[GOT7,EXO] หวานใจเดือน2 l MarkBam ChanBaek HunHan

ตอนที่ 10 : หวานใจเดือน : ๙ (100%)

ห ว า น ใ จ เ ดื อ น

๙

          "โถ่ พี่ช่วยให้ความร่วมมือกับผมหน่อยได้ป้ะ?"

          "ก็ร่วมอยู่นี่ไง"

          "นี่ร่วมแล้วจริงดิ?"

          ชานยอลยักไหล่ อะไรวะ? คนจะเป็นหมอจำเป็นต้องกวนตีนป้ะ? นี่ผมสงสารคนไข้ในอนาคตของมันเลยว่ะ

          "นานๆทีพี่กับผมจะว่างตรงกันอ่ะ ช่วยตอบแบบเป็นการเป็นงานหน่อยไมได้หรอ"

          "เฮ้อ น่ารำคาญ" ชานยอลลุกขึ้นยืนเต็มความสูง

          "พี่จะไปไหน"

          "ไปหาของกิน"

          ว่าแล้วก็เดินเข้าไปในครัว ผมก็หันหน้ามาคุยกับตัวเอง(?)เช่นเคย แต่สายตาก็พลันเลื่อนไปเห็นโซฟาตัวหนึ่งที่แสนจะคุ้นตา

          อ..ไอ้โซฟาตัวนั้น อ๊ากกกกกกก!! ลบๆๆ ห้ามคิดถึงมันเด็ดขาดนะเว้ย! หยุดๆ! กว่าผมจะคุยกับพี่มันได้ก็ปาไปสองวันนู่นนนแหละครับ ไม่กล้าไปเจออ่ะ ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน ..แต่ก็ช่างมันเถอะ หาเดินดูห้องไอ้หมอบ้าเล่นดีกว่า เผื่อจะมีความลับซ่อนผมเอาไว้

          "ไอ้ห้องนี่จะสะอาดไปไหนวะ กลัวคนอื่นไม่รู้หรือไงว่าเป็นคนรักความสะอาดเนี่ย" บ่นนงึมงำกับตัวเอง จนขาไปหยุดอยู่ที่หน้าห้องๆหนึ่ง มาครั้งก่อนไม่กกะเห็นไอ้ห้องนี่วะ สงสัยจะไม่ได้สังเกตล่ะมั้ง แล้วนี่มันห้องอะไรล่ะเนี่ย "นี่พี่ชานยอล! ห้องนี้มันคือห้องอะไรหรอ" 

          ชานยอลเดินดุ่มดุ่มออกมาจากห้องครัว พร้อมกับแก้วนมหนึ่งแก้ว

          "จะอยากรู้ไปทำไม" เขาพูพลางยื่นแก้วนมให้แบคฮยอน แหม ตอกย้ำความเตี้ยกูจังนะ -___- "ไปถามต่อได้แล้ว"

          "ง่าาา รู้ไม่ได้หรอ ผมอยากรู้อ่ะ"

          "..."

          "น้าาา น้าค้าบบบบ"

          "..."

          "นะๆๆ นะพี่ชานยอลนะ"

          "..." ร่างสูงถอนหายใจออกมา แล้วใช้มือจิ้มไปที่หน้าผากขาวของอีกคนจนเซไปด้านหลังนิดหน่อย "เออๆ จะเปิดก็เปิด"

          "เย้!! ^0^"

          แบคฮยอนกระโดดดีใจก่อนจะเปิดประตูเข้าไปด้านใน แต่ก็ต้องตะลึงอีกละลอก ท...ทำไมมันเยอะอย่างนี้ล่ะ เดี๋ยวนะ! พี่มันเรียนหมอจริงๆดิ?

          "อะไร"

          "...พี่ชานยอล จริงๆแล้วพี่เป็นศิลปินใช่มะ แต่ปลอมตัวมาเป็นนักศึกษาแพทย์งี้อ่ะ"

          "ติ๊งต๊อง"

เปาะ

          "โอ๊ยยยย เจ็บนะ! ดีดหน้าผากทำไมเนี่ยห้ะ?"

