ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My Brother พี่ชายสุดหล่อกับน้องจอมป่วน [Myungjong-infinite]

    ลำดับตอนที่ #1 : MY BROTHER iNTRO

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 475
      0
      22 ก.ค. 55

    © Tenpoints!

          INTRO

                “ว่าไงนะครับ จะให้ผมเนี่ยเหรอครับดูลูกชายของป้า” คิมมยองซูถึงกับตกใจหลังจากที่ป้าของเขามาขอให้ดูแลลูกชายของเธอแทน เพราะเอจะต้องไปที่อเมริกาเพื่อไปอยู่กับสามี กลัวไม่มีใครดูแล เลยมาฝากลูกชายไว้กับมยองซูนั่นเอง

              “ใช่จ๊ะ หลานว่าไงล่ะ”

              “ไหนลูกป้าล่ะครับ”

              “ลืมไปเลย เดี๋ยวป้าไปเรียกมาให้นะ” ต่อมา คุณป้าของเขาก็เดินออกไปจากบ้านเพื่อไปตามลูกชายมา มยองซูถึงกับเซ็งขึ้นมาทันที เพราะทั้งมันทั้งปิดเทอมใหญ่เลยทีเดียว แทนเขาที่จะได้ออกไปเที่ยวกับเพื่อนของเขา แต่กลับต้องมาดูแลแค่เด็ก ในความคิดของมยองซูตอนนี้เขาคิดว่าลูกชายที่เขาคุณป้าฝากมาเลี้ยงจะตัวเล็กยังกะเด็กทารก มันทำเอาเขาเซ็งหนักกว่าเดิม จนขณะนั่นเอง

              “มยองซู นี่ไงลูกป้า” จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นไปมองตรงทางเข้าประตู เขาก็พบกับชายคนหนึ่ง หน้าสวย สัดส่วนเป๊ะราวกับผู้หญิงเลยทีเดียวกำลังยืนมองรอบบ้านของเขาอยู่ มยองซูเริ่มโล่งอกใจไปได้สักพัก เพราะเราทำใจได้แล้ว

              “อ่าครับ”

              “เดี๋ยวสักพักป้าก็ต้องไปล่ะ ยังไงก็ดูแลดีๆหน่อยนะ แล้วลูกอย่าไปกวนอะไรพี่เขาล่ะ เขาใจมั้ย ถ้างั้นแม่ไปก่อนะลูก” แล้วป้าของเขาก็หันก็ไปกอดแล้วก็หอมแก้ม ส่วนคนเป็นลูกก็หอมแก้มกลับไปด้วยเช่นกัน ทำเอาคนที่กำลังมองดูอย่างมีความสุข แล้วเธอก็ลากกระเป๋าแล้วเดินขึ้นรถของเธอออกจากบ้านไป ต่อมาชายคนนั้นก็นั่งลงแล้วยกพีเอสพีขึ้นมาเล่นเกมอย่างเงียบๆ มยองซูเลยถามเขาว่า

              “นายชื่ออะไรเหรอ”

              “ลีซองจง” เขาตอบเหมือนกับว่าไม่ค่อยเป็นมิตรสักเท่าไหร่เพราะเขาเอาแต่จดจ่ออยู่ที่เกมอย่างเดียว

              “ถ้านายอยากได้อะไร เดี๋ยวฉันเอามาให้นะ”

              “ขอบใจแต่ผมไม่เอา” มยองซูไม่สนใจซองจงที่กำลังเล่นเกมอยู่คนเดียว เขาเลยเดินไปเปิดโทรทัศน์ที่อยู่ข้างหน้าเขาแล้วนั่งดูมันไป ต่อมา ซองจงก็หยุดเล่นเกมไปได้สักพัก เขาก็หันมาถามมยองซูว่า

              “จะให้ฉันนอนยังไงล่ะ”

              “เอ่อ คือที่นี่มีห้องนอนแค่ห้องเดียวเอง จะเอาโซฟาหรือจะนอนพื้นดีอ่ะ”

              “ฉันจะนอนเตียง!” ซองจงก็หันมาตะคอกใส่อีกคนทันที มยองซูไม่รู้จะเถียงอะไรต่อไปเลยนั่งเงียบไปก่อน ส่วนซองจงก็เดินไปหยิบกระเป๋าเสื้อผ้าของเขาทันที

              “ไหนห้องนายพาไปหน่อยดิ” ซองจงสั่ง มยองซูจึงเดินนำไปอย่างเซ็งๆ เมื่อถึงห้องเลยเขาก็เปิดประตูให้

              “นี่แหละห้องฉัน จัดของไปก่อนล่ะกันนะ”

              “อืม” ระหว่างที่มยองซูกำลังยืนอยู่เงียบๆนั้น เสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น มยองซูเลยเดินลงมาข้างล่างแล้วกดรับทันที

              “ฮัลโหลครับฮยอง”

