก็ยังจุ๊บกันอยู่
"!!! ฝ..ฝากไว้ก่อนเถอะย่ะ! ฮึ่ย!"
ว่าแล้วก็เดินออกไปจากคณะบริหารทันที ลู่หานก็พลอยโล่งอกไปด้วย แต่พอจะดันตัวเองออกเพราะเริ่มเมื่อยแล้ว
ติดตรงที่มันดันไม่ออก เพราะคนตัวสูงยังไม่ปล่อยเขาน่ะสิ
"อื้อ!"
โว้ยยยย ฮุนนี่ปล่อยยยย
"อื้ออออออ!"
เห็นมั้ยยยย คนอื่นพากันเอาโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปกันแล้ววว
"ฮื่ออออ อ่อยยยยย"
จุ๊บ!
ในที่สุดริมฝีปากของทั้งสองคนก็ผละออกจากกัน แต่มือของเซฮุนก็ยังคงกอดเอวของลู่หานเอาไว้อยู่
"ป..ปล่อยพี่ได้แล้วนะ .///."
"หึ :)" เซฮุนก้มหน้าลงไปใกล้หูของอีกคน ก่อนจะกระซิบให้ได้ยินกันแค่สองคน "เค้กที่พี่ซื้อมาน่ะ..."
"..."
"หวานดีนะครับ"
"!!!"
"ผมชอบมากเลย :)"
(100%)
#หวานใจเดือน
เขาทั้งสองกำลังไปได้ดี แล้วเธอเป็นใครห้ะ!?
เค้กหรือปากคะ? เอาให้แน่ๆค่ะเซฮุน >///<
(มันก็จะมีช่วงโปรโมทฟิคB1B2B3หน่อยๆ 5555)
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กำลังโหลด...
บ้านอื่นเค้าจุ๊บปากกันหมดแล้วมาร์คอย่าให้น้อยหน้านะ
แต่ล้ะฉากเนี่ยย ตายแพ็พพพพ
ตัวจะแตก