          ชานยอลเลือกที่จะไม่ต่อปากต่อคำกับแบคฮยอน เขาเลือกที่จะเดินไปที่เปียโนหลังนึง ดีดหน้าผากคนอื่นแล้วก็เดินหนีไปแบบนี้เนี่ยนะ!? ไอ้หมอบ้านี่!!

          เออ จะว่าไปในห้องนี้เครื่องดนตรีก็เยอะเหมือนกันแฮะ เยอะแบบเยอะมากๆเลยอ่ะ มีทั้งเปียโน กีตาร์ กลองชุด แล้วก็บลาๆๆๆ บรรยายวันนี้ก็คงไม่หมด

          ไม่นานเสียงเปียโนที่ชานยอลเป็นคนบรรเลงก็ดังขึ้น ทำให้แบคฮยอนหันไปสนใจเสียงที่ดังขึ้นแทนมายืนสังเกตพวกเครื่องดนตรี

แปะๆๆๆๆ

          "โหหหหห เพราะมากเล๊ยยยย"

     

          แบคฮยอนยืนปรบมือตามจังหวะเพลงที่ชานยอลเล่น โหยยยย ผมชอบเพลงนี้ง่ะ ชอบสุดๆเลย แต่ก็อินกับเพลงเพราะๆได้ไม่นาน ร่างสูงก็หยุดเล่นซะงั้น

          "อ้าว กำลังอินเลย พี่หยุดทำไมอ่ะ"

          "ขี้เกียจแล้ว"

          "ได้ไง" ถ้าผมเล่นเป็นผมจะไม่พึ่งพี่ให้เล่นให้ฟัง คอยดูเถอะ แต่เดี๋ยว... "พี่ชานยอลครับ!"

          "อะไร"

          "สอนผมเล่นเปียโนหน่อยสิ *0* " พูดแล้วก็เดินมานั่งยองๆข้างๆชานยอล แล้วทำตาปริบๆขอความเห็นใจ

          ทำหน้าลูกหมาขี้อ้อนแบบนี้อีกแล้ว ชานยอลได้แต่คิดในใจ

          "มันยากไม่ต้องเล่นหรอก ไปทำงานต่อไป"

          "ไม่! ผมจะเล่น!"

          "อย่าดื้อ"

          "น้าาาา นะๆๆ"

          "พยอน แบคฮยอน"

          "พี่ชันโยลค้าบบบ สอนน้องแบคเล่นเปียโนหน่อยนะค้าบบบ*3*"

          "..." ชานยอลเสหน้าหนีแบคฮยอน เหมือนหลบไม่ให้คนตัวเล็กได้เห็นว่าตัวเองกำลังกลั้นยิ้มเอาไว้อยู่ "ไอ้เด็กดื้อเอ๊ย!"

          "นะครับ._."

          "มานั่งนี่มา"

          มานั่งนี่มา ...แปลว่าพี่เขาจะสอนผมเล่นแล้วใช่ป้ะ!? เห้ยยยยยย คือดีย์อ่ะแกรรร แบคฮยอนกระโดดดีใจ

          อ้าว เก้าอี้มันมีตัวเดียวอ่ะก็ตัวที่นั่งนั่นแหละแล้วก็ดันนั่งเต็มด้วย แล้วจะให้ผมไปนั่งไหนล่ะ พื้นหรอ?

          "แล้ว...ผมนั่งไหนอ่ะ"

          "นั่งนี่" ว่าแล้วก็ตบไปที่ตักใหญ่ๆของตัวเอง

          "ห..ห้ะ!?"

(50%)

          "งงอะไร จะเล่นไม่เล่น?"

          "ล..เล่นดิเล่น"

          ท่องไว้แบคๆก็แค่นั่งตักเอง(?) คิดซะว่าพี่ชานยอลเป็นพ่อแล้วมึงเป็นลูก ลูกนั่งตักพ่อไม่แปลกเว้ย ฮู่วววว ผ่อนคลายๆ

          แบคฮยอนเดินกล้าๆกลัวๆไปนั่งลงบนตักของชานยอล จนก้นแหมะลงไป ไอ้เกร็งก็เกร็ง อีกอย่างนะคนอะไรก็ไม่รู้ตัวใหญ๊ใหญ่ นี่เป็นญาติกับ The Hulk ป้ะถามจริง?

