ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : EPISODE5 : complete
หลังเลิกเรียน
ทั้งชินวู กงชาน ซานดึลและบาโรก็ต่างพากันมารวมตัวกันที่หน้าห้องชมรมเพื่อรอจินยองอยู่นั้นเอง ขณะนั้นเสียงข้อความในบีบีของกงชานก็ดังขึ้น เขาก็ล้วงเข้าไปในกระเป๋าแล้วหยิบขึ้นมาดูชื่อของคนที่ส่งมาหา ซึ่งขึ้นชื่อของจินยองเอาไว้ เขาก็เรียกให้ทุกคนมาดู แล้วพากันอ่านข้อความที่จินยองส่งมาหานั่นเอง
'ขอโทษที่นะที่ทำให้ทุกคนต้องรอ คือว่าจะเปลี่ยนจากหลังเลิกเรียนเป็นตอนหกโมงดีกว่า แล้วเจอกันนะ xoxo'
"อีเจ๊จินมันเอาอีกล่ะ ครั้งก่อนพวกเราก็มาถูกเวลาแต่ผิดที่ แต่นี่อะไร ถูกที่ผิดเวลา" บาโรบ่น
"ฉันว่านะ ครั้งต่อไปไม่ถูกที่ ถูกเวลา แล้วผิดวันเลยเหรอ" ซานดึลต่อ
"เอาเถอะ ยังไงพวกนายกรีบกลับบ้านไปเปลี่ยนเสื้อก่อน แล้วค่อยมารวมตัวกับที่บ้านฉัน โอเคนะ" ชินวูพูด ก่อนที่ทุกคนนั้นจะตกลงแล้วเห็นด้วยกันกับชินวู
06.00 PM.
ตอนนี้จินยองมารอที่หน้าโรงเรียนด้วยชุดลำลอง ระหว่างที่เขารอนั้น เขาก็เห็นพวกชินวูเดินมากันพอดี เมื่อพวกเขามารวมตัวกันเสร็จเรียบร้อย ก็เดินเข้าไปในโรงเรียน แล้วเดินไปที่หน้าห้องชมรม จากนั้นจินยองก็หยิบกุญแจขึ้นมาปลดล็อคประตูแล้วเดินเข้าไปในห้องทันที ต่อมาเขาก็เดินไปหยิบอะไรสักอย่างแล้วนำมาวางไว้ข้างล่าง เพื่อให้ทุกคนนั้นมานั่งล้อมเป็นวงกลม จินยองจึงกดไฟแช็กก่อนที่จะเอาธูปไปจ่อที่ไฟ แล้วร่ายมนต์อะไรสักอย่างก่อนที่จะปักลงถ้วย ต่อมาเขาก็เอามือไปวางลงบนก้นแก้วที่คว่ำอยู่บนแผ่นกระดานทันที ส่วนคนก็ที่เหลือก็ทำตามเขา
"ขอให้วิญญาณที่สิงสถิตอยู่ ณ ที่นี้ ขอให้จงลงมาอยู่ในถ้วยแก้วซะ!" จินยองพูดออกมาอย่างเสียงดัง เล่นทำเอาบรรยาศที่ดูเงียบสงัดจนหน้ากลัวขึ้นมาเลยซะทีเดียว
"ถ้าวิญญาณอยู่ในแก้วนี่แล้ว ขอให้เลื่อนไปที่คำว่าใช่ด้วยครับ" จินยองถามอีก ก่อนที่แก้วที่พวกเขาจะจับนั้นจะเลื่อนไปที่คำว่าใช่ทันที พวกเขาถึงกับสะดุ้งแล้วตกใจด้วยความหวาดกลัว เสียงของสุนัขก็หอน ยิ่งเพิ่งความหลอนให้ทุกคนถึงกับต้องเอามือเอาจากแก้วทันที
"เฮ้ยยยย พวกพี่เอามืออกจากแก้วทำไม" กงชานพูดขึ้นด้วยความตกใจ
"นี่มะ..หมายความว่าถ้าเราเอามือออกจากแก้วล่ะก็.." ขณะที่ชินวูยังพูดยังไม่ทันจบนั้น ซานดึลที่กำลังนั่งงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาก็ถึงหงายตัวไปทางด้านหลังราวกับมีอะไรเข้าที่หัว แล้วเขาก็ลุกขึ้นมาอีกที สายตาดูโมโห ท่าทางดูดุดัน ทั้งสีคนก็รีบขยับออกมาจากซานดึลแล้วมาอยู่อีกฝั่ง ซานดึลก็ชี้หน้าใส่พวกเขาทั้งหมด แล้วพูดว่า
