คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทนำ 3/3
“เธอื่ออะไรสาวน้อย” ร่าเล็นุ่มนิ่มสะลึมสะลือะเียะุยลุึ้นนั่บนโฟาให่ แหนอั้บ่า้อมอนรหน้าาแป๋ว
“ื่อ?” ในสมออื้ออึ หมุนวนเป็นวประหนึ่้นหอย ิ้วเรียวสวยย่นเ้าย่นออสีหน้ารุ่นิริัอยู่พัหนึ่
“้อ… นึไม่ออ่ะ” น้ำเสียเศร้าสร้อย พร้อมใบหน้าหอยหอราวับเ็น้อยหลทา เห็นแล้ววนให้สสารับใ ริมฝีปาไ้รูปแย้มยเป็นรอยยิ้มอย่าเอ็นู
“้อ?”
มือให่ล้วโทรศัพท์มือถือในระเป๋าาเยีนสีเ้ม เินไปทิ้ัวลนั่บนโฟายาวัวเียวัน เว้นระยะห่าาร่าแน่น้อย่วหนึ่ พิมพ์บาอย่าลบนหน้าอสมาร์โฟน หัวิ้วเ้มหนาวิ่เ้าหาันอย่าใ้วามิ
“้อ… ้อนา?” เาพึมพำับัวเออย่าไม่แน่ในั
“อ่า! ใ่แล้ว ๆ ้อนา ้อื่อ้อนา ุเ่ัเลย่ะ” นัวน้อยที่ไม่รู้ว่ายับมานั่พับเพียบอยู่้าเาั้แ่เมื่อไร ส่เสียร้อีอีใอยู่้าหู ห่าาใบหน้าร้ามมเพียฝ่ามือ
นัยน์ามริบพราวระยับวาไล้ไปามวหน้าพริ้มเพรา วาลมใสเปล่ประายแวววาว ริมฝีปาเล็บาแ่ำ อย้ำ้วยลิ่นหอมหวานเ้ม้นปลุเร้า
ั่ววินาทีนั้นวามยับยั้ั่ใเหมือนะพัทลายลไปไม่เป็นท่า ฝ่ามือให่หยาบ้อนประอใบหน้าเล็ละมุนให้เยึ้น ประทับุมพินุ่มนวลลบนลีบปา ูบเล้าแผ่วเบายับปลายลิ้นละเลียิมหยอเย้า ่อนสอลิ้นร้อนุนันเ้าวานหาวามหวานในโพรปา เี่ยวระหวัโรมรันลิ้นเล็ที่ยับอบสนออย่าเอะะ แอลอฮอล์ืาผสานับรสาิหวานละมุน
“อื้ออ…!” เสียประท้วราหวิวัลอออาลำอระห เมื่อลมหายใเริ่มาห้ว เพราะอ่อนประสบาร์
“รัเียไหม?”
ลีบปานุ่ม่ำวาวเผยอ้าาุมพิูื่มที่เพิ่ผละออ ผิวแ้มเนียนลออับสีเลือ วาลมอ่อนใสใ้ห้วเสน่หาหวานเื่อม ้อมอนิ่ัน่อนสะบัหน้าส่ายศีรษะเล็รัวเร็ว มุมปาไ้รูปยิ้มลึมอปิิริยาอบสนอน่ารัน่าใร่อย่าหลใหล
เธอ… เหมือนลูวาเม็เล็สีหวาน่านลิ้น ยามเมื่อไ้ลอลิ้มแล้วแสนะิรึใ
“แล้วถ้า…แบบนี้ล่ะ?” ร่าเล็แบบบาถูเอนลบนเบาะโฟาให่ ถูร่อมทับอยู่ใ้ร่าหนา
ใบหน้ามายุไ้รปลายมูโ่สวยสูมลิ่นายหอมหวาน แะลาไล้ปลายลิ้นร้อนื้นเลื่อนผ่านไปามออรุ่น้วยแรปรารถนา เสื้อลุมแนยาวัวนอพร้อมเสื้อล้ามัวในถูึรั้ลาลาไหล่เนียนา เปิเปลือยออิ่มามสล้าใ้บราไร้สายสีสวย
มือให่ปัป่ายสิ่ีวาให้พ้นทา ยับอบุมเล้นลึ้อนเนื้อนุ่มหยุ่นเ็มไม้เ็มมือ ออแรสลับหนัเบาโลมเล้าเย้าอารม์
“อ๊า…”
เสียหวานเริ่มราหนั เมื่อยอถันถูเี่ยสะิบี้ลึ้วยปลายนิ้วแร่ ลุเล้าฟอนเฟ้นหนัหน่ว ่อนถูรอบรอูึัเม้มรุนแรสลับละเลไล้ไปทั่ว้วยปลายลิ้นหนา ร่าเล็เสียส่ายแอ่นายอบรับสัมผัสวาบหวามอย่าไม่ลืมหูลืมา ใบหน้าบิเบี้ยวเหยเ
“อื้ออ ร้อน....” มือเล็ึทึ้เสื้อผ้าที่เหลือิอยู่บนเรือนาย เหื่อเม็เล็ไหลึมออมาามมับ และไรผม้ารอบหน้า
ร่าอ้อนแอ้นถูลอราบเปลือยเปล่าสู่สายา อูมู่ามสะท้านไหวึ้นลามัหวะหายใหอบถี่้วยแรระสัน หน้าท้อแบนราบรับสะโพผาย อไม้ามลาายใ้ม่านไหมนุ่มละมุน ฝ่ามือให่หยาบสำรวลาไล้เวียนวนะโบมเล้าลึไปามสายา เลื่อนายล่ำวามือยึรึึรั้บั้นท้ายามอนยึ้น่อิริมฝีปา วัปาปลายลิ้นสาร้อนื้นไล้เลียไปามลีบบา ละเลียื่มิมหยาน้ำ้าหวานลื่นละมุนลิ้น ูบูเม้มปุ่มเล็ระสันพลาสลับุ่ม้วปลายลิ้นันลึสู่โพรนุ่ม เสียราหอบหนััเล้าับเสียรัาปลายลิ้น
“ยะ อย่า… อึ! เ็บ...”
อาารเ็บแปลบเสียว่านลาาย เหมือนะเรียืนสิที่า ๆ หาย ๆ อ้อนาให้หวนลับมา วาลมสวยสั่นระริ ม่านน้ำใสแวววาวเอ่อลอล้นปริ่มอยู่ที่อบา ใบหน้าิ้มลิ้มบิเบ้ส่ายสะบั สอมือเล็บีบแน่นิเร็อยู่บนบ่าหนา
“มันะีึ้นสาวน้อย” เสียทุ้มนุ่มนวลปลอบประโลมแผ่วเบา
“อื้ออ อ๊ะ!!” แรยับสอใส่ันลึเ้าสู่โพรรั พร้อมับเสียรีร้อปนสะอื้นฮัน่าสสาร
“้อ...”
ร่าแน่น้อยนี้หวานล้ำเินบรรยาย เาไม่อาเป็นนีไ้ลอรอฝั่…
…………………………………
❤️ ็น้อน่าิน ะอใยัไไหวอ่ะเนอะ ❤️
อย่าลืมเ้าั้น + ิาม นามปาา Talaydaw ไว้้วยนะะ อ่อ!! อ ❤️ วน้อย ๆ เพื่อเป็นำลัใให้ันบ้าน้า้า อ้อน ๆ
ความคิดเห็น