คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : MY BROTHER EPiSODE2
EPiSODE 2
ช่วงระหว่างที่สองคนกำลังนอนทับอยู่ด้วยกันนั้นเอง เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ซองจงเลยถือโอกาสดันตัวเองขึ้นจนมยองซูล้ม แล้วจัดการปัดฝุ่นที่ติดตัวเองเมื่อกี้ มยองซูด้วยก็เช่นกัน จากนั้นเขาจึงเดินไปเปิดประตูต้อนรับ ก่อนที่จะเห็นแขกของเขากำลังยิ้มอยู่พอดี
“คิมมยองซูอา สุขสันต์วันปิดเทอม~” ซองกยู อูฮยอน และซองยอล ยืนเรียงกันพร้อมยืนถุงขนมมาให้คนละถุง มยองซูก็รับมาแล้วโค้งขอบคุณ
“ของคุณครับ”
“นั่นน้องนายเหรอ” ซองยอลชี้ไป
“อ่อ ลูกป้าฉันอ่ะ ฮ่าๆ”
“น้องนายน่ารักจังเนอะ~” จากนั้นซองกยูก็เดินหยิกแก้มซองจงที่กำลังนั่งอยู่
“อ้าว สวัสดีซองจงงง” อูฮยอนทักทายราวกับคนรู้จัก
“นายรู้จักกับคนนี้ด้วยเหรอ” ซองยอลถาม
“ใช่สิ ก็ซองจงอ่ะ เป็นญาติฉันเองแหละ น่ารักใช่ป่ะล่ะ ฮ่าๆ” อูฮยอนหัวเราะเบาๆแล้วยืดแก้มคนเป็นน้องเล่น
“แหม อย่าพุดว่าผมนารักสิครับ ผมเขินนะ”
“ใครอยากให้ทำตัวน่ารักเองเล่า จริงป่ะซองกยู” จากนั้นอูฮยอนเลยหันไปถามซองหยูที่กำลังยืนอยู่ข้างๆเขา
“ใช่ๆ” เขาเห็นด้วย ในช่วงที่ระหว่างที่สามคนคุยกันอยู่นั้น ซองยอลก็หันไปมองมยองซูที่กำลังยืนกอดอกดูอยู่ห่างๆแล้วทำหน้าบูด เขาก็เลยเดินเข้าไปหาแล้วพูดว่า
“นายอยู่กับเด็กนี่ เป็นไงมั่ง”
“เห็นน่ารักๆแบบนี้นะ โอ้โห โคตรซนเลยอ่ะ”
“ก็เพราะไม่เคยมีน้องไง นายก็คงไม่ค่อยชินแบบนี้แหละ จริงมั้ยล่ะ”
“ไม่รู้ดิ ผมอยากให้อยู่กับฮยองจัง”
“โอ้ย อย่าเลย แค่แดยอลพี่ก็จะไม่ไหวกับหมอนั่นแล้วเนี่ย” ซองยอลพูดถึงน้องชายของเขาที่มีหน้าตาคล้ายถึงหรือถึงกับเหมือนซองยอลเลยทีเดียว แต่ในช่วงระหว่างที่ทั้งคู่กำลังคุยกันอยู่นั้นเอง ซองกยูก็เลยพูดขึ้นว่า
“ซองยอลยา~ พวกเราควรกลับบ้านกันได้แล้วนะ”
“โอเคครับ งั้นพี่ไปก่อนนะ” ซองยอลจึงโบกมือลามยองซูไป จากนั้นมยองซูก็เลยเข้าไปสวมกอดคนตัวสูงกว่าทันที
“ดูแลตัวเองหน่อยนะครับ” มยองซูแอบแสยะยิ้มใส่ซองจงที่กำลังทำเป็นจะอ้วกเพราะการกระทำของสองคนนั้นอย่างจะบ้าตายอยู่แล้ว ไม่ใช่เพราะหึง เพราะเขาไม่ชอบมากกว่า(มันต่างกันตรงไหนเนี่ย..มั้ง- -;) หลังจากนั้นทั้งสองคนก็คลายกอดกันแล้วซองกยูกับอูฮยอนก็บอกลามยองซูและซองจงก่อนที่จะเปิดประตูเดินออกจากบ้านทันที จากนั้นซองจงเลยพูดขึ้นว่า
“ฮยองชอบซองยอลฮยองเหรอ”
“ใช่ ชอบมากๆด้วยยยยยยย” มยองซูก็ลากเสียงยาวแล้วทำท่าเหมือนกับเขินไปด้วย “นายหึงเหรอ”
“ผมจะไปหึงฮยองทำเพื่อ ให้ผมสะใจพี่ยังจะดีกว่า 555” ซองจงก็หัวเราะ แล้วมยองซูก็จิกสายตาใส่อีกคน ร่างบางที่กำลังนั่งเล่นอยู่โซฟานั้นก็แลบลิ้นใส่แล้วนั่งเล่นเกมในพีเอสพีต่อทันที มันทำเขาเบื่อเอามากๆ แต่ก็เขาก็ห้ามมันไม่ได้