              “(ฮัลโหลมยองซู นี่พี่ซองยอลเองนะ)”  ลีซองยอล รุ่นพี่ที่โรงเรียนที่มยองซูแอบชอบมาได้สักพักแล้ว เลยสนิทสนมกันเอามากๆ ในระหว่างที่มยองซูกำลังเคลิ้ม(?)อยู่นั่น เขาก็หันไปเห็นซองจงยืนกอดอกชิดประตูห้องอยู่พอดี แล้วเดินลงไปข้างล่างอย่างไม่สนใจ

              07.30 PM.

              ถึงเวลาตอนค่ำของวัน ทั้งสองคนยังไม่ทันได้กินอะไรเลยสักอย่าง มยองซูเพิ่งอาบน้ำเสร็จแล้วนั่งเงียบดูทีวีด้วยความหิว ส่วนซองจงก็ยังเล่นเกมในพีเอสพีต่อ จนแบตเตอรี่ในเครื่องของเขานั่นหมด

              “อะไรกันเนี่ย ฉันกำลังจะจัดการมันได้แล้วเชียว! มยองซู สายเสียบปลั๊กอยู่ตรงไหน” ซองจงถาม

              “ข้างทีวีนั่นเลย” มยองซูชี้ไปตามทาง แล้วซองจงก็หยิบสายชาร์ตแบตในกระเป๋ามาเสียบรูต่อเครื่องพีเอสพีแล้วเดินไปเสียบปลั๊กตรงที่มยองซูบอกไปเมื่อกี้ จากนั้นเขาก็กลับมานั่งที่เดิมแล้วค่อยบ่นต่อ

              “ฉันไปอาบน้ำก่อนล่ะกัน ทำอะไรให้ฉันกินด้วยล่ะกัน” พูดจบ เขาก็เดินเขาไปในห้อง ส่วนอีกคนก็ถึงกับจิตตกลงทันที

              “โอ้ยยย ทำไมดูแลคนมันยากแบบนี้ว่ะเนี่ย เฮ้อ.. ” มยองซูก็เลยลุกขึ้นเดินไปที่ห้องครัวแล้วไปจัดการเตรียมอุปกรณ์พร้อมหยิบซองบะหมี่ขึ้นมาสองถุง เพราะตอนนี้เขาคงคิดได้อย่างเดียวว่าจะทำอะไรกินก็แค่นั้นเอง เขาจึงจัดการแกะซองแล้วต้มบะหมี่ลงไปในหม้อที่เตรียมไว้

              เวลาผ่านไปสักพัก..

              หลังจากที่ซองจงอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็เดินเช็ดผมมาที่ตรงหน้าทีวีแล้วพบถ้วยบะหมี่วางเอาไว้อยู่สองถ้วย ถ้วยหนึ่งมยองซูก็กำลังกินอยู่ ส่วนอีกถ้วยก็คงจะเป็นของเขาเอง ซองจงเลยเดินเข้าไปนั่งข้างๆอีกคนแล้วดูถ้วยของตัวเอง

              “นี่ไง นายบ่นว่าอยากกินไม่ใช่เหรอ ก็กินสิฉันอุสาห์ทำให้” มยองซูพูด

              “วันหลัง ฉันจะพานายออกไปข้างนอกเอาล่ะกัน กินแล้วฉันเบื่อ”

              “เอาน่า บ้านฉันไม่ค่อยจะมีอะไรแล้ว กินๆไปเถอะ กินเสร็จแล้วก็ไปนอน” เขาสั่งๆไป จนอีกคนไม่อยากฟังต่อจึงนั่งกินไป

              เมื่อกินเสร็จ ซองจงก็ไปดื่มน้ำพร้อมแปรงฟันก่อนที่จะเข้าห้องนอน เขาหยิบตุ๊กตาหมีขึ้นมาจากกระเป๋าแล้วขึ้นนอนบนเตียงของเจ้าของบ้านเปรียบเสมือนกับว่าเป็นที่นอนของตัวเอง มาที่อีกคนที่กำลังยืนล้างถ้วยของตัวเองกับซองจงอยู่ แล้วค่อยเดินไปปิดทีวี ปิดไฟในบ้านทั้งหมดแล้วเดินขึ้นไปบนห้องนอนของเขา

              พอเขาเข้ามาในห้องแล้ว เขาก็ตกใจในเมื่อซองจงกำลังนอนกอดตุ๊กตาบนที่นอนของเขาอยู่ มยองซูถอนหายใจเบาๆทันที

    “อะไรกันเนี่ย เฮ้อ..” แล้วเขาก็เดินไปปูที่นอนตรงข้างล่างข้างเตียงของเขาพร้อมหยิบหมอนมาวางลง ก่อนที่เขาก็จะนอน มยองซูต้องเดินไปปิดไฟแล้วกลับไปนอนที่ของตัวเอง ส่วนคนที่นอนข้างบนก็แอบหัวเราะด้วยความสะใจ 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×