คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 1
Chapter 2
“เอ้า!นักเรียน อย่าลืมนะ!!การบ้านหน้า18ข้อที่27”หึ!การบ้านอีกละ=w=ผมละเซงจริงๆ ไม่ว่าที่ไหนๆ ก็มีการบ้าน
เฮ้อ!จะให้ไปทำไมไม่รู้-*-
“ครับ!”
“นี่ สึนะ กลับบ้านไปกับพวกเราไม๊^[+++++]+”ใครฟะ?(- -)
“นาย...เป็นใคร?”ผมตอบคนแปลกหน้ากลับไป ผมห็นนะ มันทำหน้าเหวอ แวบนึงอะ หึหึ
“เอ๋!!!!นี้นายจำฉันไม่ได้หรอไง?”ผมรู้จักมันด้วยหรอ?(- -)?
“ผมไม่รู้จักคุณนี่นา แล้วจะให้จำได้ยังไง?”
“ฉัน ยามาโมโตะ ทาเคชิ ไง จำได้ยัง^[++]^;;”มันพูด แต่เอ
ยามาโมโตะงั้นหรอ คุ้นๆแฮะ ยามาโมโตะ ยามาโมโตะ ทาเคชิ
“เอ๋!!!!! นายเองหรอ ทาเคชิO_oนายจริงๆหรอเนี่ยยย!?”
“ฮะๆ ก็ไม่แปลกหรอกนะ ที่นายจะจำไม่ได้ ก็ตอนนั้นอะ ชั้นมีผมสี ขาวนี่ ^[++]^”ก็ใช่น่ะสิ!!= =;ตอนนั้นน่ะ ไอหมอนี่น่ะ!มีผมสีขาวยังกับคนแก่ แถมยังถือไม้เบสบอลไปไหนมาไหนอีก=__=;;ใครไม่รู้จัก ยามาโมโตะ ทาเคชิ ล่ะก็!!สุโค่ยเลยล่ะ!!
"ทาเคชิ แล้ว ฮายาโตะ ล่ะ? (- - )( - -)"เอ แล้ว ฮายาโตะไปไหนน่ะ เห็น ฮายาโตะบอกว่าอยู่ห้องเดียวกับทาเคชินี่นา...
"วันนี้ หมอนั่น คงไม่มาหรอก พอดีมันชอบโดดนะ 55"
ปัง!
"แก ว่าใครโดดนะ! ยามาโมโตะ ทาเคชิ!"
( - -)+++(^[]^ )
"งั้นชั้นขอตัวก่อนนะ ว่าจะไปซ้อมนะ! แล้วมาคุยกันวันหลังนะ!!"
"ฮายาโตะ! ผมคิดถึงนายจัง~"
>w<"กรี๊ดดดดดดดดดด ในที่สุดผมก็ได้เจอกับ ฮายาโตะสักที ไม่ได้เจอกันมาตั้งนานแน่ะ ได้แต่คุยทางโทรศัพทฺ์ เองอะ TwT ผมไม่ว่าเปล่าก็คว้าฮายาโตะมากอด โดย ไม่แคร์สายตาของเพื่อนร่วมห้อง -w- ไม่รู้จะแคร์ทำไม ในมื่อค้าไม่ได้ให้ข้าวเรากินนิ จริงมะ?
"สึนะ! ชั้นก็คิดถึงนาย~ >w<"ฮายาโตะ กอดผมตอบ พร้อมกับเอาจมูกนิ่มๆของฮายาโตะมาหอมแก้มผม บอกตรงๆโครตนิ่มเลย~ อย่าอิจฉาผมละ ที่มีเพื่อนสนิทน่ารักๆอย่างนี้ ฮิฮิฮิ ^w^
"นี่ สึนะ แล้วหมอนั่น ล่ะ" ฮายาโตะ...นายเนี่ย ดูผมออกเสมอเลยนะ มีอะไรบ้างมั้ยที่ผมปิดคุณได้น่ะ.. ผมไม่อยากให้คุณต้องมาลำบากใจกับเรื่องของผมต่อไปแล้ว...
"หมอนั่น!?หมายถึงใครกันหรอ? ^-^ ..."
"สึนะ... ชั้น ขอโทษ ถ้าทำให้นายลำบากใจ..."สึนะทำหน้าเบ้เหมือนจะร้องไห้ ทำไมฮายาโตะจะไม่รู้ว่าเพื่อนของเค้าเสียใจแค่ไหน...
"สึนะ..."
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ฮายาโตะ! ผมหิวแล้ว เราไปกินข้าวกันเหอะ!^^"
"เฮ้ๆ ซาวาดะ วิชานี้ยังไม่จบเลยนะ! ได้ข่าวว่านายเรียนห่วยนี่... ยังจะขาดเรียนอีก ยังไงพวกปลายแถวก็ยังอยู่ปลายแถวอยู่วันยังค่ำซินะ! ฮึ! เราซี่ ถ้านายตอบได้ ชั้นจะปล่อยไปละกัน~"เหอะ! ครูบ้าอะไรดูถูกนักเรียน พูดยังกับว่ามันเป็นหัวกระทิระดับชาติแน่ะ
"คิกคิก สมน้ำหน้าว่ะ! ทำเป็นเก่งนัก เป็นไงล่ะ เจอครูสึคิมิ ที่ชอบเอาคำถามยากๆ มาถามนะ! ขนาดเด็กหัวกระทิยังตอบไม่ได้! แล้วนับประสาอะไรกับ พวกห่วยๆล่ะ จริงมะ555"(ไอ้)ตัวประกอบที่1กระซิิบกับ(ไอ้)ตัวประกอบที่2เหอะ สงสัยมันจะไม่เข็ดสินะ หึ!
"จงหาจำนวนเต็มบวกเก้าหลักที่มีค่ามากที่สุดดังนี้ 1.เลขโดดในหลักต่างๆไม่ซ้ำกันเลย 2.เลขโดดสองตัวใดๆที่อยู่ติดกันต้องหารด้วย17หรือไม่ก็23ลงตัว ฉันให้เวลาเทอคิด10นา.."
"คำตอบคือ923468517ครับ ^^ ไปกัน ฮายาโตะ~"
"แล้วถูกมั้ย ละครับ? หึ! งั้นผมไปละครับ! ไปกันฮายาโตะ ^-^ ป่ะ!"
"บ้าเอ๊ย! ข้อสอบของชั้นไม่เคยมีใครตอบได้! แล้วทำไมแก ถึงตอบได้! นี่บอกมาตรงๆเหอะน่านายแอบดูใช่มั้ย? ถ้านายแอบดูก็บอกว่าเหอะน่า ชั้นจะลดโทษให้..."
"ไปละครับ! บ๊าย บาย ^-^ เจอกันเมื่อคุณครูหายหน้าแตกนะครับ^^"
_____________________________________________________________________________
ไรเตอร์พิมพ์ผิดไปอ่าโรงเรียนที่สึนะอยู่เนี่ย เป็นโรงเรียนชายล้วนนะคะ^^
ความคิดเห็น