08.00 PM.
มยองซูและซองจงต่างก็เพิ่งอาบน้ำและแต่งตัวกันเสร็จ ตอนนี้ทั้งสองคนก็กำลังนั่งกินบะหมี่ที่พากันต้มเอาไว้ไปหลายซอง หลังจากที่ทั้งคู่กินกันจนอิ่ม ซองจงเลยพูดขึ้นว่า
“พี่ ผมอยากอ่านหนังสือการ์ตูนเล่มนั้น ผมว่ามันจะสนุกดี”
“ทำไมนายอยากจะอ่านมันล่ะ ดูสภาพนายไม่น่าหนังสือการ์ตูนแนวนี้ซะด้วยซ้ำ ฉันว่าอย่างนายคงต้องอ่านแบบพวกการ์ตูนพาวเวอร์พัพเกิร์ลมากกว่า” มยองซูพูด
“แต่ผมอยากอ่านจริงๆนะครับ ถึงฮยองจะเห็นผมเป็นเหมือนผู้หญิงแบบนี้ แต่ใจผมมันก็อยากเป็นชายมั่งนิครับ” จากนั้นมยองซูก็ขยับตัวเขาไปหาใกล้ๆซองจงแล้วพูดว่า
“ถ้างั้นก็เอาเบอร์นายมาก่อน ฉันกลัวเวลานายหายไปแล้วติดต่อกันไม่ได้”
“แล้วผมจะไปได้ยังไงเล่า ผมหนีได้แต่ช่วงเช้าต่างหาก”
“ฉันกลัวว่าระหว่างที่นายอ่านแล้วนายแอบหนีไปบ้านพี่โฮย่าน่ะสิ”
“อ่าๆ งั้นก็เอามือถือมา” ซองจงแบมือ
“ให้มันแบบนี้บ้างหน่อยสิ” มยองซูก็เอามือล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วยื่นไอโฟนไปให้ ซองจงก็จัดการเมมเบอร์พร้อมเมมชื่อเองในโทรศัพท์ก่อนที่จะยื่นไปให้อีกคน เจ้าของโทรศัพท์ก็รับมา แล้วจึงลุกขึ้นเดินไปที่ห้องนอนของเขา
เวลาผ่านไปสักพัก มยองซูเดินลงมาพร้อมหนังสือการ์ตูนมาเป็นแพคเล่มละประมาณสิบยี่สิบเล่ม ทำเอาซองจงถึงกับอ้าปากค้างเพราะจำนวนหนังสือ และแล้วกองหนังสือการ์ตูนนั้นก็ถูกวางลงต่อหน้าซองจงพอดี
“ถ้านายอ่านจบแล้วนายค่อยมาขออ่านต่อนะ”
“หนังสือการ์ตูนเรื่องเดียวมันเยอะขนาดนี้เลยเหรอ”
“ถ้านายอ่านไม่จบ พรุ่งนี้นายห้ามออกจากบ้าน แม้แต่บ้านพี่โฮย่าก็ไม่ได้!”
“อะไรกันง่า” แล้วซองจงทำปากยู่ใส่
“งั้นพี่ไปนอนก่อนล่ะกัน” จากนั้นมยองซูเดินไปที่ห้องนอนของเขาทันที ส่วนซองจงที่กำลังนั่งหงุดหงิดเพราะกองหนังสือการ์ตูนอันแสนจะเยอะแยะของอีกคนอยู่ เขาก็เลยหยิบมันขึ้นมามอง แล้วพูดว่า
“โห อยากจะรู้จริงๆ ว่าหมอนั่นมันอ่านจบได้ไงอ่ะ เล่มเยอะซะขนาดนี้ โอ้ยยจะบ้าตาย” แล้วซองจงก็เริ่มเปิดอ่านไปทีล่ะหน้าทันที
09.30 PM.
ระหว่างที่ซองจงกำลังอ่านเล่มสุดท้ายอยู่นั้นเอง อาการง่วงของเขาก็เริ่มมาแล้ว ดวงตาของเขากำลังจะปิดด้วยอาการหลับ เขาก็ยังจะฝืนอ่านต่อจนจะหน้าสุดท้าย แต่ตอนนี้เขาคงทนไม่ไหวก็เลยหลับไปก่อน มยองซูก็เดินลงมากินน้ำแล้วมาเห็นอีกคนกำลังนอนอยู่บนโซฟา เขาเดินเข้าไปมองด้วยความเอ็นดู
“มองนายแบบนี้ นายก็น่ารักดีนิลีซองจง” มยองซูพูดเบาๆแล้วปัดเส้นผมที่บังตาของซองจงอยู่ออกแล้วเก็บกองหนังสือไว้ข้างโซฟา จากนั้นมยองซูก็เลยช้อนตัวของร่างบางที่นอนอยู่ขึ้นมาแล้ววางตัวของซองจงไว้บนที่นอนในห้องนอน ส่วนของเขาก็นอนลงข้างล่างข้างเตียงก่อนที่จะหลับด้วยความสบาย
_________________________________________
เจอกันอีกแล้วนะคร้าบบ ไม่ได้เจอกันนะเน้อ รีดเดอร์สอบกันหมดทุกคนยังหนอ ~ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย เข้าสู่เดือนสิงหาแล้วนะคะ ไปก่อนจ้า อ้อ ลืมไป วันอาทิตย์วันเกิดไรเตอร์*0*(วิ่งหนี)
ความคิดเห็น