"มึงกล้าดียังไง! บังอาจเรียกกูมาดีนัก" พวกเขาถึงกับตัวสั่น ที่มันไม่ใช่ซานดึลชัดๆ เพราะอาการที่พวกเขากำลังเห็นนั้นมัน.. ซานดึลโดนผีสิงนั่นเอง ระหว่างนั้นจินยองจึงบอกกับทุกคนว่า
"พวกเรา..เผ่น!!!" พูดจบทุกคนจึงวงแตกกลางห้องชมรม พากันวิ่งหนีไปทันที ส่วนซานดึลก็เดินตามพวกเขาไป
"อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา" อยู่ดีๆก็มีใครสักคนเอาใบยันต์มาแปะที่หน้าของเขาแล้วก็ร้องลั่นออกมาก่อนที่จะสลบลงกับพื้น
ส่วนคนอื่นๆก็วิ่งทางใครทางมัน จินยองก็สะดุดล้มลงกับพื้น แต่ไม่มีใครกลับเห็นตอนเขาล้ม เมื่อจินยองลุกขึ้นมาดูอีกที ก็พบว่า เพื่อนๆของเขาหายไปแล้ว
"กลับมา!!!" จินยองตะโกนเรียก แต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับมา เขาจึงเดินรอบโรงเรียนแล้วตะโกนหาพวกเขาแต่ก็ยังไม่เจอสักที จนน้ำฝนค่อยๆรินลงมาช้าๆ จนเยอะขึ้น เขาก็รีบหาที่หลบฝน
ส่วนพวกชินวูนั้นก็หาที่หลบฝนอยู่เช่นกัน แต่ก็ต้องหันมาตกใจอีกครั้งเมื่อจินยองนั้นหายไป
"เฮ้ย จินยองหายไป!" บาโรพูด
"ทำไงดีล่ะ หรือว่าจะโดนดึลลากไปแล้ว tt'" กงชานพูดแล้วก็ทำเป็นเหมือนกำลังจะร้องไห้อยู่
"ตั้งสติกันไว้ก่อนพวกนาย จินยองอาจจะแค่หลงทางกันก็ได้ ให้ฝนมันหยุดตกก่อนเถอะ" ชินวูพูดต่อ ทั้งคู่ก็นั่งภาวนาขอให้จินยองปลอดภัยก็พอ
ระหว่างที่จินยองกำลังเดินหาพวกชินวูอยู่นั้น เขาก็เห็นดงฮยอนเดินกางร่มมาพอดี เขาก็ตะโกนเรียกอีกคนอย่างเสียงดัง
"ดงฮยอน!!!!!!!!!!!! มาหาฉันหน่อยยยย" เมื่อดงฮยอนได้ยินเสียงของจินยองก็หันไปตามแล้วจึงวิ่งไปหาทันที ก่อนที่จะดูอีกคนที่อยู่สภาพค่อนข้างดูหนาวเอามากๆ ดงฮยอนถึงสวมกอดจินยองทันที แต่ครั้งนี้จินยองรู้สึกไม่ขยะแขยงคนที่กอดเขาแล้ว มันดูเป็นกอดที่ดูปลอดภัยเอามากๆต่อมา ดงฮยอนจึงเชยคางของจินยองขึ้นมาแล้วประกบปากจูบทันที ส่วนอีกคนก็จูบตอบรับเบาๆ จูบนี้มันทำให้จองจินยองนั้น ดูอบอุ่นขึ้นมาทันที แต่..
"จินยองตื่น!!!" บาโรเอาโทรโข่งมาจ่อใส่หน้าจินยองเต็มๆ จินยองก็ยกขาขึ้นเตะที่หน้าท้องของบาโรออกไปทันที แล้วลุกขึ้น
"ที่นี่ที่ไหน"
"บ้านฉันเองอ่ะ อยู่ดีๆนางก็ล้มลงกับพื้นแล้วสลบไป พวกฉันก็เลยต้องมาทนแบกทั้งซานดึลแล้วก็นายเนี่ย" ชินวูจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้จินยองฟัง แล้วจินยองก็ถอนหายใจตัวเองเบาๆ
"ฉันฝันอ่ะเมื่อกี้"
"ฝันว่าไง" ทั้งสี่คนถาม
"บอกไม่ได้อ่ะ" พูดจบ จินยองจึงเอามือขึ้นมาลูบปากตัวเองเบาๆ แล้วทุกคนก็ต่างพากันแยกย้ายกลับบ้านของตัวเอง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น