          "ไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นก็ได้มั้ง" ชานยอลตลกท่าทางของคนบนตัก "อ้อ..จะพิงมาเลยก็ได้นะไม่ได้ว่าไร"

          "อ..อือ ._."

          แบคฮยอนก้มหน้าดูมือที่กำจนแน่นของตัวเอง ว..วันนี้มันดูร้อนๆเนอะ ห้องนี้มันได้เปิดแอร์มั้ยเนี่ย ทำไมมันร้อนแปลกๆง่ะ

          คนตัวเล็กที่นั่งกดตัวบนตักกว้างอย่างรู้สึกเกร็งๆ โดยที่ไม่รู้เลยว่าเจ้าของตักกว้างๆนั้นกำลังอมยิ้มกับท่าทางของเขาอยู่

          น่าเอ็นดูจริงๆ..

          "ล..แล้วต้องทำยังไงต่ออ่ะ"

          "อืม..งั้น เอาเพลงง่ายๆก่อนแล้วกัน"

หมับ

          เฮือกกก!!! O_o

          ชานยอลจับไปที่มือเล็กๆของแบคฮยอนจนเจ้าของมือเรียวสวยสะดุ้ง อยากจะหัวเราะออกมาแต่ก็ทำไม่ได้ เดี๋ยวหลุดฟอร์มขึ้นมาทำไงล่ะ? ชานยอลพยายามหุบยิ้มแล้วจับมือของคนบนตักแน่น

          ไม่ใช่อะไรหรอก...ก็แค่กลัวน้องมันเรียนไม่รู้เรื่องก็เท่านั้น :)

          เพลงจังหวะเล่นง่ายๆถูกบรรเลงขึ้น แบคฮยอนเผยยิ้มออกมา ถึงจะไม่ได้เล่นด้วยตัวเองก็เถอะ อย่างน้อยผมก็ยังมีส่วนร่วมนิดๆหน่อยๆล่ะวะ -3-

          "หูยยยยยย สุดยอดไปเลยอ่ะ ขอเล่นอีกรอบไดมะ?"

          "หึ.."

          "เหวออออออ!?"

          ชานยอลยกตัวของแบคฮยอนให้หันหน้าเข้าหาตัวเอง ดวงตาเล็กที่ดูตกใจจนทำให้คนตัวสูงนึกเอ็นดูขึ้นมา สายตาของทั้งคู่ผสานหัน  แต่ก็เป็นแบคฮยอนที่ก้มหน้าหลบสายตาไปก่อน

          "อยากเล่นต่อใช่มั้ย?"

          แบคฮยอนพยักหน้า แต่ก็ยังไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมา

          "ต้องมีอะไรแลกเปลี่ยนนะ"

          "หือ?" อะไรของเขากันนะ ใบหน้าใสเงยขึ้นมาอย่างนึกฉงน

          "จะเอาอะไรมาแลกล่ะ"

          "อะไรล่ะที่พี่ว่า?"

          "คิดว่าไงล่ะ?"

          "ผมจะไปรู้-"

จู๊บ!

          "!!! พ..พี่ชานยอล!?"

          "ฮึ?"

          "พี่ทำอะไรของพี่เนี่ย!"

จู๊บ!

          "ก็..จุ๊บปากไง"

          "!!!"

          "ข้อแลกเปลี่ยนก็คือจุ๊บปากนาย"

จุ๊บ!

          ชานยอลก้มลงไปจุ๊บปากสีชมพูสวยอีกครั้ง

จุ๊บ!

          อีกครั้ง

จุ๊บ!

          และอีกครั้ง...

          "โว๊ยยยยย!! พอได้แล้ว ผมก็เขินเป็นนะ! ฮื้อออ .///."

          "หึ ไอ้น่ารักเอ๊ย"

จุ๊บ!

(100%)

#หวานใจเดือน

นั่งตักเลยหรอคะพรี่? ใจดีเกินไปแล้วนะคร๊ะะะะ >//<

พิช๊านนนนนนนน อิไรท์หัวใจจิวายล้าวววว

ภาพมันก็จะประมาณนี้แหละค่ะ >//<

เพลงที่ชานยอลใช้เล่นนะคะ อยากให้ลองไปฟังอ่ะ เพราะมันเพราะมากจริงๆ

[Cover] ลูกอม - วัชราวลี (Piano) by fourkosi